Bad Guys ล่าล้างเมือง EP.12 ตอนจบ : สายโทรศัพท์ปริศนา ทำให้ทีมหมาบ้าของผู้กองอลิสและสารวัตรพิทักษ์เข้าใกล้ตัวฆาตกรสายฝนตัวจริงมากขึ้นไปทุกที …
ทั้งสารวัตรพิทักษ์ ไอ้ยักษ์ สกาย มะรุมมะตุ้มตะลุมบอลกันจนเละเทะไปหมด แต่ก่อนที่จะมีใครฆ่าตาย เรสก็ต้องเข้ามาห้ามทัพเอาไว้ …
“มึงฟังกูก่อนไอ้ยักษ์ ไอ้เผด็จมันหลอกปั่นหัวพวกเรา มันอยากให้เราฆ่ากันเอง เฮียเหมถูกไอ้เผด็จมันฆ่าแล้วก็โยนความผิดให้ไอ้สกาย พี่น้องกูก็เหมือนกัน มันหลอกให้ฆ่ากันเองแล้วโยนความผิดให้สารวัตร” เรสตะโกนกรอกหูไอ้ยักษ์
เมื่อรู้ความจริง ทั้งสี่จึงไปลากตัวหมอสาธิตมาทรมานเพื่อรีดหาความจริง ตอนแรกหมอก็ทำเป็นปากแข็ง แต่เมื่อโดนหมัดทะลวงไส้ของไอ้ยักษ์จนกระอักออกมาเป็นเลือด หมอสาธิตก็ยอมเปิดปากบอกความจริงทั้งหมด …
ยาที่หมอสาธิตให้สกายกินระหว่างการรักษาเป็นยากล่อมประสาทชนิดรุนแรง กินแล้วจะเกิดอาการหวาดระแวงเห็นภาพหลอน จิตใต้สำนึกก็จะคิดถึงแต่เรื่องรุนแรงจนสมองสั่งให้ไปฆ่า แต่หมอสาธิตบอกว่า “… ไอ้ยาเนี่ยมันทำอะไรสกายไม่ได้ ยานั่นไม่ได้ทำให้สกายฆ่าใคร”
แล้วหมอสาธิตก็สารภาพว่าคนที่บงการเรื่องทั้งหมดคืออัยการเผด็จ !
หมอสาธิตยอมรับกับสารวัตรพิทักษ์ว่า น้องนิ้งตายด้วยฝีมือของมันกับเผด็จ “… อ๋อ ลูกของมึงเองเหรอ อ้าว แล้วมึงดูแลลูกของมึงยังไงวะ ถึงปล่อยให้ตายอย่างหมาข้างถนน เป็นตำรวจแต่ปกป้องลูกตัวเองไม่ได้ ทีโจรปล่อยให้เต็มบ้านเต็มเมือง สมควรแล้วที่ตาย” สารวัตรหมาบ้าโดนคำพูดเลวระยำแบบนี้กรอกใส่หูก็ถึงกับทนไม่ไหว สารวัตรเอาปืนกรอกเข้าไปที่ปากหมอสาธิต มือที่พร้อมจะเหนี่ยวไกทุกวินาที จังหวะนั้นเองที่เสียงของเรสก็ดังเข้ามาเตือนสติของสารวัตรหมาบ้า “ถ้าสารวัตรทำมัน ไอ้เผด็จมันรอดนะ ไอ้เผด็จมันจะรอดนะ”
สารวัตรพิทักษ์ได้สติ ปลดนิ้วชี้ออกจากโกร่งไกและลากตัวหมอสาธิตไปหาอัยการเผด็จ แต่ …
ก่อนที่จะพาหมอสาธิตขึ้นรถตู้ เด็กหนุ่มคนหนึ่งก็ลั่นไกฆ่าตัดตอนหมอสาธิตตามคำสั่งของอัยการเผด็จ เด็กหนุ่มที่ชื่ออชิระ เด็กหนุ่มที่อัยการเผด็จให้หนังสือ Monte Cristo Kreiv ตอนที่เจอกันในสังเวียนไฟต์คลับนั่นเอง
เมื่อความจริงปรากฏ สารวัตรพิทักษ์ก็ยอมเอ่ยปากขอโทษสกาย และสารภาพกับสกายไปตรง ๆ ว่า “มึงรู้มั้ยว่ากูอยากฆ่ามึงทุกครั้งที่กูเห็นหน้ามึง แต่พอได้ทำงานกับมึง ได้เห็นบางอย่างในตัวมึง มันเลยทำให้กูไม่มั่นใจว่ามึงเป็นคนฆ่าลูกกูจริง ๆ หรือเปล่า เพราะไม่เคยมีหลักฐานชัด ๆ ว่ามึงเป็นคนฆ่า มึงมันบริสุทธิ์ สกาย”
บทลงโทษของความยุติธรรม ?
อัยการเผด็จตัดสินใจเผยความจริงทั้งหมดกับท่านนำชัย … ก่อนหน้านี้ อัยการเผด็จมีชีวิตที่มีความสุขกับภรรยา แต่แล้ววันหนึ่งภรรยาของเขาก็ถูกฆาตกรโรคจิตบุกเข้ามาสังหารถึงในบ้าน คืนเดียวกับที่เธอกำลังจัดเตรียมอาหารและเค้กเพื่อฉลองวันเกิดให้กับเขา
ฆาตกรถูกตำรวจจับได้ไม่นานนักหลังจากมันลงมือก่อเหตุ และมันก็ถูกลงโทษด้วยการจองจำตามกระบวนการยุติธรรม แต่ระหว่างนั้นในทุก ๆ คืน อัยการเผด็จไม่เคยลบความเจ็บปวดออกไปจากใจตัวเองได้เลย … วันหนึ่ง เขาจึงตัดสินใจเข้าตีเยี่ยมฆาตกรที่ฆ่าภรรยาของเขา ในวันนั้นเองมันทำให้เขาได้พบความจริงที่ว่า ไอ้ฆาตกรชั่วไม่ได้รู้สึกผิดกับสิ่งที่มันทำไปเลยแม้แต่นิดเดียว มันคงยังมีชีวิตยิ้มหน้าระรื่น แต่คนที่โดนลงโทษที่แท้จริงกับการต้องอยู่ทนทุกข์ทรมานก็คือตัวญาติของเหยื่อ ซึ่งก็คือตัวเขาเอง
นับตั้งแต่วันนั้น อัยการเผด็จก็ได้แต่คิดว่าอะไรกันแน่คือความยุติธรรมที่แท้จริง ? แล้วเขาก็คิดได้ และได้เริ่มทำอะไรบางอย่างที่เขาเรียกว่า “ความยุติธรรมที่ญาติของเหยื่อเป็นผู้กำหนด”
อัยการเผด็จได้รวบรวมคนที่สูญเสียคนที่ตัวเองรักไปจัดตั้งขึ้นเป็นลักษณะองค์กรลับ องค์กรที่มีคนหลากหลายอาชีพเต็มใจเข้ามารวมตัวกันเพื่อทำในสิ่งที่เรียกว่า “ความยุติธรรมในแบบที่พวกเขากำหนดเอง” … นั่นก็คือให้พวกมัน (ฆาตกร) ได้ลิ้มรสความเจ็บปวดแบบเดียวกัน
คืนนั้น อัยการเผด็จเข้าไปสังหารเมียของไอ้ฆาตกรชั่วที่มันฆ่าภรรยาเขา ใช้มีดจ้วงแทงแบบที่ภรรยาของเขาโดนกระทำ ตาต่อตาฟันต่อฟัน หลังจากนั้น อัยการเผด็จก็กลับไปตีเยี่ยมไอ้ฆาตกรชั่วอีกครั้ง ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม แววตาแห่งความเจ็บปวดปรากฏขึ้นเมื่อมันรู้ว่าอัยการเผด็จคือคนสังหารเมียของมัน
ท่านนำชัยได้ยินเรื่องราวจากปากของอัยการเผด็จก็ถึงกับลั่นปากออกมาว่ามันเป็นความชั่วที่ไม่อาจยอมรับได้ แต่อัยการหนุ่มก็ถอดแว่นตาออกแล้วหัวเราะ หึ หึ “ท่านกับผมก็ไม่ต่างกันนักหรอก ท่านก็สั่งฆ่าคนเหมือนกัน เพียงแต่ท่านสั่งฆ่าเพราะความรู้สึกส่วนตัว แต่สิ่งที่ผมทำมันเรียกว่าความยุติธรรม”
ท่านนำชัยตวาดกลับไปทันที “ความยุติธรรมที่ฆ่าคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยอย่างงั้นน่ะเหรอ”
คราวนี้อัยการเผด็จไม่ใช้ปากเป็นคำตอบ แต่ใช้มีดในมือเป็นคำตอบ เขาจ้วงแทงเข้าไปที่ท้องของท่านนำชัย “ท่านรู้สึกอย่างไรบ้าง เพราะมีดเล่มนี้เป็นเล่มเดียวกับที่ใช้แทงผู้กองโชค ใช่ ผมเป็นคนฆ่าเองแหละ” ท่านนำชัยทรุดลงไปนอนกองกับพื้น แล้วอัยการเผด็จก็หยิบโทรศัพท์มือถือของท่านนำชัยโทร. ไปหาสารวัตรพิทักษ์ พร้อมกับพูดว่า “นี่เป็นความช่วยเหลือครั้งสุดท้ายที่ท่านจะได้จากผม”
สารวัตรพิทักษ์ได้รับโทรศัพท์ก็รีบบึ่งมาหาท่านนำชัยทันที ทุกคนในทีมหมาบ้ามากันครบยกเว้นผู้กองอลิสคนเดียว ผู้กองอลิสที่ตอนนี้เข้าไปค้นภายในบ้านของอัยการเผด็จเพียงลำพัง … ไอ้ยักษ์จะอาสาอุ้มท่านนำชัยพาไปโรงพยาบาล แต่ท่านนำชัยกลับบอกว่าเขาอยากนอนอยู่ที่นี่ นอนอยู่อย่างนี้ “กูเหนื่อยเหรือเกิน กูจะได้ไปเจอกับลูกกูสักที” ไม่กี่วินาทีนับจากนั้น ท่านนำชัยก็สิ้นลมอยู่ตรงนั้น แต่ …
แต่ทันทีที่ท่านนำชัยสิ้นลม เจ้าหน้าที่ตำรวจก็แห่กันมาล้อมจับทีมหมาบ้า ที่แท้แล้วมันเป็นแผนที่อัยการเผด็จวางเอาไว้ เพื่อโยนความผิดให้สารวัตรพิทักษ์นั่นเอง ยังดีที่ทีมหมาบ้าใช้สกิลการหนีขั้นเทพหลบหนีไปได้
อัยการเผด็จใช้เส้นสายบีบให้ “ท่านรอง” ออกแถลงข่าวแฉต่อนักข่าวเรื่องที่สารวัตรพิทักษ์ช่วยนักโทษคดีอุกฉกรรจ์สามรายออกมาจากคุก และเชื่อว่าทั้งหมดจะเป็นคนลงมือฆ่าท่านนำชัย แต่คนที่ไม่เห็นด้วยคือผู้กองอลิส เพราะตอนนี้เธอเชื่อว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด รวมถึงการตายของท่านนำชัยคืออัยการเผด็จ แต่ตำรวจยศต๊อกต๋อยอย่างเธอก็ไม่อาจจะงัดคานอำนาจของท่านรองได้ แล้วจู่ ๆ ผู้กองสาวก็คิดทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำมาก่อน …
ผู้กองอลิสเดินตามอัยการเผด็จไปที่ลานจอดรถ เธอสไลด์ขึ้นลำปืนกึ่งอัตโนมัติในมือ ก่อนจะค่อย ๆ ย่องเข้าไปหวังลอบสังหารอัยการเผด็จเพื่อล้างแค้นให้กับท่านนำชัย ผู้มีศักดิ์เป็นลุงของเธอ มันเป็นทางเดียวที่ผู้กองสาวจะคิดได้แล้วจริง ๆ มืออยู่ในโกร่งไก สายตามองไปที่อัยการชั่วเตรียมจะเหนี่ยวไกลั่นกระสุน ทันใดนั้นเอง สารวัตรพิทักษ์ก็โผล่ขึ้นมากระชากตัวผู้กองอลิสมาอีกทางหนึ่ง “จะบ้าไปแล้วเหรอ ถือปืนดุ่ม ๆ ไปยิงเนี่ยนะ”
ผู้กองอลิสบอกกับสารวัตรว่าเธอมีหลักฐานที่ทำให้เชื่อได้ว่าอัยการเผด็จเป็นคนฆ่าผู้กองโชคและท่านนำชัย แต่ไม่มากพอที่จะใช้เป็นหลักฐานเพื่อลงโทษตามกฎหมายได้ … อย่างไรก็ตาม ณ จุดนี้ ทีมหมาบ้ากลับมารวมตัวกันครบทีม 5 คนเหมือนเดิมแล้ว ทีมหมาบ้ากับอีกหนึ่งผู้กองสาวสุดเท่
บุกรังบอสใหญ่
สารวัตรพิทักษ์แบกค้อนปอนด์บนบ่ายืนจังก้าอยู่ด้านหน้าตึกขนาดใหญ่ที่เป็นรังขององค์กรลับ ประกาศก้องจะจัดการกับอัยการเผด็จให้ตายคามือในวันนี้ ไอ้ยักษ์ถือไม้ในมือ สารวัตรพิทักษ์ถือค้อนปอนด์ เรสใช้มีดที่มันถนัด สกายใช้มือเปล่าเพราะไม่ถนัดใช้อาวุธอะไรเลย
ทีมหมาบ้าบุกฝ่าดงกระสุนและดงตีนเข้าไปเจอกับบอสใหญ่ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก อัยการเผด็จในฐานะบอสใหญ่ยังคงทำหน้านิ่งใจเย็นอยู่อย่างนั้น แม้ลูกน้องนับร้อยและห่ากระสุนที่ระดมยิงมันจะไม่ระคายผิวทีมหมาบ้าเลยแม้แต่นิดเดียว อัยการเผด็จเผชิญหน้ากับสารวัตรพิทักษ์ตัวต่อตัว สารวัตรหมาบ้าตะโกนถามอัยการเผด็จ “มึงฆ่าลูกกูทำไม มึงฆ่าเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ทำไม”
ไม่น่าเชื่อว่าคำตอบที่ออกจากปากอัยการเผด็จมันเหมือนคนบ้า “ที่กูฆ่าลูกมึงก็เพื่อเติมเชื้อไฟความโกรธให้มึงยังไงล่ะ” ปืนในมือของสารวัตรพิทักษ์ลั่นกระสุนเข้าสมองของอัยการเผด็จ เสียงสุดท้ายของอัยการบ้าลั่นออกมาพร้อมด้วยเสียงหัวเราะ “แล้วสักวันพวกมึงจะเข้าใจว่าสิ่งกูทำมันเป็นสิ่งที่ถูก ฮะฮะฮ่า”
หลังบุกตะลุยพังทลายรังบอสใหญ่ได้สำเร็จ สารวัตรพิทักษ์ก็ขอมอบตัวในคดีสร้างหลักฐานเท็จในคดีฆาตกรรมใส่ร้ายสกาย ส่วนไอ้ยักษ์กับเรสก็โดนจับใส่กุญแจมือเข้าซังเตกันไปตามระเบียบ แต่การกลับเข้าคุกครั้งนี้ของทุกคนมันเต็มไปด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มที่ได้เคลียร์ปมในใจของตัวเองไปจนหมดสิ้น
1 ปีต่อมา …
ฆาตกรสายฝนยังคงออกอาละวาดฆ่าผู้คนไม่เลิก เบื้องบนจึงมีคำสั่งให้ผู้กองอลิสฟอร์มทีมหมาบ้าขึ้นมา ทุกคนได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อปฏิบัติภารกิจที่ตำรวจปกติทำไม่ได้ …
จบบริบูรณ์
Photos : ภาพหน้าจอจาก TrueID