คุณแม่ น้องอิน เล่าเรื่องในวัยเด็กของน้อง ด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ถึงความสุขที่ระลึกถึงความหลัง และเล่าด้วยรอยยิ้ม หากแต่เป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยคราบน้ำตา
ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความโศกเศร้า ในพิธีฌาปณกิจ น้องอิน ณัฐนิชา ณ วัดราชสิงขร พระอารามหลวง กรุงเทพฯ คุณแม่ลัดดา ได้เปิดเพลงที่น้องอินเคยร้องไว้ในวัยเด็ก ให้แขกในงานได้ฟังอีกครั้ง พร้อมเล่าถึงช่วงชีวิตในวัยเด็กให้ฟัง มีเนื้อหาดังนี้
“น้องเริ่มเล่นละครตอน 4 ขวบครึ่ง เอาจริง ๆ ตอนนั้นน้องยังอ่านหนังสือไม่ออก แต่เนื่องจากเล่นละคร จึงอาจจะได้ประสบการณ์จากการเล่นละครโดยการท่องจำ น้องจะใช้ความจำอย่างเดียว และหัดพูด แม่จะมีหน้าที่อ่านให้เขาฟัง และเขาจะท่องบทตาม”
“น้องเป็นคนความจำดีตั้งแต่เด็ก เพราะตอนเล่นละคร แก้วตาหวานใจ ของดาราวีดีโอ ต้องถ่ายไปออนแอร์ไป อีกอย่างน้องเป็นตัวเดินเรื่อง บทจะเยอะ เยอะพอ ๆ กับพระเอกนางเอกก็ว่าได้ ต้องเข้าฉากด้วยกัน 3 คนตลอด”
“มีวันหนึ่งที่ต้องถ่ายหลายตอนติดต่อกันรวดเดียวเลย มีเวลาพักได้นอน พอตื่นก็ถ่ายอีก แม่ไม่รู้ว่าทำไมช่วงนั้นความจำน้องถึงดี จำอย่างเดียว เพราะอ่านหนังสือไม่ออก”
“ตอนเด็ก ๆ ยังไม่ได้เข้าโรงเรียน ช่วงที่เริ่มเดินได้ คุณตาพาขับรถขึ้นทางด่วน เวลาน้องเจอโลโก้ของสินค้าอะไรก็จะจำได้ตลอด”
“หลังจากนั้นมา น้องก็ทำงานในวงการมาตลอด แต่ช่วงน้องอายุ 11 ถึง 12 ปี งานจะเงียบ เพราะเป็นช่วงก้าวผ่านระหว่างเด็กกับวัยรุ่น ว่าจะเล่นบทโตหรือบทเด็ก จึงทำให้งานช่วงนั้นเงียบไป น้องจึงหยุดงานยาว มาจนถึงช่วงวัยรุ่น 15 ถึง 16 จึงหวนกลับมาร่วมงานในวงการอีกครั้ง เริ่มมีงานนิด ๆ หน่อย ๆ พอน้องได้ไปออกรายการ คนก็จะเริ่มจำน้องได้”
“ส่วนตอนที่ทำเพลง พอได้เนื้อเพลง เขาก็เข้าห้องอัด ก็จะได้เป็นเพลง แบบที่ได้ฟังกัน คือจะมีคนร้องนำให้ แล้วเขาถึงจะร้องตาม ตอนนั้นอัลบั้มที่น้องร้องเขาต้องการได้เสียงออกมาเป็นเด็กใส ๆ ซึ่งคำพูดมันจะไม่ถูกต้องและจะไม่ชัด เพราะเขาต้องการใส ๆ แบบเด็กเลย เพราะฉะนั้นพอคนฟังที่น้องร้องก็จะบอกว่ามันไม่ถูกต้อง น้องมีทั้งหมด 3 อัลบั้ม”
“ที่แม่เก็บไว้เป็นซีดี และไม่ได้เก็บเป็นเทป เพราะที่บ้านไม่มีเครื่องเล่นเทป แม่อยากเก็บไว้เพราะแม่รู้ว่าอนาคตมันจะไม่มีแล้ว แม่เลยอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ และเก็บไว้เป็นประวัติของน้อง ทุกอย่างที่เขาทำมาคือเขาทำได้ แรงเขาเยอะ”
Idol : อิน ณัฐนิชา