Voice ซีซั่น 4 EP.10 : ควอนจูและเดเร็กโจรู้แล้วว่าเซอร์คัสแมนคือดงบังมิน ! ในขณะที่มีชายสวมเสื้อกันฝนสีดำมาสถานีตำรวจแล้วสารภาพว่าเขาคือเซอร์คัสแมน
ขณะที่ดงบังมินกำลังเข้าทำร้ายควอนจู แต่โชคดีที่อันตรายใด ๆ มันยังไม่เกิดขึ้น จังหวะนั้นเอง เดเร็กโจก็สามารถเข้ามาช่วยควอนจูเอาไว้ได้ทัน แล้วอยู่ดี ๆ ดงบังมินก็เป็นลมสลบล้มพับไป
ดงบังมินถูกนำตัวมารักษาที่โรงพยาบาล โดยถูกพันธนาการโดยกุญแจมือติดไว้กับเตียงผู้ป่วย หมอผู้เป็นเจ้าของไข้ได้แจ้งกับควอนจูและเดเร็กโจว่า ดงบังมินมีอาการเดินละเมอ แต่ตำรวจคู่หูทั้งสองก็แย้งหมอว่าดงบังมินเป็นโรคหลายบุคลิก ซึ่งถือว่าเป็นจิตเภทชนิดรุนแรง
ดงบังมินฟื้นขึ้นมาและพยายามจะอธิบายว่าเขาไม่รู้เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเลย ก่อนหน้าที่จะเกิดเหตุเขากำลังนำข้าวของไปบริจาคให้กับโรงเรียนสอนแต่งหน้า เขากล่าวด้วยสายตาที่บริสุทธิ์ใจ “ผมมักจะหลับไปและตื่นขึ้นมาพบว่าอยู่ที่อื่น มันเป็นแบบนั้นเสมอ” ควอนจูเชื่อว่าบุคลิกดั้งเดิมของดงบังมินไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
พ่อเฒ่าดงบังฮยอนใช้เส้นสายให้ตำรวจปล่อยตัวดงบังมิน ผู้เป็นหลานชาย เมื่อเดเร็กโจรู้ก็แสดงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ควอนจูพยายามเกลี้ยกล่อมให้เขาใจเย็นลง เพราะเธอมีหลักฐานที่จะเอาผิดดงบังมินในข้อหาทำร้ายกายเธอ เมื่อออกหมายจับแล้ว ค่อยใช้เวลานั้นหาหลักฐานในการฆาตกรรมต่อไป
ดงบังมินยอมรับกับพ่อเฒ่าว่าเขาหยุดกินยาไปในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา เพราะเข้าใจว่าอาการดีขึ้น ไม่คิดว่าโรคละเมอจะกำเริบขึ้นมา ส่วนพ่อเฒ่าก็ผูกใจเจ็บ ต้องการให้ตำรวจชดใช้ในสิ่งที่ทำกับดงบังมิน
ต่อมาเมื่อพ่อเฒ่าไปส่งดงบังมินที่บ้าน และสังเกตเห็นรอยมีดที่เสา (ที่เกิดจากการทำร้ายกงซูจี) ส่วนพ่อบ้านของดงบังมินยังเล่าให้พ่อเฒ่าฟังด้วยว่าเขาเคยได้ยินเสียงผู้หญิง เมื่อได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของพ่อเฒ่าไม่สู้ดีนัก
ดงบังมินเกิดอาการกำเริบขึ้นมาอีกครั้ง หลาย ๆ บุคลิกช่วยกันคิดว่าจะต้องกำจัดหลักฐานต่าง ๆ ก่อนที่ตำรวจจะมาพบ ทันใดนั้นเอง บุคลิกที่เป็นชายเสียงต่ำขู่ดงบังมินที่มาขัดขวางเขา
เดเร็กโจสังเกตเห็นดงบังมินใส่หูฟัง ซึ่งควอนจูวิเคราะห์ว่าเป็นเครื่องช่วยฟังที่ผลิตในประเทศเยอรมัน มีประสิทธิภาพทำให้ได้ยินเสียงในระยะ 100 เมตรได้ จากนั้นก็วิเคราะห์ต่อว่า ดงบังมินน่าจะมีสามบุคลิก และบุคลิกที่รุนแรงที่สุดคือชายที่มีเสียงทุ้มต่ำ ทุกครั้งที่พูดจะมีเสียงหอบ
เดเร็กโจวิเคราะห์ว่าการหลงผิดของดงบังมินน่าจะเกิดจากเหตุการณ์สะเทือนใจในอดีต ซึ่งในข้อมูลประวัติระบุว่าเขาเคยถูกลักพาตัวที่เกาะบีโมในปี 1997 โดยออมซอกกูเจ้าของบริษัทของเล่น ซึ่งเป็นบริษัทจัดหาไฟประดับให้กับศาลเจ้าหมู่บ้านโซนัง เหตุผลที่ลักพาตัวดงบังมินไปก็เพราะไม่พอใจที่ไม่ได้รับค่าจ้าง แต่หลังจากที่พ่อเฒ่าจ่ายเงินแล้ว ออมซอกกูก็ยังไม่ยอมปล่อยตัวดงบังมิน หลังจากนั้นเขาก็ฆ่าตัวตายในห้องที่โมเตลอย่างเป็นปริศนา ในบันทึกของตำรวจยังระบุอีกว่าพ่อของออมซอกกูบอกว่าลูกของเขาถูกจัดฉากฆ่าตัวตาย แต่จริง ๆ แล้วเป็นเหตุฆาตกรรม
ในช่วงเวลาใกล้เคียงกันนั้น พ่อบ้านของดงบังมินมาที่บ้าน และได้ลงไปที่ห้องใต้ดินซึ่งดงบังมินเปิดไฟประดับทิ้งไว้บนกระเป๋าเดินทางซึ่งมีศพของกงซูจีอยู่ด้านใน ดงบังมินที่ตอนนี้อาการหลายบุคลิกกำเริบตั้งใจจะฆ่าพ่อบ้านของเขาทิ้งเสีย แต่สุดท้ายก็หนีออกไปได้โดยการกระโดดออกทางหน้าต่างกระจก จากนั้นก็ขับรถหนีไปที่หมู่บ้านโซนัง เขาบอกกับพ่อเฒ่าว่าดงบังมินถูกวิญญาณของออมซอกกูเข้าสิง แล้วพ่อเฒ่าก็ให้เขาดื่มอะไรบางอย่าง
เดเร็กโจกับควอนจูแอบเข้าไปในบ้านของดงบังมิน ทั้งสองพบดงบังมินถูกแทงนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น ขณะที่พ่อบ้านอยู่ชุดคลุมฝนพร้อมด้วยกรรไกรและกระจุกเส้นผมที่แช่อยู่ในถุงเลือด เดินทางไปที่สถานีตำรวจเพื่อเข้ามอบตัว และบอกว่าเขาคือเซอร์คัสแมน !!?
Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea