The Law Cafe EP.6 : ประธานอีแห่งบริษัทก่อสร้างโดฮันมาหายูริที่คาเฟ่ เพื่อทาบทามให้เธอเข้าไปทำงานด้วย ซึ่งจองโฮก็เตือนเขาอีกครั้งว่าอย่าเข้ามายุ่งกับเธออีก ในขณะที่มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งเข้ามาปรึกษาเรื่องกฎหมายเยาวชน บาริสต้าอึนกังเห็นบางอย่างผิดปกติ เขาจึงตามเด็กนักเรียนคนนั้นไป …
ประธานอีแห่งบริษัทก่อสร้างโดฮันมาที่ลอว์คาเฟ่ เขาบอกกับทุกคนว่าตั้งใจมาที่นี่เพื่อมาทาบทามยูริไปทำงานด้านกฎหมายให้บริษัท แต่เธอก็ปฏิเสธไปทันที เมื่อได้รับคำตอบเช่นนั้น ประธานอีจึงจี้จุดทันที “ทำไมล่ะ เพราะพ่อตายที่บริษัทนี้อย่างงั้นเหรอ”
จองโฮลากประธานอีออกมานอกคาเฟ่ และเตือนอีกครั้งว่าอย่ามายุ่งกับยูริอีก แต่ประธานอีที่มีศักดิ์เป็นอาก็ค่อย ๆ เคลื่อนหน้ามากระซิบที่ข้างหูจองโฮ “ถ้าเธอรู้ว่าเราเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน เธอยังจะชอบนายอยู่หรือเปล่านะ ฮะฮะฮ่า” จองโฮวิปขึ้นทันที สาวหมัดขวาซัดเข้าเต็มกรามของประธานอีจนลงไปนั่งกับพื้น ลูกน้องที่ยืนอยู่ตรงนั้นต้องเข้ามาประคอง ส่วนที่เหลือก็ไปห้ามจองโฮ
การมาเยือนของประธานอี ทำให้ยูรินึกถึงบาดแผลในอดีตเรื่องพ่อ จนทำให้เธอเป็นไข้ตัวร้อนจัดเกือบทะลุ 39 องศา จองโฮจึงขอร้องให้เธอนอนพักผ่อน ส่วนเขาจะดูแลลูกค้าที่มาปรึกษากฎหมายให้เอง
ผู้ลงทัณฑ์องค์กรทมิฬ
ระหว่างนอนป่วยอยู่บนเตียง ยูริได้หยิบเอาหนังสือนิยายผู้ลงทัณฑ์องค์กรทมิฬขึ้นมาอ่าน อ่านไปอ่านมาก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะเนื้อหาตรงกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับพ่อของเธอเป๊ะ และมันทำให้เธอเกิดความสงสัยจนต้องออกไปหาความจริงบางอย่าง สุดท้ายเธอได้คุยกับอดีตเพื่อนร่วมงานของพ่อคนหนึ่ง และก็ได้รู้ความจริงว่า พ่อไม่ใช่ต้นเหตุที่ทำให้เกิดเพลิงไหม้จนมีคนตายจำนวนมากในวันนั้น แต่เป็นเพราะประตูทางหนีไฟถูกปิดต่างหาก … ยูริเสียใจที่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยเชื่อเลยว่าพ่อบริสุทธิ์
ยูริยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียนนิยายเล่มนี้ แต่ประธานอีให้ลูกน้องตามสืบจนรู้แล้วว่า คนเขียนนิยายเล่มนี้ก็คือจองโฮนั่นเอง
คืนนั้น ยูริกลับมาด้วยความเศร้า จองโฮเข้าใจความเจ็บปวดของเธอเป็นอย่างดี เขาอยู่เป็นเพื่อนจนเธอหลับไป
ยูริตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่จองโฮจ้องเธออยู่อย่างนั้น เธอจึงบอกกับเขาว่า เวลาที่มองใครเงียบ ๆ จะทำให้เราเข้าใจความรู้สึกของคนคนนั้นได้ แต่จองโฮตอบกลับไปว่าเขาเกลียดที่ตัวเองรู้สึกขี้ขลาดเมื่อเวลาอยู่ใกล้ ๆ เธอ ยูริจึงบอกให้เขาเลิกขี้ขลาดซะ คำพูดคำนี้เนี่ยแหละที่ทำให้จองโฮไปสมัครเป็นอัยการที่แผนกสืบสวนพิเศษอีกครั้ง เพื่อพิสูจน์ความเชื่อของตัวเองให้ได้ว่า พ่อของเขาใช้อำนาจในทางมิชอบช่วยบริษัทก่อสร้างโดฮันจริง ๆ
ความรุนแรงกับเยาวชน
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่จองโฮรับหน้าที่เฝ้าคาเฟ่แทนยูริ เขาแต่งตัวใส่สูทผูกไท หลังจากเมื่อวานโดนคนคอมเมนต์ตำหนิเป็นเรื่องการแต่งตัว วันนี้ที่คาเฟ่มีลูกค้าน้อยมาก ลูกค้าปรึกษากฎหมายก็แทบไม่มี ค่ำแล้วมีเด็กนักเรียนคนหนึ่งเดินเข้ามาขอปรึกษาข้อกฎหมาย เด็กนักเรียนชื่อคิมมินกยู เขาต้องการรู้ว่าเด็กอายุ 14 หากก่ออาชญากรรมร้ายแรง ไม่ต้องรับโทษใช่มั้ย ? จองโฮตอบหลักกฎหมายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและเป็นมิตรว่า “ใช่ ตามกฎหมายเราจะไม่ลงโทษเยาวชนที่อายุต่ำ 14 ปี ต่อให้จะเป็นความผิดร้ายแรงแค่ไหนก็ตาม”
บาริสต้าอึนกังตามคิมมินกยูไป เพราะอึนกังจำได้ว่าเด็กคนนี้เป็นคนเดียวกับที่โดนพวกกลุ่มเด็กชั่วที่ตั้งตัวเป็นหัวโจกในโรงเรียนรังแก แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ คิมมินกยูโดนพวกเด็กชั่วรุมกระทืบ แล้วก็ไถเงินค่าขนม 30 เปอร์เซ็นต์ทุกวัน อึนกังจึงอาสาที่จะแก้แค้นให้คิมมินกยู
ภาพแฟลชแบ็กย้อนกลับไป น้องชายของอึนกังตายจากเหตุความรุนแรงในโรงเรียน เขาจึงคิดแก้แค้นโดยการจับเด็กชั่วพวกนั้นขังเอาไว้แล้วจุดไฟเผา แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อยพวกเด็กชั่วเหล่านั้นออกมาก่อนที่จะมีใครได้รับบาดเจ็บ และยูริก็เป็นทนายให้เขา ในตอนนั้นยูริสอนเขาว่า ถ้าเรากำมีดเข้าไปฆ่าคนพวกนั้น คนที่เจ็บปวดและรับโทษก็คือตัวเราเอง
ค่ำของอีกวัน อึนกังไม่ไปทำงานที่คาเฟ่ ส่วนคิมมินกยูก็ไม่ไปโรงเรียน ทั้งสองอยู่ที่ตึกร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่กลุ่มเด็กชั่วชอบพาคิมมินกยูมาทำร้ายร่างกาย …
ที่นั่น อึนกังนัดแนะกับคิมมินกยูว่าจะจัดฉากโยนความผิดไปให้ไอ้เด็กพวกชั่ว แผนการก็คือ เมื่อพวกเด็กชั่วเหล่านั้นเข้ามาในตึกร้าง เขาจะราดน้ำมันทั่วห้องแล้วจุดไฟเผา จากนั้นตัวเขาจะออกมาด้านนอกตึกเพื่อถ่ายคลิป ส่วนคิมมินกยูจะต้องหนีออกมาจากช่องหน้าต่าง ก่อนที่ไฟจะลามไปทั่วห้อง เมื่อตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ เขาจะระบุไปว่าไอ้พวกเด็กชั่วพวกนั้นเป็นคนวางเพลิง
ในเวลาใกล้เคียงกัน จองโฮกับยูริได้รับแจ้งข่าวจากเพื่อนนักเรียนโรงเรียนเดียวกับคิมมินกยูถึงสถานที่ที่คิดว่าเขาจะไป ทั้งสองจึงรีบขับรถไปที่นั่นทันที … โดยทุนเดิม จองโฮไม่ชอบหน้าอึนกังอยู่ก่อนแล้ว เพราะอึนกังมีประวัติเป็นอาชญากร จองโฮจึงคิดว่าอึนกังต้องชี้นำคิมมินกยูให้ทำในสิ่งที่ไม่ดีแน่ ๆ
แผนของอึนกังเป็นไปได้ด้วยดี คิมมินกยูบาดเจ็บทีขาเล็กน้อยจากการกระโดดลงมาจากช่องหน้าต่างชั้นสอง ส่วนจองโฮกับยูริก็มาถึงพอดีเช่นกัน … อึนกังสารภาพกับยูริไปตามตรงว่าเขาวางแผนจัดฉากขึ้นมา เพื่อให้ไอ้เด็กชั่วพวกนั้นได้รับความผิด ยูริอึ้งพูดไม่ออก เพราะตอนเธอเป็นทนายให้เขาเธอเคยสัญญาว่า จะต่อสู้เรื่องความรุนแรงของเยาวชนไปด้วยกัน ส่วนจองโฮก็หัวร้อนทันที เขาโวยวายด่าทอไม่หยุดที่อึนกังทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้ เพราะถ้าตำรวจขุดเจอประวัติอาชญากรขึ้นมา ทุกอย่างก็จบเห่
ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ สอบพยานเบื้องต้นนู่นนี่นั่น จนมาถึงคำถามที่ว่าอึนกังมาสถานที่นี้ทำไมในยามวิกาล และมันยังเป็นที่เปลี่ยวอีกด้วย อึนกังพูดไม่ออก เขาไม่คิดมาก่อนว่าจะเจอคำถามนี้ แต่ก่อนที่อะไร ๆ จะแย่ไปกว่านั้น จองโฮก็เดินมาพูดกับตำรวจด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “เขามากับพวกผมเองครับ”
Photos : ภาพหน้าจอจาก KBS2 Korea