รีแคปซีรีส์ Lost EP.12 : ของที่หายไป

LOST EP.12 : มันเป็นความรู้สึกที่สับสนอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกของคนที่ติดเกาะในทะเลแห่งความเศร้าอันเคว้งคว้างไร้ผู้คน จนวันหนึ่งได้เจอใครสักคนหนึ่งมองมาด้วยแววตาที่เข้าใจจากเกาะที่ห่างไกลออกไป แม้คนคนนั้นจะอยู่ห่างไกลออกไปจนยากที่จะเข้าไปสัมผัสได้ แต่คนคนนั้นเป็นคนเดียวบนโลกนี้จริง ๆ ที่เข้าใจว่าเธอรู้สึกอย่างไร และเป็นคนคนเดียวบนโลกนี้ที่ปลอบประโลมหัวใจให้กับเธอ …

บูจองกับคังแจใช้เวลาร่วมกันในเต็นท์ ก่อนที่เธอจะขอเขาสัมผัสใบหน้า มันช่างเป็นความรู้สึกแปลกประหลาดที่บอกไม่ถูกของทั้งคู่ มันเป็นความรักต้องห้ามที่ตั้งอยู่บนความปรารถนา ความปรารถนาที่เคลือบด้วยความเศร้าที่เกาะกุมหัวใจ มันช่างเป็นความรักที่แปลกประหลาดจริง ๆ

คังแจทำลายความเงียบงันด้วยคำถาม “ทำไมคุณถึงเศร้านัก ? เจอคุณทีไรก็เห็นคุณเศร้าทุกที”
“ฉันกลัว ฉันกลัวว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้จะหายไป ฉันเลยอยากจะจับหน้าคุณสักครั้ง”

จากนั้นคังแจก็เอื้อมมือออกไปสัมผัสใบหน้าของบูจอง ทั้งสองคนนอนคลอเคลียกัน มองตากัน แต่ความเศร้าในสายตาของบูจองก็ยังคงอยู่อย่างนั้น ในท้ายที่สุด คังแจก็เป็นฝ่ายขอออกไปสูดอากาศด้านนอกเต็นท์ เมื่อเห็นว่าบูจองอยู่ในสภาวะสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง

ตะวันขึ้นส่องแสงพ้นขอบฟ้า บูจองถามคังแจว่าเขาเคยคิดจะเลิกทำงานที่ทำอยู่ไหม ? เขาตอบกลับไปว่า เขาทำมันเพื่อเงิน แม้จะไม่อยากทำหรือไม่ควรทำก็ตาม

จากนั้นทั้งคู่ก็พากันไปเยี่ยมที่เก็บอัฐิของพ่อคังแจ ระหว่างทางคังแจหลับโดยซบไหล่บูจองไปตลอดทาง …

Photos: ภาพหน้าจอจาก JTBC Korea