สรุปเนื้อเรื่องซีรีส์ My Roommate is a Gumiho (2021)

My Roommate is a Gumiho : ซีรีส์แนวรอมคอมที่ว่าด้วยเรื่องของชินอูยอ จิ้งจอกเก้าหางอายุ 999 ปี กับอีดัม เด็กสาววัย 22 ที่เกิดในปี 1999 ความรักของคนที่อายุห่างกัน 977 ปีมันจะเป็นยังไงนะ …

EP.1 จิ้งจอกเก้าหางอายุ 999 ปี

• 

จิ้งจอกเก้าหาง (หรือ Gumiho) เป็นสัตว์เดรัจฉานที่ต้องการเป็นมนุษย์ มันเลยได้รับพรประการหนึ่ง ถ้าทำความดีบุญบารมีครบ 100 ปีหางมันจะเพิ่มขึ้นมาหนึ่ง และทุก ๆ หนึ่งร้อยปีก็จะมีหางเพิ่มขึ้นมาหนึ่ง เมื่อเข้าใจสัจธรรมจนล่วงเข้า 300 ปี นอกจากจะมีหางเพิ่มขึ้นมาแล้ว มันยังจะได้ลูกแก้วสีแดง หากครบ 1,000 ปี ลูกแก้วลูกนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน เมื่อนั้นสัตว์เดรัจฉานจะกลายเป็นมนุษย์ …

ชินอูยอ (รับบทโดย จางกียง) เป็นจิ้งจอกเก้าหางที่บำเพ็ญเพียรมานาน 999 ปี อีกไม่นาน ลูกแก้วสีแดงก็จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน และเมื่อนั้นเขาจะได้กลายเป็นมนุษย์ตามปรารถนา

แต่การมีชีวิตอยู่มาอย่างต่อเนื่องยาวนานนับพันปี กลับทำให้ชินอูยอรู้สึกถึงความจืดชืด มันเป็นห้วงช่วงเวลาที่น่าเบื่อที่สุดกับการแสร้งทำตัวเป็นมนุษย์ ทำให้บางครั้งทำให้เขารู้สึกว่างเปล่า ดังนั้น ชินอูยอจึงเป็นชายหนุ่มที่บียอนด์กว่าคำว่าเย็นชา ว่าที่จริงเขาเป็นคนไร้อารมณ์ไม่ต่างอะไรกับหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึกใด ๆ

อีดัม (รับบทโดย ฮเยริ) ต้องคอยปรับทุกข์ให้เพื่อนผู้ชายที่กำลังดื่มเหล้าจนเมามายเพราะอกหัก เมื่อเพื่อนของเธอคอพับหลับไปไม่ได้สติ อีดัมจึงต้องทั้งแบกทั้งลากเพื่อนออกจากร้าน แต่ไม่รู้ยังไง อยู่ดี ๆ เพื่อนชายคนนั้นกลับมีสติขึ้นมาเฉยเลย แถมยังวิ่งไปอ้วกใส่รถเฟอร์รารีเปิดประทุนสีแดงคันงามที่จอดอยู่ซะงั้น

อีดัมเห็นอูยอซึ่งเป็นเจ้าของรถยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทางนิ่งเฉย อีดัมจึงขอโทษเขาพร้อมกับโค้งให้หัวแทบติดพื้นหลายต่อหลายครั้ง แต่อูยอตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบและนิ่งมาก “คุณเป็นนักศึกษาใช่ไหมล่ะ ถ้างั้นไม่เป็นไรหรอก รถก็ไม่ได้เสียหายมากอะไร”

แต่ความซุ่มซ่ามก็ไม่เคยปรานีใคร ขณะที่อีดัมกำลังจะลากเพื่อนไปต่อ ก็ให้บังเอิญว่าเธอเกิดไปสะดุดขาเข้า ด้วยสัญชาตญาณอูยอจึงคว้าแขนของเธอไว้เพื่อกันไม่ให้เธอล้มหัวฟาดพื้น อีดัมก็ใช้มือยันหน้าอกของอูยอ ทีนี้ล่ะเรื่องไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น เมื่อลูกแก้วสีแดงในตัวอูยอหลุดเข้าไปในปากของอีดัมตรงเป๊ะเหมาะเหม็ง จากนั้นเธอก็สลบไป

อีดัมได้สติขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่บ้านของอูยอ จากนั้นเขาก็บอกสถานการณ์ที่เกิดขึ้น อูยอต้องการให้อีดัมอยู่ที่บ้านเขาไปพลางก่อนระหว่างที่หาทางเอาลูกแก้วสีแดงออกจากร่างของเธอ อีดัมจึงบอกว่าจะไปกินยาถ่ายเพื่อเอาลูกแก้วออกมาให้ แต่อูยอบอกว่าถึงจะไปหาหมอใช้เครื่องสแกนก็มองไม่เห็นลูกแก้ว ซึ่งในตอนนี้มันน่าจะอยู่ในท้องน้อยของเธอ ซึ่งแน่นอนอีดัมทั้งไม่เชื่อและยังมองว่าอูยอเป็นพวกคนบ้าโรคจิต

เมื่อพูดดี ๆ ไม่เชื่ออูยอเลยจัดให้ เขาแปลงร่างเป็นจิ้งจอกเก้าหางต่อหน้าอีดัม ณ จุดนี้เอง อีดัมก็หน้าเหวอแล้วกรี๊ดลั่นไปสามบ้านเจ็ดบ้าน ก่อนที่จะสลบเหมือดลงไปตรงนั้นอีกครั้ง

เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนค่ำ อีดัมจึงแอบหลบหนีออกมาจากบ้านของอูยอในระหว่างที่เขากำลังชงชาให้เธอดื่ม

อีดัมพยายามจะบอกความจริงกับอีดัน (รับบทโดย ชเวอูซอง) น้องชายผู้หล่อเหลาของเธอซึ่งเป็นนักกีฬาธนูดีกรีระดับโอลิมปิก แต่อีดันคิดว่าพี่สาวของตัวเองเพี้ยนไปเสียแล้ว

เช้าวันต่อมา ขณะที่อยู่บนรถประจำทางเพื่อเดินทางไปเรียนที่มหาวิทยาลัย อีดัมเกิดอาการปวดท้องขึ้นมาอย่างรุนแรงจนสลบไป ก่อนที่จะสิ้นสติอีดัมนึกถึงลูกแก้วจิ้งจอกสีแดงที่อยู่ในตัว

อีดัมฟื้นขึ้นมาที่บ้านของอูยออีกครั้ง และอาการปวดท้องของเธอก็เกิดจากการสัมผัสตัวกับผู้ชายปีขาล เหตุเพราะว่าเสือกับจิ้งจอกเป็นศัตรูกัน อูยอใช้มือสัมผัสอีดัมเพื่อบรรเทาอาการปวดให้เธอ จากนั้นเขาจึงชวนเธอมาอยู่ที่บ้านของเขาเพื่อปกป้องลูกแก้ว และระหว่างนั้นจะได้หาวิธีเอาลูกแก้วออกมาจากร่างของเธอ

อีดัมเก็บข้าวเก็บของเตรียมไปอยู่ที่บ้านอูยอ โดยบอกอีดัน ผู้เป็นน้องชายว่าจะไปอยู่กับเพื่อนเพื่อเตรียมตัวแข่งขันตอบปัญหาประวัติศาสตร์และวรรณกรรม แต่อย่างไรก็ตาม ด้วยความกังวลเธอจึงบอกอีดันให้โทร. หาเธอถี่ ๆ อย่างน้อยก็ทุก ๆ สองวันและถ้าติดต่อไม่ได้ก็ให้แจ้งตำรวจทันที

ณ กลางดึกของคืนวันแรกนั้นเอง อีดัมได้ยินเสียงแปลก ๆ จึงเดินออกมาดู สิ่งที่เห็นเบื้องหน้าทำเอาแทบช็อก … อูยอถือเคียวอยู่ในมือ พร้อมทั้งเลือดที่ไหลออกมาจากตู้เย็น นี่มันฉากฆาตกรโรคจิตในหนังสยองขวัญชัด ๆ !

อีดัมถูกความกลัวเข้าครอบงำ “นี่ฉันมาอยู่กับฆาตกรโรคจิตหรือเนี่ย !!?” แต่อูยอไม่ปล่อยให้หญิงสาวมโนไปไกลมากกว่านี้ เขาจึงเอ่ยออกมาว่าเขาออกไปตัดกิ่งไม้ ส่วนเลือดที่เห็นก็คือเลือดวัวที่รั่วออกมาจากถุงในตู้เย็น

เช้าวันต่อมา ระหว่างที่อูยอกำลังง่วนอยู่กับการชงชา อีดัมก็มองจิ้งจอกเก้าหางในร่างของมนุษย์ด้วยความชื่นชมในใบหน้าที่หล่อเหลาชวนหลงใหล ก่อนที่เธอจะเตือนตัวเองว่าเขาคือจิ้งจอกเก้าหาง ไม่ใช่มนุษย์ !

หลังจากจัดการเรื่องอาหารและอื่น ๆ ให้อีดัมอย่างเพียบพร้อม อูยอก็เดินทางไปงานอีเวนต์ที่สิงคโปร์ของสำนักพิมพ์ที่เขาร่วมงานด้วย

อีดัมดีใจที่อูยอไม่อยู่บ้าน เธอจึงออกไปวาดลวดลายขาแดนซ์ที่คลับแห่งหนึ่ง แต่จู่ ๆ เธอก็เกิดปวดท้องขึ้นมาเนื่องจากเกิดไปสัมผัสกับผู้ชายปีขาล … อูยอโทร. หาอีดัมเพราะเป็นห่วงลูกแก้ว แต่ไม่สามารถติดต่อได้ เขาจึงวาร์ปมาหาอีดัมทันที

หลังจากนั้น อีดัมรู้สึกสำนึกผิด เธอให้สัญญาว่าจะไม่ไปสถานที่ที่มีคนหนาแน่นอีก ในทางกลับกัน อูยอขอร้องให้เธอไว้ใจเขาและเลิกกลัวเขา เพราะเขาไม่มีทางทำอันตรายเธออย่างแน่นอน และที่สำคัญที่สุดเขาจะต้องเอาลูกแก้วออกมาจากร่างอีดัมให้ได้ภายในหนึ่งปี เพราะถ้าลูกแก้วอยู่ในร่างนานกว่านั้น อีดัมจะตาย !

EP.2 กฎ 3+3 ข้อ

• 

เมื่ออีดัมได้รู้ความจริงเรื่องที่ว่า ถ้าไม่สามารถนำเอาลูกแก้วออกมาจากร่างได้ภายในหนึ่งปีเธอจะต้องตาย อาการพารานอยด์จึงเกิดขึ้น …

อีดัมคิดว่าถ้าจะตายไปจริง ๆ อย่างน้อย ๆ ก็ขอกินของโปรดให้ได้มากที่สุด อีกทั้งยังใช้ชีวิตแบบสุดเหวี่ยง ประมาณว่าขอใช้ชีวิตให่คุ้มก่อนตายอะไรแบบนั้น

คืนหนึ่ง อีดัมออกไปดื่มเหล้ากับเพื่อนจนเมามาย ระหว่างทางกลับบ้านด้วยความซุ่มซ่ามอีกเช่นเคย ทำให้เธอสะดุดล้มลงกับพื้น และก็ให้บังเอิญว่าตรงนั้นมีลูกอมสีแดงหล่นอยู่ เธอจึงเข้าใจผิดคิดไปว่าเป็นลูกแก้วจิ้งจอกสีแดง ด้วยความดีใจจึงรีบนำ (ลูกอมสีแดง) ไปคืนอูยอ แหม่ … อูยอเห็นเช่นนั้นก็อดสงสารหญิงสาวที่อายุเด็กกว่าเขา 977 ปีไม่ได้ ยิ่งเมื่อได้เห็นอีดัมร้องไห้คิดถึงแม่ แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อมันถูกกำหนดมาให้เป็นแบบนี้ !

เช้าวันต่อมา อูยอได้ออกกฎขึ้นมา 3 ข้อให้อีดัมปฏิบัติตาม อย่างแรกคือห้ามเข้าใกล้หรือสัมผัสกับผู้ชายปีขาล สองคืองดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และสามคือห้ามกินไก่ … อูยออธิบายว่าลูกแก้วเป็นสิ่งบอบบาง ซึ่งอาจได้รับผลกระทบหากร่างกายมนุษย์ไม่แข็งแรง ทีแรกอีดัมก็คัดค้านหัวชนฝาเพราะมันตีกรอบให้เธอใช้ชีวิตได้ยากลำบาก แต่สุดท้ายก็ต้องยอมตกลงอย่างเสียไม่ได้

หลังจากใช้ชีวิตภายใต้กฎของอูยอมาได้สักพัก ทำให้อีดัมรู้สึกเครียด เธอจึงสร้างกฎขึ้นมาบ้างเพื่อให้อูยอปฏิบัติตาม ประการแรกคือต้องรายงานความคืบหน้าวิธีนำลูกแก้วออกในทุกวันศุกร์ สองคือห้ามทำสายตาเย็นชา และสุดท้ายคือห้ามสูบบุหรี่ … อูยอตกลงทำตามเงื่อนไข แต่ผลก็คือ เมื่อไม่ได้สูบบุหรี่อูยอแสดงอาการหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งยังกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นขึ้นมาซะอย่างนั้น

วันหนึ่ง อีดัมลงไปหาอูยอที่กำลังซ่อมประตูชั้นใต้ดิน และทั้งคู่ก็ติดอยู่ในนั้นเพราะลูกบิดพัง และไฟฟ้าก็เกิดมาดับเอาตอนนี้เสียอีก ระหว่างที่รอช่างมาซ่อม อูยอจึงได้เล่าเรื่องราวชีวิตของเขาผ่านข้าวของต่าง ๆ ที่เก็บเอาไว้ อีดัมจึงได้รู้ว่าเขาอายุ 999 ปีและสูบบุหรี่มานานสี่ร้อยกว่าปี เธอจึงรู้สึกผิดที่บอกให้เขาเลิกสูบบุหรี่

ทีนี้ ด้วยกฎข้อที่ห้ามไม่ให้อีดัมเข้าใกล้ผู้ชายปีขาล จึงทำให้ซอนอู ชายหนุ่มปีขาลผู้เกิดมากับคำว่าเพียบพร้อม รู้สึกแปลกใจที่อีดัมปฏิเสธเขา ถ้าพูดให้ถูกต้องก็คือ อีดัมคือผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธเขา ทำให้ซอนอูเกิดอยากเอาชนะใจอีดัมขึ้นมา

เรื่องราวก็ดำเนินไปกระทั่งวันหนึ่ง อีดัมเกิดข้าศึกโจมตีขึ้นมากะทันหัน แต่ด้วยความซวยหรืออะไรไม่ทราบได้ ส้วมตัน ! ทำไงล่ะทีนี้ แต่ก็ให้บังเอิญว่าซอนอูทักมาหาเธอพอดี เลยได้จังหวะให้เขาช่วยหาวิธีดูดส้วมให้เธอ เอิ่ม … สุดท้ายเธอก็ทะลวงโถส้วมได้สำเร็จโดยคำแนะนำจากซอนอูนั่นเอง

เรื่องส้วมยังไม่จบ เมื่ออีดัมเกิดสงสัยว่าลูกแก้วในท้องน้อยเธอยังอยู่หรือเปล่า เพราะข้าศึกครั้งนี้โจมตีรุนแรงยิ่งนัก เธอจึงถามกับอูยอ บันเทิงล่ะทีนี้ อูยอหัวเราะออกมาด้วยความฮาเพราะไม่คิดว่าสาวน้อยอีดัมจะจินตนาการไปได้ แต่อีดัมก็อธิบายว่าของสำคัญขนาดนั้นไม่ควรไปอยู่ในโถส้วม

ยางฮเยซอน จิ้งจอกสาวรุ่นน้องของอูยอซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นมนุษย์แล้ว เธอแปลกใจเมื่อรู้ว่าอูยออยู่กับอีดัมเพื่อปกป้องลูกแก้วจิ้งจอกสีแดง เพราะเธอรู้ว่าอูยอมีวิธีเอาลูกแก้วออกมา แต่ที่เขายังไม่เอาลูกแก้วออกมาจากร่างของอีดัมเพราะเป็นเหตุผลอื่น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

คืนหนึ่ง อูยอบอกกับอีดัมว่าเขาต้องการพิสูจน์บางอย่าง เขาจับมือเธอไว้และเห็นลูกแก้วสีแดงในตัวเธอ เขาตั้งใจจะจูบเธอเพื่อนำลูกแก้วออกมาและปล่อยเธอไป แต่ทว่าอูยอเห็นลูกแก้วในตัวอีดัมเปล่งสีน้ำเงิน เขาจึงชะงักก่อนจะคว้าตัวอีดัมมากอดเอาไว้อย่างนั้น

EP.3 ความรู้สึกของมนุษย์

• 

อูยอบอกกับอีดัมว่าเขาต้องการพิสูจน์บางอย่าง เขาจับมือเธอไว้และเห็นลูกแก้วสีแดงในตัวเธอ เขาตั้งใจจะจูบเธอเพื่อนำลูกแก้วออกมาและปล่อยเธอไป แต่ทว่าอูยอเห็นลูกแก้วในตัวอีดัมเปล่งสีน้ำเงิน เขาจึงชะงักก่อนจะคว้าตัวอีดัมมากอดเอาไว้อย่างนั้น …

อีดัมเตือนอูยอว่าอย่าทำแบบนี้อีก เพราะมันเป็นสิ่งที่มนุษย์เขาไม่ทำกัน “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณจะกอดฉันแบบนี้ไม่ได้”

อูยอขอคำปรึกษาจากฮเยซอนเรื่องลูกแก้วที่เปล่งแสงสีน้ำเงิน ฮเยซอนบอกว่าลูกแก้วมันกำลังหาเจ้าของของมัน ซึ่งมันเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินชั่วขณะ 🦊 จิ้งจอกสาวรุ่นน้องกล่าวต่อ “ฉันอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นโชคชะตา นี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว มีอะไรในใจก็รีบ ๆ บอกเธอไปเลยด้วยหัวใจของคุณ ขอเธอเดตเลยสิ”

นั่นเป็นเหตุให้อูยอขออีดัมออกเดต แต่คำตอบมันช่างปวดใจเสียเกลือเกิน อีดัมตอบว่า “โน ! คนแก่ไม่ใช่สไตล์ของฉัน” … แต่อย่างไรก็ตาม อูยอยังไม่หมดสิ้นความพยายามที่จะเอาชนะใจอีดัมให้ได้

อูยอปรึกษาฮเยซอนอีกครั้ง ซึ่งเธอก็ได้แนะนำว่า ผู้หญิงที่หลงในรูปลักษณ์จิ้งจอกเก้าหางมันเป็นเรื่องตกยุคไปแล้ว ผู้หญิงสมัยนี้ต้องจีบด้วยวัตถุ ผู้หญิงสมัยนี้ชอบของขวัญหรือไม่ก็พวกอัญมณีอะไรแบบนั้น

อูยอให้ตุ๊กตากับอีดัม เธอจึงแกล้งทำหน้าให้เหมือนกับตุ๊กตาตัวนั้น ร่าเริงดีจริง ๆ

ในขณะที่ซอนอูก็เดินหน้าจีบอีดัม ซึ่งจริง ๆ แล้วซอนอูเดิมพันกับเพื่อนว่าจะทำให้อีดัมตกหลุมรักเขาให้ได้ ในขณะที่อีดัมก็พยายามทำทุกวิถีทางให้ซอนอูเลิกยุ่งกับเธอ เพราะเขาเป็นผู้ชายปีขาล อีดัมจึงคิดแผนที่จะไปออกเดตปลอม ๆ กับอูยอ ซึ่งอูยอรีบตอบตกลงอย่างไว … จากนั้นอีดัมก็ทำทีว่าคบอยู่กับอูยอให้ซอนอูเห็น

ต่อมา อีดันไปหาอีดัมเพราะสงสัยว่าทำไมเธอไม่ยอมกลับบ้าน ซึ่งอีดันได้ยินข่าวลือจากโดแจจิน เพื่อนสนิทของอีดัมว่าเธอท้อง และตอนนี้อาศัยอยู่บ้านผู้ชาย อูยอเลยจัดการแก้ปัญหาโดยการลบความทรงจำของอีดันกับโดแจจินซะ

เมื่ออีดัมรู้ก็โกรธจัดที่อูยอถือวิสาสะลบความทรงจำคนอื่น อูยอออกอาการไม่เข้าใจ อีดัมจึงเทศนาชุดใหญ่ว่า “ถ้าคุณต้องการเป็นมนุษย์ คุณต้องมีความรู้สึกเหล่านั้น” … อูยอขอโทษอีดัม แล้วก็สารภาพออกมาว่า “ฉันไม่ใช่มนุษย์ ฉันจึงไม่รู้ว่ามนุษย์คิดยังไง ฉันแค่ลอกเลียนสิ่งต่าง ๆ จากสิ่งที่ฉันเห็นมานาน”

อย่างไรก็ตาม อีดัมก็รู้สึกผิดที่พูดจาแรง ๆ ใส่อูยอออกไปแบบนั้น

ทั้งสองใช้เวลาอยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา ใช้ชีวิตร่วมกันกินด้วยกัน ระหว่างนั้นอีดัมถามอูยอว่า “คุณไม่เคยรู้สึกเหงาบ้างเลยเหรอ ?” อูยอตอบว่า “ความเหงามันเป็นมุมมองความรู้สึกของมนุษย์ที่อยู่คนเดียว แต่สำหรับฉันการมีคนอยู่ด้วยมันทำให้รู้สึกอึดอัด” … อีดัมสวนคำถามกลับทันที “อ้าว งั้นก็อึดอัดเวลาที่ฉันอยู่ด้วยล่ะสิ ? คุณให้ฉันอยู่ที่นี่ก็เพราะแค่ห่วงลูกแก้วของคุณใช่มั้ย ? เชอะ” อูยอเงียบ ไม่ตอบ

วันต่อมา อูยอทิ้งข้อความไว้ให้อีดัม เนื้อหาระบุว่า “ไม่ใช่เพราะแค่ลูกแก้วหรอกนะ ถึงฉันจะอึดอัดที่มีคนอยู่ด้วย แต่สำหรับคุณ ฉันรู้สึกดีที่มีคุณอยู่”

EP.4 จิตวิญญาณของลูกแก้ว

อีดัมอธิบายให้อูยอเข้าใจว่า การที่เธอไปออกเดตกับซอนอูก็เพื่อทำให้ซอนอูรู้สึกเกลียดเธอเพื่อจะได้ไม่มายุ่งอีก และเธอก็เข้าใจว่าทำสำเร็จแล้ว แต่ทว่า ต่อมาอูยอได้เห็นข้อความที่ซอนอูขอนัดเดตกับอีดัมอีกในวันรุ่งขึ้น … วันต่อมาอีดัมแต่งตัวสวยเป็นพิเศษเพื่อไปดูอีดันแข่งขันยิงธนู ทำให้อูยอเข้าใจผิดคิดว่าเธอไปเดตกับซอนอู

ด้านฮเยซอนเชื่ออย่างสนิทใจว่าอูยอมีความรู้สึกพิเศษกับอีดัม เป็นเพียงแต่ว่าอูยอไม่ยอมรับออกมาก็เท่านั้น ฮเยซอนจึงขอให้อูยอช่วยให้เธอได้เข้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกับอีดัม โดยเธอบอกว่าจะช่วยดูแลอีดัมและลูกแก้วให้เขา

ฮเยซอนได้เข้าไปเรียนมหาวิทยาลัยในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศจีน ไม่นานนักเธอก็รู้จักกับกลุ่มของอีดัม การมาของฮเยซอนต่างทำให้นักศึกษาชายแตกตื่นเป็นการใหญ่ในความสวยของเธอ

จะว่าไปแล้ววันนี้ถือเป็นวันโลกาวินาศของอีดัมก็ไม่ผิด เพราะทั้งวันเธอเจอแต่คนพูดไม่ดีใส่เธอ แม้แต่ผู้หญิงซึ่งเป็นเพศเดียวกันก็ยังนินทาเธอให้เข้าหู ฮเยซอนสังเกตเห็นอีดัมอยู่ในสภาพที่แย่มาก ๆ จนแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ซึ่งในวันเดียวกันนั้นเอง อีดัมนั่งทำรายงานในห้องสมุดจนดึก อูยอจึงมารับ เธอจึงร้องไห้ออกมาโฮใหญ่ พร้อมทั้งระบายกับเขาว่าวันนี้เป็นวันที่เธอเจอแต่เรื่องแย่ ๆ อูยอจึงพาเธอไปร้องคาราโอเกะ แล้ววันแย่ ๆ ของสาวน้อยอีดัมก็กลายเป็นวันแห่งความสนุกขึ้นมาทันที

ต่อมา อีดัมปวดท้องประจำเดือนทำให้เธอรู้สึกร่างกายอ่อนแอ ซึ่งอูยอจึงดูแลเธอเป็นอย่างดี … เช้าวันต่อมา เป็นวันที่ดัมจะต้องไปเดตกับซอนอู เพื่อทำรายงานส่งอาจารย์ในหัวข้อความสัมพันธ์ของคู่รัก เอาล่ะสิ ทำยังไงทีนี้เพราะอีดัมยังรู้สึกไม่สบายอยู่ อูยอจึงขอไปแทนโดยการแปลงร่างเป็นอีดัม

อูยอในร่างของอีดัมไปทานอาหารกับซอนอูที่ร้านหน้ามหาวิทยาลัย ซอนอูสังเกตความผิดปกติของท่าทางหลาย ๆ อย่างของอีดัมที่แปลกไป ส่วนอูยอก็รู้ถึงความรู้สึกของซอนอูที่มีต่ออีดัม

ฮเยซอนได้เจออูยอที่แปลงร่างเป็นอีดัมโดยบังเอิญ เธอจึงเข้าไปบอกว่าเมื่อจิตวิญญาณของลูกแก้วกำลังสูญเสียไป ทำให้ร่างกายของคนคนนั้นอ่อนแอ

อูยอกลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าเขาจึงผล็อยหลับไป อีดัมจึงมาห่มผ้าให้และนั่งมองหน้าเขาจนตัวเองก็หลับไปเช่นกัน … อูยอตื่นขึ้นมา ทำให้เขาคิดถึงคำเตือนของฮเยซอน ถ้าเขามีความรู้สึกกับอีดัมเท่ากับเขากำลังทำลายจิตวิญญาณของลูกแก้ว และสุดท้ายอีดัมก็จะต้องตาย !!!

อูยอเลือกที่จะเย็นชาใส่อีดัม จนทำให้อีดัมรู้สึกแปลกไป … อีดัมเดินผ่านร้านกาแฟที่มากับอูยอ เธอจึงนึกถึงความสุขในวันนั้น แต่ก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าทำไมเขาเปลี่ยนไป เธอจึงไปหาเขาและขอให้เขากลับมาเป็นคนเดิมที่ใส่ใจและห่วงใยเธอ

อูยอตอบอีดัมเป็นบทกวีบทหนึ่งมีความหมายว่า “ทุก ๆ ความรักมักมีความเข้าใจผิดเสมอ เพราะการเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง ไม่ได้เอาใจเขามาใส่ใจเรา นั่นแหละทำให้เราเข้าใจอีกฝ่ายหนึ่งผิด”

EP.5 เมื่อหัวใจ ❤️ เต้นแรง

อูยอกล่าวกับอีดัมด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ความรักทำให้หลงเข้าใจผิดได้เสมอ การชอบใครสักคนอาจเป็นการเข้าใจคนคนนั้นผิด ถ้าเรามองจากมุมมองตัวเองฝ่ายเดียว ที่ผมจะบอกก็คือ ในมุมมองของใครบางคน คุณคือ ‘เฟอร์มินา ดาร์ซา’ ซึ่งมันไม่ใช่การเข้าใจผิดแน่นอน”

อีดัมสงสัยว่า เฟอร์มินา ดาร์ซา ที่อูยอกล่าวถึงคือใคร เขาเลยอธิบายต่อว่า เธอเป็นนางเอกในวรรณกรรมคลาสสิก เธอเป็นคนสวยที่มีเสน่ห์อย่างหาคำมาบรรยายไม่ได้ เป็นผู้หญิงที่ยูนีก แต่เขาสงสัยว่าทำไมไม่มีใครสนใจเธอเหมือนกับเขา หรือแม้แต่รอยยิ้มของเธอที่ทรงเสน่ห์อย่างจับใจ ทำไมถึงไม่มีใครมองเธอเลยยกเว้นเขา ซึ่งเขาไม่มีวันเข้าใจ

อีดัมฟังสิ่งที่อูยอเล่ามันทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก เธอสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ เธอจึงแชตคุยกับซูคยองและโดแจจิน เธอบอกว่า “อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกหัวใจเต้นแรง แล้วเหมือนหายใจไม่ค่อยออก สติล่องลอย แล้วหัวมันก็มึน ๆ งง ๆ ไปหมด พวกเธอว่ามันคืออะไร ?”

ซูคยองพิมพ์ตอบกลับมาว่า มันเป็นอาการของคนที่กำลังมีความรัก !

อย่างไรก็ตาม อีดัมไม่เชื่อและพยายามหาข้ออ้างต่าง ๆ นานาร้อยแปดเพื่อมาหักล้างมาจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ชอบอูยอนะ เป็นเพียงเพราะหลงใหลในบทกวีที่ไพเราะก็เท่านั้น

หรืออย่างตอนเช้า อีดัมก็อ้าปากค้างเมื่อเห็นความหล่ออย่างกับนายแบบโฆษณาของอูยอ แต่เธอก็โบ้ยไปว่าที่แท้แล้วเธอไม่ได้ชอบอูยอ แต่เป็นเพราะตัวเธอเองเป็นพวกคลั่งคนหล่อจึงทำให้หัวใจเธอเต้นแรงต่างหาก

ทีนี้ประเด็นปัญหามันอยู่ที่ฮเยซอนที่คอยมาปั่นอูยอให้เลิกคิดถึงเรื่องความรักและพรหมลิขิต เพราะในอดีตเขาเคยผิดหวังมาแล้ว ซึ่งทำไปทำมาอูยอดูเหมือนจะรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาเหมือนกัน เขารู้สึกว่าพรหมลิขิตมันเป็นอะไรที่เบาบางเหลือเกิน ซึ่งตรงกันข้ามกับอีดัม ที่ยิ่งใกล้ชิดกับอูยอนานวันเข้า เธอยิ่งรู้สึกกับผู้ชายที่เธอเรียกว่า “คุณลุง” มากขึ้นทุกที ๆ

อูยอมารับอีดัมที่มหาวิทยาลัย ฮเยซอนจึงถือวิสาสะขึ้นมานั่งบนรถเพื่อให้เขาไปส่งที่โรงแรมที่เธอพักในจังหวะที่อีดัมกำลังเดินมาพอดี อูยอจึงใช้พลังเสกให้ฮเยซอนไปอยู่ที่รถของโดแจจินซะอย่างนั้น ทำให้ฮเยซอนต้องนั่งรถรุ่นบุโรทั่งของโดแจจินกลับที่พักอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก

แต่แล้ว ด้วยความที่รถเก่าโดแจจินขับไปก็ต้องภาวนาไปขออย่าให้ตายกลางทาง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่รอด รถจอดตายอยู่กลางถนนควันโขมงโฉงเฉงจากหน้ากระโปรงรถ พร้อมกับหน้าตาไม่สบอารมณ์ของฮเยซอน ที่ต้องกลับโรงแรมหรูด้วยรถลาก !

โดแจจินเสียใจมากจากเหตุการณ์พานางฟ้าฮเยซอนตกสวรรค์ และเรื่องที่อีดัมปิดบังเขาเรื่องแฟน (อูยอ) พาลทำให้น้อยใจไม่คุยกับอีดัมซะอย่างนั้น จนอีดัมเองก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมเพื่อนรักถึงเมินเธอ ทำไปทำมาอีดัมทั้งเสียใจทั้งโกรธจนสติแตกเมื่อโดนโดแจจินวางสายใส่ ตะโกนด่าด้วยทุกคำศัพท์ที่มีในภาษาเกาหลีเสียงลั่นออกมานอกห้องจนอูยอที่นั่งอยู่ด้านนอกออกอาการตกใจ

ทำไปทำมาก็หนักหน้าคุณลุงอูยอต้องเข้ามาปลอบ แล้วเขาชวนเธอไปดื่มเซจูเพื่อคลายความเครียด (อูยอมักได้ยินมนุษย์ชอบอ้างว่าดื่มแอลกอฮอล์แล้วหายเครียด) ซึ่งเขาอนุญาตอีดัมให้ดื่มเซจูเป็นกรณีพิเศษ

เอาล่ะสิ เมื่อเซจูเข้าปาก อีดัมก็แสดงความรู้สึกทุกอย่างออกมา เดี๋ยวเสียใจ เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวหัวเราะ สักพักก็ซึมเศร้า ซึ่งอูยอยิ้มให้แล้วบอกว่าเขาชอบที่อีดัมเป็นคนที่แสดงอารมณ์ของตัวเองออกมาโดยไม่ปิดบัง อีดัมที่ตอนนี้เมามายจนเกือบภาพตัดจึงได้สารภาพออกไปเช่นกันว่า “ฉันก็ชอบนะ ชอบที่มันนุ่ม ๆ นิ่ม ๆ แต่พอได้สัมผัสก็ร้อนผ่าว เมื่อกินเข้าไปแล้วจะกินต่อก็ไม่ได้เพราะร้อน แต่จะคายออกก็ไม่ได้เพราะมันอร่อย” พูดจบภาพก็ตัดไป

เช้าอีกวัน อีดัมนึกภาพเหตุการณ์เมื่อคืน เธอช็อกที่เผลไปบอกว่าชอบคุณลุงอูยอเข้าให้แล้ว เธอจึงพยายามหลบหน้าเขา โดยแกล้งย่องออกไปเรียนในขณะที่อูยอกำลังทำอาหารอยู่ในครัว แต่สุดท้ายก็ถูกอูยอจับได้อยู่ดี อูยอให้อีดัมมานั่งที่โต๊ะทานข้าวเพื่อให้เธอกินไข่ตุ๋นที่เมื่อคืนเธอบอกว่าชอบ !

ปัดโธ่ !!! อีดัมนึกในใจว่ารอดตัวไป เพราะอูยอดันไปเข้าใจว่าที่เธอบอกชอบคือไข่ตุ๋น ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วเธอชอบอูยอต่างหาก

เรื่องราวก็ดำเนินไป ระหว่างนั้นซอนอูได้จ่ายเงินให้เพื่อนเขา 1 แสนวอน (ประมาณ 2,800 บาท) ค่าเงินเดิมพันที่แพ้ แล้วเขาก็มายอมรับกับอีดัมตรง ๆ ว่าเขาเอาเธอไปเดิมพันกับเพื่อน ๆ แต่อีดัมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากไปกว่าเดิม เพียงแต่บอกเขาว่าอย่ามาเจอกันอีกเลย … เพราะแท้จริงแล้ว อีดัมมีเรื่องที่ทำให้เธอเศร้าและคิดหนักมากกว่าอยู่แล้ว นั่นคือเรื่องของอูยอ

อีดัมนั่งอยู่หน้าบ้านตั้งแต่สี่ทุ่ม เธอนั่งอยู่อย่างนั้น เพราะสถานะที่ซับซ้อนระหว่างเธอกับอูยอทำให้เธอสับสน

อูยอเดินมาหาเธอที่หน้าบ้าน อีดัมบอกว่าวันนี้เธออยากดื่มเซจูมาก ๆ แต่เพราะให้สัญญากับอูยอเอาไว้เธอเลยไม่ดื่ม “ไส้ย่างเมื่อกินคู่กับเซจูมันสุดยอดมากเลยนะคะ … คุณลุงคะ คุณลุงเคยบอกว่าชอบฉันเพราะว่าฉันเป็นคนเปิดเผย งั้นฉันขอพูดกับคุณลุงตรง ๆ เลยนะคะ”

อีดัมแสดงสีหน้าจริงจังมากกับทุก ๆ คำพูดที่เปล่งออกมา “ฉันเป็นคนที่ไม่สามารถแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันได้ การได้ใกล้ชิดกับคุณลุง สำหรับฉันแล้วคุณลุงเป็นคนสำคัญและคนพิเศษสำหรับฉัน … พิเศษขนาดที่ว่าต่อให้ฉันไม่ได้กินไส้ย่างกับเซจูก็ไม่เป็นไรค่ะ”

อูยอมองอีดัมแล้วคิดในใจว่า ยังไง ๆ คำโกหกก็ไม่สามารถเอาชนะความจริงไปได้ อูยอจึงตัดสินใจเอ่ยออกไปว่า “คุณก็เป็นคนพิเศษสำหรับผมเช่นกันครับ” ❤️

EP.6 คุณเป็นคนพิเศษสำหรับผม

อูยอบอกกับอีดัมว่า “ผมเองก็มองคุณเป็นคนพิเศษเช่นกัน … ผมเคยบอกคุณแล้วว่าคนที่ใช้ชีวิตอยู่มานาน ๆ แบบผม มองอะไรก็จะเห็นเป็นเพียงแค่ฤดูที่ผันผ่านไป แต่สำหรับคุณแล้วทุกวันนี้ตัวผมยังเปียกอยู่เลย”

ในขณะที่อีดัมกำลังคิดตามถึงสิ่งที่อูยอพูด อูยอก็ได้กล่าวว่า “แม้ลูกแก้วนั่นจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราคลุมเครือไม่ชัดเจน แต่สำหรับผมสิ่งที่ชัดเจนมากคือ คุณเป็นคนพิเศษสำหรับผมครับ”

อีดัมตาโต มือไม้บิดไปมา หัวใจเต้นรัวจัด ๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากถามออกมา “ความหมายที่คุณจะสื่อคือ … ?” แต่คำตอบของอูยอน้านนน … !!!

“เราเป็นเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน'” !!!!!!!!!

อีดัมถึงกับหน้าเอ๋อ อละยิ่งเอ๋อรับประทานไปกว่านั้นเมื่ออูยอบอกว่าเขามองอีดัมเหมือนหลานสาว เพราะถ้าเป็นลูกสาวอายุจะใกล้เคียงกันเกินไป … ห๊ะ !!!

วันรุ่งขึ้น อีดัมจึงกวนประสาทอูยอด้วยการเรียกเขาว่าคุณอาแทนคุณลุง แถมยังบอกว่าถ้าจะให้ดีก็ให้ค่าขนมเธอด้วย เพราะไหน ๆ เธอก็เป็นหลานของเขาแล้ว

แหม่ … หลังจากนั้น อีดัมก็เอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับเพื่อนซี้ ซูคยองกับโดแจจิน ทีนี้ก็อีดัมก็เลยโดนเพื่อนปั่นให้ออกไปนัดบอด ซึ่งปรกติเธอจะไม่ชอบอะไรแบบนี้แต่อยู่ดี ๆ เธอก็ตอบรับซะอย่างนั้น (อารมณ์ประชดอูยอที่มองเธอว่าเป็นหลานของเขา) เมื่อถึงวันนัดยังยั่วประสาทอูยอด้วยการบอกว่า “วันนี้ฉันมีลางสังหรณ์ว่าจะเจอพรหมลิขิต” จากนั้นเธอก็เบ้ปากใส่ แล้วสะบัดก้นเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้อูยองงว่าทำไมเธอต้องโกรธเขาด้วยที่มองเธอว่าเป็นหลานสาว

โดแจจินไปขอร้องฮเยซอนให้ช่วยติวเรื่องการนัดบอดให้อีดัม เพราะเธอไม่เคยมีนัดบอดมาก่อน

ระหว่างนั้น ฮเยซอนได้เล่าเรื่องลูกแก้วให้เราได้รู้ถึงความสำคัญของมัน “🦊 จิ้งจอกเก้าหางดูดพลังเพื่อให้ได้เป็นมนุษย์ วิธีการคือมอบลูกแก้วให้มนุษย์ หลังจากนั้นก็ลบความทรงจำทั้งหมดตอนเอาลูกแก้วจิ้งจอกออกมา แต่ถ้าช้าไปแค่นิดเดียวพลังของมนุษย์คนนั้นก็จะโดนดูดจนหมด จะทำให้ต้องเอาลูกแก้วออกมาจากร่างที่ไร้ลมหายใจแทน (คือถ้าลูกแก้วอยู่ในร่างมนุษย์นานเกินไป คนคนนั้นก็จะตาย) … อูยอเคยทำพลาดมาแล้ว จากนั้นเขาก็ปิดกั้นตัวเองมาตลอด”

ฮเยซอนสงสัยว่าทำไมอูยอถึงสนใจเด็กคนนี้ (อีดัม) เป็นพิเศษ หรืออาจเป็นเพราะลูกแก้วเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเป็นครั้งแรกตอนอยู่ในร่างของเธอ ?

เวลานัดบอดมาถึง ชายหนุ่มที่มานัดกับอีดัมเป็นผู้ชายออกแนวเด็กเนิร์ดที่ดูไร้มารยาท เมื่อมาถึงร้านกาแฟ อีดัมก็บังเอิญเจออูยอนั่งทำงานอยู่ที่นั่นพอดี สุดท้ายแล้วผู้ชายคนนั้นก็ขอตัวกลับ โดยขอให้อีดัมจ่ายค่าอาหารให้เขาด้วย แถมก่อนไปยังว่านู่นนี่นั่นอีดัมสารพัด อูยอจึงแกล้งใช้พลังจิ้งจอกจัดการกับเด็กหนุ่มคนนั้นให้หกล้มจนคนในร้านหัวเราะเยาะ

อีดัมเดินกลับบ้านกับอูยอ ระหว่างนั้นอูยอจึงถามอีดัมว่าทำไมเธอถึงโกรธเขาที่เขาบอกว่าเธอเป็นหลานสาวของเขา และอธิบายต่อว่า “ผมเป็นเพียงแค่เลียนแบบมนุษย์ หลายสิ่งหลายอย่างผมก็ไม่เข้าใจมนุษย์ทั้งหมด … และคนที่อยู่มานานนับพันปีแบบผม ไม่เคยเห็นใครเป็นคนในครอบครัวเดียวกันเลยสักคน การที่ผมบอกว่าคุณเป็นครอบครัวเดียวกับผมถือเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากนะครับ”

จากนั้นอูยอก็จับมือแล้วพาอีดัมวาร์ปไปในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ อีดัมมีความสุขมาก อดัมเรียนประวัติศาสตร์เพราะเธอชอบประวัติศาสตร์ อูยอจึงขอให้เธอพยายามทำในสิ่งที่ตัวเองชอบต่อไปแล้วจะประสบความสำเร็จในที่สุด … แล้วก็ให้บังเอิญว่ายามพิพิธภัณฑ์เดินมาตรวจพอดี ทั้งสองจึงเข้าไปหลบตรงมุม ณ จุดนั้นเองทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน หน้าต่อหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ สายตาของอีดัมบ่งบอกชัดเจนว่าหวั่นไหวเป็นที่สุด ก่อนที่อูยอจะใช้พลังวาร์ปออกมา

เรื่องราวดำเนินไป กระทั่งอูยอได้เล่าเรื่องความหลังทำให้เราได้รู้ถึงความผิดพลาดของเขาในอดีต ที่เกิดจากความลังเลที่ไม่ยอมเอาลูกแก้วจิ้งจอกออกมาจากร่างของหญิงสาวแล้วลบความทรงจำของเธอทิ้งไป เพราะเขากลัวว่าเธอจะจำเขาไม่ได้อีกต่อไป

ในอีกทางหนึ่ง หญิงสาวคนนั้นรู้เรื่องทุกอย่าง และเต็มใจที่จะมีลูกแก้วจิ้งจอกอยู่ในร่างของเธออย่างนั้นแม้รู้ว่ามันอันตรายถึงชีวิต เพราะเธออยากอยู่กับอูยอและจดจำเขาให้ได้นานที่สุด เธอรู้เรื่องทุกอย่าง มันทำให้อูยอแปลกใจมากที่เธอรู้มาตลอด !

แล้วสุดท้ายทุกอย่างก็สายเกินไป อูยอเอาลูกแก้วออกจากร่างของหญิงสาวในสภาพที่เธอไร้ซึ่งลมหายใจแล้ว … เขาคิดถึงอดีต แล้วย้อนกลับมาขบคิดเรื่องของอีดัม เขาจะรั้งเธอไว้เช่นนี้เพียงเพราะเธอทำให้ชีวิตของเขาไม่น่าเบื่อและโดดเดี่ยวอย่างนั้นหรือ ?

เมื่อไรกันที่จะถึงเวลาเอาลูกแก้วออกมาจากอีดัมและลบความทรงจำของเธอ หรือต้องรอให้เธอตกอยู่ในอันตรายเสียก่อน ? อูยอคิดอยู่อย่างนั้นว่าเมื่อไร ?

“คงจะต้องเป็นวันนี้แล้วสินะ ที่จะปลดปล่อยเด็กคนนั้น (อีดัม) ไปเสียที” อูยอคิดตัดสินใจ โดยที่มองรอยยิ้มของอีดัมที่เบิกกว้างแสดงถึงความจริงใจแบบไร้เดียงสามองมายังเขา

EP.7 ไม่ได้บอกรักแม้เพียงสักคำ

วันนี้เป็นวันที่อูยอตัดสินใจจะเอาลูกแก้วออกมาแล้วลบความทรงจำของอีดัม ในตอนค่ำเขานัดไปดื่มกาแฟกับอีดัม โดยจะใช้เวลานั้นเองส่งอีดัมกลับไปใช้ชีวิตของเธอต่อไป

ระหว่างนั้นมีข่าวรายงานว่า มีเหตุฆาตกรรมต่อเนื่องขึ้นเป็นรายที่สาม โดยเหยื่อรายล่าสุดถูกฆ่าตายขณะที่นอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล ที่สำคัญฆาตกรไม่ทิ้งร่องรอยไว้ให้ตำรวจสามารถตามสืบต่อได้เลย ไม่ว่าจะเป็นกล้องวงจปิดหรือพยานผู้เห็นเหตุการณ์ … ซึ่งต่อมาอูยอได้รับแจ้งข่าวว่าเหยื่อรายล่าสุดคนนั้นคือ ฮวังยูจิน บรรณาธิการสำนักพิมพ์ที่ดูแลงานเขียนให้กับเขา

อูยอแปลงร่างเป็นตำรวจนายหนึ่งไปที่สถานีตำรวจเพื่อเอาสำนวนการสืบสวนมาดู ซึ่งปรากฏว่าเหยื่อทั้งสามรายล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับเขาทั้งสิ้น จากนั้นอูยอจึงไปขอคำปรึกษาจากฮเยซอน ที่เซนส์ของเธอบอกแต่แรกแล้วว่าเหตุการณ์ฆาตกรรมที่เกิดขึ้นไม่น่าเกิดจากฝีมือมนุษย์ ฮเยซอนบอกว่าคนที่ทำเรื่องนี้ไม่ได้ต้องการเล่นงานเขา แต่เป็นผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับเขา อาจเป็นได้ว่ามันกำลังหาลูกแก้วจิ้งจอกอยู่ นั่นหมายความว่าเหยื่อรายต่อไปคือ อีดัม !

อูยอไปที่ร้านกาแฟตามเวลานัดหมาย เมื่อเจอหน้าอีดัม อูยอพูดออกมาว่าขอให้อีดัมอยู่ข้างกายเขาต่อไป แต่ประโยคที่เขาใช้มันมีความหมายแปลก ๆ จนอีดัมก็งง ๆ ว่าเขาหมายความว่าอย่างไร และดูเหมือนว่าทั้งน้ำเสียงและท่าทางของเขาจะดูผิดแผกแปลกไป เพราะเขาดูตื่นเต้นจนพูดเร็วกว่าปกติ

ตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่บ้าน อูยอรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังเฝ้ามองอีดัมอยู่ เขาจึงออกไปดูแต่ก็ไม่เจออะไร และแท้ที่จริงแล้วผู้ที่กำลังจับตาอีดัมอยู่นั้น ก็คือเทพภูเขา

อูยอตัดสินใจแล้วว่าจะให้อีดัมอยู่ข้างกายเขาตลอดเวลา โดยเริ่มจากการขับรถไปรับไปส่งที่มหาวิทยาลัยในระหว่างที่เขากำลังสืบเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งตัวเขาเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ถ้ามีผู้ที่ต้องการทำร้ายอีดัม ทำไมเธอถึงอยู่รอดปลอดภัยมาได้ถึงตอนนี้ แล้วอูยอก็ขอให้ฮเยซอนช่วยดูแลอีดัมขณะที่อยู่ในมหาวิทยาลัย

หลังเลิกเรียนอีดัมแวะมาที่ร้านหนังสือ ระหว่างที่เลือกซื้อหนังสืออยู่นั้น บังเอิญเธอเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่ง (เทพภูเขา) แต่ก่อนที่ชายคนนั้นจะพูดอะไรกับเธอจนจบประโยค อูยอก็เข้ามาที่ร้านหนังสือพอดี แล้วชายคนนั้นก็หายตัวไป

ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน อูยอพยายามถามลักษณะรูปร่างของชายที่เดินชนอีดัม ซึ่งเธอบอกว่า “ชายคนนั้นดูท่าทางเย็นชา อายุน่าจะประมาณ 30 ต้น ๆ ที่สำคัญฉันรู้สึกว่าเขาไม่ต่างไปจากคุณลุง (อูยอ) เท่าไร”

อีดัมคิดเองเออเองว่าที่อูยอถามเธอเรื่องนี้เป็นเพราะเขาหวงเธอจึงไม่อยากให้คุยกับผู้ชายคนอื่น แล้วเธอก็ยิ้มเล็ก ๆ ออกมาอย่างมีความสุข ก่อนที่อูยอจะบอกว่า “ช่วงนี้เกิดอาชญากรรมบ่อย ผมเป็นห่วง” สิ้นเสียงของอูยอเท่านั้นแหละ อีดัมก็ยิ้มจนแก้มปริออกมาทันที

อีดัมถามอูยอเรื่องประวัติศาสตร์เรื่องหนึ่งที่เธอสงสัย อูยอให้อีดัมยืมหนังสือเก่าเล่มหนึ่ง แต่ปรากฏว่าในหนังสือเล่มนั้นมีภาพวาดของซอฮวาและจดหมายรักอยู่ในนั้น ซึ่งเธอคือรักแรกที่ฝังใจของอูยอ

ประเด็นของรูปซอฮวาก็คือ มันทำให้อีดัมอิจฉาเพราะอีดัมได้รับการบอกเล่ามาว่า ผู้ชายจะเก็บพื้นที่เอาไว้ที่หนึ่งในหัวใจตลอดชีวิตสำหรับผู้หญิงที่เป็นรักแรกของเขา นับแต่วันนั้นเธอก็ออกนอยด์ ๆ กระทั่งวันหนึ่ง อีดัมเกิดไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ร้านดอกไม้หน้าเหมือนซอฮวาเป๊ะ ยิ่งทำให้เธอคิดมากเข้าไปอีก

เทพภูเขาปรากฏตัวต่อหน้าฮเยซอนและอูยอ เขาบอกความจริงว่าที่อีดัมยังอยู่รอดปลอดภัยมาได้จนถึงตอนนี้ก็เพราะเขาช่วยปกป้องดูแลให้ เพราะตอนนี้มีพวกปีศาจ (จิ้งจอกเก้าหางที่อยู่ครบ 1 พันปีแต่ไม่ได้กลายเป็นมนุษย์) ที่กำลังคิดจะขโมยลูกแก้วของอูยอ

ค่ำวันหนึ่งหลังเลิกเรียน อีดัมไม่ได้โทร. บอกให้อูยอมารับเพราะกำลังนอยด์ ๆ เซ็ง ๆ เรื่องรักแรกของอูยออยู่ แต่ก็ให้บังเอิญว่าเธอได้เจอกับอูยอที่รออยู่ที่หน้าร้านดอกไม้ แล้วจังหวะนรกก็เกิดขึ้น เมื่ออูยอเหลือบไปเห็นหญิงสาวในร้านดอกไม้ที่หน้าเหมือนซอฮวา เขาถึงกับนิ่งอึ้งอยู่อย่างนั้นไป 3 วินาที ทีนี้อีดัมก็สังเกตเห็นท่าทางของอูยอก็ยิ่งนอยด์ไปกันใหญ่ แต่อย่างไรก็ตาม อูยอก็ขอให้อีดัมกลับบ้านไปก่อน

แท้จริงแล้ว หญิงสาวที่หน้าเหมือนซอฮวาที่ร้านดอกไม้นั้นคือปีศาจสาวตนหนึ่งที่ต้องการจะขโมยลูกแก้วของอูยอ ตามคำบอกเล่าของเทพภูเขานั่นเอง แต่ก่อนที่อูยอจะทำอะไร ปีศาจสาวก็หายตัวไปเสียก่อน

และแล้ววันสอบมิดเทอมก็มาถึง อีดัมมีปัญหาอย่างหนักเพราะเธอสอบไม่ได้อยู่คนเดียว เธอจึงไปติวสอบกับเพื่อน ๆ ที่ห้องสมุด แต่ทันใดนั้นเองอูยอก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าอีดัม แต่ลักษณะท่าทางและคำพูดของเขาดูไม่เหมือนเขาเลยสักนิด เพราะมันคือปีศาจสาวที่แปลงร่างเป็นอูยอนั่นเอง มันมองไปที่ท้องน้อยของอีดัมด้วยสายตาดีใจ เพราะมันพบลูกแก้วจิ้งจอกเข้าให้แล้ว

แต่ก่อนที่ปีศาจสาวจะทำอะไรอีดัม อูยอก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วจับเจ้าปีศาจสาวตนนั้นบีบคอพร้อมกับวาร์ปหายไปยังอีกสถานที่หนึ่ง ณ ที่นั้นเอง ดูเหมือนว่าอูยอจะจัดการกับเจ้าปีศาจสาวตนนั้นไปได้

ฮเยซอนเตือนอูยอให้รีบเป็นมนุษย์ให้สำเร็จตามที่เทพภูเขาเตือน เพราะไม่เช่นนั้นเขาจะถูกกำจัดทิ้ง

อูยอพาอีดัมไปเที่ยววัดแห่งหนึ่งหลังสอบเสร็จตามที่ให้สัญญาไว้ อีดัมอธิษฐานขอให้เธอและเขาได้กลับมาที่นี่ด้วยกันอีกในปีหน้า หลังจากที่อูยอได้กลายเป็นมนุษย์แล้ว

แต่แล้วเวลาที่อูยอต้องเอาลูกแก้วออกจากร่างอีดัมก็มาถึง อูยอกล่าวออกมาว่า “ผมโกหกมาตั้งแต่แรก จริง ๆ ผมรู้วิธีการลูกแก้วออกจากร่างคุณอยู่แล้ว เป็นเพียงแต่ผมต้องการจะใช้ลูกแก้วเหนี่ยวรั้งคุณไว้เท่านั้น … แต่อย่างที่ผมเคยบอก คุณเป็นคนพิเศษสำหรับผมจริง ๆ”

อูยอโน้มตัวไปหาอีดัม “เมื่อตื่นขึ้นมา คุณจะลืมทุกอย่างและมันจะสิ้นสุดลง คุณจะคิดว่าสิ่งที่ผ่านมาทั้งหมดเป็นเพียงแค่หลับฝันไปเท่านั้น” จากนั้นลูกแก้วจิ้งจอกสีแดงก็ค่อย ๆ ลอยออกมาจากปากของอีดัม ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่น้ำตาของเธอค่อย ๆ ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย

EP.8 ความทรงจำที่ไม่เคยลบเลือนไปจากใจ

อูยอตัดสินใจที่จะปล่อยอีดัมกลับไปใข้ชีวิตของเธอ “คุณจะลืมทุกอย่าง เมื่อตื่นขึ้นมาทุกอย่างก็จะเป็นเพียงฝัน … นับแต่นี้สัญญาของเราเป็นอันสิ้นสุดลง” จากนั้นอูยอก็ดึงเอาลูกแก้วออกมาจากร่างอีดัม ในขณะที่น้ำตาของเธอไหลรินออกมาไม่หยุด …

อีดัมตื่นขึ้นมาที่บ้านของเธอ โดยมีอีดันทำโจ๊กไก่ให้กิน จากนั้นเธอก็เดินทางมาเรียนที่มหาวิทยาลัย และดูเหมือนว่าชีวิตของเธอจะกลับมาเป็นปกติ แต่จู่ ๆ น้ำตาก็เริ่มซึมออกมาแล้วอีดัมก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ถ้าจะทิ้งกันไปอย่างนี้ก็อย่าให้ฉันหลงเหลือความทรงจำอยู่สิ” จากนั้นก็ทรุดลงไปร้องไห้อยู่กับพื้น อีดัมร้องไห้อยู่อย่างนั้นไม่หยุด กระทั่งซอนอูเข้ามาปลอบ

อีดัมนั่งชันเข่าก้มหน้าร้องไห้อยู่อย่างนั้นนานนับสิบนาที ครึ่งชั่วโมง หรืออาจจะนานกว่าชั่วโมงก็ไม่มีใครรู้ ซอนอูที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ได้แต่คิดในใจว่าจะทำอย่างไรดี กระทั่งฮเยซอนเดินผ่านมาเห็น เธอรู้ได้ในทันทีว่าอูยอได้เอาลูกแก้วออกจากร่างของอีดัมแล้ว แต่ที่เธอสงสัยก็คือทำไมอีดัมถึงได้ดูแย่ขนาดนั้น (เพราะถ้าถูกลบความทรงจำ เธอก็ควรกลับมาสดใสร่าเริงตามที่เธอเป็น)

ตัดภาพมาที่อูยอ ที่ตอนนี้เขานั่งนิ่งอยู่บนโซฟาห้องนั่งเล่นอยู่อย่างนั้น แต่ในห้วงความคิดก็ได้แต่คิดถึงภาพที่มีอีดัมอยู่ในบ้านตลอดเวลา ความสดใสของเธอมันไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำของกูมิโฮอายุ 999 ปีไปได้เลย

ฮเยซอนมาหาอูยอที่บ้าน เธอถามถึงเรื่องอีดัมและตั้งข้อสังเกตว่าคาถาลบความทรงจำที่อูยอใช้อาจไม่ได้ผลกับอีดัม แต่อูยอก็เชื่อว่าเขาลบความทรงจำของอีดัมได้โดยสมบูรณ์แล้ว จากนั้นเขาก็ขอให้ฮเยซอนช่วยดูแลอีดัมให้ แต่เธอปฏิเสธและบอกให้เขาไปดูแลเอง เพราะถึงยังไงอีดัมก็จำเขาไม่ได้อยู่แล้ว

แต่ความเป็นจริงคือ ความทรงจำของอีดัมยังอยู่ครบเหมือนเดิม !!!

อีดัมจำได้ทุกอย่าง เป็นเพียงแต่ว่าเธอไม่เข้าใจว่าทำไม “คุณลุง” (อูยอ) ถึงได้มองเธอเป็นเพียงแค่ของใช้แล้วทิ้ง ที่เมื่อดูดพลังมนุษย์ของเธอไปจนหมดแล้วก็ทิ้งขว้างเธออย่างไม่ไยดี และนั่นเป็นที่มาที่เธอพยายามตัดใจจากอูยอให้ได้

แล้ววิธีการที่อีดัมใช้สลายความเศร้าก็คือ กินไก่ทอดกับเบียร์ปริมาณที่ผู้ชาย 10 คนยังกินไม่หมด ! แล้วต่อด้วยคาราโอเกะเพลงแดนซ์ด้วยท่าเต้นแบบหลุดโลก … แต่อย่างไรก็ตามมันไม่อาจลบอูยอจากใจของเธอไปได้เลย ขณะเดินทางกลับบ้านเธอให้แท็กซี่ไปส่งที่บ้านของอูยอ ณ หน้าประตูบ้าน อีดัมได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น เธอเพียงแต่ถามตัวเองว่าเธอมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม

วันต่อมา ขณะที่อีดัมกำลังเดินไปเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย ฝนก็เกิดตกขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ทันใดนั้นเอง ร่มปริศนาก็ปรากฏขึ้นมาปิดบังเม็ดฝนที่ตกลงมาให้ อีดัมอึ้งไปหลายวินาที เพราะเธอรู้ได้ในทันทีว่าคนที่ถือร่มปริศนานี้ก็คืออูยอ

สถานการณ์ตอนนี้มันน่าอึดอัดยิ่งนัก อูยอคิดว่าอีดัมจำเขาไม่ได้แล้ว ส่วนอีดัมก็ทำเป็นให้อูยอเข้าใจว่าความทรงจำของเธอโดนลบไปหมดแล้ว โดยแสดงท่าทางเย็นชากับเขา

แต่แล้วอีดัมก็ต้องช็อกอีกครั้ง เมื่ออูยอกลายมาเป็นอาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์คนใหม่ ระหว่างที่เรื่องราวดำเนินไปนั้น อีดัมก็ได้แต่สงสัยว่า ทำไมเธอเดินไปไหนหรือทำอะไร เธอจะต้องเห็นอูยออยู่ตลอดเวลา แต่ที่แน่ ๆ มันทำให้เธอลืมเขาไม่ได้เลยแม้สักเสี้ยววินาที

ฮเยซอนเหมือนจะมองเกมออกว่าอูยอรู้สึกยังไงกับอีดัม หากเป็นเพียงแต่ว่าอูยอได้แต่โกหกตัวเองเท่านั้น ฮเยซอนกล่าวว่า “ต่อให้ฉันโกหกคนทั้งโลก แต่ฉันไม่เคยโกหกตัวเอง”

ทีนี้ น้องสาวของซอนอูกับอีดัน น้องชายของอีดัมก็สร้างเรื่องขึ้น เมื่อต่างฝ่ายต่างเอาโทรศัพท์ของซอนอูและอีดัมไปกดส่งข้อความนัดเดตกัน ทำไปทำมาอีดัมจึงไปไดนิ่งกับซอนอูทั้ง ๆ ที่เธอไม่ค่อยเต็มใจนัก ในขณะที่อูยอที่เห็นก็รู้สึกแปล๊บ ๆ ขึ้นมาในใจ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ว่านั้นมันคืออะไร

จนมาถึงตอนหนึ่ง อีดัมเปิดอกคุยกับซอนอูว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ซึ่งอูยอก็แอบฟังอยู่ เขาได้แต่คิดว่า “คนที่ชอบอยู่แล้ว” ของอีดัมที่ว่านี้คือใคร ?

เรื่องราวดำเนินไปเรื่อย ๆ อูยอก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าผู้ชายที่อีดัมชอบคือใคร จะมีก็เพียงคนเดียวคือโดแจจิน อันเป็นไปเพราะความเป็นเพื่อนสนิทของทั้งคู่ทำให้โดแจจินถึงเนื้อถึงตัวอีดัมได้ กอดคอกันเดินบ้าง จับมือกันบ้าง มันทำให้อูยอคิดเองเออเองไปว่า บางทีแล้วผู้ชายที่อีดัมชอบคือโดแจจิน !!? (แน่นอนว่าโดแจจินกับอีดัมเป็นเพื่อนกัน แต่ความมโนของอูยอมันทำให้เขาเริ่มรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง)

คืนหนึ่ง หลังจากโดแจจินกับอีดัมไปดื่มด้วยกัน อูยอก็ปรากฏตัวขึ้น อีดัมเกิดหกล้มอูยอจึงวาร์ปเข้าไปพยุงตัวเธอเอาไว้ ตอนนั้นอูยอคิดคำตอบของตัวเองในใจได้แล้วว่า เขาทนไม่ได้ที่จะใช้ชีวิตอยู่โดยไม่มีอีดัม

EP.9 ความรัก VS สัญชาตญาณนักล่า

อูยอเหมือนจะเริ่มรู้ใจตัวเองมากขึ้นว่ารู้สึกอย่างไรกับอีดัม แต่เขาก็พยายามสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นมันเอาไว้ เขาบอกกับฮเยซอนว่า มันเป็นการยากที่จะรักใครได้อีก เมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้วได้เจอกับความผิดหวังครั้งใหญ่

ในวันนี้ทางมหาวิทยาลัยมีการจัดทัศนศึกษาทางประวัติศาสตร์ขึ้น แต่อูยอไม่ได้เดินทางร่วมคณะไปด้วย โดยอ้างว่าติดธุระสำคัญอย่างอื่น

ระหว่างคณะนักศึกษาแวะทานอาหารกลางวัน ซอนอูกับโดแจจินปะทะคารมกันต่อหน้าอีดัม ส่วนฮเยซอนที่ยืนอยู่ไม่ห่างนักจึงถ่ายรูปคนทั้งสามแล้วส่งไปให้อูยอ พร้อมด้วยข้อความที่ยั่วให้อูยอหึงอีดัม

ระหว่างนั้น อีดัมได้ออกมากล่าวรายงานต่อหน้ากลุ่มเพื่อน ๆ นักศึกษาที่มาร่วมคณะเกี่ยวกับป้ายพระสูตรในศาสนาพุทธ แต่เธอเกิดหลุดคำพูดประโยคหนึ่งออกมาว่า เธอได้เคยลูบป้ายพระสูตรนั้นมาแล้ว อูยอซึ่งเฝ้าดูอีดัมอยู่จึงรู้ได้ในทันทีว่าเธอยังไม่ถูกลบความทรงจำ เพราะเขาเคยให้อีดัมดูป้ายพระสูตรที่เขาเก็บเอาไว้ที่ชั้นใต้ดิน

เมื่อฮเยซอนได้รู้จากปากของอูยอว่าความจำของอีดัมยังอยู่ครบเหมือนเดิม เธอจึงลองสังเกตพฤติกรรมของอีดัม ทำให้เธอได้รู้ว่าในใจของอีดัมยังรู้สึกกับอูยอเหมือนเดิม ฮเยซอนจึงเอาเรื่องนี้ไปบอกกับอูยอว่าความทรงจำของอีดัมยังอยู่ครบโดยสมบูรณ์ เป็นเพียงแต่แกล้งทำเป็นว่าตัวเองจำไม่ได้เท่านั้น

ในคืนนั้นเองอีดัมไปยืนอยู่ตรงที่ที่อูยอลบความทรงจำของเธอ เธอยืนนิ่งน้ำตาคลอเบ้าอยู่อย่างนั้น ความคิดในหัวคิดถึงเรื่องในคืนนั้นวนไว้วนมา กระทั่งอูยอปรากฏตัวขึ้น เขาเอ่ยขึ้นว่า “ความทรงจำของคุณยังไม่ถูกลบไปสินะครับ และดูเหมือนว่าคุณยังจำทุกอย่างได้ชัดเจน”

ในตอนแรกอีดัมพยายามจะเดินเลี่ยงหนีไป แต่เธอก็ตัดสินใจกลับมาเผชิญหน้ากับอูยอ แล้วพูดทั้งน้ำตาคลอเบ้าว่า “จะอยากรู้เรื่องความทรงจำของฉันทำไมคะคุณลุง ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้ ให้ตายเถอะ !”

น้ำตาอีดัมไหลนองหน้า “ทำไมต้องคอยมาให้ฉันเห็นตลอดเวลาในขณะที่ฉันกำลังตัดใจล่ะ ทำไมต้องทำให้ฉันหวั่นไหวอยู่ตลอดเวลา” อีดัมเอื้อมมือของเธอไปจับปกเสื้อของอูยอ หมือนพยายามคาดคั้นให้เขาเอ่ยความจริงภายในใจออกมา “ที่ผ่านมาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันเลยเหรอ เห็นฉันเป็นแค่ที่รับฝากลูกแก้วแค่นั้นเองเหรอ เป็นแค่นั้นจริง ๆ เหรอ”

อูยอมองอีดัมแล้วอธิบายด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบว่า เขามองเธอเป็นสิ่งที่น่าทะนุถนอมเกินกว่าที่ตัวเขาจะดูแลได้ เพราะเขาไม่ใช่มนุษย์ แต่อีดัมกลับยืนยันว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามันลึกซึ้งเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจ “ฉันชอบคุณค่ะ” !!! ทิ้งช่วงไประยะเวลาหนึ่ง อูยอจึงตัดสินใจเข้าไปคว้าอีดัมเข้ามากอด ❤️

อูยอกับอีดัมเดินจูงมือกันไป เธอได้ตั้งคำถามถึงฮเยซอน ทำให้อูยอตอบไปว่าเขารู้จักกับฮเยซอนมานานกว่า 700 ปี แต่ฮเยซอนเป็นมนุษย์ได้ 4 ปีแล้ว … ก่อนจากกันในคืนนั้น ทั้งอูยอและอีดัมต่างฝ่ายต่างจูบมือของกันและกัน

หลังจากกลับจากทัศนศึกษาทางประวัติศาสตร์ของมหาวิทยาลัย อูยอจึงชวนอีดัมออกเดตในคืนนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นเดตที่ทั้งคู่ตื่นเต้นมาก อีดัมพยายามแต่งตัวคุมโทนให้เรียบร้อยเพื่อให้เข้ากับอูยอ ส่วนอูยอก็พยายามเลือกเสื้อผ้าสไตล์วัยรุ่น เมื่ออีดัมเห็นเขาจึงทำท่าทางดีใจที่เห็นอูยอแต่งตัวแบบนี้ “คุณลุงแต่งตัวแบบนี้แล้วดูเด็กลงเยอะเลยค่ะ ดูแล้วเหมือนคนอายุ 800 ปีเลย 😁”

สำหรับเดตครั้งแรก อูยอได้เตรียมหาข้อมูลมาเป็นอย่างดี เขาพาอีดัมไปเดตที่ซาวน่า ซึ่งเขาบอกว่าเขาศึกษาเทรนด์การออกเดตนี้มาจากซีรีส์ที่ได้รับความนิยมสูงเรื่อง My Name is Kim Sam Soon … อีดัมทำท่าทางงง ๆ เพราะเธอรู้ว่าซีรีส์เรื่องนี้ออกฉายมาตั้งแต่ปี 2005 หรือ 15 ปีที่แล้ว อูยอจึงทำท่าทางเขิน ๆ แล้วชวนอีดัมออกไปจากที่นั่น

จากนั้นอูยอพาอีดัมไปร้านไก่ทอด แต่ระหว่างนั้นเองอูยอเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้น มันเป็นความรู้สึกอยากกินอาหารอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน (มันคือความรู้สึกอะไรนะ ?)

ฮเยซอนบอกกับอูยอว่า ความรู้สึกนั้นเรียกว่าความอยากอาหาร มันเป็นสัญชาตญาณของนักล่า (🦊 จิ้งจอก) ที่เมื่ออยากครอบครองผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน สัญชาตญาณนักล่าก็จะเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

ถัดมาอีกวันที่มหาวิทยาลัยตอนพักเที่ยง อีดัมมาหาอูยอที่ห้อง แต่อูยอไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาปรี่เข้าไปหาอีดัมและจูบเธอ แต่จูบนั้นมันเหมือนไม่ใช่จูบที่เกิดจากความรัก แต่มันเป็นจูบที่เกิดจากสัญชาตญาณนักล่าของจิ้งจอกเก้าหาง !!!

อีดัมผละอูยอออกไป ในเวลานั้นเองอูยอจึงคิดถึงคำพูดของฮเยซอนที่บอกเอาไว้ว่า “ตราบใดที่นายยังเป็นจิ้งจอกเก้าหางและเธอ (อีดัม) ยังเป็นมนุษย์ นายจะไม่มีทางรักเธอได้ เพราะความรู้สึกกับสัญชาตญาณมันจะทับซ้อนกันจนทำให้นายสับสนตลอดเวลา จนไม่รู้ว่าอันไหนคือความรักหรือสัญชาตญาณนักล่า”

EP.10 ด้ายแดงร้อยดวงใจ

อีดัมเข้ามาหาอูยอที่ห้อง ทันใดนั้นเอง ไม่พูดพร่ำทำเพลงอูยอปรี่เข้าไปจูบอีดัม แต่ทว่ามันไม่ใช่จูบที่เกิดจากความรัก แต่มันเป็นจูบที่เกิดจากสัญชาตญาณนักล่า !!!

อูยอสับสนและไม่เข้าใจว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร เขาบอกกับฮเยซอนว่า ตลอดระยะเวลาเกือบพันปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ฮเยซอนก็ได้แต่ย้ำเตือนเขาไปว่า เมื่อ 🦊 จิ้งจอกเก้าหางตกหลุมรักมนุษย์ มันจะทำให้เกิดความสับสนระหว่างความรักกับสัญชาตญาณนักล่า วิธีแก้ก็คือต้องเอาลูกแก้วดูดพลังวิญญาณของมนุษย์เพื่อสะกดสัญชาตญาณนักล่าเอาไว้ แต่อย่างไรก็ตาม อูยอไม่อยากใช้วิธีนี้เพราะมันอันตรายกับอีดัม …

ฮเยซอน 😏 ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์พร้อมกับบอกเคล็ดลับในการแก้ปัญหานี้กับอูยอ “ฉันบอกวิธีแก้ให้เอามั้ย ห้ามโดนตัวกันยังไงล่ะ” เธออธิบายเพิ่ม “ลองดูสิความรักที่ไม่ต้องการสัมผัส แต่คงจะทำยากหน่อยนะ เพราะขนาดฉันยังทำไม่ได้เลย อิอิ”

หลังจากโดนเฟิร์สคิสโดยไม่ทันตั้งตัว อีดัมจึงคิดว่าเธออาจจะต้องลองปรับตัวเองดู เพราะตอนนี้เขากับเธอเป็นคู่รักกันแล้ว การสกินชิปหรือถูกเนื้อต้องตัวกันถือเป็นเรื่องปรกติ เธอจึงส่งข้อความไปชวนอูยอออกไปเดตกัน โดยเธอจินตนาการโมเมนต์กะหนุงกะหนิงกันกับอูยอเหมือนคู่รักคนอื่น ๆ แต่เมื่อถึงเวลาออกเดตจริงทุกอย่างกลับตรงกันข้าม …

อูยอหลีกเลี่ยงทุกการสัมผัสกับอีดัมตามคำแนะนำของฮเยซอน กระทั่งตอนหนึ่ง อีดัมเกิดซุ่มซ่ามกำลังจะหงายหลังล้มลงไป อูยอใช้สกิลความว่องไวกำลังจะเอื้อมมือไปรับเธอเอาไว้ แต่ทันใดนั้นเอง เขาเกิดกระตุกมือกลับแล้วเปลี่ยนไปเป็นกระชากคอเสื้อของอีดัมแทน ทำให้อีดัมถึงกับตาลุกโตด้วยความตกใจที่อูยอกระชากคอเสื้อเธอ (การกระชากคอเสื้อเป็นการแสดงออกถึงเป็นปฏิปักษ์) … หลังจากอีดัมกลับมาบ้านก็ได้แต่งงงวยถึงพฤติกรรมของอูยอที่เปลี่ยนไปแบบ 360 องศา

วันต่อมา ระหว่างที่อีดัมกับเพื่อน ๆ กำลังนั่งเรียนคลาสประวัติศาสตร์ที่อูยอเป็นอาจารย์สอน แต่จู่ ๆ ก็เกิดมีข้อความส่งมาบอกยกคลาสแบบกะทันหัน ด้วยความเป็นห่วงอีดัมจึงไปหาอูยอที่ห้องของเขา ภาพที่เห็นคือ อูยอนั่งอยู่บนเก้าอี้สภาพเหมือนคนหมดแรงไม่สบาย เมื่ออีดัมไปเรียก อูยอก็เกิดเห็นภาพหลอนขึ้นมา จังหวะนั้นเอง ฮเยซอนจึงรีบมาพาตัวอีดัมออกไปก่อนที่จะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

อีดัมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรู้ว่ามันต้องเกิดปัญหาบางอย่างขึ้นแน่ ๆ … อีกอย่างคือวิธีแก้ตามคำแนะนำของฮเยซอนเรื่องความรักที่ไม่ต้องการสัมผัสมันใช้ไม่ได้ผล !

ในวันนั้นเองอูยอโทร. หาอีดัมเพื่อบอกเรื่องสำคัญบางอย่าง “เราคงต้องห่างกันสักพักนะครับ” อีดัมงงหนักมากว่าทำไมเขาถึงขอห่างกัน ในเมื่อเพิ่งจะคบกันมาได้แค่ 5 วันเท่านั้นเอง

อูยอพยายามอธิบายให้อีดัมเข้าใจสถานการณ์ “ต้องรอให้ผมหาวิธีให้ได้ก่อนครับ … ผมเคยคิดว่าเมื่อเอาลูกแก้วออกมาแล้วผมจะกลายเป็นมนุษย์ แต่มันไม่ใช่ เพราะพลังวิญญาณมันยังไม่เพียงพอ เพราะงั้นตอนนี้ตัวผมจึงเกิดความรู้สึกหิวโหยอันเกิดจากสัญชาตญาณที่ผมไม่สามารถควบคุมได้ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุที่ไม่คาดคิดขึ้น เราคงต้องห่างกันไปก่อนจนกว่าผมจะหาวิธีได้ … คุณดัมเป็นคนฉลาด คงเข้าใจที่ผมพูดมาทั้งหมดนะครับ” อีดัมฟังแล้วก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับด้วยความเศร้า

วันเดียวกันนั้นเอง อีดัมโดนซอนอูทักว่าผอมลง เมื่อกลับมาบ้านเธอจึงลองชั่งน้ำหนัก ปรากฏว่าเธอน้ำหนักเหลือแค่ 44.2 กิโลกรัมเท่านั้น เธอจึงคิดว่าการที่เธอโดนดูดพลังวิญญาณทำให้เธอได้รับอันตรายจริง ๆ เพราะเธอลองมาคิดไตร่ตรองดูแล้ว เธอไม่ยอมเอาครอบครัวที่เธอรัก เพื่อน ๆ ที่รักเธอ หรือแม้แต่อนาคตของเธอมาเสี่ยงกับความรักครั้งนี้ แม้ว่ามันจะยิ่งใหญ่แค่ไหนสำหรับเธอก็ตาม

คืนนั้นเอง อีดัมจึงโทร. ไปหาอูยอเพื่อตอบตกลงเรื่องการห่างกันจนกว่าจะหาวิธีแก้ได้ … ฮเยซอนซึ่งอยู่ที่บ้านอูยอเมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงบอกกับอูยอไปว่า “นายก็รู้นี่ว่ามันไม่มีวิธีแก้ นอกจากนายจะกลายเป็นมนุษย์”

สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายหนักไปกว่าที่อูยอคิด เมื่ออีดัมพยายามหลบหน้าเขาตลอดเวลา ระหว่างนั้นเอง เทพภูเขาก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อเตือนอูยอว่าความรักระหว่างจิ้งจอกเก้าหางกับมนุษย์ บทสรุปมันคือหายนะ !

เทพภูเขาบอกกับอูยอว่า อย่าไปเชื่อเรื่องพรหมลิขิตที่สร้างเอาไว้ให้อูยอได้พบรักกับมนุษย์เมื่อเขาอายุครบ 1 พันปี แล้วเทพภูเขาก็เสก “ด้ายแดงร้อยดวงใจ” ระหว่างซอนอูกับอีดัม พร้อมกับบอกว่าถ้าอูยอเชื่อเรื่องพรหมลิขิตก็ดูลองดูว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริงหรือเปล่า ! (ด้ายแดงร้อยดวงใจคือคาถาที่เสกแล้ว จะทำให้คนสองคนตกหลุมรักกันในที่สุด)

เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น อูยอจึงต้องกลับลำล้มเลิกข้อตกลงเรื่องการขอห่างกันสักพักกับอีดัม เขาแปลงหน้าตาเป็นโดแจจินเพื่อได้เข้าใกล้อีดัม แล้วเป็นอันว่าสุดท้ายทั้งสองก็ตกลงจะร่วมมือกันหาวิธีแก้โดยจะไม่ปล่อยมือจากกันอีก

สถานการณ์ความสัมพันธ์ระหว่างอีดัมกับอูยอที่ดูเหมือนจะกลับมาเป็นปรกติอีกครั้ง หากทว่าในคืนนั้นเองมีงานเลี้ยงของนักศึกษา ซอนอูที่ดื่มเซจูจนเมามายด้วยอารมณ์คนอกหัก เพราะอีดัมเกิดประกาศกลางวงว่า “ฉันมีแฟนแล้ว” ทำให้ซอนอูเศร้าใจหนักมาก

ซอนอูนั่งตัวงออยู่คนเดียวตรงบริเวณพื้นที่สูบบุหรี่ เขานั่งอยู่อย่างนั้นกระทั่งอีดัมเดินออกมาเพื่อกลับบ้าน ตอนแรกอีดัมกำลังจะเดินทำทีเป็นไม่สนใจ แต่อยู่ดี ๆ “ด้ายแดงร้อยดวงใจ” เกิดทำงานขึ้นมา อีดัมจึงเดินกลับมาหาซอนอูที่นั่งยอง ๆ อยู่บนพื้น เมื่ออีดัมอยู่ตรงหน้า ซอนอูก็เซด้วยความเมาเข้าไปกอดอีดัม ทั้งสองกอดกันอยู่อย่างนั้น !!!

แล้วช็อตนรกก็เกิดขึ้น เมื่ออูยอที่ยืนอยู่ห่าง ๆ ได้แต่มองภาพเบื้องหน้าด้วยความปวดใจ …

EP.11 ผลของการฝืนพรหมลิขิต

ซอนอูดื่มเหล้าจนเมามายเพราะรู้สึกอกหักจากการที่อีดัมประกาศว่ามีแฟนแล้ว … อีดัมที่กำลังจะเดินกลับบ้าน เดินผ่านซอนอูที่กำลังนั่งเอนไปเซมา ตอนแรกอีดัมกะจะเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ แต่ด้วยฤทธิ์ของ “ด้ายแดงร้อยดวงใจ” ทำให้เธอเดินกลับไปหาซอนอู แล้วก็นั่งยอง ๆ ลงไปเพื่อจะพยุงเขาขึ้นมา แต่ทันใดนั้นเอง ซอนอูก็โผเข้ากอดอีดัม เขากอดอยู่อย่างนั้น ในขณะที่อีดัมก็แน่นิ่งไปชั่วขณะ

ไกลออกไปในระยะสายตา อูยอยืนมองดูเหตุการณ์อยู่ห่าง ๆ เขารู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นผลจากด้ายแดงร้อยดวงใจ แต่อย่างไรก็ตามอูยอก็มองว่าการที่คนสองคนจะรักกันได้มันไม่ง่ายขนาดนั้น และหลังจากที่อีดัมไปส่งซอนอูขึ้นแท็กซี่เสร็จ อูยอก็เดินไปหาอีดัม ทั้งสองคุยกันแล้วจบด้วยการที่อูยอชวนอีดัมเดตที่บ้านของเขาในวันรุ่งขึ้น

เหตุการณ์ต่อเนื่องที่เกิดจากงานเลี้ยงเมื่อคืนยังไม่จบแค่นั้น โดแจจินตื่นขึ้นมาในตอนเช้าในสภาพเปลือยท่อนบนอยู่บนเตียงที่โรงแรมของฮเยซอน เขาตกใจอย่างมากว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน เพราะเขาเมาจนภาพตัด ทำให้เขาคิดเองเออเองว่าอาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น โดแจจินจึงถามฮเยซอนตรง ๆ ว่า “เมื่อคืนนี้ เราได้นอนด้วยกันหรือเปล่า ?” ฮเยซอนนั่งคิดอยู่หลายวินาทีก่อนจะตอบออกไปว่า “ใช่” !

แต่แท้ที่จริงแล้วทั้งหมดเป็นเรื่องความเข้าใจผิดกันในด้านภาษา ฮเยซอนเข้าใจว่า นอนหมายถึง “การนอนหลับ” แต่นอนในความหมายของโดแจจินคือ “การหลับนอนกันของหญิงชาย” อะไรทำนองนั้น

ย้อนกลับไปเมื่อคืน ความจริงคือโดแจจินที่เมาอย่างหนัก แถมยังอ้วกใส่ฮเยซอน ท้ายที่สุดฮเยซอนไม่รู้ทำยังไงจึงพาเขามาที่โรงแรมซึ่งเป็นที่พักของเธอ

ในเช้าวันเดียวกันนั้นเอง อูยออารมณ์ดีเป็นพิเศษ เพราะวันนี้อีดัมจะมาเดตที่บ้าน อูยอจึงทำความสะอาดบ้าน และเสกของกินต่าง ๆ ที่อีดัมชอบเอาไว้เต็มตู้เย็น เพื่อรอการมาของอีดัมตามนัด

อีดัมเดินทางมาจนถึงหน้าบ้านของอูยอ ทันใดนั้นเอง ด้ายแดงร้อยดวงใจก็ทำงานอีกครั้ง เมื่ออีดันเกิดไปทำมอเตอร์ไซค์ของน้องสาวซอนอูล้มจนเสียหาย ส่วนน้องสาวซอนอูก็เกิดไปเหยียบธนูของอีดันจนพัง ทำให้อีดัมต้องเดินทางไปเคลียร์ที่สถานีตำรวจทันที นั่นหมายความว่าเธอต้องขอยกเลิกเดตกับอูยอ

เมื่อโดนยกเลิกนัดอย่างกะทันหัน อูยอจึงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับฮเยซอน จึงได้ความว่า “ใครก็ตามที่ถูกด้ายแดงร้อยดวงใจ ต่างฝ่ายก็ต่างจะเกิดความรู้สึกดีแก่กัน และชายหญิงที่ถูกผูกด้ายแดงนี้ไม่ว่าอย่างไรก็จะได้ครองคู่กัน ที่สำคัญไม่มีวิธีใดที่สามารถตัดด้ายแดงนั้นได้”

สลับตัดภาพมาที่คู่ของโดแจจินกับฮเยซอนบ้าง ความเข้าใจผิดเรื่อง “นอน” ยังคงดำเนินต่อไป แต่เรื่องราวนำพาให้ทั้งคู่ตกลงคบเป็นแฟนกันจริง ๆ เพราะฮเยซอนเกิดอยากได้เกรด A+ ในวิชาสื่อสาร อันเนื่องมาจากอาจารย์ได้ตั้งหลักเกณฑ์เอาไว้ว่า คู่ที่ทำรายงานด้วยกันแล้วเกิดพัฒนาความสัมพันธ์จนกลายเป็นแฟนกันจริง ๆ ก็ตะได้เกรด A+ … ซึ่งแม้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเริ่มมาจากความเข้าใจผิด และเป็นเพียงแค่แกล้งเป็นแฟนกันหลอก ๆ เพื่อเกรด แต่ความที่ได้ใกล้ชิดกันทำให้ฮเยซอนได้เห็นส่วนดีของโดแจจินมากขึ้น

ทีนี้ ความที่ธนูของอีดันพัง ทำให้อีดัมต้องทำงานพาร์ตไทม์เพื่อหาเงินไปซื้อธนูใหม่ซึ่งมีราคาสูงเฉียดล้านวอน ในเวลาเดียวกันนั้น ซอนอูก็โดนพ่อยึดบัตรเครดิตทำให้เขาต้องมาขอเงินน้าชายที่เพิ่งเปิดร้าน SUBWAYS ซึ่งน้าชายของเขาก็ให้เขาทำงานเพื่อแลกกับเงิน และด้วยฤทธิ์ของด้ายแดงร้อยดวงใจนี่เอง ทำให้งานพาร์ตไทม์ที่อีดัมได้ก็คือร้าน SUBWAYS ซึ่งเป็นร้านเดียวกับซอนอู

อีดัมกลัวว่าอูยอจะหึงเธอจนทำให้ไม่สบายใจ เธอจึงไม่บอกเรื่องที่เธอได้งานพาร์ตไทม์ที่เดียวกับซอนอู แต่อย่างไรก็ตาม อูยอเห็นทุกอย่างและรู้ว่ามันเป็นผลจากด้ายแดง

คืนนั้นเอง อีดัมทำเซอร์ไพรส์โดยการไปหาอูยอที่บ้าน แต่ระหว่างนั้นอยู่ดี ๆ ไฟฟ้าก็เกิดดับขึ้นมา แล้วความซุ่มซ่ามของอีดัมก็ทำงานอีกครั้ง เธอเดินสะดุดล้มจนข้อศอกไปกระแทกหน้าอกอูยอจนทำให้ลูกแก้วจิ้งจอกกระเด็นเข้าไปในตัวเธออีกครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ แหม่ … จากนั้นก็ทั้งสองก็จูบอันอย่างหวานซึ้งเพื่อดึงเอาลูกแก้วออกมาจากตัวของอีดัม

ขณะที่อีดัมกำลังจะกลับ อูยอจึงบอกความจริงเรื่องด้ายแดงให้อีดัมได้รู้ แม้เธอจะงง ๆ ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่มันก็ทำให้เธอได้รู้ว่าทำไมช่วงนี้เธอจึงบังเอิญได้เจอกับซอนอูอยู่บ่อย ๆ

วันรุ่งขึ้น ในคลาสวิชาประวัติศาสตร์ของอูยอ ด้ายแดงก็ทำงานอีกครั้งจนทำให้ที่นั่งเต็ม เหลือที่นั่งด้านหลังสองที่ ซึ่งกลายเป็นว่าอีดัมกับซอนอูได้นั่งข้าง ๆ กัน เมื่ออูยอเดินเข้ามาในคลาสเพื่อทำการสอนแล้วเห็นคนทั้งคู่นั่งอยู่ด้วยกันก็เกิดความหึงหวงจึงได้เสกให้ทุกอย่างหยุดนิ่งยกเว้นอีดัม เขาเดินเข้าไปหาอีดัมเพื่อที่จะบอกว่า “ผมเพียงแต่อยากอยู่ใกล้ ๆ คุณน่ะครับ” แหม่ …

แต่การกระทำทุกสิ่งอย่างของอูยอก็อยู่ในสายตาของเทพภูเขาทั้งหมด

หลังจบคลาส อีดัมซุ่มซ่ามสะดุดล้มจนตกบันไดหน้าตึก ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่อูยอกำลังจะวิ่งมาช่วย แต่ทันใดนั้นเอง ทุกอย่างก็หยุดนิ่งลงอีกครั้ง อูยอตัวแข็งไม่ไหวติงอยู่อย่างนั้น มีเพียงอีดัมคนเดียวที่ยังเป็นปรกติ แล้วเทพภูเขาก็ปรากฏตัวขึ้น จากนั้นเขาก็ทำให้อีดัมได้เห็นภาพอนาคตของตัวเองในฝัน ซึ่งภาพนั้น เป็นภาพที่อีดัมได้คบกับซอนอูอย่างมีความสุข

ระหว่างนั้นเทพภูเขาได้ปล่อยให้อูยอกลับมาเป็นปรกติ เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปประคองอีดัมที่กำลังหลับใหลอยู่ในห้วงของความฝันมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา จากนั้นเทพภูเขาก็ให้อูยอได้เห็นภาพที่อีดัมเห็น มันเป็นภาพที่อีดัมจูบกับซอนอูด้วยความรัก !!! เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น อูยอจึงพยายามเรียกอีดัมให้ตื่นจากฝันเพราะไม่อยากให้เธอได้เห็นภาพเหล่านั้น

EP.12 ชะตามนุษย์ลิขิตเอง

อูยอประคองอีดัมที่กำลังฝันอยู่ในอ้อมแขน เมื่อเห็นว่าในความฝันของอีดัมเธอกำลังจูบอยู่กับซอนอูด้วยความรัก อูยอก็รีบปลุกให้เธอตื่นขึ้นมา จากนั้นอูยอก็พาอีดัมวาร์ปกลับมาที่บ้านของเขาเพื่อมาประคบเย็นขาที่บาดเจ็บจากการหกล้มให้

อีดัมสงสัยว่าผู้ชายคนนั้น (เทพภูเขา) มีสิทธิ์อะไรถึงได้มาผูกด้ายแดงให้เธอกับซอนอู แถมยังมาให้เธอฝันนู่นนี่นั่นอีก อูยอจึงอธิบายว่า “เพราะพรหมลิขิตระหว่างมนุษย์กับมนุษย์เป็นสิ่งที่ถูกต้อง” … อีดัมเห็นสีหน้าของอูยอดูเศร้า ๆ หลังจากพูดประโยคนั้นออกมาเธอจึงพูดอย่างขึงขังว่า “แค่ฝันหนึ่งตื่น แค่ด้ายแดงหนึ่งเส้น มันไม่มีความหมายอะไรสำหรับเราเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันจะไม่ยอมให้เขาได้อย่างที่ต้องการหรอกค่ะ”

อูยอมาปรึกษากับฮเยซอนเรื่องที่เทพภูเขาทำให้อีดัมฝันไป เขาก็ได้เห็นความฝันนั้นเช่นกัน เมื่อได้เห็นแล้ว อูยอกลับรู้สึกอิจฉาความเป็นมนุษย์ธรรมดาของคนทั้งสอง (อีดัมกับซอนอู) ที่มีความสดใสจากช่วงอายุที่ไล่เลี่ยกัน ซึ่งตัวเขาไม่มีวันที่จะเป็นอย่างนั้นได้เลย

แม้ว่าอีดัมพยายามคิดว่าตัวเธอสามารถควบคุมความรู้สึกตัวเองได้ แต่ทว่าภาพความฝันที่มีความสุขกับซอนอูยังติดตาของเธออยู่ตลอดเวลา

เรื่องราวดำเนินต่อไปจนกระทั่ง อีดัมกับเพื่อน ๆ พร้อมด้วยซอนอู และพ่วงด้วยฮเยซอน ต้องเดินทางไปสัมภาษณ์บุคคลสำคัญเพื่อนำมาลงในวารสารประวัติศาสตร์ที่ต่างจังหวัด โดยเป็นการเดินทาง 2 วัน 1 คืน เนื่องจากเป็นงานสำคัญที่อีดัมตั้งใจมาก อูยอจึงไม่อยากเดินทางไปด้วยเพราะเกรงว่าจะทำให้เธออึดอัด เขาจึงฝากให้ฮเยซอนช่วยดูแลอีดัมแทนเขา

เมื่อเดินทางไปถึงทุกอย่างก็ดูเหมือนเป็นไปตามปรกติ ส่วนอีดัมก็พยายามเลี่ยงที่จะคุยกับซอนอู แต่ด้วยความที่ด้ายแดงทำงานทำให้ทั้งสองต้องเข้ามากอดกันโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เมื่ออีดัมรู้ตัวเธอก็รีบเดินหนีไปทันที

ในคืนนั้น ซอนอูดื่มเหล้าจนเมามายเพราะอกหักเรื่องที่อีดัมพยายามพูดทำร้ายน้ำใจเขาเรื่องแฟน เขานั่งสัปหงกอยู่คนเดียวบนม้านั่งด้านนอก อีดัมเดินมาเห็นแต่เธอทำเป็นไม่สนใจ แต่เมื่อด้ายแดงทำงาน อีดัมจึงเดินเข้าไปหาซอนอูและบอกให้เขากลับเข้าห้องไปนอน จังหวะนั้นเองซอนอูเอื้อมมือไปจับมือของอีดัม แล้วเขาก็สารภาพความในใจออกมา …

“ฉันชอบเธอ ฉันรู้ว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว ฉันรู้ว่าแทบไม่มีโอกาสแล้ว แต่ฉันควรจะทำยังไงดี” น้ำตาลูกผู้ชายของซอนอูหลั่งไหลออกมาไม่หยุด แม้เขาจะก้มหน้าเพื่อปกปิดมันจากอีดัม แต่มันก็ยังไหลอยู่อย่างนั้น

อีดัมคิดว่าตัวเองไม่อยากทำให้ซอนอูเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ เธอจึงจะเดินหนี แต่ความรู้สึกภายในใจของเธอมันหวั่นไหวกับคำพูดที่ซอนอูพูดออกมา อีดัมแปลกใจเป็นอย่างมากว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนั้น ซึ่งเป็นจังหวะที่อูยอโทร. หาอีดัมพอดี แต่เธอเลือกที่จะตัดสายทิ้งเพราะไม่อยากให้อูยอได้ยินเสียงซอนอู แล้วเธอก็หันมาคุยกับซอนอูอีกครั้ง “รุ่นพี่คะ ฉันเคยบอกรุ่นพี่ไปแล้วว่าฉันรักแฟนของฉันมาก ดังนั้น ฉันไม่อยากให้ความหวัง และทำให้รุ่นพี่เจ็บปวดมากไปกว่านี้ ต้องให้ฉันปฏิเสธอีกกี่ครั้งหรือคะ รุ่นพี่ถึงจะเข้าใจ”

ฮเยซอนเห็นอีดัมหายไปนานจึงออกมาดูด้วยความเป็นห่วง จึงเห็นอีดัมนั่งคิดนู่นี่นั่นอยู่คนเดียวบนม้านั่ง อีดัมเอ่ยปากถามอีดัมเรื่องด้ายแดง ฮเยซอนจึงตอบไปว่า “รู้ไหมว่าทำไมพวกสัตว์ถึงอยากเป็นมนุษย์ ก็เพราะว่ามนุษย์สามารถลิขิตชะตาของตัวเองได้”

วันรุ่งขึ้น อูยอนัดกับอีดัมว่าจะมารับ จังหวะนั้นเองที่อีดัมกำลังเดินไปหาอูยอที่ยืนรออยู่ ความซุ่มซ่ามของเธอก็ทำงานอีกครั้ง อีดัมกำลังจะหกล้มแต่ทันใดนั้นเอง ซอนอูกับเข้ามาคว้าตัวเธอเอาไว้ ด้วยความตกใจ อีดัมจึงรีบสะบัดซอนอูให้ออกไปเพราะไม่อยากให้อูยอเข้าใจผิด

แต่ดูเหมือนว่าเรื่องมันจะบานปลายไปไกลกว่านั้น เมื่ออูยอเดินมาหาอีดัมแล้วบอกกับซอนอูด้วยสายตาที่หึงหวงว่าอีดัมจะกลับกับเขา ซอนอูแปลกใจมากว่าทำไมทั้งคู่ถึงได้กลับด้วยกัน ณ จุดนี้ ทั้งคู่ส่งสายตาอำมหิตถึงกัน อีดัมจึงต้องออกมาแก้สถานการณ์ด้วยการยอมรับว่าเธอกำลังคบกับอูยออยู่ แต่สิ่งที่อีดัมไม่คาดคิดว่าจะได้ยินได้ออกจากปากของซอนอู …

“ฉันรู้ว่าคนคนนั้นไม่ใช่ฉัน แต่อย่างน้อยมันก็ต้องไม่ใช่คนคนนี้ (อูยอ) ฉันเห็นมาเองกับตา” อีดัมทำท่าสงสัยว่าสิ่งที่ซอนอูพูดมันหมายถึงอะไร แต่อูยอโพล่งขึ้นมาตัดบท “เราไปกันเถอะครับ เพราะไม่ว่าผมจะทำหรือไม่ทำอะไร มันก็เป็นเรื่องระหว่างผมกับคุณดัม (อีดัม) ไม่เกี่ยวกับคนอื่น” พูดจบอูยอก็จูงมืออีดัมแล้วเดินจากไป

เมื่อขึ้นรถมาแล้ว ซอนอูจึงเล่าเรื่องข่าวลือที่เกิดขึ้นในมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับอาจารย์ซอยองจูให้อีดัมฟัง ซึ่งเมื่ออีดัมได้ฟังแล้วก็ถึงกับขำออกมา เพราะเธอเชื่อว่าข่าวลือที่ว่าไม่เป็นความจริง

แต่แล้วอีดัมก็ได้เห็นภาพที่อูยอจับมือกับอาจารย์ซอยองจูที่มีนักศึกษาแอบถ่ายเอาไว้ อีดัมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าภาพที่เห็นเป็นเรื่องจริง !

อีดัมเดินไปแอบอยู่หน้าห้องของอูยอ เพื่อดูว่าสิ่งที่เธอเห็นและได้ยินมาเป็นจริงหรือเปล่า ณ จุดนั้น เธอเห็นอาจารย์ซอยองจูกับอูยอกำลังคุยกันกะหนุงกะหนิง เมื่ออูยอรู้ว่าอีดัมแอบมองอยู่ เขาจึงใช้พลังสะกดจิตให้อาจารย์ซอยองจูเดินออกไป ! อีดัมมองดูอาจารย์ซอยองจูที่เดินผ่านไปอย่างไร้สติ เหมือนกับซอมบี้ก็ไม่ปาน น้ำตาของเธอก็ซึมออกมาด้วยความสงสาร เธอรู้ได้ในทันทีว่าอูยอกำลังทำอะไรอยู่ เพราะเธอเองก็เคยโดนมาแล้ว …

อีดัมตวาดใส่อูยอทันที “คุณทำแบบนี้ทำไมคะ !?” อีดัมโกรธมาก “นี่คุณกำลังทำร้ายคนอื่นอยู่ไม่ใช่เหรอคะ … เพราะการที่คุณต้องการพลังวิญญาณ แล้วมาบอกว่าไม่ต้องการทำร้ายฉัน แต่จริง ๆ แล้วตอนนี้คุณกำลังทำร้ายคนอื่นอยู่ใช่มั้ยคะ ?” อูยอตอบไปอย่างเสียงอ่อย ๆ ว่า “มันไม่มีทางอื่นแล้ว”

อีดัมตวาดกลับไปอีกครั้งทั้งน้ำตา “ถ้าไม่มีวิธีอื่นแล้วจริง ๆ ก็ควรบอกความจริงกับฉันมาสิคะ … ฉันยอมคุณทุกอย่างแม้กระทั่งโดนหลอกใช้ แต่คุณมาทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงคะ … เราจบกันแค่นี้เถอะค่ะ” !!!

EP.13 ความลับของลูกแก้วจิ้งจอก

เมื่ออีดัมรู้ว่าอูยอใช้ลูกแก้วจิ้งจอกดูดพลังชีวิตของอาจารย์ซอยองอู ทำให้เธอรู้สึกแย่และเฟลมากที่ความสัมพันธ์ของเธอทำให้คนอื่นตกอยู่ในอันตราย (จากการถูกดูดพลังชีวิต) อีดัมตวาดใส่อูยอทันที “คุณทำแบบนี้ทำไมคะ !? นี่คุณกำลังทำร้ายคนอื่นอยู่ไม่ใช่เหรอคะ … เพราะการที่คุณต้องการพลังวิญญาณ แล้วมาบอกว่าไม่ต้องการทำร้ายฉัน แต่จริง ๆ แล้วตอนนี้คุณกำลังทำร้ายคนอื่นอยู่ใช่ไหมคะ ?”

น้ำตาไหลลงอาบสองแก้มของอีดัม มันไหลออกมาอย่างนั้นไม่หยุด “ความรักสำหรับฉันแล้ว ถึงจะต้องแบกรับทุกอย่างเอาไว้ ถึงคุณจะไม่ใช่คน ถึงจะโกหกฉัน ฉันก็ยังชอบคุณ แล้วคุณทำแบบนี้ได้ยังไงคะ … เราจบกันแค่นี้เถอะค่ะ !!!”

สภาพจิตใจของอีดัมตอนนี้ไม่ต่างไปจากโดนฟ้าถล่มลงมาใส่สักร้อยครั้งพันครั้ง เพราะเธอเชื่อมาตลอดว่าอูยอเป็นคนดีโดยไม่เสแสร้ง แต่ตอนนี้เธอก็คิดขึ้นมาได้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันเริ่มต้นด้วยคำโกหก มันเป็นแต่เธอลืมมันไปเพราะความที่เธอรักเขามากนั่นเอง

ด้านอูยอก็เฮิร์ตหนักไม่แพ้กัน เขาบอกกับตัวเองว่า “เป็นเพราะฉันไม่ใช่มนุษย์ จึงไม่สามารถคำนึงสิ่งที่เรียกว่ามนุษยธรรม จริง ๆ แล้วความรักที่ฉันมีต่อเธอนั้นมันมากเกินกว่าที่จะคำนึงถึงเรื่องความปลอดภัยของคนอื่น”

ซูคยองเห็นอีดัมสภาพแย่มากจากสภาวะอกหัก เธอจึงชวนอีดัมไปดื่มเหล้าเพื่อหวังให้เพื่อนดับทุกข์ อีดัมดื่มไปเยอะมากจนสติสตางค์หลุดลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่แม้จะเมาหนักขนาดนั้นก็ยังไม่ลืมความทุกข์ใจไปได้ เธอเพ้อหนักถึงขนาดไประบายความในใจกับมาสคอตจิ้งจอกที่กำลังเชิญลูกค้าให้เข้าร้าน

อีดัมนั่งรถเมล์กลับบ้านด้วยสภาพเมามายระดับสิบ เธอยืนอยู่ที่หน้าบ้านตัวเอง แล้วอูยอก็ปรากฏตัวขึ้น ทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ ในที่สุดอีดัมก็เข้าสวมกอดอูยออยู่อย่างนั้นกระทั่งภาพตัดไป

เช้าวันต่อมา อีดัมตื่นขึ้นด้วยความงงงวยว่าเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงหรือเป็นแค่ฝันกันแน่ ?

ฮเยซอนแนะนำอูยอให้เรียนรู้ความเป็นมนุษย์มากขึ้น เธอสอนเขาเรื่องมนุษยธรรม เธอเปรียบเทียบโดยตั้งคำถามกับอูยอว่า ถ้าขับรถยนต์แล้วเกิดเบรdแตก ด้านหนกามี 2 เลนให้เลือกชนระหว่าง อีดัมคนเดียว กับอีกเลนที่มีคนยืนอยู่ 5 คนรวมคนท้องและเด็กอยู่ในนั้นด้วยเขาจะเลือกชนใคร ? อูยอตอบแบบแทบไม่ต้องคิดเลยว่าเลือกชนคน 5 คนนั้น ฮเยซอนจึงบอกว่า คำตอบไม่ผิดแต่ผิดที่วิธีการตอบ เพราะมนุษย์จะลังเลที่จะต้องเลือก หรือพยายามหาทางที่จะไม่เลือกข้อไหนเลย มนุษย์จะรู้สึกแย่ที่จะต้องเลือกให้ใครตายแม้จะไม่ใช่คนที่ตัวเองรู้จักก็ตาม

จากนั้น ฮเยซอนจึงทำหน้าที่เป็นกาวใจ เธอไปคุยกับอีดัม ฮเยซอนบอกว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น อีดัมไม่ผิดและอูยอก็ไม่ผิด เพราะอูยอเป็นแค่จิ้งจอก สิ่งที่เขาทำคือการแสดงความจริงใจที่มากเกินกว่าจิ้งจอกทั่วไปจะทำได้ แล้วฮเยซอนก็เล่าเรื่องลูกแก้วเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน และบอกว่าอูยอกำลังจะกลายเป็นมนุษย์ เมื่อได้รู้ความจริงเช่นนั้น อีดัมจึงรีบไปหาอูยอที่บ้านทันที

อีดัมเข้าใจอูยอแล้ว เธอจึงเอ่ยปากขอลูกแก้วจิ้งจอกกับเขาเพื่อที่เขาจะได้กลายเป็นมนุษย์เสียที แต่อูยอไม่ยอม โดยอ้างเรื่องความปลอดภัยของอีดัม จนกลายเป็นศึกแย่งลูกแก้วไปซะอย่างนั้น เพราะไม่ว่าอีดัมจะตามไปที่ไหน อูยอก็วาร์ปหนีไปทุกที

ฮเยซอนเรียกอีดัมมาคุย และเสนอแผนให้อีดัมแกล้งตีตัวออกห่างจากอูยอเพื่อกดดันให้ข้าวิ่งเขาหา “อยากเอาชนะจิ้งจอกต้องใช้วิธีของจิ้งจอก”

เรื่องราวก็ดำเนินไป ด้วยการที่อีดัมทำเป็นกะหนุงกะหนิงกับโดแจจิน ซึ่งอีดัมบอกกับโดแจจินว่าทำไปเพื่อเป็นการลองใจฮเยซอน เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้จิ้งจอก 2 ตัวอะไรแบบนั้น

ทำไปทำมาแผนการนี้ดูเหมือนจะได้ดีเกินคาด ระหว่างที่อีดัมกับโดแจจินกำลังจูงมือกันเดินขึ้นบันได จู่ ๆ โดแจจินก็ล่วงตกบันไดลงมาจนเอ็นขาขาดต้องเข้าโรงพยาบาลด่วน ฮเยซอนรู้ได้ในทันทีว่าเป็นเพราะอูยอใช้พลังผลักด้วยพิษแรงหึง แต่อีดัมคิดว่าโดแจจินตกลงมาเอง อย่างไรก็ตามจากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ฮเยซอนกับโดแจจินได้สารภาพรักต่อกันจริง ๆ เสียที

ส่วนอีดัมก็เศร้าต่อไป ระหว่างทางที่เดินกลับบ้าน เธอเกิดเห็นมีดตกอยู่ข้างทาง เธอจึงหยิบมีดเล่มนั้นขึ้นมาเพื่อจะตัดด้ายแดง ทันใดนั้นเอง ทุกอย่างรอบตัวก็หยุดนิ่งลง เธอได้เข้าไปอยู่อีกมิติหนึ่งและได้พบกับเทพภูเขา

ณ โลกอีกมิติหนึ่งนั้น เทพภูเขาได้บอกกับอีดัมว่า ทุกสิ่งที่เขาทำไปนั้นแท้จริงแล้วเขาทำไปเพื่ออูยอทั้งสิ้น จากนั้นเขาก็ได้บอกความลับของลูกแก้วจิ้งจอก และความลับที่ทำให้กลายเป็นมนุษย์ …

“ความจริงสิ่งที่ทำให้ลูกแก้วเปลี่ยนสีน้ำเงินไม่ใช่พลังวิญญาณ เพราะพลังวิญญาณใช้เพื่อคลายความหิวเท่านั้น สิ่งที่ทำให้ลูกแก้วเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินก็คือความเป็นมนุษย์” เทพภูเขาเล่าอีกว่า ความเป็นมนุษย์คือความรู้สึกแบบมนุษย์ (เหมือนกับฮเยซอน) ซึ่งอูยอเคยมีเมื่อเขาพบรักแรก แต่เมื่อต้องผิดหวัง นับแต่นั้นเขาจึงปิดกั้นตัวเองมาตลอดจนกระทั่งมาเจออีดัม

เมื่ออีดัมได้รู้ความลับจากเทพภูเขา อีดัมจึงหอบกระเป๋าเพื่อจะย้ายไปอยู่กับอูยอ เธอพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะทำให้คุณลุงกลายเป็นคนค่ะ”

EP.14 ความเป็นมนุษย์

อีดัมลากกระเป๋าใบใหญ่ 2 ใบมาที่บ้านอูยอ เมื่ออูยอเห็นก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น อีดัมจึงบอกว่าเธอจะขอมาอยู่ที่บ้านของเขาเหมือนเดิม และบอกว่าจะช่วยให้เขากลายเป็นคน เมื่อได้ยินเช่นนั้นอูยอก็งงว่าอีดัมพูดถึงอะไร อีดัมจึงเล่าความลับของลูกแก้วที่เธอรู้มาจากเทพภูเขาให้เขาฟัง …

“ความจริงคุณลุง (อูยอ) ต่างหากที่ทำให้ลูกแก้วเปลี่ยนสี แต่การทำให้คุณลุงมีความเป็นมนุษย์คือหน้าที่ของฉัน ทีนี้เมื่อคุณลุงไม่รู้จักความเป็นมนุษย์ ฉันเลยมาอยู่ด้วยเพื่อจะได้สอนคุณลุงยังไงล่ะ” อีดัมอธิบายเหตุผลที่เธอต้องมาอยู่ที่บ้านเขา

คืนนั้นเองอูยอก็ชวนอีดัมมานอนด้วยกันกับเขาที่ห้องรับแขก อูยอนอนคุยกับอีดัมอย่างมีความสุขกระทั่งหลับไปทั้งใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ทีนี้ แม้อีดัมจะรู้ความลับจากเทพภูเขาว่าความเป็นมนุษย์คือสิ่งที่ทำให้อูยอกลายเป็นคน แต่ปัญหาก็คืออะไรล่ะคือความเป็นมนุษย์ที่เทพภูเขาพูดถึง ? เธอจึงไปเปิดตำราปรัชญาความเป็นมนุษย์ เมื่ออ่านไปอ่านมาก็ค้นพบว่า ความสัมพันธ์ที่มนุษย์มีต่อคนอื่น ๆ ในสังคม นั่นแหละที่เรียกว่าความเป็นมนุษย์ แต่ดูเหมือนว่าอูยอจะขาดตรงจุดนี้ไป เธอจึงค่อย ๆ พยายามปรับเปลี่ยนเขา

หลายวันต่อมา เกิดมีนักศึกษาในมหาวิทยาลัยถ่ายรูปอีดัมกำลังคล้องแขนอูยอเดินเที่ยวด้วยกันอย่างกะหนุงกะหนิง จนกลายเป็นข่าวที่แพร่ไปทั่วว่าทั้งสองคบกัน ซึ่งทำให้เกิดข้อครหาเรื่องการให้เกรด เพราะอีดัมเรียนในคลาสของอูยอ

เมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงจุดนี้ อีดัมก็เผชิญหน้ากับความจริงและยอมรับว่าเธอกับอูยอคบกันตั้งแต่ก่อนที่่ขาจะมาเป็นอาจารย์สอนที่นี่ ส่วนเรื่องเกรดอีดัมก็จะเลิกเรียนในคลาสของอูยอเพื่อความสบายใจของทุกคน

ในเวลาเดียวกันนั้น ซอนอูตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศตามความต้องการของพ่อ ก่อนที่เขาจะไปเขาได้มาบอกลาอีดัมเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับบอกชอบเธออีกครั้ง หลังจากนั้นด้ายแดงร้อยดวงใจที่ผูกทั้งสองเอาไว้ก็ขาดผึงไปในทันที

นับแต่นั้น อีดัมกับอูยอก็แสดงออกอย่างเปิดเผยว่าคบกัน …

ในคืนนั้นเอง อีดัมพยายามจับมือและใกล้ชิดกับอูยอ แต่เขากลัวว่าความหิวของสัญชาตญาณนักล่าของจิ้งจอกจะทำอันตรายอีดัมเหมือนอย่างที่เคยเป็น เมื่ออีดัมได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มออกมาแล้วบอกว่า “ที่จริง ฉันทำสัญญาแลกเปลี่ยนกับเทพภูเขาเอาไว้เพื่อแลกกับการที่จะทำให้คุณลุงกลายเป็นคน คือ ฉันจะได้รับหารปกป้องไม่ให้ได้รับบาดเจ็บหรือตายก่อนที่คุณลุงจะกลายเป็นคน”

อูยอทึ่งกับอีดัมที่ทำสิ่งที่เหลือเชื่อให้เกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้ง แล้วเขาก็โน้มเธอเข้ามาจูบพร้อมกับพูดว่า “แต่สิ่งนี้อันตรายยิ่งกว่า” จากนั้นเขาก็จูบเธอด้วยแรงปรารถนา แล้วก็อุ้มเธอลงไปนอน ทั้งสองมองตากันอยู่อย่างนั้นเหมือนกำลังรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น …

EP.15 ใกล้หมดเวลาแล้ว

อูยอเริ่มรู้สึกกังวลเมื่อพบว่าเวทมนตร์ของเขาเริ่มใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง ฮเยซอนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอก่อนที่จะกลายเป็นมนุษย์ “เมื่อประมาณ 4 ปีก่อน ตอนนั้นฉันยังไม่ได้เป็นมนุษย์ ฉันวาร์ปไปช็อปปิ้งที่ปารีส แต่ตอนวาร์ปกลับเวทมนตร์กลับใช้ไม่ได้ เลยโดนตำรวจจับในข้อหาเข้าเมืองผิดกฎหมาย แต่ไม่กี่วันต่อมาก็วาร์ปกลับมาได้ และหลังจากนั้นไม่กี่วันฉันก็กลายเป็นมนุษย์” ฮเยซอนทำตาโตด้วยความตกใจเพราะเธอเชื่อว่ามันเป็นสัญญาณที่อูยอจะได้กลายเป็นมนุษย์

เรื่องราวก็ดำเนินไป คืนหนึ่งอีดัมไปดื่มเซจูกับซูคยอง ทั้งคู่ดื่มกันจนเมามายระดับสองแล้วซูคยองก็ถามขึ้นมาว่าอูยอเคยบอกรักไหม จากคำถามนั้นเองมันทำให้อีดัมเกิดน้อยใจขึ้นมาเล็ก ๆ เพราะเขาไม่เคยบอกรักเธอเลยสักครั้ง

อูยอไปรับอีดัมกลับบ้าน เขาพูดสิ่งที่ไม่เคยพูดกับเธอว่า “ผมคิดมาตลอดว่า ผมสามารถหายตัวไปจากโลกนี้ได้อย่างเงียบ ๆ แต่พอเจอคุณผมก็อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป ผมรู้สึกอึดอัดมากเวลาที่มีคนอยู่ด้วย แต่พอมีคุณผมกลับมีความสุข เวลาเห็นคุณเจ็บตัวผมก็รู้สึกโมโหแทน เวลาต้องออกมารับเด็กขี้เมาอย่างคุณ หลังจากไปดื่มกับเพื่อน ๆ ผมก็ไม่เคยรู้สึกมีปัญหาเลย สำหรับผมทั้งหมดที่ว่านี้มันมีความหมายว่า ผมรักคุณ” ❤️

ในตอนนี้ลูกแก้วของอูยอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเกือบจะสมบูรณ์แล้ว เมื่อกลับไปถึงบ้าน ขณะที่อูยอกำลังจะเอ่ยปากพูดคำบางคำกับอีดัมด้วยรอยยิ้ม เขาเกิดสังเกตเห็นร่างกายของตัวเองเริ่มค่อย ๆ หายไป อูยอจึงเปลี่ยนคำพูดเป็น “ผมคิดว่ามันใกล้หมดเวลาแล้ว (1 พันปี)” !?

EP.16 ตอนจบ

แม้จะเหลือเวลาอีกหลายเดือนกว่าอูยอจะอายุครบ 1 พันปีตามสัญญา แต่ดูเหมือนลางบอกเหตุหลายอย่างเริ่มแสดงออกมาว่าเขากำลังจะหายจากโลกนี้ไปตลอดกาล เมื่อฮเยซอนได้รู้ก็เป็นกังวลกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

จังหวะนั้น อีดันเกิดทำคะแนนได้ไม่ดีในการซ้อมยิงธนู อีดัมจึงขออูยอไปดูแลน้องสองสามวัน แต่อูยอบอกว่าเขาอยากใช้ช่วงเวลาทุกนาทีอยู่กับเธอ โดยไม่บอกความจริงที่เขากำลังจะหายไปตลอดกาล ซึ่งอีดัมก็ยอมตกลงเพราะเข้าใจว่าอูยอต้องการให้เธออยู่ด้วยในช่วงเวลาที่กำลังจะกลายเป็นคนโดยสมบูรณ์

อูยอกับอีดัมไปหาอีดันที่สนามซ้อมยิงธนู จากนั้นอูยอก็ใช้สกิลขั้นเทพในการยิงธนูสอนอีดันจนทำคะแนนได้ดีขึ้นอย่างเหลือเชื่อ อีดันดีใจมากถึงกับหลุดปากเรียกอูยอว่า “พี่เขย” ทำเอาอีดัมถึงกับหน้าแดงอายม้วนขึ้นมาทันที

เมื่อทำภารกิจเสร็จ ทั้งสองก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทุกนาทีจริง ๆ แต่ก็เป็นอย่างนั้นได้แค่วันเดียว อาการร่างหายของอูยอเริ่มหนักขึ้น มันทำให้เขาคิดขึ้นมาว่า ถ้าปล่อยให้อีดัมเห็นเขาหายไปต่อหน้าต่อตามันจะทำให้เธอเจ็บปวดมาก เขาจึงขอให้เธอกลับไปอยู่บ้าน ในคืนนั้นเอง อูยอกลับมานั่งทรุดร้องไห้อยู่คนเดียวที่บ้านด้วยความเสียใจกับโชคชะตาของตัวเอง

อูยอเขียนจดหมายเพื่อสารภาพความรู้สึกของเขาที่มีต่ออีดัม …

“ถ้าให้ผมพูดต่อหน้าคุณคงพูดไม่ออก ดังนั้นผมจึงขอเขียนเป็นจดหมายแทน แต่ก็หวังว่าจดหมายฉบับนี้จะไม่ถึงมือคุณ ผมมีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้ บางทีชีวิตก็ต้องสิ้นสุดลง ผมอยู่บนโลกนี้มานานใช้ชีวิตมามากมายแต่อาจจะยาวนานเกินไป เหมือนคนที่นอนลืมตาตื่นอยู่ทั้งคืน มันก็แค่รู้สึกเหนื่อย บางครั้งก็รู้สึกว่ารุ่งเช้ามันช่างน่าเบื่อ มันเป็นแบบนั้นมาตลอด จนกระทั่งผมได้พบคุณ คุณคือความสุขเพียงหนึ่งเดียวของผม และเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมเฝ้ารอเช้าวันใหม่ในทุก ๆ วัน บางทีผมอาจจะรู้มาตั้งแต่ต้นว่าคุณจะเปลี่ยนชะตาชีวิตผมได้ ชีวิตที่ไร้ความหมายนี้คุณเปลี่ยนให้มันมีความหมายขึ้นมา”

อีดัมนั่งคิดถึงคำพูดของอูยอ “จุดจบกำลังมาถึง” ว่ามันหมายถึงอะไร แล้วจู่ ๆ รูปอูยอที่ตั้งอยู่บนโต๊ะก็ค่อย ๆ เลือนหายไป อีดัมจึงรีบไปหาอูยอในทันที เธอโทร. คุยกับเขาไปพร้อม ๆ กับวิ่งข้ามถนนเพื่อจะขึ้นรถ จังหวะนั้นเอง รถบรรทุกวิ่งมาด้วยความเร็วสูงพุ่งตรงจะเข้ามาชนเธอ อูยอที่อยู่ปลายสายรู้ว่าเรื่องร้ายกำลังจะเกิดขึ้น เขาจึงให้พลังวาร์ปไปผลักตัวอีดัมออกไป แล้วเขาก็เป็นคนที่โดนบรรทุกชนจนลงไปนอนแน่นิ่งบนพื้นถนน !!!

อีดัมร้องไห้ออกมาไม่หยุด เธอร้องออกมาเหมือนคนเสียใจแทบสิ้นสติ อีดัมลุกขึ้นและวิ่งไปหาร่างของอูยอ แต่มันสายไปเสียแล้ว ร่างของเขาหายวับไปเหลือทิ้งไว้เพียงอากาศธาตุและความว่างเปล่า !

อีดัมได้อ่านจดหมายของอูยอที่เขียนให้เธอ และได้แต่โทษว่าเป็นความผิดของตัวเธอที่ทำให้อูยอหายไป ขณะที่ฮเยซอนก็เข้ามาปลอบและบอกว่า “มนุษย์ไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง บางเรื่องเราก็ต้องโทษโชคชะตา”

อีดัมใส่ชุดดำไว้ทุกข์นอนอ่านจดหมายของอูยอทั้งน้ำตาซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น สักพักเธอก็เปิดโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดู ปรากฏรูปของอูยอยังไม่หายไป !

ด้วยความหวังที่ยังมั่นคง อีดัมรีบไปที่บ้านของอูยอทันที เธอเห็นว่ารูปอื่น ๆ ในกรอบรูปของเขาก็ยังอยู่ มันทำให้เธอเชื่อว่าเขาจะกลับมา … อีดัมรออยู่ที่บ้านอูยออยู่อย่างนั้นวันแล้ววันเล่า นานจนฤดูใบไม้ผลิมาเยือนจนเธอแทบไม่รู้ตัว

วันหนึ่ง ฮเยซอนก็มาหาอีดัมที่บ้าน เธอบอกคำสั่งเสียสุดท้ายที่อูยอฝากฝังไว้กับเธอ นั่นคือใช้ลูกแก้วสีน้ำเงินที่จะเสกพลังได้เพียงครั้งเดียว เขาขอให้ฮเยซอนใช้มันเพื่อลบความทรงจำของอีดัม เพื่อเธอจะได้ไม่เจ็บปวด แม้ว่ามันจะทำให้เธอลืมเขาไปตลอดกาลก็ตาม เมื่อได้รู้ความจริงเช่นนั้น อีดัมก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุดก่อนจะเอ่ยออกไปว่า “ไม่ ฉันไม่อยากลืมแม้สักวินาทีเดียว แม้มันจะทำให้ฉันต้องปวดใจแบบนี้ไปตลอด ถึงจะไม่มีวันได้เจอกันอีกแล้ว”

แล้วเราก็ได้รู้คำพูดของเทพภูเขาที่กล่าวว่า “ข้าสงสารเจ้าถึงได้รับฟังความปรารถนาของเจ้า หลังจากพันปี เจ้าได้เข้าใจกับความอดทน รู้ซึ้งถึงความรัก รู้จักการเสียสละ ถ้าสุดท้ายเจ้าได้พบเหตุผลของการมีชีวิตอยู่ ถ้าคนที่หวังอยากให้เจ้ารอดรอคอยเจ้าอยู่ สัตว์เดรัจฉานก็จะได้กลายเป็นมนุษย์”

นั่นหมายความว่า ทุกองค์ประกอบที่เทพภูเขาได้กล่าวมันถูกเติมเต็มโดยสมบูรณ์จากการที่อีดัมยังเลือกจะรอคอย !

รุ่งขึ้น อูยอก็ปรากฏตัวอยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขก อีดัมยิ้มกว้างเกือบเท่าปากถุงขนม มันเป็นความสุขที่สุดยอดจริง ๆ ส่วนฮเยซอนก็ดีใจจนต่อมน้ำตาแตกออกมาจนเข้าไปโผกอดกับโดแจจิน

และสิ่งแรกที่อูยอต้องการทำสิ่งแรกเมื่อกลายเป็นคนก็คือ “การได้จูงมืออีดัมยืนต่อแถวหน้าร้านหมึกผัดยายวอนโจ” 🐙 อีดัมถึงกับขำก๊ากออกมา แล้วสักพักทั้งคู่ก็ขำไม่ออก เพราะหลังจากยืนต่อแถวรอประมาณชั่วโมงกว่า ๆ วัตถุดิบของทางร้านดันมาหมดตอนถึงคิวพอดี 😁 สุดท้ายก็ต้องสั่ง Subway (โฆษณาแฝง) กินกันที่บ้านซะงั้น แล้วก็ตามด้วยผลิตภัณฑ์วิตามิน

ส่วนอีดันก็คบกับน้องสาวของซอนอู ด้านฮเยซอนก็สารภาพกับโดแจจินว่าเธอเป็นจิ้งจอกเก้าหางอายุ 777 ปีที่เพิ่งกลายเป็นคนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว และซูคยองก็ปิ๊งกับรุ่นพี่จองซอก

ในตอนท้าย อูยอบอกว่า “คุณดัมครับ ผมให้คุณเก็บลูกแก้วไว้ แล้วทำไมคุณถึงเก็บหัวใจผมไปด้วยล่ะครับ” อีดัมก็ย้อนกลับไปว่า “แล้วคุณลุงล่ะคะ บอกว่าจะขโมยพลังวิญญาณและทำไมขโมยหัวใจฉันไปด้วยล่ะ” … อูยอทิ้งท้ายกับอีดัมด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อความรักของเราเกิดท่ามกลางความเป็นความตาย งั้นเรามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ เลยนะครับ” 👩‍❤️‍👨

จบบริบูรณ์

👉 รีแคปสรุปซีรีส์ My Roommate is a Gumiho (2021)
👉 เรื่องย่อซีรีส์เกาหลี My Roommate is a Gumiho (2021)

Photos: tvN Korea