Hometown Cha-Cha-Cha EP.13 ไฮไลต์ :
👉 ฮเยจินตั้งใจทำซุปสาหร่าย เพื่อแสดงความใส่ใจในวันเกิดแรกหลังเป็นแฟนกับฮงบันจัง แม้รสชาติจะเค็มจัดแค่ไหน แต่ฮงบันจังก็แกล้งทำเป็นอร่อย เพื่อไม่ให้ฮเยจินเสียความตั้งใจ
👉 เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยมาเยี่ยมฮเยจินที่คลินิก การมาของเพื่อนทำให้เธอนึกถึงอนาคตและชีวิตการแต่งงาน เป็นเพียงแต่ว่าอนาคตที่เธอวาดฝันไว้ไม่ได้อยู่ที่เมืองเล็ก ๆ อย่างกงจินแห่งนี้
👉 ฮเยจินไปเห็นรูปครอบครัวของผู้หญิงคนหนึ่งในหนังสือของหัวหน้าฮง ทำให้เขาไม่พอใจ และเมื่อถูกถามว่าใคร เขาก็ตอบเพียงว่า “คนรู้จัก” ทำให้ฮเยจินรู้สึกว่า หัวหน้าฮงมีความลับบางอย่งซ่อนเอาไว้
สรุปเนื้อเรื่อง Hometown Cha-Cha-Cha (2021) โฮมทาวน์ ชะชะช่า
ฮเยจินตั้งใจทำซุบสาหร่ายเป็นครั้งแรกในชีวิต เพื่อแสดงความใส่ใจในวันเกิดแรกหลังตกลงคบเป็นแฟนกับหัวหน้าฮง อย่างไรก็ตาม ความคาดหวังกับรสชาติมันออกมาตรงกันข้าม เค็มจัด ! แต่ด้วยความเป็นไนซ์กาย หัวหน้าฮงไม่อยากให้ฮเยจินรู้สึกเสียความตั้งใจ เขาจึงกินซุปสาหร่ายจนหมดด้วยสีหน้าเอร็ดอร่อย แม้รสชาติแท้จริงของมันจะเค็มแทบขึ้นสมองเลยก็ตาม
เพื่อนสาวสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแวะมาหาฮเยจินที่คลินิก ฮเยจินอัปเดตสถานะของตัวเองว่ามีแฟนแล้ว พร้อมทั้งแนะนำหัวหน้าฮงกับเพื่อนสาว จากนั้นเพื่อน ๆ ก็ชวนฮเยจินกับหัวหน้าฮงไปตีกอล์ฟด้วยกัน ตอนแรกฮเยจินตั้งใจจะปฏิเสธ แต่หัวหน้าฮงตกปากรับคำ
หัวหน้าฮงสร้างเซอร์ไพรซ์ จนเพื่อน ๆ ของฮเยจินต่างพากันทึ่งในสกิลการตีกอล์ฟของเขา เรียกว่าชมไม่หยุดปากกันเลยทีเดียว หลังจากออกรอบกันเสร็จ เพื่อน ๆ ก็ถามหัวหน้าฮงว่าทำงานอะไร ? เขาจึงตอบว่าเขาไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง …
“ผมเป็นคนประเภทใช้ชีวิตเป็นตัวของตัวเอง แทนที่จะอยู่ภายใต้ข้อจำกัดของคนอื่น แค่เปลี่ยนทัศนคติในการใช้ชีวิต ก็จะทำให้ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข เกิดมาชีวิตมีแค่หนเดียว และตอนนี้ผมก็มีทุกอย่างที่ต้องการแล้ว มีเตียงนุ่ม ๆ ให้ได้นอนหลับคืนนี้ แถมยังมีคนที่รักนั่งอยู่ข้าง ๆ ตรงนี้อีกด้วย”
แต่ประเด็นอยู่ที่เพื่อน ๆ พูดบางอย่างกับฮเยจิน คำพูดเรื่องอนาคต “เธอคบกับเขาถึงขั้นที่คิดจะแต่งงานกันหรือเปล่า เขาก็ดูเท่ดี แต่ชีวิตหลังการแต่งงานมันเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลยนะ”
แน่นอนว่าการได้เจอเพื่อน ๆ ทำให้ฮเยจินเริ่มคิดถึงชีวิตที่วาดฝันไว้ ความฝันที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าเมืองเล็ก ๆ อย่างกงจิน เธอจึงถามหัวหน้าฮงระหว่างทาง “หัวหน้าฮงตัดสินใจใช้ชีวิตแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร ? คนเราเมื่อคิดที่จะทำอะไรมันก็ต้องมีเหตุจูงใจ อีกอย่างฉันเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับหัวหน้าฮงเมื่อ 5 ปีก่อน หัวหน้าฮงทำอะไรตอนนั้น”
แต่ไม่ว่ายังไง หัวหน้าฮงก็พยายามเลี่ยงที่จะตอบ เหมือนเป็นความลับแห่งจักรวาลที่ไม่สามารถเปิดเผยได้
กลับมาถึงบ้าน ฮเยจินก็ยังไม่เลิกคะยั้นคะยอเอาคำตอบ ในที่สุดหัวหน้าฮงก็ตอบออกมา “เป็นแค่พนักงานบริษัทธรรมดา”
ข่าวลือเมื่อ 5 ปีก่อน ที่ชาวกงจินลือกันไปไกลถึงขนาดที่ว่า หัวหน้าฮงเป็นสายลับของเกาหลีเหนือ แท้จริงแล้วเขาเป็นเพียงพนักงานบริษัทธรรมดา ๆ เท่านั้น !?
