Hometown Cha-Cha-Cha EP.9 : พ่อมาเยี่ยมฮเยจินที่กงจิน โดยไม่บอกไม่กล่าว และการมาครั้งนี้ยังมาพร้อมกับการเข้าใจผิดที่ว่า หัวหน้าฮงเป็นแฟนกับฮเยจิน …
ฮเยจินเคลียร์งานที่คลินิกจนดึกดื่น ขณะเดินกลับบ้านเธอรู้สึกเหมือนกับมีคนเดินตามมา ทำให้ฮเยจินกลัวมาก เพราะช่วงเวลาเดียวกัน ที่กงจินข่าวโจรโรคจิตกำลังดัง ทันใดนั้น หัวหน้าฮงก็ปรากฏตัว ฮเยจินจึงวิ่งโผเข้าไปกอดเขาอยู่อย่างนั้นนานเท่านาน หัวหน้าฮงก็เอื้อมมือเข้าไปโอบกอดเธอเช่นกัน
แต่กลายเป็นว่าโจรโรคจิตเป็นเรื่องที่ฮเยจินมโนไปเอง ฮเยจินจึงเขินกับสิ่งที่มโนขึ้นมา
พ่อของฮเยจินมาเยี่ยมโดยที่ไม่บอกกล่าว แถมยังรู้เรื่องหัวหน้าฮงเป็นอย่างดี โดยเฉพาะเรื่องที่ฮเยจินไปนอนบ้านหัวหน้าฮงทั้งคืน
“เป็นอะไรกับลูกสาวของฉัน ?” พ่อถามหัวหน้าฮง พร้อมมือที่กำหมัดแน่น
สุดท้าย หัวหน้าฮงจำต้องเอ่ยปากบอกกับพ่อฮเยจิน “ผมเป้นแฟนกับเธอครับ”
หัวหน้าฮงบอกกับฮเยจินว่า ที่ต้องพูดไปแบบนั้นเพราะพ่อของเธอเชื่ออย่างนั้นไปแล้ว ถึงอธิบายไปก็ไม่มีประโยชน์ ต้องเออออตามไปก่อน อย่างไรก็ตาม เรื่องราวกลับบานปลาย เมื่อพ่อฮเยจินต้องการให้หัวหน้าฮงเป็นไกด์นำเที่ยวกงจิน
หัวหน้าฮงพาพ่อและแม่เลี้ยงของฮเยจินไปที่คลินิก แล้วก็ต่อด้วยไปเล่นหมากล้อม แล้วกินอาหารทะเล ระหว่างนั้นด้วยความเป็นมิสเตอร์ไนซ์กายของหัวหน้าฮง จึงทำให้ความสัมพันธ์กับพ่อพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว พูดคุยกันยิ้มแย้มมีความสุข จนกระทั่งพ่อถามเรื่องครอบครัวของหัวหน้าฮง …
“นายอยู่กับพ่อแม่หรือเปล่า ?”
“อ๋อ ท่านเสียไปตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กแล้วล่ะครับ”
“แล้วคนในครอบครัวคนอื่น ๆ ล่ะ ?”
“ผมเคยอยู่กับคุณปู่ครับ แต่ท่านเสียไปตั้งแต่ผมเรียนอยู่มัธยมต้น”
เมื่อรู้ว่าดูชิกเป็นเด็กกำพร้า พ่อก็มีท่าทางเปลี่ยนไป จนฮเยจินถึงกับต้องเอ่ยปากถามว่าเกิดอะไรขึ้น พ่อจึงกล่าวออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เพราะพ่อไม่อยากให้แกคบกับคนที่มีจุดด่างพร้อย เลิกกันซะเถอะ ก่อนที่จะรู้สึกผูกพันกันมากกว่านี้”
ฮเยจินได้ยินเช่นนั้น ก็ตอบโต้พ่อด้วยคำพูดแรง ๆ ตัวเธอเองก็มีจุดด่างพร้อยเช่นกัน เพราะเธอก็เสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก เท่านั้นแหละ พ่อลุกออกจากโต๊ะอาหารด้วยความไม่พอใจ
หัวหน้าฮงเห็นสถานการณ์แย่แบบนั้น เขาจึงรีบเดินตามพ่อไป พ่อเลยเล่าเรื่องราวในวัยเด็กของฮเยจิน “ฮเยจินเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่นเหมือนกับนาย หลังแม่ของฮเยจินจากไป ฉันก็กลายเป็นไอ้ขี้เมาอยู่พักใหญ่ ฉันไม่เคยได้ทำหน้าที่พ่อที่ดีเลยแม้แต่นิดเดียว”
จริง ๆ แล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คาใจพ่อมาตลอด ทำให้คิดว่าคนที่จะมาเป็นสามีของลูกสาว จะต้องเป็นผู้ชายอบอุ่น และเป็นครอบครัวใหญ่ เพื่อทดแทนสิ่งที่เธอขาดหายไปในวัยเด็ก
เมื่อได้ยินแบบนั้น หัวหน้าฮงจึงสารภาพว่า จริง ๆ แล้วเขาเป็นแค่เพื่อนของฮเยจินเท่านั้น ด้วยความที่พ่อเข้าใจผิดตั้งแต่ต้น ทำให้ต้องเลยตามเลยไป … เมื่อบรรยากาศคลี่คลาย ทั้งสี่คนก็เดินจูงมือกันไปกินชาที่คาเฟ่ด้วยรอยยิ้ม
แม้ตอนนี้ฮเยจินกับหัวหน้าฮงจะรู้สึกดี ๆ ต่อกัน แต่ก็เหมือนยังมีจุดที่ยังไม่ลงตัวเรื่องทัศนคติในการใช้ชีวิต เพราะเธอไม่เข้าใจว่า ทำไมดูชิกต้องมาใช้ชีวิตแบบนี้ เธอรู้สึกเสียดายความสามารถของเขา ส่วนหัวหน้าฮงก็ยืนยันว่า ชีวิตของเขาในตอนนี้เป็นอะไรที่มีความสุขสุด ๆ เป็นเพียงแต่เธอโลกแคบเกินกว่าที่จะเข้าใจก็เท่านั้น