Lovers of the Red Sky EP.11 รีแคปโดย Kopook
ฮารัมถูกองค์ชายยังมยองจับขังคุก และถูกสั่งห้ามเจอมนุษย์ทุกคนจนกว่าชอนกีจะวาดภาพเหมือนกษัตริย์จนเสร็จ อย่างไรก็ตาม ฮารัมเข้าใจองค์ชายยังมยอง ว่าสิ่งที่พระองค์ทำไปก็เพื่อความปลอดภัยของชอนกี และก็เพื่อให้ภาพเหมือนกษัตริย์เสร็จโดยเร็ว เขาจึงยอมรับสภาพที่ต้องถูกจองจำแต่โดยดี
ชอนกีเสียใจเป็นอย่างมากที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นกับฮารัม นางจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะวาดภาพเหมือนกษัตริย์ให้เสร็จ แม้จะต้องเผชิญกับเรื่องน่ากลัวที่อาจจะตามมาก็ตาม
ชอนกีเอาเรื่องที่นางตัดสินใจไปบอกกับท่านพ่อ “ข้าตัดสินใจที่จะวาดภาพเพื่อคนอื่นเป็นครั้งแรก เพียงครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น มันเป็นภาพที่ท่านพ่อเคยวาด ข้าจะวาดมันให้กลับมาสมบูรณ์เหมือนเดิมอีกครั้ง”
ระหว่างที่ชอนกีกำลังวาดภาพ องค์ชายยังมยองได้เข้ามาหาชอนกีพร้อมตั้งคำถามออกไปว่า นางคิดเช่นไรกับพระองค์ ? ในตอนแรกนางเลี่ยงที่จะไม่ตอบ จนองค์ชายคะยั้นคะยอให้นางตอบคำตอบจากใจจริงจากความรู้สึกจริง ๆ ชอนกีจึงพูดออกไปว่า “สารเลว” เมื่อพูดเสร็จนางก็เดินออกจากห้องไปด้วยความไม่พอใจ
ถัดมาอีกวัน ชอนกีกับเพื่อนสนิททั้งสองเอาแผนที่กองตำรวจมากางดู เพื่อวางแผนหาทางเข้าไปหาฮารัม แต่ดูเหมือนว่าคุกที่ฮารัมถูกขังอยู่นั้นจะเป็นคุกพิเศษที่เรียกว่า “คุกหิน” มีมาตรการการกวดขันเข้มข้น ผู้ที่จะเข้าออกต้องมีบรมราชโองการ หรือไม่ก็คำสั่งโดยตรงจากองค์ชายยังมยองเท่านั้น
ต่อมา ชอนกีได้พบกับพยัคฆี เทพแห่งเขาอินวัง นางจึงได้รู้ว่า พญามารที่ถูกผนึกอยู่ในร่างของฮารัมจะถูกปลุกขึ้นมาเมื่อเขาโดนตัวนาง “พญามารจะติดตามเอาดวงตาเจ้า เจ้าอาจถูกมันฆ่าได้เลยนะ ก็ที่เจ้าสามารถมองเห็นข้าได้นั่นแหละคือเหตุผล เจ้าถึงได้เป็นจิตรกรที่ได้ภาพวาดเหมือนกษัตริย์ที่เอาไปใช้ผนึกพญามารยังไงล่ะ สิ่งที่เจ้าต้องทำตอนนี้คือวาดภาพให้เสร็จโดยเร็วที่สุด”
เมื่อได้รู้ว่านางเป็นต้นเหตุที่ทำให้พญามารในร่างของฮารัมถูกปลุกขึ้นมา ชอนกีก็ถึงกุมขมับ นางไม่เข้าใจเลยว่าเรื่องแปลกประหลาดและอันตรายเช่นนี้มาเกิดกับนางได้เยี่ยงไร
สิ่งเดียวที่ชอนกีคิดได้ในตอนนี้ก็คือ ขอร้ององค์ชายยังมยองทรงอนุญาตให้นางไปพบฮารัม ก่อนที่นางจะถูกสั่งห้ามออกนอกวังหลวงจนกว่าจะวาดภาพเหมือนกษัตริย์จนเสร็จ แต่ไม่ว่านางจะขอร้องอย่างไรพระองค์ก็ทรงปฏิเสธเสียงแข็ง จนชอนกีต้องยอมคุกเข่าลงเบื้องหน้าพระองค์ “ข้าจะคุกเข่าอยู่อย่างนี้จนกว่าองค์ชายจะอนุญาตพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อเห็นหญิงที่พระองค์มีใจให้คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าทำเพื่อชายอื่น องค์ชายยังมยองจึงคิดในใจว่า “ความรักที่นางมีให้กับบัณฑิตฮาลึกซึ้งถึงเพียงนี้เชียวหรือ”
ชอนกีอดทนวาดร่างภาพเหมือนกษัตริย์แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนเป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน แต่เมื่อร่างทรงมาตรวจสอบภาพร่างนั้น กลับปรากฏว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพร่างที่งดงามภาพหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่ภาพศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถเอาไปใช้ผนึกพญามารได้ … พระเจ้าซองโจเมื่อได้รู้เช่นนั้นก็ทรงเสียพระทัยเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม องค์ชายยังมยองก็ขอโอกาสอีกครั้ง
องค์ชายยังมยองรู้ว่าเพราะเหตุใดภาพร่างนั้นจึงไม่ศักดิ์สิทธิ์ นั่นก็เป็นเพราะระหว่างที่วาด ชอนกีไม่อาจหักห้ามใจไม่ให้คิดถึงฮารัมได้เลย มันจึงส่งผลให้นางไม่มีสมาธิ “เรามีเวลาไม่มากแล้ว เจ้าต้องเลิกคิดถึงบัณฑิตฮา อย่างน้อยก็ระหว่างที่วาดภาพ” องค์ชายยังมยองทรงรับสั่งกับชอนกีด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดและเป็นกังวล
ระหว่างนั้นเอง ความคิดถึงของทั้งสองที่มีให้กันนั้นมันมากมายเหลือเกิน มันมีมากมายจริง ๆ มากมายเสียจนทำให้ชอนกีไม่มีสมาธิแม้เพียงสักนิดเดียวที่จะวาดรูป เอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ ทำตาละห้อยอยู่อย่างนั้น ซึ่งก็ไม่แตกต่างกับฮารัม ที่ในใจของเขาในทุก ๆ มิลลืวินาทีคิดถึงแต่เพียงชอนกีเท่านั้น
เมื่อความคิดถึงมันมากมายสุมอกขนาดนั้น ชอนกีจึงตัดสินใจให้เพื่อนทั้งสองของเธอช่วยปลอมตราประทับขององค์ชายยังมยองเพื่อเข้าไปหาฮารัม แต่ยังไม่ทันได้พ้นขอบประตู ชอนกีกับเพื่อน ๆ ก็โดนจับได้ซะแล้ว
เมื่อองค์ชายยังมยองรู้ความ พระองค์จึงรีบมาหาชอนกีที่คุก แล้วพานางไปเจอฮารัมในคุกหินด้วยความจำใจ …
“ท่านบัณฑิต ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง เพราะท่านมาเจอกับข้า หากท่านแตะตัวข้า พญามารในตัวท่านก็จะปรากฏตัวขึ้น เพราะข้าคือจิตรกรที่จะผนึกพญามาร เทพพยัคฆีแห่งขุนเขาอินวังเป็นคนบอกข้า” ชอนกีเอ่ยวาจาด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น
“อย่างที่ข้าเคยบอกท่านหญิงว่าต้องไปจากที่นี่”
“ไม่เจ้าค่ะ จะให้ข้าทิ้งท่านไปได้ยังไงล่ะเจ้าคะ กว่าเราจะได้มากลับมาเจอกันต้องใช้เวลาตั้งหลายปี ข้าเชื่อว่าถ้าวาดภาพเหมือนกษัตริย์เสร็จ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย เพราะนี่เป็นโชคชะตาของข้าเจ้าค่ะ”
ระหว่างนั้นเอง ฮารัมนึกถึงคำพูดของชายปริศนาคนหนึ่งที่พูดกับเขาก่อนหน้านี้ “ถ้าแม่หญิงคนนั้นมาหาเจ้า เจ้าต้องจับมือนางเอาไว้” จากนั้น ฮารัมจึงขอให้ชอนกียื่นมือลอดลูกกรงเข้ามา เขาจับมือนางเอาไว้แน่นแล้วก็พูดขึ้นมาว่า “มาดูกันว่า โชคชะตาที่เจ้าว่านั้นมันคืออะไร”
เมื่อฮารัมจับมือกับชอนกี แหวนหยกของท่านพ่อที่ฮารัมมอบให้ไว้กับชอนกีก็ส่องแสงออกมารุนแรงยิ่งนัก จนทำให้คุกหินที่มืดมิดกลับส่องสว่างจ้าขึ้นมาอย่างน่าตื่นตะลึง …
Source : SBS Korea