วันนี้กรมอุตุฯ ประกาศว่าจะมีพายุไต้ฝุ่น ทำให้ชาวกงจินต่างเตรียมตัวรับมือ แต่สำหรับ ยุนคยอง ที่ตอนนี้อุ้มท้องลูกในครรภ์มาได้ 39 สัปดาห์กลับแตกต่างออกไป เพราะเธอเกิดถุงน้ำคร่ำแตกในวันนี้ ฮเยจินที่มาซื้อของที่ร้านของยุนคยอง จึงโทร. หาหัวหน้าฮงให้รีบขับรถพายุนคยองไปส่งโรงพยาบาล
หัวหน้าฮงรีบบึ่งรถมารับยุนคยอง แต่ทว่า หัวหน้าฮงได้รับแจ้งว่าถนนที่ใช้เข้าเมืองมีหินถล่มลงมา ทำให้ไม่สามารถใช้ได้ เมื่อฮเยจินได้ยินเช่นนั้น เธอจึงบอกให้หัวหน้าฮงพายุนคยองไปทำคลอดที่บ้านของเธอ เพราะถึงแม้เธอจะเป็นหมอฟัน แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าให้ชาวบ้านธรรมดาทำคลอด
ก่อนทำคลอด ฮเยจินโทร. ไปขอคำแนะนำจากคุณยายคิมเกี่ยวกับการทำคลอด เนื่องจากคุณยายมีประสบการณ์ แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยฝีมือการทำคลอดของหมอฟัน 👍
หลังจากต้องอดนอนทำคลอดมาทั้งคืน ฮเยจินกับหัวหน้าฮงก็มานอนพักบนเตียงเดียวกัน เธอได้เล่าความรู้สึกที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน “จริง ๆ มันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างจะแปลก ๆ ฉันคิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนไม่ชอบเด็ก แต่เมื่อได้อุ้มแล้วมันรู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก เขาเกิดมาพร้อมกับความสุขของใครอีกมากมาย”
ฮงบันจังนอนมองหมอฟัน ที่ตอนนี้แววตาเปล่งประกายเมื่อได้เล่าถึงอนาคตที่วาดฝัน “ในอนาคตหากมีลูกขึ้นมา แบบประมาณว่ามีลูกสองคน อยากให้ลูกคนแรกเป็นลูกชายหรือลูกสาว หัวหน้าฮงเคยคิดอะไรแบบนี้บ้างหรือเปล่า ?”
หัวหน้าฮงตอบกลับ “ไม่รู้สิ ไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นมาก่อนเลย”
ฮเยจินเห็นหัวหน้าฮงเผลอหลับไป เธอจึงออกมาเดินหยิบจับหนังสือที่ชั้นวาง จนไปพบรูปถ่ายครองครัวของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เสียบเอาไว้ในหนังสือ ทันใดนั้น หัวหน้าฮงเดินออกมาพร้อมกับคว้ารูปถ่ายและหนังสือเล่มนั้นออกจากมือฮเยจิน “ทำไมถึงมาหยิบหนังสือของคนอื่นโดยพลการ”
เมื่อเจอคำพูดแบบนี้ ฮเยจินก็ถึงกับหน้าเสีย “ขอโทษค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ผมเองแหละเป็นคนที่ควรขอโทษ เรื่องแค่นี้ไม่น่าทำแบบนั้น”
“ว่าแต่ว่าคนในรูปนั้นคือใครเหรอคะ ?”
“อ๋อ แค่คนรู้จักน่ะ” ดูชิกตอบโดยไม่สบตา
“แล้วคุณจะเป็นแบบนี้ต่อไปหรือไง แค่คนรู้จัก แค่พนักงานบริษัทธรรมดา คุณจะเอาแต่ปกปิดเรื่องพวกนี้ต่อไปเรื่อย ๆ อย่างนั้นเหรอคะ ตัวฉันเองเผยให้คุณเห็นทุกอย่างแล้ว ทั้งเพื่อน พ่อ แม่เลี้ยง ยังไม่นับตอนที่ฉันทำตัวงี่เง่าเวลาเมา ฉันก็คิดว่าหัวหน้าฮงเองก็คงจะเปิดเผยได้หมดเหมือนกัน หรือหัวหน้าฮงไม่คิดแบบนั้น …” หัวหน้าฮงนิ่ง ได้แต่ปล่อยให้ฮเยจินพูดอยู่อย่างนั้น “… ทำไมหัวหน้าฮงไม่เคยเล่าเรื่องตัวเองเลย มันยากเย็นขนาดนั้นเลยเหรอคะ ฉันชอบหัวหน้าฮงมาก ๆ นะคะ ฉันก็แค่อยากรู้ว่า หัวหน้าฮงใช้ชีวิตมาอย่างไร ตอนนี้คิดอะไรอยู่ ฉันวาดฝันเอาไว้ว่าฉันกับหัวหน้าฮงจะเป็นหนึ่งเดียวกัน ช่วยพูดอะไรหน่อยเถอะค่ะ”
หัวหน้าฮงยังคงนิ่งและเงียบงันอยู่อย่างนั้น คำแรกก็หลุดออกจากปากของเขา “ขอโทษ”
“ทำไมคุณถึงพยายามจะเป็นคนที่ฉันไม่รู้จักล่ะ ทำไมพยายามทำตัวเองให้ห่างเหินออกไป พยายามที่จะทำให้ตัวเองกลายเป็นคนแปลกหน้า มาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าหัวหน้าฮงเป็นใครกันแน่ เป็นคนแบบไหนกันแน่” น้ำตาของฮเยจินเอ่อล้นในขณะที่เธอกำลังคำพูดเหล่านั้นออกไป ซึ่งดูชิกก็ไม่ต่างกัน น้ำตาเอ่อล้นก่อนที่เขาจะเอ่ยคำพูดออกไปเช่นกันว่า …
“ผมก็เหมือนกัน ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครเหมือนกัน”