Hometown Cha-Cha-Cha EP.4 : ระหว่างที่หัวหน้าฮงกำลังใช้ช่วงเวลาวันหยุด ไปกับการเล่นเซิร์ฟอย่างมีความสุข ที่คลินิกของฮเยจินก็เกิดเรื่องขึ้น …
เรื่องราวดำเนินไป ชีวิตประจำวันในทุก ๆ วันของฮเยจินต้องเจอกับหัวหน้าฮง ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ได้เจอ มีอยู่วันหนึ่งไม่ได้เจอ เพียงแค่วันเดียว ฮเยจินก็อดคิดถึงหัวหน้าฮงไม่ได้เลย
วันนี้ กงจินมีงานเลี้ยงชมรมเจ้าของกิจการในกงจิน ฮเยจินถูกเชิญมาร่วมงานด้วย แต่ด้วยความที่ไม่ชอบงานสังสรรค์ประเภทนี้ ต้องแสร้งทำเป็นฉีกยิ้มสนุกสนาม ขณะที่ทุกคนกำลังเพลิดเพลินกับการดื่มกิน ฮเยจินอยากกลับบ้านจนเต็มแก่ จึงคิดแผนอันบรรเจิดขึ้นมา แผนที่ว่าก็คือ “แกล้งเมานอนฟุบหลับบนโต๊ะอาหาร” หืม !? แต่กลับผิดแผน เพราะไม่มีใครสนใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่มีใครสนใจเลยจริง ๆ สุดท้าย แทนที่จะได้กลับก่อน กลายเป็นต้องกลับบ้านเป็นคนสุดท้าย
หัวหน้าฮงแบกฮเยจินขี่หลังกลับบ้าน ระหว่างทางเขาบอกให้เธอเลิกแสดงละคร แกล้งเมา ได้แล้ว … แหม่ งานนี้ฮเยจินเขินเลย
รุ่งขึ้น เกิดเรื่องขึ้นที่คลินิก มีคนไข้โรคจิตเข้ามาทำฟัน มันลวนลามลูบคลำมีซอน แต่สุดท้าย หัวหน้าฮงก็เข้ามาจัดการไอ้เลวนั่นเอาไว้ได้
วันต่อมา ฮเยจินเอาผลไม้ และไวน์นำเข้าราคาแพงจากประเทศฝรั่งเศสไปให้หัวหน้าฮงที่บ้าน ตอบแทนที่ช่วยจัดการโจรหื่นกาม ทั้งสองจึงนั่งดื่มไวน์ด้วยกัน
ฮเยจินกับหัวหน้าฮงดื่มไวน์ด้วยกันจนหมดขวด 🍷 แล้วต่อด้วยวิสกี้อีกหนึ่งกษัตริย์ ด้วยความที่เธออยู่ในอาการตึง ๆ จึงให้หัวหน้าฮงถามคำถามอะไรก็ได้หนึ่งข้อ แล้วเธอจะตอบให้เป็นกรณีพิเศษ เขาจึงถามว่า เธอมาที่กงจินทำไม ?
ฮเยจินเอามือลูบแก้มตั้งสติ “วันนั้นน่ะ วันที่ฉันเดินทางมากงจิน มันเป็นวันเกิดของแม่ เวลาคนเราตายไป วันเกิดก็จะหายไปด้วย ถ้าแม่มีชีวิตอยู่ ตอนนี้ท่านจะอายุ 60 ปี ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น ฉันคงได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวกับท่านบ่อย ๆ คงซื้อกระเป๋าแพง ๆ ให้ท่านหลาย ๆ ใบ แต่เอาจริง ๆ ฉันขอแค่ได้กินข้าวด้วยกันซักมื้อก็พอ ก่อนที่แม่ฉันจะเสีย เรามาทริปครอบครัวกันที่กงจิน”
ทันใดนั้น หัวหน้าฮงก็เคลื่อนมือไปจับโถน้ำแข็ง จากนั้นก็เอื้อมไปสัมผัสแก้มของฮเยจินอย่างแผ่วเบา เพื่อทำให้เธอคลายร้อน ความร้อนที่เกิดจากแอลกอฮอล์ เมื่อมืออันเย็นเฉียบของชายหนุ่มสัมผัสที่แก้ม ฮเยจินได้แต่จ้องหน้าเขาด้วย ความรู้สึกบางอย่าง