Hometown EP.4 ไฮไลต์ :
🔪 คิมฮวานยูเข้ามอบตัวกับตำรวจ พร้อมรับสารภาพว่าเขาได้ฆ่าแจยอง หลังจากนั้นก็หั่นศพแล้วเอาไปทิ้งทะเลที่สะพานปูซาน
🔪 มุนซุก เพื่อนสนิทของแจยองเอาเรื่องที่แจยองส่งข้อความมาหาทางโปรแกรมแชตไปบอกกับจองฮยอน ทำให้เธอเชื่อว่าแจยองยังไม่ตาย และคิดว่าคยองโฮเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของแจยอง
🔪 จองฮยอนไปเยี่ยมคยองโฮเป็นครั้งแรกในรอบ 12 ปี เพื่อถามเรื่องแจยอง แต่คำตอบของคยองโฮกลับทำให้เธอถึงกับตกตะลึง “เธอลืมไปเหรอว่า เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นมาจากเธอ แจยอง แล้วก็ฉัน”
🔪 จองฮยอนโดนชายปริศนาเอาถุงดำคลุมหัวแล้วลักพาตัวไป
นอกจากคยองจูจะฝันกลับหัวถึงผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ใน Mix Tape มาตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา เธอยังจำเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายได้ดี … หลังเกิดเหตุการณ์การก่อการร้ายที่สถานีรถไฟซาจู จองฮยอนก็ย้ายออกไปจากซาจู จากนั้นชมรมวารสารของโรงเรียนก็หายไป ส่วนคนที่อยู่ในชมรมก็ทำตัวเหมือนไม่รู้จักกันมาก่อน เหมือนกับว่าทุกคนลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นไปเลย
จองฮยอนได้ฟังสิ่งที่คยองจูเล่าก็ลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นไปเช่นกัน และไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงได้ลืมเรื่องราวต่าง ๆ ไปทั้งหมด ยกเว้นคยองจูเพียงคนเดียว
นักสืบฮยองอินพบกับจองฮยอน เขาบอกกับเธอว่าจะมีทีมพิเศษเข้ามาทำคดีการหายตัวไปของแจยองแทนเขา จองฮยอนทำหน้าเสีย และร้องไห้ออกมาเมื่อรู้ว่าฮยองจินจะวางมือจากการตามหาหลานสาวของเธอ จังหวะนั้นเอง ฮยองอินได้เผยความรู้สึกในใจออกมา …
“ผมไม่แน่ใจว่าควรพูดเรื่องนี้กับคุณไหม แต่ในวันที่ 6 ตุลาคม ปี 1987 หนึ่งวันก่อนเทศกาลชูซอก ผมเสียภรรยาไปกับเหตุการณ์การก่อการร้ายของโจคยองโฮ พูดตามตรงก็คือ การตามหาลูกสาวของไอ้เวรนั่นมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนลงโทษ ผมรู้ดีว่ามันไม่ใช่ความผิดของคุณหรือของนักเรียนโจแจยองเลย แต่ปัญหาคือ ใจผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้น ไม่ว่าผมจะพยายามยังไง ผมก็ยังรู้สึกโกรธแค้นคนในครอบครัวของไอ้เวรนั่นอยู่ดี และได้โปรดอย่าร้องไห้ต่อหน้าผมเลย ผมไม่ชอบ” เมื่อพูดฮยองอินก็เดินจากไป โดยไม่สนใจจองฮยอนที่ร้องไห้ออกมาไม่หยุดอยู่เบื้องหน้าของเขา
คิมฮวานยูเข้ามอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และเรียกร้องว่าจะสารภาพกับสายสืบฮยองอินเท่านั้น …
“คุณสายสืบคิดว่าท่านคุรุจะชอบผมไหมครับ ?” ประโยคแรกของคิมฮวานยูก็ทำเอาฮยองอินถึงกับมึนงงเสียแล้ว
“ท่านคุรุเป็นใคร ? เป็นคนที่สั่งให้คุณลักพาตัวแจยองไปใช่มั้ย ?”
“ท่านคุรุบอกว่าคุณจะไม่ทิ้งผมไว้คนเดียว … ท่านคุรุบอกว่าคุณจะถลกหนังผมด้วยมีดหลังจากคุณได้ยินสิ่งที่ผมพูด แล้วคุณก็จะสาดน้ำร้อนใส่ผม …”
“นี่แกกำลังพูดบ้าอะไรอยู่ !” ฮยองอินเริ่มหมดความอดทนกับสิ่งที่คิมฮวานยูพูดออกมา
“… แล้วเมื่อผมตะโกนขอให้คนช่วย คุณก็จะถุยน้ำลายใส่ผม ท่านคุรุบอกผมอย่างนั้น”
“ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันไม่รู้ว่าคุรุคือใคร แต่เชื่อเถอะว่าคนที่แกพูดถึงคงไม่มีทางช่วยหรือปกป้องแกได้ ชีวิตแกที่เหลือต้องเน่าตายอยู่ในคุกอย่างแน่นอน”
จากนั้น คิมฮวานยูก็สารภาพออกมาว่าเขาได้ฆ่าแจยองไปแล้ว “วันที่ 15 กรกฎาคม ผมเป็นคนลักพาตัวโจแจยองไป วันถัดมาผมได้รัดคอเธอจนตาย ผมหั่นศพเธอเป็นชิ้น ๆ ก่อนจะเอาชิ้นส่วนไปทิ้งบนสะพานปูซาน ผมทำทุกอย่างทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว”
จองฮยอนกับแม่กำลังจัดพิธีศพให้กับแจยอง เมื่อรู้ว่าคิมฮวานยูสารภาพว่าลงมือสังหารแจยองไปตั้งแต่หนึ่งวันหลังลักพาตัว ระหว่างนั้น มุนซุกได้บอกกับจองฮยอนว่า เธอได้รับข้อความจากแจยองทางโปรแกรมแชต “มันอยู่ในวารสารโรงเรียนปี 1987”
จองฮยอนเดินทางไปหาคยองโฮที่เรือนจำเป็นครั้งแรกในรอบ 12 ปี เพราะเธอเชื่อว่าเขาอยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของแจยอง “แจยองหายตัวไป นายเป็นคนทำมัน ฉันรู้ว่านายติดต่อกับเธอ” จองฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่พยายามควบคุมอารมณ์ แต่คำตอบของคยองโฮกลับทำให้เธอถึงกลับคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ “ความจริงก็คือ แจยองติดต่อฉันมาก่อน มันเป็นโชคชะตาสำหรับแจยอง”
จองฮยอนทุบโต๊ะอย่างแรงด้วยความโกรธ แต่ทันใดนั้นเอง จองฮยอนก็สงบนิ่ง ทั้งมือและตัวของเธอไม่ไหวติงเหมือนกับถูกสะกดจิต เป็นเพียงแค่คยองโฮปาดนิ้วชี้ไปที่จองฮยอน มันเป็นพลังอะไรกันแน่ที่ทำให้เขาสามารถทำได้ขนาดนี้ !!?
จากนั้น คยองโฮก็ได้เฉลยความจริงบางอย่างที่จองฮยอนหลงลืมไปด้วยความกลัว “เธอเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับงานนี้ ทำไมเธอถึงมาหาและถามฉันเรื่องแจยองทั้งที่ฉันติดอยู่ในนี้ นั่นก็เป็นเพราะเธอเห็นสัญลักษณ์เหล่านั้นต่างหาก เธอมาเพราะสัญลักษณ์เหล่านั้น แต่ที่เธอไม่ถามฉันเรื่องพวกนั้นก็เพราะเธอกลัว ทั้งที่เธอ ฉัน และแจยองเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ขึ้นมา” คยองโฮเดินออกจากห้องเยี่ยม ในขณะที่จองฮยอนยังยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
ในตอนท้าย จองฮยอนโดนคลุมหัวโดยบุคคลปริศนาด้วยถุงผ้าสีดำ แล้วลักพาตัวไป !
Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea