รีแคปซีรีส์ Lost EP.11 : รักต้องห้าม

Lost EP.11 ไฮไลต์ :
👉 คังแจไปรับตัวบูจองที่สถานีตำรวจ เนื่องจากเป็นเวลาดึก ทั้งสองจึงใช้เวลาคุยกัน และได้เรียนรู้ชีวิตกันและกันระหว่างรอรถ
👉 คังแจชวนบูจองไปเที่ยวภูเขาก่อนกลับบ้าน ทั้งสองกางเต็นท์นอนด้วยกัน ในตอนท้าย บูจองเอ่ยปากกับคังแจว่า “ฉันขอจับหน้าคุณสักครั้งได้ไหม ?”

คังแจรีบไปหาบูจองทันทีที่ได้รับข้อความ เมื่อไปถึงเขาก็เซ็นเอกสารรับตัวเพื่อยืนยันการเป็นผู้ปกครอง ก่อนกลับเจ้าหน้าที่ได้แจ้งว่า บูจองเคยมีประวัติพยายามจะจบชีวิตตัวเองที่อ่างน้ำแห่งนี้มาแล้วเมื่อปีก่อน

เวลาล่วงเข้าไปประมาณตีสอง ทั้งสองเดินไปตามรางรถไฟด้วยกัน เพราะไม่มีรถเมล์หรือรถแท็กซี่ให้เรียกเลยแม้แต่คันเดียว … บูจองยิ้มอ่อนให้กับคังแจพร้อมกับเอ่ยออกไปว่า “ตัดผมมาเหรอคะ ดูดีมากเลย” คังแจตอบกลับด้วยคำตอบประจำเมื่อตัวเองโดนชม “ผมรู้ครับ”

ระหว่างนั้น คังแจก็เล่าเรื่องรุ่นพี่ที่เลือกจบชีวิตตัวเองคล้าย ๆ กับบูจอง “ผมเคยมีพี่อยู่คนหนึ่ง เขาเป็นเหมือนที่คุณเป็นอยู่ตอนนี้ พอเจอคุณมันทำให้ผมคิดถึงพี่เขาขึ้นมา ความรู้สึกว่างเปล่ามันเป็นยังไงนะ ที่เลือกจบชีวิตตัวเองเพราะไม่มีเงินหรือเปล่านะ ? จากนั้นผมก็คิดว่าทำไมคุณถึงอยากจากโลกนี้ไปนัก คนที่เรียนหนังสือมาเยอะ ทำงานบริษัท มีทั้งพ่อและสามีอยู่ ทำไมคนแบบนี้ถึงรู้สึกว่างเปล่านะ เพราะเงินไม่น่าใช่ปัญหาสำหรับคุณ”

บูจองอธิบายถึงความรู้สึกว่างเปล่าของตัวเอง “ฉันเองก็คิดว่า ที่เขามาเพราะเป็นห่วงฉันหรือเปล่านะ หรือเป็นเพราะสงสารฉันเพราะพ่อของฉัน ฉันคิดแบบนั้น”

จากนั้นคังแจก็ชวนบูจองไปเที่ยวภูเขาก่อนกลับบ้าน ทั้งสองอยู่ด้วยกันในเต็นท์ บูจองนอนหันหลังให้กับคังแจที่นั่ง ก่อนที่บูจองจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อปีก่อน …

“เรื่องที่ฉันเคยคิดจะจบชีวิตตัวเองที่อ่างน้ำนั้นเมื่อปีที่แล้ว มันเป็นเรื่องที่ฉันเสียใจมากที่สุดในชีวิต แต่ฉันเล่าให้ใครฟังไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย แล้วเรื่องที่คุณบอกว่า ทำไมฉันถึงรู้สึกว่างเปล่าทั้งที่เรียนหนังสือมาเยอะ มีงานทำที่มั่นคง มีทั้งพ่อและสามี มันเป็นเพราะว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่ได้เป็นอะไรแม้สักอย่างเดียว ฉันอยากเป็นที่ยอมรับของคนอื่น อยากให้พ่อได้เห็น อยากอวดสามี และอยากอวดตัวเองเหมือนกัน ว่าที่จริง ฉันเองก็ไม่ได้เจาะจงที่อยากจะเป็นอะไรหรอก เป็นเพียงแค่อยากเป็นอะไรกับเขาบ้างก็เท่านั้น แต่มันไม่ง่ายเลย”

คังแจถามบูจองด้วยความสงสัย “แล้วตอนนี้คุณอยากทำอะไรครับ ?”
“อยากรอค่ะ ชีวิตฉันน่าอับอายมาก ฉันอยากรอให้อะไร ๆ มันผ่านไป อยากจะรอให้มันถึงตอนจบ”
“ผมขอนอนด้วยได้ไหม ?”
“ได้สิคะ”

ผ่านไปหลายนาที บูจองนอนหันหน้ามาหาคังแจ ก่อนจะเอ่ยออกไปว่า “ฉันขอจับหน้าคุณสักครั้งได้ไหม ?”

Photos: ภาพหน้าจอจาก JTBC Korea