อิลวอลซอง (ฮารัม) พยายามควบคุมความตกใจภายใต้หน้ากากเอาไว้ หลังได้ยินองค์ชายจูฮยางบอกว่า “พญามารถูกผนึกเอาไว้ในร่างของบัณฑิตฮา” !
หลังจากองค์ชายจูฮยางเสด็จกลับไปแล้ว ฮารัมถึงกับทรุดลง เขาเริ่มประมวลเหตุการณ์ต่าง ๆ แล้วก็พบว่าเรื่องที่องค์ชายจูฮยางพูดเป็นเรื่องจริง เขาได้แต่คิดว่า “มีบางสิ่งอยู่ในตัวเขามาตลอด โดยที่ข้าไม่รู้ตัวเลยหรือเนี่ย” จากนั้นฮารัมก็สั่งให้มูยองออกไปสืบเรื่องพญามารและการทำพิธีปิดผนึกเมื่อ 20 ปีก่อนอย่างละเอียด
ด้านชอนกีเมื่อได้รู้ว่า ตัวเองต้องวาดภาพเหมือนกษัตริย์ที่ไม่ใช่ภาพวาดทั่วไป นางจึงเอ่ยถามกับองค์ชายยังมยองว่า นางจะได้รับอันตรายเหมือนกับท่านพ่อของนางหรือไม่ ? เพราะนางกลัวว่าถ้านางเป็นอะไรไปจะไม่มีคนดูแลท่านพ่อ องค์ชายยังมยองจึงตอบกลับไปว่า “ข้าก็ไม่รู้คำตอบที่ชัดเจนเช่นกัน แต่ข้าจะปกป้องเจ้าไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม ไม่ต้องเป็นกังวล ข้าจะปกป้องเจ้าและท่านพ่อของเจ้าเอง”
เมื่อได้ยินองค์ชายรับสั่งเช่นนั้น ชอนกีจึงเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัยว่า “เพราะเหตุใดองค์ชายถึงมารับผิดชอบข้ากับท่านพ่อด้วยเพคะ ?” องค์ชายยังมยองครุ่นคิดชั่วเวลาหนึ่งแล้วตอบไปว่า “ก็เพราะข้ารักเจ้า” !!!
คำพูดที่องค์ชายยังมยองเอ่ยออกมาทำเอาชอนกีรู้สึกอึดอัด เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น พระองค์จึงแกล้งพูดออกไปแก้เกี้ยวว่า คำพูดเมื่อกี๊เป็นแค่การล้อเล่น
ในคืนเดียวกันนั้นเอง ชอนกีอยากหาข้อมูลเรื่องพญามารเพิ่มเติม นางจึงคิดที่จะไปถามฮารัม แต่ฮารัมเองก็ทำเป็นบอกปัดแบ่งรับแบ่งสู้ไปว่าไม่รู้เรื่อง อย่างไรก็ตาม ด้วยความคิดถึงและอยากอยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้ ชอนกีจึงตอบตกลงที่จะพักที่บ้านของฮารัมในคืนนี้
ระหว่างที่ทุกคนต่างหลับใหลไปกันหมดสิ้นแล้ว ร่างทรงหลวงมีซูกับองค์ชายจูฮยางกำลังทำพิธีปลุกพญามารในตัวของฮารัมขึ้นมา และคืนนั้นเอง พญามารก็เข้าครอบงำร่างของฮารัมและตรงเข้าไปที่ห้องของชอนกี มันตรงเข้าไปคร่อมร่างของชอนกีเพื่อที่จะควักเอาดวงตาของมันคืน แต่เมื่อชอนกีเอามือข้างที่สวมแหวนหยก (ที่ฮารัมให้เอาไว้) ไปจับมือของพญามาร พลังบางอย่างที่รุนแรงยิ่งนักก็ปรากฏขึ้น มันทำให้พญามารสูญเสียพลังไปจนหมดสิ้น สุดท้ายก็กลับเข้าไปอยู่ในร่างของฮารัมดังเดิม
รุ่งเช้า ฮารัมตื่นขึ้นด้วยความมึนงงว่าตัวเองมาอยู่ในห้องของชอนกีได้อย่างไร แต่ด้วยความที่ไม่อยากให้ฮารัมคิดมาก ชอนกีจึงไม่ได้เล่าความจริงทั้งหมด นางบอกแต่เพียงว่าเมื่อฮารัมเข้ามาที่ห้อง เขาก็ล้มตัวลงนอนไปเหมือนคนละเมอ
จากนั้น ก็กลายเป็นฉากน่ารัก ๆ ที่ชอนกีต้องพาฮารัมหลบบ่าวไพร่ในเรือน กลับเข้าห้องของตัวเองในสภาพชุดชั้นใน สุดท้ายก็ไม่พ้นสายตาของบ่าวไพร่ ฮารัมก็เลยยืนทำเท่อยู่อย่างนั้นในสภาพชุดชั้นในอันเปลือยเปล่า (เป็นฉากที่ดีมาก ๆ อมยิ้มไม่หยุดกันเลยทีเดียว)
ฮารัมนัดชอนกีให้ไปวาดภาพเหมือนใครบางคนซึ่งเขาจะจ่ายให้อย่างงาม นางตอบตกลงในทันที
ระหว่างนั้นองค์ชายยังมยองเริ่มคิดที่จะฝืนชะตาฟ้าลิขิต ด้วยพระองค์มุ่งหมายที่จะแย่งชอนกีจากฮารัมให้จงได้ พระองค์ไปหาฮารัมเพื่อเตือนไม่ให้เขาไปเจอกับชอนกีอีก เพราะพระองค์รู้แล้วว่าพญามารถูกผนึกอยู่ในร่างของเขา “อย่าไปเจอกับนางอีก ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าไปเจอกับนางอีก ข้าจะไม่มีวันให้อภัยเจ้าอย่างแน่นอน”
ท่านอาจารย์พยายามหาวิธีที่จะทำให้ชอนกีไม่ต้องวาดภาพเหมือนกษัตริย์ เพราะว่ากันว่าคนที่วาดภาพเหมือนของกษัตริย์จนเสร็จจะต้องเจอกับคำสาป เหมือนกับที่พ่อของชอนกีและจิตรกรคนอื่น ๆ ต้องเจอ ท่านอาจารย์จึงสั่งชอนกีแกล้งไม่สบาย ระหว่างที่กำลังคิดหาวิธีเลี่ยง
องค์ชายยังมยองรอให้ชอนกีมาวาดภาพเหมือน แต่นางก็ไม่มา พระองค์จึงไปหานางที่บ้าน พระองค์กล่าวกับนางว่า อย่าโกหกว่าตัวเองป่วยเพราะนางโกหกได้ไม่เนียน แล้วพระองค์ก็สั่งลงโทษให้นางตัววาดภาพนู่นนี่นั่นมากมายในวันรุ่งขึ้น … ณ จุดนี้ ชอนกีก็ตกปากรับคำองค์ชายไปอย่างเสียไม่ได้ ทั้งที่พรุ่งนี้นางมีนัดกับฮารัมเอาไว้แล้ว
รุ่งขึ้น ชอนกีตัดสินใจไปตามนัดฮารัม ซึ่งเป็นการขัดคำสั่งขององค์ชายยังมยอง แต่นางก็คิดว่าจะหาทางแก้ไขทีหลัง เมื่อมาถึงสถานที่นัดหมาย ปรากฏว่าคนที่ฮารัมจะให้ชอนกีวาดภาพเหมือนก็คือตัวเขาเอง
ทั้งสองมีโมเมนต์ที่โรแมนซ์ด้วยกันมาก ๆ ใบหน้าของทั้งคู่ต่างบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่ามีความสุขกันมากหลาย หากทว่า เมื่อชอนกีวาดภาพเหมือนฮารัมจนเสร็จ เขาก็ได้จดหมายฉบับหนึ่งให้กับนาง โดยกล่าวว่า “เมื่อกลับถึงบ้านให้พาพ่อไปที่ท่าเรือมาโพ เมื่อไปถึงก็ยื่นจดหมายนี้ แล้วจะมีคนพาขึ้นเรือเพื่อเดินทางไปแคว้นยอน”
ชอนกีเปลี่ยนสีหน้าจากเปี่ยมสุขกลายเป็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความงงงวย ฮารัมจึงอธิบายต่อ “แม่หญิงต้องไปจากแผ่นดินนี้ … ที่ต้องเป็นเช่นนี้ก็เพราะพญามารที่แม่หญิงเคยถาม จริง ๆ แล้วมันถูกผนึกอยู่ในร่างของข้า … หากข้าสูญเสียความทรงจำไปอีก ข้าอาจจะบีบคอแม่หญิงอีก เราไม่ได้ถูกลิขิตให้อยู่ด้วยกัน ไปให้ไกลจากข้า ข้าขอร้อง”
ระหว่างนั้นเอง องค์ชายยังมยองได้นำกำลังทหารมาจับกุมตัวฮารัม ในฐานะผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมพลทหารบนเขาอินวัง พระองค์สั่งให้ทหารเข้าจับกุมตัวฮารัม ในขณะที่ชอนกีพยายามเข้าไปขวางการเข้าจับกุมจนถูกทหารเข้าทำร้าย
Source : SBS Korea