รีแคปซีรีส์ The Devil Judge EP.8 : สู้กับโลกของการคอร์รัปชัน

The Devil Judge EP.8 : คิมกาอนถึงกับทรุดเมื่อพบว่านักโทษที่ทำผิดต่อพ่อแม่เขาถูกเปลี่ยนตัว และมันคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้เข้าร่วมกับคังโยฮัน …

คิมกาอนทรุดลงไปบนพื้นภายในเรือนจำ ในขณะที่คังโยฮันเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังอีซาคเสียชีวิตจากเหตุไฟไหม้ที่โบสถ์ …

“ฉันพอเข้าใจได้ที่พวกเขา (ผู้บริหารมูลนิธิฯ) พยายามหนีเอาตัวรอดจากกองไฟด้วยการเหยียบย่ำผู้อื่น แม้ว่าพวกเขาควรจะมีความเป็นมนุษย์มากกว่านี้ แต่สิ่งที่ทำให้ฉันช็อก มันเป็นเหตุการณ์หลังจากนั้นที่โรงพยาบาล” คังโยฮันเล่าต่อ พวกผู้บริหารที่นำโดยฮอจุงเซและชาคยองฮีมาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล คนพวกนั้นเอาแต่เสแสร้งแกล้งทำเป็นเห็นอกเห็นใจกับการสูญเสียที่เกิดขึ้นในวันนั้น ทั้ง ๆ ที่การกระทำมันย้อนแย้ง แล้วอยู่ดี ๆ พวกเขาก็เผยธาตุแท้ออกมาด้วยการพูดถึงเรื่องเงินบริจาค

“ถ้าปีศาจมีอยู่จริง มันก็คือความหน้าด้านของมนุษย์นี่แหละ”

วันรุ่งขึ้น จองซอนอาเผยแพร่คลิปวิดีโอคำสั่งเสียสุดท้ายของประธานซอ ซึ่งได้กล่าวว่า “ผมต้องขอโทษทุกคนที่ให้ความไว้ใจผม ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นความผิดพลาดของผมเอง มันเป็นบาปที่เกิดจากการประเมินความโลภของมนุษย์ต่ำเกินไป และการให้อำนาจที่มากเกินไปแก่ผู้ใต้บังคับบัญชา ทั้งหมดนี้มันเป็นความผิดพลาดที่ผมไม่สามารถแก้ไขมันได้”

ทำไมในคลิปวิดีโอ ประธานซอจึงออกมาพูดเช่นนี้ มันเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น ?

ความจริงก็คือประธานซอพบกับฮอจุงเซ เขาบอกว่าจะแก้ไขสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับมูลนิธิฯ โดยการโยนความผิดทั้งหมดให้จองซอนอา หลังจากประธานซอกลับไปแล้ว จองซอนอาได้มาพบกับฮอจุงเซพร้อมกับแผนการอันน่าขนลุก “คำพูดของประธานซอสามารถสร้างอิมแพ็กให้ประชาชนคล้อยตามได้ แต่ถ้าเป็นคำพูดสุดท้ายก่อนที่เขาตายล่ะ มันจะสร้างแรงเหวี่ยงพลิกจากวิกฤติเป็นโอกาสให้กับเราได้ขนาดไหน” ฮอจุงเซเห็นด้วยกับแผนของจองซอนอา

และในคืนนั้นเอง หลังจากจองซอนอาสำเร็จโทษประธานซอด้วยคมมีดของเธอเรียบร้อย เธอก็จัดการตัดต่อคลิปของประธานซอ โดยตัวช่วงที่กล่าวถึงเธอออกไป ซึ่งเป็นช่วงที่ระบุว่าตัวเธอเป็นตัวการที่ทำให้เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นในมูลนิธิฯ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาเพียงไม่กี่วินาทีที่ถูกตัดออกไป จะทำให้คลิปความยาวนานนับนาทีเปลี่ยนความหมายไปทั้งหมดราวฟ้ากับก้นเหว

จากการตายของประธานซอได้เกิดกระแสตีกลับในเชิงบวกให้กับประธานาธิบดีฮอจุงเซ ทำให้เขาใช้จังหวะนี้ ออกมาสร้างคะแนนเสียงด้วยการประกาศปรับปรุงการบังคับกฎหมายให้เข้มงวดขึ้น และประกาศให้มีคณะกรรมการที่คอยให้ความช่วยเหลือผู้พิพากษาในรายการพิจารณาคดีสด ผลก็คือคะแนนนิยมของเขากลับพุ่งขึ้นไปอีก

ในส่วนของจองซอนอาที่ได้ขึ้นมาเป็นประธานของมูลนิธิ คำสั่งเสียของประธานซอที่พูดเอาไว้ได้ทำให้เธอมีอำนาจอย่างชอบธรรมในการจัดการองค์กร ที่สำคัญทุกสิ่งอย่างโดนคลีนให้ขาวสะอาดเหมือนใหม่อีกครั้ง

จองซอนอาไปหาคังโยฮันที่ห้องทำงานของเขา เธอทักทายด้วยคำพูดที่สุภาพแต่ใบหน้ามันแสดงออกถึงความจิตที่ฝังลึกอยู่ในแววตา …

“สวัสดีค้าาา ผู้พิพากษาคังโยฮัน”
“นี่คุณเสียสติไปแล้วเหรอ ?” คังโยฮันลุกออกมาจากโต๊ะทำงานเดินเข้าไปหาอดีตสาวรับใช้
“ยินดีที่ได้พบค่ะ ฉันชื่อจองซอนอา ฉันเป็นหัวหน้าคณะกรรมการสนับสนุนการดำเนินรายการพิจารณาคดีสดค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะคะ”
“ทำงานในมูลนิธิฯ ที่ขโมยของคนอื่นเขามายังไม่พออีกเหรอ ?”
“มันเจ็บปวดนะคะที่ได้ยินแบบนี้ ฉันอุตส่าห์มาด้วยความนอบน้อม” จองซอนอาส่งสายตาไร้เดียงสาไปที่คังโยฮัน
“คุณมันก็แค่เด็กที่ชอบลักเล็กขโมยน้อย เอาของคนอื่นเป็นของตัวเองก็เท่านั้น”
“จริง ๆ ฉันไม่ได้เอาของใครมานะคะ ฉันเป็นเจ้าของต่างหาก โลกใบนั้นที่คุณเตะฉันออกมาเมื่อตอนฉันยังเป็นเด็ก”

ทันใดนั้นเอง ด้วยท่าทางและคำพูดที่ยั่วยวนกวนประสาทของจองซอนอา และเป็นจังหวะที่คังโยฮันเหลือบไปเห็นสร้อยไม้กางเขนของอีซาค ที่เธอขโมยไปตั้งแต่วัยเด็กสวมอยู่ที่คอของเธอ เข้าจึงค่อย ๆ เอามือไปบีบคอของเธออย่างช้า ๆ พร้อมกับบอกว่า “เธอชอบฉันแค่ไหนกันนะ ?” ในขณะที่จองซอนอาก็ยืนนิ่งสบตากับคังโยฮันอยู่อย่างนั้น ในขณะที่เขาก็เพิ่มน้ำหนักแรงบีบขึ้นไปเรื่อย ๆ กระทั่ง คิมกาอนก็โพล่งเข้ามาในห้องและห้องเขาเอาไว้

จังหวะนั้นเอง คังโยฮันได้กระชากสร้อยไม้กางเขนที่คอของจองซอนอา แต่ทว่า มันกลับกลายเป็นลูกเล่นของเธอที่ล่อให้เขากระชากสร้อยนั้น เพราะมันแฝงด้วยเข็มเล็ก ๆ เอาไว้ ทำให้ฝ่ามือของคังโยฮันเต็มไปด้วยเลือด … มันเป็นความบ้าที่เกินจะคาดเดาได้จริง ๆ

จากนั้นเรื่องราวก็ดำเนินไป คังโยฮันพยายามใช้เรื่องพ่อแม่ของคิมกาอนในการดึงให้เขามาเข้าพวก โดยทำให้เขาเชื่อว่า “ความยุติธรรมมันไม่มีอยู่จริง มันเป็นเพียงเกมที่ผู้ชนะเท่านั้นจะได้รับความยุติธรรม” แล้วมันก็ได้ผลขึ้นมาเฉยเลย ความเชื่อของคิมกาอนที่มีมาทั้งชีวิตโดนคังโยฮันล้างสมองอย่างหมดจดโดยใช้เพียงไม่นาน

คิมกาอนหันหลังให้กับผู้พิพากษาสูงสุดมินจองโฮ ผู้เป็นเหมือนพ่อและอาจารย์ของเขาไปซะดื้อ ๆ อย่างนั้น เขากล่าวว่า “ถ้าพวกคุณ (ผู้พิพากษา) ทำงานเพื่อความยุติธรรมอย่างแท้จริงผมคงไม่เป็นอย่างนี้ ความยุติธรรมมันไม่มีอยู่จริง มีเพียงผู้ชนะเท่านั้นที่ได้รับความยุติธรรม” คิมกาอนพูดออกไปด้วยความรู้สึกโกรธ

ในตอนท้าย คิมกาอนเผชิญหน้ากับคังโยฮันแล้วเอ่ยปากออกมาว่า “ผมต้องการสู้ สู้กับโลกของการคอร์รัปชัน”

Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea