ซิกมากับเจ้าหน้าที่กองควบคุมมารอจับตัวแทนซุลที่โรงเรียนประถม แทซุลกับซอแฮพากันหนีเข้าไปในห้อง ซึ่งดูเหมือนจะเป็นห้องนี้จะไม่มีทางหนีไปไหนได้
ระหว่างที่ซิกมารออยู่ด้านนอก เขารู้อนาคตว่าแทซุลกับซอแฮจะต้องออกมา แต่ซอแฮก็รู้ทัน ทำให้แทซุลคิดเอาตัวรอดด้วยวิธีที่หลุดโลก โดยการเขียนขอความช่วยเหลือเอาไว้ที่ผนังห้อง ระบุวันเวลาและรายละเอียดเอาไว้ เพื่อที่ว่าจะได้มีคนจากโลกอนาคตเดินทางด้วยไทม์แมชชีนมาช่วย ซึ่งก็มีคนมาช่วยจนในที่สุดทั้งสองก็รอดไปได้จริง ๆ และเขาก็คือบงซอน !
ก่อนที่ร่างบงซอนจะสลายไป เขาได้มอบของชิ้นหนึ่งเอาไว้ให้แทซุล บอกว่าเอาไว้เปิดตอนไม่มีทางหนีแล้วจริง ๆ เท่านั้น จากนั้นร่างเขาก็หายไป
ต่อมาแทซุลก็สืบหาตัวของซิกมาที่ใช้ชีวิตอยู่ในโลกปัจจุบันจนเจอ ซิกมาในปัจจุบันเป็นเพียงศิลปินเพนติ้งไส้แห้ง ที่ออกแนวเพี้ยน ๆ ในเวลานั้นเขากำลังคิดจะฆ่าตัวตาย แต่ทันใดนั้น แทซุลกับซอแฮก็บุกมาหาเขาที่ห้องเพื่อที่จะสังหาร จะได้จบเรื่องราวทั้งหมด
ทีนี้ ซิกมาที่มาจากอนาคตรู้เหตุการณ์นี้อยู่แล้ว เขาจึงโทร. เข้าไปหาแทซุล พร้อมกับบอกว่าถ้าฆ่าเขา ก็จะไม่มีวันได้เจอแทซันอีกเลย เพราะร่างของแทซันอยู่ในความควบคุมของเขา อีกทั้งถ้าเขาตาย ซอแฮก็จะหายไปด้วย !
แทซุลที่กำลังเอาปืนจ่อหัวซิกมาอยู่ก็เกิดเปลี่ยนใจ และบอกกับซอแฮว่า ค่อยไปฆ่าซิกมาในวันอื่นแทน ระหว่างที่ทั้งสองกำลังเถียงกันเรื่องฆ่าไม่ฆ่าซิกมา ทันใดนั้นเอง ประธานพัคก็โผล่มา พร้อมกับของที่ส่งมาจากอัปโหลดเดอร์มาถึงซอแฮ เมื่อเธอเปิดดูถึงกับผงะ เพราะมันคือมือของพ่อเธอ !
ซอแฮสติแตกด้วยความโมโห คว้าปืนหมายฆ่าซิกมาให้ตายทันที ในขณะที่แทซุลเข้าเอาตัวมาขวางไว้ สถานการณ์ซับซ้อนวุ่นวายเข้าไปอีก เมื่อประธานพัคก็ไม่ยอม เขาวาดปืนเล็งไปที่ซอแฮ เพราะสำหรับประธานพัคแล้วถ้าซิกมาตาย เขาก็จะไม่ได้เจอครอบครัวที่จะเดินทางมาจากอนาคตอีกเลย ส่วนแทซุลก็วาดปืนไปทางประธานพัคเพื่อขู่ไม่ให้ทำร้ายซอแฮ เป็นสถานการณ์งูกินหางกันไป
แต่ปรากฏว่าซิกมาที่มาจากอนาคตพบรอยแผลเป็นที่บริเวณต้นคอซึ่งเพิ่งเกิดขึ้นมาใหม่ ทันใดนั้นเอง ซอแฮก็ผลักแทซุลจนล้มลง แล้วเหนี่ยวไกเข้าใส่ซิกมาทันที !