Jirisan EP.6 : ลมหนาวของเทศกาลคริสต์มาสได้มาเยือนภูเขาจีรี มันเป็นเทศกาลที่น่าตื่นเต้นสำหรับทุกคน ที่จะได้ลงภูเขาไปใช้ช่วงเวลากับคนที่ตัวเองรัก คนในครอบครัวบ้าง คนรักบ้าง หากแต่เพียงสองคนที่ยังคงต้องอยู่เฝ้าระวังภัยบนภูเขาคืออีคังกับฮยอนโจ อีคังเป็นคนที่เกลียดคริสต์มาสเข้าไส้ แต่เรื่องราวก็นำพาให้ลมรักแรกพัดหวนกลับมาหาเธออีกครั้งในวันนี้ …
ปี 2018 คริสต์มาสที่หิมะตกและอากาศหนาวอย่างงรุนแรง …
อีคังได้รับแจ้งเหตุมีผู้ประสบภัยขาแพลงระหว่างขึ้นไปศูนย์พักพิงบีดัม อีคังตัดสินใจไปช่วยผู้ประสบภัยเพียงคนเดียว โดยให้ฮยอนโจรออยู่ที่สำนักงานศูนย์พักพิงบีดัม
อีคังฝ่าสภาพอากาศจนไปช่วยหญิงสาวขาแพลง เธอแนะนำตัวเองว่าเป็นตำรวจหน่วยปราบปรามยาเสพติด “รุ่นพี่ที่ทำงานกับฉันถูกใส่ความว่ารับสินบนจากพ่อค้ายา เขาบอกว่าหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์อยู่ที่ศูนย์พักพิง (บีดัม) ฉันต้องไปเอามันค่ะ”
ด้วยความสงสัย อีคังจึงถามไปว่าทำไมหลักฐานสำคัญขนาดนั้นถึงไปอยู่ที่ศูนย์พักพิง คำตอบที่ได้รับคือ “รุ่นพี่ (อิมชอลกยอง) บอกว่าเขานัดเจอกับสายลับบนเขาจีรี และสายลับคนนั้นก็ทิ้งหลักฐานเอาไว้ที่ศูนย์พักพิง”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น อีคังจึงตัดสินใจพาหญิงสาวคนนั้นไปที่ศูนย์พักพิง แต่ทว่าเมื่อไปถึงอีคังกลับพบจองกูยองนอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น !
อีคังตกใจ รีบโทร. แจ้งตำรวจ แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร ชายปริศนาก็ได้เข้ามาทำร้ายเธอจากทางด้านหลังจนสลบไป ด้านหญิงสาวขาแพลงก็เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นพวกเดียวกับคนร้าย อย่างไรก็ตาม อิมชอลกยองก็ปรากฏตัวขึ้นและจัดการคนร้ายไปได้อย่างง่ายดาย
เมื่ออีคังฟื้นตื่นได้สติขึ้นมา ภาพเบื้องหน้าที่เธอได้เจอคือรักแรก รักแรกที่ทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์ อิมชอลกยองเป็นรักแรกที่ฝังอยู่ในหัวใจของอีคัง ที่แม้ผ่านไปกว่ายี่สิบปีแต่เธอก็ไม่อาจลืมเลือน
อีคังรักอิมชอลกยองมาตั้งแต่เด็ก จนมาวันหนึ่งเขาเกิดไปขโมยเงินเจ้าของร้านอาหาร เพื่อเอาไปซื้อมอเตอร์ไซค์พาอีคังไปเที่ยวทะเล เจ้าของร้านสงสัยว่าเขาเป็นคนขโมยเงินจึงไล่ออกและพูดจาดูถูก ณ จุดนั้นเอง มันทำให้อิมชอลกยองตัดสินใจหนีออกไปจากที่นั่น และหนีไปจากอีคัง “ฉันไม่รู้หรอกนะว่าต่อจากนี้ไปฉันจะเป็นอะไร แต่ที่แน่ ๆ ฉันจะไม่ใช้ชีวิตที่น่าอับอายแบบนี้อย่างแน่นอน”
วันเวลาผ่านไปนานหลายปี อีคังตัดสินใจที่จะทำงานในหน่วยพิทักษ์ป่า ว่าที่จริงเธอเป็นคนเกลียดและกลัวภูเขา เพราะพ่อแม่ของเธอต้องมาตายเพราะภูเขา แต่มันเหมือนกับว่าเธอตั้งใจอยู่ที่นี่เพื่อรอใครบางคน
ใช่ มันเหมือนกับเธอรอใครบางคนอยู่ที่นี่ แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้เจอเขาอีกครั้ง แต่โชคชะตาก็ทำให้เธอไม่ได้พูดกับเขามากนัก จนมาถึงวันนี้ …
“ไม่เจอกันนานเลยนะ ฉันไม่รู้ว่าเรื่องมันจะบานปลายจนอันตรายขนาดนี้”
“ทำไมนายมาแล้วไม่โทร. หาฉันก่อนล่ะ”
“ที่จริงแล้ว ฉันมีเรื่องจะสารภาพกับเธอ”
“อะไรเหรอ ?”
“ตอนนั้นฉันเป็นคนขโมยเงินไปเองล่ะ เพราะฉันอยากได้มอเตอร์ไซค์พาเธอไปเที่ยวทะเล แต่ตอนนั้นฉันอายจนไม่กล้าบอกความจริง ขอโทษนะที่โกหก”
“คราวหน้าถ้ามาปีนเขาฉันจะโทร. หาเธอนะ เพราะภรรยาของฉันก็ชอบภูเขาเหมือนกัน”
อีคังได้ยินประโยคนั้นก็ได้แต่ยิ้มอ่อนออกมา มันเหมือนกับเป็นคำเฉลยที่เธอได้รับหลังจากรอคำตอบมานานกว่ายี่สิบปี
ในตอนท้าย อีคังดื่มมักกอลลีมันเทศจนหมดถ้วย หลังจากโดนฮยอนโจตั้งคำถามว่า “รุ่นพี่ชอบคนที่ชื่ออิมชอลกยองมากขนาดนั้นเลยเหรอ ชอบจนออกไปจากภูเขาไม่ได้ ต้องรอเขาอยู่ที่นี่” สุดท้ายแล้วฮยอนโจก็ต้องแบกรุ่นพี่อีคังที่เมาพับไร้สติไปส่งที่บ้าน
ระหว่างที่อยู่บ้านอีคัง ภาพนิมิตได้ปรากฏขึ้นในหัวของฮยอนโจ มันเป็นภาพไฟป่าที่กำลังลุกไหม้อย่างรุนแรง !!?
Source : tvN Korea