รีแคปซีรีส์ One the Woman EP.8 : เป้าหมายที่แท้จริง

One the Woman EP.8 ไฮไลต์ :
🕵️‍♀️ อีบงชิกมารอดักทำร้ายยอนจู เขาเอาอิฐตัวหนอนทุบเข้าที่ศรีษะของเธออย่างแรง ยอนจูลงไปนอนกองกับพื้นด้วยอาการปวดหัวอย่างรุนแรง เวลานั้นเอง ความทรงจำของเธอก็พรั่งพรูกลับคืนมา อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุด ยอนจูก็จับอีบงชิกเข้าซังเตจนได้
🕵️‍♀️ ยอนจูทำข้อแลกเปลี่ยนกับอีบงชิก เพื่อให้เขายอมเผยรายชื่อของลูกค้าที่ซื้องานศิลปะปลอมเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งหนึ่งนั้นก็ตือซองฮเย
🕵️‍♀️ ยอนจูไปเยี่ยมพ่อที่เรือนจำเป็นครั้งแรก …

อีบงชิกมาดักรอทำร้ายยอนจูหลังเลิกงาน เขาเอาอิฐตัวหนอนทุบเข้าไปที่หัวของยอนจู จังหวะนั้นเอง ยอนจูเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง ก่อนที่ความทรงจำทั้งหมดจะพรั่งพรูกลับมา ซึงอุคตามมาทีหลังพยายามเข้ามาช่วยยอนจู แต่ความที่สกิลการต่อสู้ของเขาเท่ากับศูนย์ ทำให้ซึงอุคโดนอีบงชิกถีบจนไปนอนกองอยู่กับพื้น … ยอนจูหายจากอาการปวดหัว ลุกขึ้นมาจัดการอีบงชิกและจับเขาเข้าซังเตไปได้ในที่สุด

จากการที่ยอนจูได้ความทรงจำกลับคืนมา ทำให้เราได้รู้ว่า เหตุจุดประกายที่ทำให้เธออยากจะเป็นอัยการก็เพราะการจากไปของคุณย่า ในตอนนั้นเธอพยายามไปแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ เพื่อให้ทำการสืบสวนติดตามคนขับรถชนคุณย่าแล้วหนี แต่ไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนสนใจเลยแม้แต่นิดเดียว … เธอมั่นใจว่าคนขับต้องเป็นคนในตระกูลฮันจู และเธอก็เชื่อด้วยว่ามีการใช้เงินใช้ทองจ่ายสินบนเจ้าหน้าที่เพื่อให้เรื่องเงียบ

เมื่อยอนจูได้เป็นอัยการ สิ่งที่เธอต้องการคือเข้าถึงก๊วนอัยการกังฉิน โดยเฉพาะรยูซึงด๊อก ซึ่งการที่จะเข้าไปอยู่ในพวกอัยการขี้ฉ้อนั้น เธอก็ต้องรับสินบนเหมือนกัน จากนั้นก็เอาเงินที่ได้รับไปจ้างอาทั้งสองของเธอไปลงโทษคนเหล่านั้นด้วยวิธีการศาลเตี้ย

ทีนี้ อีบงชิกนี่แหละที่กุญแจสำคัญ ที่จะทำให้ยอนจูบรรลุเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้ นั่นก็คือ จัดการอัยการขี้ฉ้ออย่างรยูซึงด๊อก และเอาคนผิดที่ขับรถชนคุณย่าของเธอในวันนั้นมาลงโทษให้จงได้ … เป้าหมายของเธอมันใกล้ความเป็นจริงแล้ว

รยูซึงด๊อกเข้าไปหาอีบงชิกในคุก ย้ำให้เขาปิดปากให้สนิท และอย่าได้ซัดทอดใครเป็นเด็ดขาด แต่ทว่ายอนจูมาเหนือกว่า เธอยื่นข้อเสนอให้กับอีบงชิก แลกกับการที่เขาจะได้ไปใช้ชีวิตอย่างสุขสบายที่เวียดนาม “ฉันเป็นอัยการที่รับผิดชอบคดี และเป็นประธานยูมินกรุ๊ป กลุ่มบริษัทที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 22 ของประเทศ ซึ่งแปลว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจที่จะทำให้นายได้เสวยสุข หรือทำให้นายเน่าตายอยู่ในคุก … ถ้าร่วมมือกับฉัน ฉันจะทำให้นายได้สุขสบายกับช่วงชีวิตที่เหลือที่เวียดนาม”

สิ่งที่ยอนจูต้องการให้อีบงชิกเปิดเผยคือ รายชื่อลูกค้างานศิลปะปลอมที่หายไปเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งมีซองฮเยเป็นหนึ่งในนั้น สุดท้ายอีบงชิกก็ไม่มีทางเลือกที่ดีไปกว่ายอมตกลงกับยอนจู

ระหว่างสอบปากคำ ยอนจูยังได้ถามอีบงชิกว่ามีนาอยู่ที่ไหน ? ซึ่งเขาได้บอกว่า เขาได้ช่วยมีนาออกนอกประเทศไปยังประเทศจีนด้วยหนังสือเดินทางปลอม พร้อมด้วยเงินก้อนโตที่ได้จากการขายภาพวาดมูลค่า 5,300 ล้านวอน แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน

ยอนจูเอาเรื่องมีนาที่ได้จากอีบงชิกไปบอกกับซึงอุค ที่ตอนนี้แขนข้างหนึ่งของเขาต้องใส่เฝือกอ่อน ก่อนกลับยอนจูเห็นเชือกรองเท้าของเขาหลุด เธอจึงก้มลงไปผูกเชือกรองเท้าให้เขา (มันเป็นฉากที่เท่มาก ๆ เลยล่ะ)

ต่อมายอนจูได้เอาอาหารที่หัวหน้าแม่บ้านคิมฝากให้ซึงอุค เธอช่วยเขาทำนู่นนี่นั่นหลาย ๆ อย่าง เพราะเห็นว่าเขาใช้แขนได้ข้างเดียว แต่เมื่อโนฮักแทเดินทางมาถึง ซึงอุคก็ถึงกับโป๊ะแตก “หมอบอกให้ถอดเฝือกออกตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังใส่อยู่อีกล่ะ” เมื่อได้ยินเช่นนั้นยอนจูถึงกับหน้าเหวอไปเลยทีเดียว

วันถัด ๆ มา เมื่อซึงอุคโทร. ให้ยอนจูมาช่วยเขาทำนู่นนี่นั่นให้ เธอก็ได้แต่วางสายใส่ท่าเดียว (แหม่ อยากอยู่ใกล้เลยหาข้ออ้างแหละดูออก 😬)

ในตอนท้าย ยอนจูเดินทางไปเยี่ยมพ่อของเธอที่เรือนจำเป็นครั้งแรก …

Photos: ภาพหน้าจอจาก SBS Korea