Skip to content
รีแคปซีรีส์ Hometown Cha-Cha-Cha EP.10 : ความรู้สึกที่เอ่อล้น

รีแคปซีรีส์ Hometown Cha-Cha-Cha EP.10 : ความรู้สึกที่เอ่อล้น

ซีรีส์ Hometown Cha-Cha-Cha EP.10 : ในวันไหว้ปู่ของดูชิก คุณหมอฟันฮเยจินได้เผลอไปบอกรักฮงบันจัง ขณะที่ซองฮยอนตัดสินใจที่จะสารภาพความในใจออกไป …

วันนี้เรื่องราวเริ่มต้นด้วยการที่โจรโรคจิตบุกเข้ามาที่บ้านของฮเยจิน แต่ก่อนที่ไอ้โจรใจทรามคนนั้นมันจะทำอะไรลงไป หัวหน้าฮงของเราก็เข้ามาช่วยหมอฟันเอาไว้ได้ทัน ดูชิกพุ่งเอาตัวเข้าใส่ไอ้โจรร้ายที่ถือมีดอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงอันตราย แม้สกิลการต่อสู้ของดูชิกจะเหนือกว่า แต่ทว่าเขาก็ถูกมีดบาดเข้าที่ต้นแขนจนได้รับบาดเจ็บ ส่วนไอ้โจรใจทรามก็เข้าซังเตไปตามระเบียบ

ฮเยจินไปดูอาการของดูชิกที่โรงพยาบาลด้วยความเป็นห่วง เธอถึงกับปล่อยโฮออกมา “คุณพุ่งเข้าไปหาคนร้ายที่ถือมีดอยู่อย่างงั้นได้ยังไงกัน” แต่คำตอบของดูชิกก็ทำเอาฮเยจินอึ้งไปเลย “ที่ผมทำอย่างนั้นก็เพราะเป็นห่วงหมอฟันมากกว่าตัวผมเองน่ะสิ”

จริง ๆ แล้ว แม้สถานการณ์จะดูน่ากลัว แต่ดูชิกก็ได้รับบาดเจ็บที่ต้นแขนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทีนี้ ดูชิกจึงให้ฮเยจินมานอนอยู่ที่บ้านเขาเพื่อความปลอดภัย แล้วทั้งสองก็มีโมเมนต์ดี ๆ ต่อกัน

วันต่อมาเป็นวันไหว้คุณปู่ของดูชิก แต่ด้วยความที่แขนเขาได้รับบาดเจ็บจึงไม่สามารถทำอาหารต่าง ๆ ที่ใช้เป็นเครื่องเซ่นไหว้ได้ ฮเยจินจึงได้ซื้ออาหารไปให้ หลังเสร็จพิธีทั้งคู่ก็ทานข้าวด้วยกัน ฮเยจินเห็นว่าดูชิกเจ็บแขนเธอจึงแกะปูให้เขากิน แล้วจู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า “การแกะปูให้กัน มันไม่ใช่เรื่องปรกติที่ใครเขาทำให้กันนะ ถ้าไม่รักกันจริงคงไม่แกะให้หรอก” !

อึ้งไปเลย ต่างฝ่ายต่างอึ้งกับคำพูดที่ฮเยจินพูดคำว่ารักออกมา ด้วยความเขินอายเธอจึงตัดบทขอตัวกลับบ้านซะอย่างนั้น ระหว่างเดินกลับก็ได้แต่บ่นกับตัวเองว่า “นี่ฉันพูดคำว่ารักออกไปได้ยังไง น่าเย็บปากตัวเองให้ปิดสนิทจริง ๆ แบบนี้”

ฮเยจินเดินมาถึงบ้านก็เจอรุ่นพี่ซองฮยอนยืนรออยู่ เขาชวนเธอไปกินข้าวด้วยกัน แน่นอนว่าเธอไม่ปฏิเสธแม้ว่าจะเพิ่งกินอิ่มจนพุงกางมาแล้ว แต่ถึงอย่างไร ณ นาทีนี้ เรื่องอาหารมันไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะสิ่งที่ซองฮยอนกำลังสารภาพกับฮเยจินสำคัญกว่า …

“ฮเยจิน ตั้งแต่เกิดมาฉันมีเรื่องที่คาใจอยู่เรื่องหนึ่ง เรื่องนั้นก็คือ เอ่อ … คือว่า เป็นเรื่องที่ฉันไม่เคยสารภาพความในใจกับเธอน่ะ” ฮเยจินนิ่งอึ้งไปด้วยความเงียบงัน ก่อนที่ซองฮยอนจะกล่าวต่อไป “ฉันเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่เมื่อ 14 ปีก่อนไม่ได้สารภาพรักกับเธอ แต่เมื่อได้มาเจอเธออีกครั้งที่นี่ก็ทำเอาคิดหนักเลยว่า มันเป็นเพียงความรู้สึกที่ตกค้างจากอดีต หรือว่ามันเป็นความรู้สึกจริง ๆ ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันกันแน่ แต่ข้อสรุปของฉันก็คือ ฉันชอบเธอนะ ชอบเธอมากกว่าเมื่อก่อนเสียอีก … ฉันชอบเธอมากนะ ฮเยจิน”

น้ำตาที่เออเคลือบแววตาของฮเยจินอยู่ตอนนี้ ใครจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ นอกจากตัวเธอเองและมีซอน … ฮเยจินเล่าให้มีซอนฟังเรื่องที่เธอรู้สึกสับสนเมื่อรุ่นพี่ซองฮยอนมาสารภาพรัก ก็เป็นเพราะเธอชอบดูชิกอยู่นั่นเอง

วันรุ่งขึ้น ฮเยจินชวนมีซอนล่องไปโซลเพื่อไปเที่ยวให้สุดเหวี่ยงตามวิถีคนเมือง แต่ไม่รู้ทำไมระหว่างที่อยู่โซลนั้น เธออดคิดถึงเขาไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว เธอได้แต่คิดถึงโมเมนต์ต่าง ๆ ที่มีร่วมกับหัวหน้าฮง แล้วจู่ ๆ ฮเยจินก็ตัดสินใจกลับกงจินทันที

สิ่งแรกที่ฮเยจินทำคือไปหาฮงบันจัง (홍반장) เพื่อจะบอกอะไรบางอย่าง “ฉันมีเรื่องที่ต้องบอกค่ะ ฉันชอบคุณ ฉันชอบหัวหน้าฮง … ฉันเป็นคนที่ชอบวางแผนชีวิตให้ตัวเองไปจนถึงตอนที่ตัวเองอายุ 99 ปีเลยล่ะค่ะ เป็นคนที่รักความเป็นส่วนตัวมาก ๆ ทำให้ไม่ชอบเวลาที่มีใครมาล้ำเส้น ชอบรองเท้าแบรนด์เนมแพง ๆ ด้วย ซึ่งทุกอย่างมันตรงกันข้ามกับหัวหน้าฮงแบบหน้ามือหลังมือ เราต่างกันแบบสุดขั้วในทุก ๆ เรื่อง แต่ฉันไม่สนแล้วล่ะค่ะ ฉันชอบหัวหน้าฮงจริง ๆ ค่ะ”

ดูชิกกำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ฮเยจินก็เอามือปิดปากห้ามเขาไม่ให้แย่งเธอพูด “ความรู้สึกของฉันมันเอ่อล้นออกมาจนเหมือนมันพร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ ฉันห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้วค่ะ”

ดูซิกตอบสนองความรู้สึกที่ทั้งสองมีให้กันด้วยการจูบอย่างหวานซึ้งและลึกซึ้งเกินกว่าที่จะมีภาษามนุษย์ใด ๆ จะบรรยายออกมาได้ทั้งหมด และเรื่องราวก็จบลงด้วยการเริ่มต้นของความรักอันบริสุทธิ์ ❤️

Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea