You are My Spring EP.13 : การเลิกรากับจูยองโด ทำให้เพื่อน ๆ ของคังดาจองกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง และทำให้เธอได้เห็นคลิปความในใจของจูยองโด …
แม่ (มุนมิรัน) มาหาคังดาจองที่บ้านบนดาดฟ้าตึกกูกู ทั้งสองนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน คังดาจองซึ่งอยู่ในสภาพจิตใจที่อ่อนไหวจากความเสียใจถามแม่ของตัวเองว่า “คนเราจำเป็นต้องมีความรักไหม ?” มุนมิรันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแต่มั่นคง น้ำเสียงที่ผ่านประสบการณ์มามากมาย “มนุษย์ก็ต้องมีความรักสิ เราไม่ได้ใช้ชีวิตแค่กิน ๆ นอน ๆ” คังดาจองถามแม่ว่าเชื่อในความรักหรือเปล่า แม่ตอบกลับไปแทบจะทันทีด้วยความมั่นใจ “แม่จะไม่เชื่อในความรักได้ยังไงล่ะ ในเมื่อลูกก็คือบทพิสูจน์ในความรักของแม่”
คังดาจองยังคงไม่เข้าใจว่าตัวเธอเป็นบทพิสูจน์ในความรักของแม่ได้อย่างไร ในเมื่อความรักของแม่มันมีแต่ความเสียใจมาโดยตลอด แม่จึงอธิบายให้เข้าใจง่าย ๆ ด้วยประโยคสั้น ๆ ว่า “ไม่ว่าความรักนั้นมันจะเฮงซวยห่วยแตกแค่ไหน แต่ยังไงมันก็หลงเหลือสิ่งที่สวยงามให้เราอยู่เสมอ ลูกเป็นหลักฐานสำคัญที่พิสูจน์เรื่องนั้น”
วันต่อมา มุนมิรันได้พบกับจูยองโดเพื่อขอโทษเรื่องที่เธอพูดตอนที่อยู่คังนึงว่า “ไม่ให้เขาป่วย” เธออธิบายว่า “มันเป็นคำพูดที่งี่เง่ามาก ๆ เพราะใคร ๆ ก็สามารถป่วยกันได้ทั้งนั้น แต่ตอนนั้นฉันกลับพูดราวกับว่ามันเป็นความผิดมากที่ป่วย ฉันขอโทษนะ”
และเมื่อจูยองโดถามถึงคังดาจองว่าเป็นอย่างไรบ้าง มุนมิรันก็บอกว่า “อ๋อ เธอสบายดี แต่ร้องไห้เหมือนเด็กน้อยเลยล่ะ เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นลูกสาวร้องไห้หนักขนาดนั้น มันก็ไม่แปลกหรอก ถ้าใครเจอสถานการณ์แบบนี้แล้วหัวเราะก็บ้าแล้ว ร้องไห้ก็เป็นเรื่องปรกตินั่นแหละ”
อย่างไรก็ตาม ระหว่างนั้นสถานการณ์ก็นำพาให้ทั้งสองได้มาเจอกัน เผชิญหน้ากันอยู่หลาย ไม่ว่าจะเป็นในงานเลี้ยงของผู้เช่าตึกกูกู ซึ่งท่าทีของคังดาจองและจูยองโดก็เป็นไปอย่างเฉยเมยและเย็นชา กระทั่งต่อมา จูยองโดได้พบกับคังดาจองโดยบังเอิญที่ข้างทาง ขณะที่เขาพยายามก้มลงไปหยิบของที่เธอทำหล่น คังดาจองกลับตอบไปด้วยประโยคที่แสนเจ็บปวดไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ …
“ปล่อยมันไว้แบบนั้นเถอะค่ะ ไม่รู้เหรอครับว่าการเลิกกันมันเป็นแบบนี้ ต่อให้อยากช่วยก็ช่วยไม่ได้ จะห่วงก็ห่วงไม่ได้ และแม้จะเป็นคนเดียวที่หัวเราะไปกับเราแต่ก็ไม่สามารถพูดกับเขาได้อีก เรามาไกลเกินกว่าจะทำอะไรด้วยกันอย่างสบายใจแล้วค่ะ แค่พยายามจะลบความทรงจำที่ผ่านมามันก็ใช้เวลามากพอแล้ว ขออย่าเอาความทรงจำมาเพิ่มให้ฉันอีกเลยค่ะ เพราะงั้นควรทำเป็นมองไม่เห็นแล้วไปเถอะค่ะ” คังดาจองพูดจบแล้วย่อตัวลงไปเก็บของแล้วรีบเดินจากไป ทิ้งให้จูยองโดยืนสตั๊นงงงันอยู่อย่างนั้น เขาทำได้เพียงหันหลังกลับไปมองเธอด้วยดวงตาอันแดงก่ำ เขาทำได้เพียงแค่นั้นจริง ๆ
สามสาวเพื่อนซี้ คังดาจอง, อันกายอง และพัคอึนฮา ไปพักผ่อนตั้งแคมป์จุดกางเต็นท์ด้วยกัน ระหว่างนั้นพัคอึนฮาตัดสินใจเอาคลิปที่เพื่อนสนิทของจูยองโดแอบบันทึกเอาไว้ให้คังดาจองดู ในคลิปจูยองโดกล่าวความในใจของเขาที่มีต่อคังดาจองออกมา …
“ฉันอยากไปหาเธอมาก ฉันคิดถึงเธอมาก ไม่ว่าจะ 10 ปีหรือ 20 ปี ฉันก็อยากย้อนเวลากลับไป ต่อให้เจ็บปวดและต้องผ่าตัด หรือจะต้องทำทั้งหมดอีกครั้งฉันก็ยินดี ฉันอยากอยู่กับเธออีกครั้ง” คังดาจองดูคลิปนั้นจบ น้ำตาของเธอก็ไหลออกมา
คังดาจองโทร. ไปหาจูยองโด พร้อมกับกล่าวว่า “ฉันก็ทำใหม่ทั้งหมดได้อีกครั้งค่ะ ฉันยอมเจ็บปวดอีกครั้ง ฉันยอมทำมันทั้งหมดได้ค่ะเพราะมันคือเรื่องจริง … คุณมาหาฉันที่นี่ได้ไหมคะ ให้ฉันอยู่ข้าง ๆ คุณได้ใช่ไหมคะ ?”
ทั้งสองได้พบกัน จูบกัน เป็นการยืนยันความจริงใจของกันและกัน (อีกครั้ง)
Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea