Jirisan EP.12 : ฮยอนโจสืบจนหาความเชื่อมโยงได้ว่า เหยื่อทั้งหมดมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุทกภัยเมื่อปี 1995 สิ่งนี้ทำให้แผลในใจของอีคังผุดขึ้นมา …
ฮยอนโจบอกกับอีคังว่า “เหยื่อทุกคนมีความเกี่ยวข้องกับอุทกภัยที่หุบเขาโดวอนเมื่อปี 1995 คนร้ายน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุทกภัยในครั้งนั้น” จากนั้นเขาก็ถาม “ตอนนั้นมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ ? เหตุการณ์ที่พอจะเป็นเหตุผลให้คนร้ายทำเรื่องแบบนี้”
คำถามของแรนเจอร์รุ่นน้องทำให้อีคังฉุกคิดถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมา เหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะเป็นแผลในใจที่ถูกกดทับเอาไว้มาต่อเนื่องยาวนานกว่า 25 ปี …
ในตอนนั้น พ่อแม่ของอีคังเกิดปัญหาด้านการเงิน จากการที่ไปเซ็นสัญญาค้ำประกันให้กับคนอื่น เหตุการณ์ย่ำแย่ถึงขั้นอาจจะโดนยึดบ้าน ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองก็ได้เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์ขึ้นที่หุบเขาโดวอน พ่อแม่ของอีคังก็เสียชีวิตในเหตุการณ์นั้น
ต่อมาเจ้าหน้าที่ประกันได้มาแจ้งเรื่องการรับเงินประกันว่า ในกรณีที่เสียชีวิตจากอุทกภัยต้องมีขั้นตอนการตรวจสอบการฆ่าตัวตายก่อน แน่นอนว่าเด็กน้อยอีคังในตอนนั้นไม่เชื่อว่าพ่อแม่ของเธอจะฆ่าตัวตาย “ไม่มีทาง พ่อแม่ไม่มีทางทิ้งหนูไปแบบนั้น พวกท่านไม่มีทางทำแบบนั้น”
แม้ถึงตอนนี้ อีคังก็ยังเชื่ออย่างนั้น ภัยพิบัติเป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้น มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่พ่อแม่ของเธอจะตั้งใจฆ่าตัวตายในเหตุการณ์ครั้งนั้น แม้ว่าเธอจะไม่รู้เหตุผลแท้จริงที่พ่อแม่ไปบนหุบเขาโดวอนในครั้งนั้นก็ตาม
อีคังกับฮยอนโจได้เข้าไปช่วยผู้ประสบภัยคนหนึ่งจากเหตุการณ์น้ำป่าไหลหลาก ในขณะที่หลบอยู่ในซอกหิน อีคังได้เกิดนึกถึงปมในใจของเธอในอดีตขึ้นมา ในตอนนั้นเธอตวาดใส่พ่อของเธอด้วยอารมณ์โกรธแบบเด็ก ๆ “หนูชอบภูเขาแต่หนูไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ที่นี่หนูไม่มีเพื่อนไม่มีอะไรทั้งนั้น หนูจะไปโซล หนูเกลียดแม่ เกลียดพ่อ ที่ทำให้หนูต้องเป็นแบบนี้”
อีคังเริ่มระบายความรู้สึกที่เก็บเอาไว้มานานแสนนานให้ฮยอนโจได้รู้ ที่เธอบอกว่าพ่อแม่ของเธอไม่มีทางฆ่าตัวตายนั้น จริง ๆ แล้วลึก ๆ เธอก็กลัวว่ามันจะเป็นความจริง เธอกลัวว่าพวกท่านจะเลือกทางนั้น จากการที่เธอเคยพูดจาร้าย ๆ ใส่พวกท่าน เคยต่อว่าที่พวกท่านทำให้ชีวิตของเธอเป็นแบบนั้น ที่สำคัญมันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่พวกท่านจะไปหุบเขาโดวอนในวันนั้น ไม่มีเลยจริง ๆ ไม่มีเลยแม้แต่ข้อเดียว
อีคังร้องไห้ออกมาไม่หยุดอย่างกับเด็ก ๆ โดยมีฮยอนโจคอยปลอบประโลมอยู่ข้าง ๆ “พวกท่านอาจจะตัดสินใจทำแบบนั้นเพราะคำพูดอันร้ายกาจของฉัน ฉันอยากจะลบมันไปจากหัวใจ ฉันคิดถึงพวกท่านมาก”
ในตอนท้าย ยังซอนเข้าไปช่วยผู้ประสบภัยน้ำป่าไหลหลากเพียงตัวคนเดียว แต่ระหว่างนั้นเอง ชายปริศนาถุงมือดำไปปรากฏตัวขึ้น ในขณะที่เสียงกรีดร้องของยังซอนก็ยังผ่านวิทยุมายังหน่วยพิทักษ์ป่า สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนโดยเฉพาะกูยอง !?
Source: tvN Korea