Little Women EP.12 ตอนจบ : เกิดเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดระหว่างการพิจารณาคดี เพื่อนรุ่นพี่จินฮวายองเดินเข้ามาขอเป็นพยาน ทำไมคนที่ตายไปแล้วเดินเข้ามาในศาลเพื่อขอเป็นพยานได้นะ ? แล้วปมปริศนาต่าง ๆ ก็ถูกคลี่คลายในที่สุด …
จู่ ๆ คนที่ตายไปแล้วอย่างเพื่อนรุ่นพี่จินฮวายองก็ปรากฏตัวต่อหน้าศาล และขอขึ้นให้การในฐานะเป็นการฉุกเฉิน เพื่อนรุ่นพี่ให้การต่อศาลว่าเธอเป็นคนผิดเอง เรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวกับอินจูเลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อถูกอัยการถามว่าทำไมถึงให้เงิน 2 พันล้านกับอินจู เพื่อนรุ่นพี่ก็ตอบว่า “เพราะต้องการให้อินจูมีความสุข”
อัยการถามต่อว่า ทำไมต้องฝากเงิน 7 หมื่นล้านวอนในชื่ออินจู เพื่อนรุ่นพี่ก็ตอบว่า “เพราะเมื่อฉันตายก็ต้องมีใครสักคนที่สามารถเข้าถึงบัญชีนั้น และอินจูก็เป็นคนเดียวฉันอยากให้ค่ะ” แต่เมื่อถูกถามว่าคนที่ตายในที่เกิดเหตุเป็นใคร ? เพื่อนรุ่นพี่กลับบอกว่าเรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวกับคดีนี้ และเธอจะค่อย ๆ เปิดเผยมันออกมาในภายหลัง
บทสรุปของคดี พ.ร.บ.อาชญากรรมทางเศรษฐกิจร้ายแรง ที่เกี่ยวข้องกับเงิน 7 หมื่นล้านวอน ศาลยกฟ้องอินจู แต่สำหรับคดีความผิดที่เกี่ยวข้องกับเงิน 2 พันล้านวอนนั้น ศาลตัดสินให้มีความผิดและต้องโทษจำคุกหนึ่งปีหกเดือน แต่ให้รอลงอาญาเอาไว้สองปี
ในเวลาเดียวกันนั้น ผู้จัดการชเวโดอิลก็ถูกปล่อยตัวเพราะศาลยกฟ้องเช่นกัน เพราะไม่มีหลักฐานอะไรที่ใช้เอาผิดเขาได้เลยยกเว้นคำรับสารภาพเพียงอย่างเดียว (เท่ากับว่าคำรับสารภาพของเขามีน้ำหนักมากพอที่จะช่วยอินจูให้พ้นผิดได้ แต่ไม่มีน้ำหนักมากพอที่จะทำให้เขาได้รับโทษ)
ตายแล้วฟื้น ?
ส่วนเพื่อนรุ่นพี่ก็มาตั้งโต๊ะแถลงข่าวชี้แจงเรื่องที่เกิดขึ้น เธอเล่าว่าได้ไปเจอหญิงสาวคนหนึ่งที่มีรูปร่างคล้ายกับเธอบนเว็บไซต์ฆ่าตัวตายเมื่อสองปีก่อน หญิงสาวคนนั้นต้องการตายจากโลกนี้ไปแต่ก็ต้องการทิ้งเงินก้อนหนึ่งไว้ให้ครอบครัว ช่วงสองปีนั้นเพื่อนรุ่นพี่กับหญิงสาวคนนั้นพยายามทำตัวให้เหมือนกันที่สุด ตัดผมแบบเดียวกัน สักแบบเดียวกัน คุมน้ำหนักให้เท่ากัน
เมื่อถึงคืนนั้น คืนที่เกิดเหตุ แม่พัคฮโยรินบุกเข้ามาที่บ้านของเธอ และฆ่าหญิงสาวคนนั้นที่คิดว่าเป็นเพื่อนรุ่นพี่ ก่อนจะจับแขวนคอในตู้เสื้อผ้าเพื่อเป็นการจัดฉาก เพื่อนรุ่นพี่พูดไปพร้อมกับเปิดภาพจากกล้องวงจรปิดภายในบ้านให้ทุกคนได้เห็น
เพื่อนรุ่นพี่ขอร้องให้ตำรวจจับกุมตัวเธอ เพื่อจะได้มีการสืบสวนเรื่องนี้โดยละเอียด แล้วเธอก็เปิดหลักฐาน “บัญชีเงินทุนซุกซ่อน” ในรูปแบบดิจิตอลให้ทุกคนได้ดาวน์โหลดไปดูกันได้แบบฟรี ๆ บัญชีเดียวกับที่พัคแจซังเผาทิ้งไปนั่นแหละ
แม่พัคฮโยรินในเวลานี้อยู่ในสถานการณ์วิกฤติที่สุดในชีวิต แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์แบบนี้กลับทำให้เธอเลือกทำอะไรที่บ้าอย่างเหลือเชื่อ … อันดับแรก แม่พัคฮโยรินจัดการสังหารอาจารย์จาง แล้วสั่งให้โกซูอิมเอาศพไปแขวนคอประจาน เพื่อแสดงให้ทุกคนได้รู้ว่าตัวเธอเป็นคนลงมือฆ่า แล้วเธอก็เอาน้ำกล้วยไม้ผีสีน้ำเงินให้พ่อที่นอนเป็นผักของเธอกิน สุดท้ายนายพลวีรบุรุษสงครามผู้ยิ่งใหญ่ก็ตายไปอย่างน่าอนาถ
จากนั้นแม่พัคฮโยรินก็ลักพาตัวเพื่อนรุ่นพี่มามัดเอาไว้ใต้ต้นกล้วยไม้ผีสีน้ำเงินภายในสวนลับ แล้วก็ส่งข้อความไปบอกอินจู เมื่อได้เห็นข้อความอินจูจึงรีบมาที่สวนลับทันที เมื่ออินจูมาถึงคำแรกที่ออกจากปากเพื่อนรุ่นพี่ก็คือ “มาทำไมเล่ายัยโง่”
แต่บางทีแล้วอินจูอาจจะเป็นยัยโง่อย่างที่เพื่อนรุ่นพี่ว่าไว้จริง ๆ อินจูควักวัตถุบางอย่างออกมาจากกระเป๋า มันคือระเบิดลูกเกลี้ยงที่เรียกว่า “เลดี้บั๊ก” ระเบิดมือที่ออกแบบมาสำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะ ระเบิดที่เธอตั้งใจจะเอามาฆ่าแม่พัคฮโยริน !?
ระเบิดเลดี้บั๊กเป็นระเบิดที่ชเวฮีแจ (พ่อของผู้จัดการชเวโดอิล) ให้อินจูพกติดตัวเอาไว้ อานุภาพการทำลายล้างของมันสามารถฆ่าทุกสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในรัศมี 5 เมตร และทำอันตรายในรัศมี 15 เมตร วิธีการใช้ก็คือดึงสลักแล้ววิ่งหนีออกมา 15 เมตรให้ได้ภายใน 5 วินาที แต่แม่พัคฮโยรินเห็นเลดี้บั๊กในมือของอินจูก็ถึงกับหัวเราะลั่นออกมา เพราะดูเหมือนว่ารัศมีทำการของระเบิดจะไม่มีความหมายอะไรเมื่ออยู่ในสวนลับ ที่เป็นสถานที่ปิดแบบนี้ แรงระเบิดจะทำให้ทุกคนตายกันหมด
อินจูเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าเอ๋อ ๆ แล้วก็พูดว่า “งั้นก็เลือกมาสิว่าจะตายกันหมด หรือจะรอดกันหมด ?”
แต่แม่พัคฮโยรินไม่สนใจคำพูดของอินจูแม้แต่นิดเดียว เธอยิ้มเยาะใส่ เพราะทุกอย่างมันถูกกำหนดเอาไว้หมดแล้ว “ฉันกำหนดฉากจบเอาไว้แล้ว คนที่รอดไปจากที่นี่ได้เท่ากับศูนย์ …” จากนั้นเธอก็เล่าฉากอันน่าสยดสยองที่กำลังจะเกิดขึ้น “… สปริงเกอร์ที่อยู่บนหัวพวกเธอ ฉันได้เติมกรดไฮโดรคลอริกที่มีความเข้มข้นหนึ่งตันลงไป ฮวายองคงจะตายเป็นคนแรก (เพราะอยู่ใต้สปริงเกอร์) ตาจะบอดและผิวหนังจะไหม้ และเมื่อผ่านไปไม่กี่นาที เธอก็คงอยากจะตายตามฮวายองไป เพราะในอากาศที่เต็มไปด้วยกรดไฮโดรคลอริกนั้น จะทำให้ปอดละลายทุกครั้งที่สูดลมหายใจเข้าไป ส่วนตัวฉันคงพอจะทนไหวอยู่นะที่ได้เห็นพวกเธอดิ้นพล่านตายไปด้วยความทรมาน”
อินจูพยายามตั้งสติ แล้วก็พูดจี้ใจดำปมในใจของแม่พัคฮโยริน การตายของแม่ทำให้เธอกลายเป็นปีศาจอย่างทุกวันนี้ ใช่จริง ๆ ด้วย การฆาตกรรมทุกครั้งจะถูกจัดฉากให้เป็นฉากการตายของแม่ แม่ที่เธอทำให้ตายโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเป็นคนทำแม่ตาย !
แม่พัคฮโยรินโดนจี้ใจดำก็น้ำตาไหลพรากออกมาไม่หยุด เธอทำให้แม่ตายโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอผลักแม่จนแม่เสียหลักหัวไปกระแทกกับขอบโต๊ะ แม่ตายด้วยมือของเธอ
อินจูวิเคราะห์จิตใจของแม่พัคฮโยรินออกมาได้อย่างกับสวมวิญญาณ ซิกมันด์ ฟรอยด์ “ฉันสงสัยมาตลอดว่าที่คุณทำไปทั้งหมดนี้เพื่ออะไร ที่แท้คนที่คุณอยากจะฆ่ามากที่สุดก็คือตัวคุณเอง”
แม่พัคฮโยรินไม่สนใจคำพูดของอินจู เธอกดรีโมตเพื่อสั่งให้สปริงเกอร์ทำงาน น้ำกรดไฮโดรคลอริกถูกปล่อยลงมาสัมผัสผิวเพื่อนรุ่นพี่ กรดไฮโดรคลอริกมันทำให้ผิวหนังไหม้จริง ๆ จังหวะนั้นเองที่อินจูตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่น่าเหลือเชื่อ เธอเปิดฝาท่อน้ำทิ้งแล้วปลดสลักระเบิดเลดี้บั๊กแล้วโยนมันลงไปในนั้น เพื่อ ? ฝาท่อโดนแรงระเบิดทำให้หลุดออกจากบานพับ อินจูใช้ฝาท่อเหล็กอันนั้นเป็นกำบังน้ำกรดไฮโดรคลอริกเพื่อเข้าไปช่วยเพื่อนรุ่นพี่ เธอช่วยเพื่อนรุ่นพี่ออกมาได้ และจังหวะนั้นเองผู้จัดการชเวโดอิลก็เข้ามาพาตัวเพื่อนรุ่นพี่ออกไป
แม่พัคฮโยรินที่เห็นอินจูกำลังจะหนีไปก็เข้ามาฉุดกระชากลากถู แต่สุดท้ายแม่พัคฮโยรินก็พลาดท่าตกลงไปในบ่อน้ำกรดไฮโดรคลอริกและตายในที่สุด ส่วนต้นกล้วยไม้ผีสีน้ำเงินก็แห้งเหี่ยวยืนต้นตายไปทั้งหมด
จุดเริ่มต้นและจุดจบ
อินกยองได้บันทึกจากอาจารย์จางที่ให้ไว้ก่อนตาย บันทึกนั้นเขียนเล่าถึงที่มาของสมาคมจองรัน เมื่อได้อ่านแล้วเธอก็เข้าใจทุกอย่าง เธอนำมันมาทำเป็นสกู๊ปรายงานพิเศษทางทีวี “สมาคมจองรันเริ่มต้นจากทหารหน่วยรบพิเศษที่เชื่อว่าประเทศทรยศพวกเขาในช่วงสงครามเวียดนาม มันสั่งสมความไม่พอใจจนกลายเป็นความโกรธแค้น และทำให้เกิดอุดมการณ์อันบิดเบี้ยวขึ้นมา โดยมีกล้วยไม้ผีสีน้ำเงินเป็นสัญลักษณ์ และนั่นเองทำให้ปีศาจร้ายถือกำเนิดขึ้น แต่สุดท้ายแล้วทั้งหมดก็มอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน”
ในท้ายที่สุด เพื่อนรุ่นพี่ถูกศาลตัดสินจำคุก 12 ปี แต่รอยยิ้มของเพื่อนรุ่นพี่ตอนอยู่ในคุกดูจะมีความสุขยิ่งกว่าตอนที่อยู่ภายนอกเสียอีก ส่วนอินจูก็ได้อพาร์ตเมนต์ริมแม่น้ำฮันที่ได้รับโอนจากคุณย่า มันเป็นสิ่งที่เธอตื่นเต้นและฝันอยากจะได้มันมาทั้งชีวิต แต่ทำไมเมื่อได้ครอบครองจริง ๆ อินจูกลับนิ่งเศร้าอยู่ในความทุกข์ เธอได้แต่นั่งอยู่ภายในห้องนั้นทั้งน้ำตา เหมือนกับคำถามที่มีคนใจดีบอกคำตอบแต่ไม่รู้ว่าคำตอบนั้นได้มายังไง
อินกยองได้รับการทาบทามให้กลับมาทำงานที่สำนักข่าวอีกครั้ง แต่เธอปฏิเสธ ส่วนผู้จัดการชเวโดอิลก็บินไปอยู่ต่างประเทศ
สุดท้ายและท้ายสุด เงิน 7 หมื่นล้านที่แท้แล้วผู้จัดการชเวโดอิลโอนเข้าบัญชีของพัคฮโยรินที่ปานามา เมื่อจบเรื่องเขาก็ไปหาพัคฮโยรินเพื่อให้เธอโอนเงินก้อนนั้นออกมาแจกจ่ายแบ่งกันตามส่วน อินจูได้ 3 หมื่นล้านวอน ส่วนอินกยอง ผู้จัดการชเวโดอิล พัคฮโยริน และอินฮเย ได้คนละหมื่นล้านวอน แล้วเรื่องก็จบลงไปตรงนี้
จบบริบูรณ์
Photos : ภาพหน้าจอจาก tvN Korea