Skip to content
รีแคปซีรีส์ The Penthouse 3 EP.13 : ความจำเสื่อมทิพย์

รีแคปซีรีส์ The Penthouse 3 EP.13 : ความจำเสื่อมทิพย์

The Penthouse 3 EP.13 : ยุนชอลฟื้นขึ้นมาในสภาพสูญเสียการมองเห็น เขาไม่เชื่อว่าซอจินความจำเสื่อมจริง แต่ด้วยความจริงนี้เองทำให้เขาต้องจบชีวิตลง …

จูดันแทโดนลูกตะกั่วจากปากกระบอกปืนของซูรยอนเข้าที่กลางกบาล ตายอนาถ … ร่างของเขาตกลงไปที่น้ำพุของเฮราพาเลซ ก่อนที่ระเบิดจะเกิดระเบิดขึ้นดังสนั่น เพนต์เฮาส์เฮราพาเลซซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความร่ำรวยหรูหรา สัญลักษณ์ของความยิ่งใหญ่และทรงพลังที่ใคร ๆ ต้องการไขว่คว้า มาบัดนี้มันได้พังทลายลงไป เป็นแค่เศษอิฐเศษดินที่ไร้ค่า

ซูรยอนกับโลแกนลีหนีออกมาได้อย่างปลอดภัย หลังจากนั้นทั้งสองก็แถลงข่าวประกาศจะจ่ายค่าชดเชยด้วยเงินส่วนตัวมูลค่า 10 ล้านล้านวอน (ประมาณ 280,000 ล้านบาท) พร้อมทั้งจะซื้อกิจการของชองอากรุปที่อยู่ในสภาวะล้มละลาย เพื่อช่วยเหลือผู้ถือหุ้นที่ได้รับผลกระทบภายใต้การบริหารงานของจูดันแท … ส่วนเรื่องคดีซูรยอนก็ให้การกับตำรวจว่าจูดันแทตายเพราะระเบิดของตัวเอง

ตัดภาพมาที่ซอจิน ซึ่งตอนนี้กำลังดูข่าวทางทีวีด้วยท่าทางอารมณ์ดีที่รู้ว่าจูดันแทเสียชีวิต และดูเหมือนว่าความทรงจำของเธอจะเป็นปกติ เพราะแท้จริงแล้วเธอแกล้งความจำเสื่อมเพื่อหนีความผิดในคดีฆาตกรรมโอยุนฮี “ในที่สุดแกก็ตาย ความตายมันเหมาะสมกับแกที่สุดแล้ว”

ความจริงก็คือ ซอจินรู้ก่อนแล้วว่าอึนบยอลจะวางยาเธอ ซอจินตีเนียนดื่มไวน์ที่อึนบยอลแอบใส่ยาเอาไว้ หลังจากนั้นก็เข้าห้องน้ำไปอ้วกไวน์ที่ดื่มเข้าไปออกมาจนหมด

ยุนชอลฟื้นได้สติขึ้นมาก็พบโลแกนลีอยู่เบื้องหน้า ทำให้รู้เรื่องการตายของจูดันแท และซอจินกลายเป็นคนความจำเสื่อมจากภาวะสมองเสื่อมเฉียบพลัน แต่ยุนชอลไม่เชื่อ เขาคิดว่าซอจินกำลังแกล้งเป็นความจำเสื่อม เพื่อเป็นข้ออ้างให้ตัวเองพ้นผิดจากคดีฆาตกรรมโอยุนฮี

หลังจากนั้น เมื่อรู้ว่ายุนชอบฟื้นแล้ว อึนบยอลจึงไปหาที่โรงพยาบาล ประโยคแรกที่ยุนชอลถามคืออาการความจำเสื่อมของซอจิน อึนบยอลเลยสารภาพกับยุนชอลว่า “แม่ความจำเสื่อมก็เพราะหนู หนูเป็นคนวางยาแม่เอง หนูเอายาที่ได้จากครูจินให้แม่กิน เพื่อช่วยให้แม่ลืม เพราะหนูทนให้แม่ก่ออาชญากรรมเพื่อหนูอีกไม่ได้แล้ว หนูรู้สึกผิดต่อแม่มาก ๆ ตอนนี้แม้แต่ตัวเองแม่ยังจำไม่ได้เลย … ขอร้องนะคะพ่อ อย่ารังแกแม่อีกเลย”

ยุนชอลปฏิเสธที่จะปล่อยซอจินไปเฉย ๆ แบบนี้ ทำเอาอึนบยอลโกรธจัด โวยวายใส่พ่อเป็นการใหญ่ “ยังมีการลงโทษอะไรที่ร้ายแรงกว่าการที่แม่จำหนูไม่ได้อีกเหรอ ต่อจากนี้หนูจะไม่มาเจอหน้าพ่ออีก หนูกับแม่จะเริ่มต้นกันใหม่จากศูนย์โดยไม่ต้องมีพ่อช่วย”

อย่างไรก็ตาม ยุนชอลยังตามสืบอาการป่วยของซอจินต่อไป โดยขอความช่วยเหลือจากเพื่อนหมอด้วยกัน ซึ่งเขาพบว่าผลการสแกนสมองปัจจุบันเมื่อเทียบกับผลสแกนสมองเมื่อตอนที่เกิดอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อ 5 ปีก่อน ต่างกันสิ้นเชิง นั่นหมายความว่า ผลตรวจ MRI ที่ระบุว่าซอจินมีภาวะสมองเสื่อมเป็นของปลอม !

ต่อมาซูรยอนและโลแกนลีพบว่า ยารักษาโรคสมองเสื่อมของซอจินทั้งหมดถูกทิ้งเอาไว้ในถุงขยะ ทำให้รู้ว่าซอจินเล่นละครตบตามาตลอดว่าความจำเสื่อม เมื่อรู้เช่นนั้น ทั้งสองจึงตัดสินใจปล่อยคลิปบันทึกจากกล้องหน้ารถที่เป็นหลักฐานว่า ซอจินคือฆาตกรตัวจริงที่ฆ่าโอยุนฮี

ต่อมาเราจึงได้รู้ความจริงว่า ยุนชอลสูญเสียการมองเห็นไปแล้ว จากการที่เส้นประสาทตาเสียหาย อีกทั้งเขายังได้รับผลข้างเคียงหลังจากการผ่าตัด คือจะมีอาการปวดหัวระดับรุนแรง ซึ่งหมอได้ให้ยาแก้ปวดที่แรงที่สุดเพื่อระงับอาการปวด เมื่อรู้เช่นนั้น เขาจึงให้โลแกนลีพาเขาไปพบกับแบโรนาก่อนที่เธอจะเดินทางไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ โดยแสร้งทำเป็นว่าตัวเองแข็งแรงดี เขากล่าวกับโลแกนลีว่า “ผมอยากให้โรนามีภาพของผมตอนที่ยังแข็งแรง”

ยุนชอลได้พบกับแบโรนา เขาได้มอบปากกาที่พิมพ์ข้อความ “ศัลยแพทย์ระบบประสาท ดร. ฮายุนชอล” หลังจากยุนชอลกลับไปแล้ว แบโรนาได้หลั่งน้ำตาออกมา แล้วเอ่ยกับตัวเองว่า “ลาก่อนนะคะ พ่อ”

โลแกนลีเข้าประชุมผู้บริหารในฐานะประธานคนใหม่ของชองอากรุป ที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนชื่อเป็นชึมุนกรุป (ซึ่งเป็นชื่อเดิมของบริษัทพ่อซูรยอน) เขาประกาศว่าจะให้ผู้บริหารพนักงานทุกคนได้ทำงานต่อโดยไม่มีเงื่อนไข ทำให้ผู้บริหารต่างปรบมือแสดงความชื่นชมเสียงดังกึกก้อง อีกทั้งเขายังประกาศว่าจะทำให้เขตชอนซูเป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุด “ผมขอให้ทุกคนลืมอดีตไปให้หมด และทำงานอย่างเต็มที่เพื่อบริษัทนี้ต่อไปครับ”

ระหว่างนั้นเอง ยุนชอลไปที่อพาร์ตเมนต์ของซอจินเพื่อช่วยอึนบยอล (ทั้ง ๆ ที่ตัวเองตาบอดมองไม่เห็น) แต่แทนที่จะได้ช่วยอึนบยอล ตัวเองกลับพลัดตกลงมาจากตึกจนกระอักเลือดนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นซะอย่างนั้น … ซอจินตกใจแทบสิ้นสติเมื่อเห็นยุนชอลนอนจมกองเลือดอยู่อย่างนั้น เธอรีบวิ่งไปหาเขาเพื่อฟังคำจากปากของเขาเป็นครั้งสุดท้าย “ผมต้องไปแล้วนะ ผมไม่เคยลืมคุณเลย ผมรักคุณนะ … ยุนฮี” !!! (แม้แต่วาระสุดท้ายของชีวิตก็ยังทำร้ายจิตใจซอจิน)

อึนบยอลไปดูร่างไร้วิญญาณของพ่อที่ห้องดับจิต เธอร้องไห้ออกมาไม่หยุด “หนูขอโทษสำหรับทุกอย่างที่หนูทำไป ตื่นขึ้นมาสิพ่อ ตื่นขึ้นมาสิ” จากนั้นซูรยอนก็อึนบยอลว่าซอจินเป็นคนฆ่ายุนชอล แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไรอึนบยอลก็ไม่เชื่อ เพราะเธอเป็นคนใส่ยาในไวน์ให้แม่กินกับมือตัวเอง “หนูไม่มีวันเชื่อที่ป้าพูดหรอก ยกเว้นว่าหนูจะเห็นด้วยตาของตัวเอง”

แผนการหลบหนีออกนอกประเทศของซอจินต้องสะดุดลง เมื่อซูรยอนแกล้งทำเป็นจับอึนบยอลเอาไว้เป็นตัวประกัน แล้วให้ซอจินมาหาที่คิมโพ ที่โอยุนฮีตาย “ถ้าไม่มาภายในหนึ่งชั่วโมง เธอจะไม่ได้เห็นอึนบยอลอีกเลยตลอดชีวิต”

ซอจินแทบสติแตก แม้เลขาโดจะพยายามห้ามไม่ให้ไป แต่สุดท้ายซอจินก็ขับรถไปช่วยอึนบยอลที่หน้าผาคิมโพ ที่เดียวกับที่โอยุนฮีตาย … ระหว่างนั้นซอจินก็ติดกับดักของซูรยอนที่วางเอาไว้ ซอจินเผยความจริงเรื่องที่ไม่ได้ความจำเสื่อม และยังหลุดปากออกว่าเป็นคนฆ่าโอยุนฮีและยุนชอล โดยที่ไม่รู้เลยว่าโลแกนลีกับอึนบยอลได้ยินและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจากหน้าผาด้านบน

อึนบยอลเสียใจมากที่แม่ของเธอเป็นคนฆ่าพ่อ และยังโกหกว่าความจำเสื่อม เธอจึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทร. แจ้งตำรวจให้จับแม่ของตัวเอง

ซอจินโกรธจัดจนทำะไรไม่ถูก ได้แต่โทษว่าที่ชีวิตของเธอต้องมาเป็นแบบนี้ก็เพราะซูรยอน “ถ้าไม่มีเธอชีวิตฉันคงสมบูรณ์แบบ เพราะยังไงฉันก็ไม่มีวันไปยุ่งกับคนอย่างจูดันแทอยู่แล้ว” ทันใดนั้นเอง ซอจินก็ผลักซูรยอนตกหน้าผา !!!

Photos: ภาพหน้าจอจาก SBS Korea