รีแคปซีรีส์ The Law Cafe EP.10 : มรดกอันสวยงาม

The Law Cafe EP.10 : ยูริต้องเข้าโรงพยาบาลหลังโดนรถชน แล้วยูริก็ได้เรียนรู้จากแม่ว่าพ่อที่จากไปของเธอคงไม่อยากให้เธอจมอยู่กับความเคียดแค้นไปทั้งชีวิต เธอจึงตัดสินใจที่จะให้อภัยจองโฮ …

รถเก๋งสีดำคันนั้นพุ่งเข้าชนยูริจนร่างกระเด็น ก่อนที่คนขับจะเหยียบคันเร่งหนีไปโดยไม่เหยียบเบรกเลยแม้แต่นิดเดียว จองโฮรีบวิ่งเข้ามาดูอาการของยูริ ก่อนที่จะร้องเสียงหลงขอความช่วยเหลือ

ยูรินอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล มือขวากระดูกแตก มือซ้ายเส้นเอ็นอักเสบ ต้องใส่เผือกมือสองข้างไปอีกสักพักใหญ่ แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ยูริกำลังกลุ้มใจคือเธอจะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวยังไง หรือแม้แต่จะหยิบช้อนกินข้าวอย่างไร แต่ดูเหมือนปัญหาเหล่านั้นจะถูกแก้โดยสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “แม่” … แม่ยูริมาป้อนข้าวป้อนน้ำมาดูแลเหมือนสมัยที่เธอยังเป็นเด็กน้อย

จองโฮไปโวยวายที่โรงพักที่ตำรวจยังตามหาคนขับรถตีนผีผู้ก่อเหตุคนนั้นไม่เจอ นั่นเป็นเพราะรถคันนั้นติดทะเบียนปลอม จากนั้น จองโฮก็ไปหาประธานอี เพราะเขาเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นฝีมือของประธานอีนี่แหละ แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร ลูกน้องของประธานอีก็เข้ามาจับจองโฮขึงพืดแล้วก็ระดมกำปั้นเข้าเบ้าหน้าของจองโฮไปหลายหมัด งานนี้ทำเอาประธานอีหัวเราะชอบใจไม่น้อย ก่อนจะบอกว่า “เป้าหมายของฉันไม่ใช่ทนายคิม (ยูริ) แต่เป็นนายต่างหากล่ะ ฮะฮะฮ่า”

จองโฮพาร่างที่สะบักสะบอมและใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยช้ำมาหายูริที่โรงพยาบาล เขาบอกกับยูริว่าเขาเองที่ทำให้เธอต้องบาดเจ็บขนาดนี้ เขาเจ็บปวดเจียนตายที่เห็นเธอบาดเจ็บแบบนี้ แต่ยูริก็มองเขาด้วยแววตาอันอ่อนโยน ก่อนจะค่อย ๆ เอื้อมมือที่ใส่เฝือกอยู่ไปสัมผัสแก้มเขาอย่างแผ่วเบา “ฉันไม่เป็นไร ฉันสัญญาว่าจะไม่เจ็บตัวอีก”

ยูรินอนหลับพักผ่อนแล้ว แต่จองโฮยังคงนั่งรู้สึกผิดอยู่หน้าห้อง เขานั่งก้มหน้าน้ำตาซึมอยู่อย่างนั้น จนเมื่อแม่ยูริเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ จองโฮก็รีบลงไปคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าแม่และกล่าวขอโทษด้วยความสำนึกผิด แม่ยูริรีบลุกจากเก้าอี้ลงไปนั่งยอง ๆ “เธอเข้าใจฉันกับยูริผิดไปมากเลยล่ะ เราไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นหรอกนะ เพราะอย่างนั้นไม่ต้องพยายามมากขนาดนี้ก็ได้” แม่ยูริส่งรอยยิ้มพร้อมกับเอามือไปสัมผัสที่แขนเขาเบา ๆ เป็นการบอกว่าไม่เป็นไร (จริง ๆ)

หลังออกจากโรงพยาบาล จองโฮก็บังคับยูริให้มาอยู่กับเขาเพื่อความปลอดภัย งานนี้ทำเอายูริปฏิเสธเสียงแข็งเพราะเธอเชื่อว่าสามารถดูแลตัวเองได้ จนกลายเป็นขึ้นเสียงใส่กันตลอดทางตั้งแต่โรงพยาบาลยันมาถึงบ้านดาดฟ้า แต่ทั้งสองก็ถึงกับต้องชะงักไป เมื่อเห็นหญิงสาวคนหนึ่งมานั่งรออยู่ “แม่ของจองโฮ”

แม่จองโฮขอมาอยู่กับจองโฮสักพัก เพราะเธอไม่สบายใจเรื่องที่พ่อของเขากับครอบครัวได้ก่อเรื่องเอาไว้

มรดก

หลังจากยูริออกจากโรงพยาบาล ลอว์คาเฟ่ก็เปิดบริการตามปกติ และวันนี้ก็มีหญิงสาวชื่อฮียอนมาปรึกษาเรื่องมรดก เธอเล่าว่าเธอต้องพักการเรียนและไม่ได้แต่งงานกับชายที่เธอรัก เพราะเธอต้องใช้เวลาทั้งหมดไปกับการดูแลแม่ที่ป่วยต่อเนื่องยาวนานนับสิบปี กระทั่งท่านเสียชีวิตในที่สุด แต่กลายเป็นว่าแม่กลับเอาแต่เรียกหาแต่พี่ชายทั้งสองของเธอ โดยไม่เห้นความดีที่เธอทำเลยแม้แต่น้อย มาตอนนี้ เมื่อพ่อล้มป่วย ทุกอย่างก็เหมือนวนลูปกลับไปอีกครั้ง เมื่อพ่อได้เขียนพินัยกรรมด้วยลายมือ ระบุยกทรัพย์สมบัติแทบทั้งหมดให้กับพี่ชายทั้งสองของเธอ แต่กลับให้เธอเพียงเศษที่ดินที่บ้านเกิดเท่านั้น

จริง ๆ แล้วฮียอนไม่ได้สนใจเรื่องมรดกเลย แต่พี่ชายทั้งสองเอาเปรียบจนเธอทนไม่ได้อีกต่อไป เธอจึงขอให้ยูริเป็นทนายเพื่อเรียกร้องส่วนแบ่งมรดกที่ยุติธรรม

เบื้องต้น ยูริยังไม่ได้ตอบตกลงจะเป็นทนายความให้ฮีฮยอน โดยขอให้เธอไปคุยกับพี่ชายทั้งสองเสียก่อน ส่วนจองโฮก็ไม่อยากให้ยูริรับทำคดีนี้ เพราะคดีนี้อาจนำไปสู่ความรุนแรงได้ และแนะนำว่าคดีแบบนี้เป็นคดีที่ต้องใช้ทนายที่มีความเชี่ยวชาญด้านมรดกเป็นการเฉพาะ

ในคืนนั้น ยูริดื่มกับสองคุณนายเพื่อนบ้านสายฮา และอีกหนึ่งแขกสุดพิเศษก็คือแม่จองโฮ ทั้งสี่ดื่มกันจนเมามาย ด้วยความเมานี้เองจองโฮจึงจะพายูริไปส่งบ้าน ระหว่างนั้นยูริเกิดอยากฟังคำบอกรักจากปากของจองโฮอีกครั้งและพยายามจะจูบเขา แต่จองโฮปฏิเสธรอยจูบและคำบอกรักนั้น เพราะเขาจะรอจนกว่าเธอจะให้อภัยเขาจริง ๆ เสียก่อน

เช้าวันถัดมา แม่สอนยูริว่าอย่าจมอยู่กับความแค้นในอดีต เพราะพ่อที่จากไปแล้วคงไม่ต้องการให้เธอเป็นเช่นนั้น ยูริจึงเริ่มคิดที่จะปล่อยวาง

วันเดียวกันนั้น ยูริได้รับสายจากฮียอนโทร. มาร้องห่มร้องไห้บอกว่าพ่อเธออยู่ในอาการโคม่า แต่เธอไม่สามารถโทร. ติดต่อพี่ชายทั้งสองของเธอได้เลย และที่ติดต่อไม่ได้ก็ไม่ได้ทำธุระอะไรสำคัญอยู่ เป็นเพียงแต่ทั้งสองกำลังทำการตกแต่งบ้านใหม่ แต่ตอนนั้นเองทั้งสองได้ไปเจอกับตู้เซฟที่ซ่อนเอาไว้อยู่ในผนัง

ยูริรีบตามไปฮียอนที่โรงพยาบาลทันที และก่อนที่พ่อของฮียอนจะสิ้นใจ เขาได้มอบจดหมายฉบับหนึ่งให้เธอกับมือ

ยูริเริ่มปล่อยวางความรู้สึกบางอย่างได้แล้ว เธอจึงบอกกับจองโฮว่าเธอจะไม่ทนทุกข์อยู่กับความแค้นอีกต่อไป และเธอก็ไม่อยากให้ความแค้นพวกนี้มาเป็นเงื่อนไขที่ทำให้คบกับเขาไม่ได้ ยูริตัดสินใจเผชิญหน้ากับมัน และจะทำลายความแค้นนี้ให้สิ้นซาก ในขณะที่เธอก็ขอให้จองโฮทำลายความรู้สึกผิดของตัวเองให้หมดไปจากใจเช่นเดียวกัน จองโฮยิ้มรับด้วยความยินดี

Photos : ภาพหน้าจอจาก KBS2 Korea