Mouse นักล่ามนุษย์ EP.18 : บารึมรู้แล้วว่ามีคนวางแผนอยู่เบื้องหลังคอยสร้างสถานการณ์เพื่อปลุกสัญชาตญาณไซโคปาธของเขา และเขาคิดว่าแดเนียลอีรู้เรื่องนี้มาโดยตลอด …
ซองโยฮันรู้เรื่องของบารึมผ่านสมุดบันทึกของบารึมเอง …ในสมุดบันทึกของบารึม ได้เขียนบรรยายคุณย่าของบงอีเอาไว้ว่า “เป็นเหยื่อที่ไม่ได้คาดหมาย … มันเป็นการฆ่าที่โง่และน่าเบื่อ” ทุกการฆ่าของเขาจะถูกบันทึกเอาไว้ หรืออาจจะเรียกมันว่า บันทึกการเดินทางของไซโคปาธ ก็ย่อมได้
ในขณะนั้นเอง เขาหวนกลับไปคิดถึงเด็กที่ดูเป็นเด็กดีสดใสร่าเริงคนหนึ่งสมัยเรียน เขาจึงถามตัวเองว่า “ทำไมฉันถึงไม่เป็นเหมือนเด็กคนนั้น ? ฉันต้องการจะเป็นเหมือนเด็กคนนั้น” (เด็กคนนั้นคือซองโยฮัน)
จองบารึมจำคำที่ซองโยฮันพูดกับเขาก่อนตายได้ว่า “พวกเราต่างเป็นหนูทดลองเหมือนกัน” ซึ่งขณะนั้นเอากำลังไปหารูปครอบครัวของแดเนียลอีที่ลืมเอาไว้แต่ก็หาไม่พบ
จากนั้นเขาก็เริ่มสงสัยเรื่องที่มีคนส่งที่อยู่ของซองซูโฮให้กับเขา ในที่สุดเขาก็คิดขึ้นมาได้ว่า ต้องมีใครที่วางแผนปลุกสัญชาตญาณไซโคปาธของเขาอย่างแน่นอน บารึมได้เล่าเรื่องดังกล่าวกับแดเนียลอี พร้อมกับแสดงท่าทีข่มขู่ “ทำไมสมุดบันทึกของผมถึงอยู่กับคุณ !!? แสดงว่าคุณรู้เรื่องของผมกับซองโยฮันมาตลอด” แต่แดเนียลอีปฏิเสธว่าเขาไม่รู้เรื่องการทดลองที่ว่านั้นเลย
จริง ๆ แล้วแดเนียลรู้ว่าบารึมเป็นไซโคปาธ แต่ซองโยฮันไม่ใช่ เพราะเขาเคยเห็นซองโยฮันแสดงความสงสารออกมาตอนที่เขาไปแอบดูที่โรงพยาบาล และตอนที่เขาจะตายที่ชิงช้าสวรรค์ คนที่ช่วยเขาก็คือซองโยฮัน ณ ที่นั้นเอง แดเนียลอีได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้ซองโยฮันได้รู้
ระหว่างนั้น พีดีชเวเกิดมาหาบารึมที่บ้านพอดี เขาเลยจับแดเนียลอีมัดเอาไว้ แต่ปรากฏว่าแดเนียลอีหนีไปได้เสียแล้ว ส่วนคนที่พาหนีก็คือพีดีชเว !
บารึมมาที่สถานีตำรวจ แต่แค่โผล่หน้าไปก็โดนมูจีสาวหมัดใส่ทันที ซึ่งบงอีก็พยายามไปขัดขวางมูจีในการจับบารึม … ขณะนั้นเองนักสืบอีที่ทำงานให้กับ OZ ก็จัดการทำลายคลิปหลักฐานที่มูจีเพิ่งดูไป เขาเลยไม่มีหลักฐานอะไรที่จะเอาผิดบารึมได้
แม่ไม่มีหลักฐานเอาผิด แต่มูจีก็จับนักสืบอีกับบารึม รวมทั้งบงอีเอาไปขังด้วยหมายจับฉุกเฉิน (จับขังผู้ต้องหาได้สูงสุด 48 ชั่วโมงระหว่างหาหลักฐาน) แต่สุดท้ายก็ไม่มีหลักฐานอะไรที่สามารถเอาผิดบารึมได้
ระหว่างนั้นแดเนียลอีก็โดน OZ จับตัวไป ในขณะที่พีดีชเวแอบดูเหตุการณ์อยู่
บารึมเจอกับมูจี เขาสารภาพว่าเป็นฆ่าคังด็อกซู (ไม่ได้สารภาพทั้งหมด) แต่ขอเวลาเขาในการล่าตัวคนที่ฆ่าชีกุกให้ได้เสียก่อน ซึ่งมูจีก็เชื่อตามที่บารึมพูด
ทีนี้ก็มาถึงตาบงอีไปหามูจี เพื่อเล่าเรื่องที่เธอจำได้ว่าซองโยฮันเป็นเด็กชายที่เคยช่วยชีวืตเธอในวัยเด็ก (ตอนที่เธอถูกคังด็อกซูล่วงละเมิดและทิ้งให้ตายอยู่ใต้สะพาน) แต่มูจีไม่เชื่อเพราะซองโยฮันเป็นไซโคปาธ
ระหว่างนั้นเมียของพัคดูซอก (ตำรวจที่จับนักล่าหัวฮันซอจุน) เกิดไปอุ้มเอาลูกของพีดีชเวแล้วก็เกิดเดินไปให้รถชน แต่เด็กไม่เป็นอะไร ที่โรงพยาบาลนั้นเองพัคดูซอกได้เจอกับซิงจีอึน ที่ตามมาดูอาการลูกของพีดีชเว
มูจีพยายามศึกษาเรื่องยีนไซโคปาธ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ง่ายนักที่จะเข้าใจ แต่เหมือนเขาจะพบอะไรบางอย่างเข้าให้แล้ว เกี่ยวกับการพยายามฆ่าชีกุกที่เกิดเหตุในเรือนจำ !?
ย้อนกลับไปเหตุการณ์ฆ่าครอบครัวของแจฮุน (บารึมในวัยเด็ก) ซงซูโฮไม่ได้ตั้งใจฆ่าพ่อเลี้ยงของแจฮุน แต่เป็นอุบัติเหตุ จากนั้นเขาจึงได้ทำลายหลักฐานโดยการวางเพลิง น้องของแจฮุนช่วยพี่สาวออทิสติกออกมาได้
เรื่องราวดำเนินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งบงอีเกิดนึกขึ้นมาได้ว่าเธอตวัดมีดไปโดนฆาตกรที่ฆ่าบาทหลวงโก ที่โบสถ์ในคืนนั้น
บงอีมาหาบารึมที่บ้าน เธอพบโอปปะกำลังนอนหลับอยู่ เธอเกิดสงสัยเลยเปิดดูที่แขนซ้ายของบารึม ภาพที่เห็นคือรอยแผลเป็นตรงกับที่วันนั้นเธอตวัดมีดไปโดนอรรถกรที่ฆ่าบาทหลวงโก ทำเอาบงอีตกใจแทบช็อก นิ่งอึ้งไปนานหลายวินาที !!!
ในตอนท้าย ก่อนที่บงอีจะเดินออกจากบ้านไปด้วยความตกใจ บารึมได้จับแขนบงอีเอาไว้ แล้วมองหน้าเธอด้วยสายตาที่เย็นชา …
Source : tvN Korea