Melancholia EP.4 รีแคป : ซึงยูกับเยรินเตรียมตัวเพื่อเข้าแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิด ในขณะที่ส.ส. ซองมินจุนพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกสาวได้รับชัยชนะ ยุนซูไม่พอใจเป็นอย่างมากที่ซองแจ ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอเข้าไปมีส่วนในการช่วยเยริน จากนั้น ครูสาวกับลูกศิษย์ก็ได้พากันไปเที่ยวที่เกาะเชจู ท่ามกลางความรู้สึกพิเศษบางอย่างที่เริ่มก่อตัว !
ยุนซูเข้าไปไกล่เกลี่ยเรื่องการตัดต่อรูปภาพ และเรื่องชกต่อยกับเพื่อนนักเรียนของซึงยู ด้วยการให้ต่างฝ่ายต่างขอโทษกันและกัน ทำให้เรื่องดังกล่าวไม่ต้องไปถึงคณะกรรมการความรุนแรงของโรงเรียน
ส.ส. ซองมินจุน (พ่อของเยริน) เชิญซองแจและยุนซูเข้าร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน เพื่อฝากฝังให้เธอช่วยดูแลการเรียนของเยริน แต่ยุนซูกลับโต้ตอบกลับไปอย่างไร้มารยาทว่า เนื้อหาคำกล่าวสุนทรพจน์ที่เยรินเขียนนั้นเป็นการเขียนที่สมบูรณ์แบบ สมบูรณ์แบบเกินกว่าที่เด็กมัธยมปลายจะเขียนได้เอง ซึ่งส.ส. ซองมินจุน ก็พยายามรักษาบรรยากาศโดยการบอกว่า เยรินได้รับคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญ แต่เธอเป็นคนเขียนเองทั้งหมด แต่จริง ๆ แล้ว สุนทรพจน์ของเยรินมีผู้เชี่ยวชาญเขียนให้ โดยผอ. โนจองอาเป็นคนจัดการ
ระหว่างเดินทางกลับหลังทานอาหารเสร็จ ยุนซูไม่พอใจซองแจเป็นอย่างมาก ที่พาเธอไปเจอกับส.ส. ซองมินจุน ทำให้เธออึดอัดที่ถูกขอให้ช่วยเยริน ยุนซูมองว่าซองแจร่วมมือกับส.ส. ซองมินจุน จัดการแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิกขึ้นเพื่อเยริน เธอจึงขอเขาลงรถระหว่างทาง
ยุนซูมานั่งสงบอารมณ์ที่ม้านั่งในสวนสาธาณะ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ซึงยูเดินมาเจอพอดี เขาจึงยื่นไอศครีมอีกแท่งหนึ่งที่ซื้อมา 1 แถม 1 ให้กับยุนซู จากนั้น ทั้งสองก็นั่งกินไอศครีมด้วยกัน คุยไปคุยมาก็ตกลงจะไปเที่ยวที่เกาะเชจูในวันรุ่งขึ้น
ยุนซูก็ใช้เวลาไปท่องเที่ยวกับซึงยู ระหว่างนั้นยุนซูก็พยายามสอนซึงยูไม่ให้หลงรักสมการคณิตศาสตร์ ซึ่งมันทำให้เขาสงสัยว่าคนเราจะห้ามใจไม่ให้หลงรักกับสิ่งนั้นได้อย่างไร หรือเด็กน้อยซึงยูเริ่มแสดงออกถึงรู้สึกพิเศษบางอย่างกับคุณครูของตัวเองเข้าให้แล้ว !
ที่สนามบิน ยุนซูเผลอหลับไปโดยหัวของเธอซบอยู่ที่ไหล่ของซึงยู ระหว่างนั้นเยรินที่เดินทางมากับแม่ได้เห็นทั้งคู่ เธอจึงแอบถ่ายรูปความสนิทสนมของทั้งสองเอาไว้
ตัดภาพกลับมาที่โรงเรียน ยุนซูตำหนิเยริน ทีนี้เยรินก็ตอกกลับไปว่า เธออาจจะไม่เก่งคณิตศาสตร์ แต่การที่ยุนซูไปหลงเสน่ห์ความสามารถของซึงยูซึ่งเป็นลูกศิษย์แบบนี้มันยุติธรรมแล้วหรือ นี่หรือคือความเหมาะสมของคนเป็นครู !?
ในวันแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิก ซึงยูได้เจอกับอาจารย์ที่เคยสอนเขาที่ MIT เมื่ออาจารย์คนนั้นพูดถึงความอัจฉริยะของซึงยู มันเหมือนเป็นการกระตุ้นภาพความเจ็บปวดในอดีตของเขาให้ผุดขึ้นมาอีกครั้ง ซึงยูถึงกับทรุดตัวลงไปกับพื้น จากนั้นก็พยายามพยุงตัวและวิ่งออกจากห้องไปทันที
ซึงยูร้องไห้อยู่ที่ลานจอดรถ ในตอนนั้นเองภาพแฟลชแบ็กในอดีตก็ย้อนกลับมา ภาพของเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขาที่ตัดสินใจกระโดดตึกเพื่อจบชีวิตตัวเอง
ยุนซูโทร. หาซึงยูด้วยความเป็นห่วง ในเวลาเดียวกันนั้น แสงสว่างวาบก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับคำพูดของยุนซูที่เคยบอกกับเขา “เมื่อไรก็ตามที่เป็นอิสระจากอดีต ความฝันก็จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง”
Source : tvN Korea