Big Mouth EP.15 : นายกชเวกุมอำนาจแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดต่อจากท่านผู้อาวุโส ในขณะที่โกมีโฮรู้ความจริงว่าตัวเองมีเวลาเหลืออยู่บนโลกได้อีกไม่นาน แต่เธอก็เก็บความลับนี้ไว้ เพื่อให้พัคชางโฮทำตามแผนที่วางไว้โดยไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องโรคร้ายที่เธอกำลังเผชิญ …
ถึงวันเปิดพินัยกรรมของท่านผู้อาวุโส คนที่ดูชิลที่สุดก็เห็นจะเป็นกงจีฮุน เพราะเขาเคยเห็นข้อความในพินัยกรรมนั่นมาก่อนแล้ว แต่เมื่อทนายประกาศว่าท่านผู้อาวุโสได้เขียนพินัยกรรมขึ้นมาใหม่ก่อนที่ท่านจะเสียหนึ่งสัปดาห์ กงจีฮุนก็ถึงกับหน้าถอดสี
และมันก็เป็นอย่างที่กงจีฮุนกลัวจริง ๆ พินัยกรรมระบุยกกิจการในเครือทั้งหมดให้ฮยอนจูฮี ส่วนที่เหลือก็ยกให้นายกชเว ณ จุดนี้คนที่ยิ้มจนแก้มปริก็คือตัวนายกชเว ก็เล่นกวาดเรียบทุกอย่างไม่แบ่งให้ใครเลย ส่วนคนที่หัวเสียสุด ๆ ก็คือกงจีฮุน แต่ก็ได้แค่ออกท่าออกทางกระฟัดกระเฟียด เพราะยังไงซะตอนนี้ทุกอย่างตกอยู่ในกำมือนายกชเวทั้งหมดแล้ว
ระหว่างขับรถกลับบ้าน นายกชเวแกล้งตีมึนพูดกับภรรยาว่า ทำไมท่านผู้อาวุโสถึงได้ให้ทรัพย์สมบัติกับเขามากมายขนาดนี้ แต่ฮยอนจูฮีก็บอกให้เขาไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น แค่ใช้ชีวิตของเราไปตามปกติก็พอแล้ว
ส่วนคนที่นั่งไปติดพื้นก็คือกงจีฮุน เขาได้แต่หัวฟัดหัวเหวี่ยงที่อยู่ดี ๆ ก็มาโดนชุบมือเปิบขโมยทุกสิ่งทุกอย่างไปต่อหน้าต่อตา มันทำให้เขานึกถึงคำพูดของพัคชางโฮที่เคยพูดเอาไว้ว่า “ผู้อาวุโสถูกฆาตกรรม” เมื่อนึกได้ดังนั้น เขาจึงติดต่อขอนัดเจอกับพัคชางโฮทันที
กงจีฮุนขอให้พัคชางโฮช่วย และสารภาพตามตรงว่าตอนนี้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก อีกทั้งยังขอโทษกับเรื่องต่าง ๆ ที่ผ่านมาด้วย แถมสุดท้ายยังบอกด้วยว่าจะสนับสนุนให้พัคชางโฮได้ขึ้นเป็นนายกเทศมนตรีเมืองกูชอน
เมื่อได้รับข้อเสนอสุดพิเศษขนาดนี้ พัคชางโฮจึงเบิกเนตรกงจีฮุนไปว่า ทุกอย่างเป็นแผนการของนายกชเว ที่มีตัวตนจริง ๆ เป็นหลานของเพื่อนรักผู้ร่วมสร้างความเจริญให้กับเมืองกูชอน แต่ด้วยความขัดแย้งบางอย่าง ทำให้ผู้อาวุโสตัดสินใจสั่งเก็บเพื่อนรักคนนั้นทิ้ง ต่อมาเมื่อผู้อาวุโสรู้เรื่องนี้ได้ไม่นาน ก็โดนนายกชเววางแผนฆ่าจัดฉาก แล้วทำการปลอมแปลงพินัยกรรม
กงจีฮุนได้รู้ความจริงแล้วก็อดงงไม่ได้ว่านายกชเวทำเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ได้อย่างไร แต่ก็เถอะนะ พัคชางโฮบอกให้กงจีฮุนสนับสนุนให้เขาขึ้นเป็นนายกเทศมนตรีเมืองกูชอนให้ได้ แล้วเขาจะจัดการเอานายกชเวมาลงโทษตามกระบวนการทางกฎหมายด้วยตัวเอง
วันต่อมา นายกชเวประกาศลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีอีกหนึ่งสมัย โดยพูดต่อหน้าสื่อว่าเขาต้องการพัฒนาและทำเพื่อประชาชนชาวกูชอน … แต่ความจริงเหตุผลคืออะไรน่ะเหรอ ก็เพื่อขัดแข้งขัดขาพัคชางโฮยังไงล่ะ นายกชเวไม่ต้องการให้พัคชางโฮขึ้นมามีอำนาจในเมืองนี้
บิ๊กเมาส์ที่แสนดี
ที่โรงพยาบาล … โกมีโฮนั่งคอตก หลังหมอบอกผลตรวจว่าเธอเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดเฉียบพลันระดับสี่ และต้องเข้าทำเคมีบำบัดโดยด่วน
โกมีโฮกำลังคิดอะไรบางอย่าง เธอคิดที่จะเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับ เพราะไม่อยากให้อาการป่วยของเธอเป็นตัวฉุดแผนการของพัคชางโ
ในตอนนี้ พัคชางโฮออกหาเสียงกับชาวเมืองจนมีคะแนนนิยมตีตื้นขึ้นมาเป็นอันดับสาม ในคืนนั้นจึงมีการเลี้ยงฉลองกัน โกมีโฮก็มาร่วมงานด้วย ทุกคนมีแต่รอยยิ้มที่เปี่ยมสุข จนเวลาล่วงเข้าไปกลางดึก โกมีโฮที่ดื่มเข้าไปจนเมามายจูงมือพัคชางโฮมาเดินเล่นริมชายหาด …
“นายเคยโกหกฉันใช่ไหม ? บอกมาเถอะว่ามีเรื่องอะไรปิดบังฉันหรือเปล่า” โกมีโฮเอ่ยปากถาม พัคชางโฮทำท่ายิ้ม ๆ บิดไปบิดมาเหมือนพยายามใช้ภาษากายแทนคำพูด แล้วถามกลับไปว่า “ก็ … เอ่อ … แล้วเธอล่ะ ไม่เคยโกหกฉันเลยเหรอ ?”
โกมีโฮจึงสารภาพไปตามตรงว่า จะเป็นไปได้ยังไงที่คนเราจะไม่เคยโกหกคนอื่นเลยสักครั้ง พัคชางโฮจึงยิ้มออกมา “ใช่ไหมล่ะ เวลาที่เราคิดถึงคนอื่น บางครั้งเราก็ต้องโกหกบ้าง”
โกมีโฮจ้องตาพัคชางโฮอยู่นานหลายวินาทีโดยที่ไม่พูดอะไร หลายวินาทีที่ผ่านไปนั้นมีแต่เสียงคลื่นกับความมืดของท้องทะเลที่เป็นฉากหลัง แล้วเธอก็ยิงคำถามออกไป “นายเป็นบิ๊กเมาส์ใช่มั้ย …” พัคชางโฮก้มหน้าแทนคำพูด “… แหงล่ะ ทุกคนเชื่อฟังคำพูดของนายขนาดนั้นเป็นใครก็รู้”
พัคชางโฮพยายามอธิบายเหตุผลที่เขามาเป็นบิ๊กเมาส์ แต่เขายังพูดไม่ทันจบ โกมีโฮก็พูดขัดขึ้นมา พร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ ในแววตาของเธอ มันเป็นรอยยิ้มของคนที่รู้สึกศรัทธากับอะไรบางอย่าง “ฉันอยากให้นายเป็นบิ๊กเมาส์ที่ดีนะ …” โกมีโฮอธิบายคำว่าบิ๊กเมาส์ที่ดี “… ก็คนที่ลงโทษพวกคนชั่วที่เอาแต่รังแกคนที่ไม่มีอำนาจไงล่ะ ฉันอยากให้นายเป็นบิ๊กเมาส์ที่ดีมีคุณธรรมแบบนี้นะ”
จากนั้น โกมีโฮก็ขอขึ้นขี่หลังพัคชางโฮ ระหว่างนั้น ทั้งสองก็ได้คุยกันถึงเรื่องความหลังในอดีตอันแสนสุข
ใส่ร้ายป้ายสี
การขับเคี่ยวแข่งขันบนเส้นทางเข้าสู่ตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองกูชอนยังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด พัคชางโฮเตรียมตัวอย่างหนักในการขึ้นเวทีดีเบต ซึ่งอาจเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในการเลือกตั้ง … แต่สำหรับโกมีโฮนั้นได้แต่นับวันถอยหลังช่วงเวลาของชีวิตที่เหลืออยู่
เช้าวันหนึ่ง ข่าวทีวีรายงานไปทั่วทั้งเมืองกูชอนว่า อัยการผู้รับผิดชอบคดีฉ้อโกงประชาชนที่พัคชางโฮเคยแพ้คดี (เมื่อตอนต้นเรื่อง) ได้ออกมาบอกว่า มีผู้ต้องหาคนหนึ่งในคดีนั้นออกมายอมรับว่า เคยให้เงินก้อนโตกับพัคชางโฮเพื่อให้ยอมแพ้คดี หลังข่าวนี้กระจายออกไปก็กลายเป็นกระแสลบท้นที พัคชางโฮอาจหมดอนาคตทางการเมืองตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มก็เป็นได้ … ถึงอย่างนั้นก็เถอะ พัคชางโฮยังเดินหน้าต่อไป เพราะอุตส่าห์มาถึงขั้นนี้แล้ว
รุ่งขึ้น พัคชางโฮเดินทางไปยังห้องส่งสถานีโทรทัศน์เพื่อเตรียมตัวดีเบต สีหน้าของเขาเรียบเฉย แต่เหมือนแฝงความมั่นใจอะไรบางอย่างเอาไว้ …
Photos : ภาพหน้าจอจาก MBC Korea