สรุปเนื้อเรื่องละคร ลายกินรี (2022) The Kinnaree Conspiracy

ละคร ลายกินรี สปอยล์ : คนแปลกหน้าสามคนโคจรมาพบกัน เพื่อสืบหาความจริงเบื้องหลังการตายของกปิตันฝาหรั่ง ก่อนที่จะคดีนี้จะกลายเป็นชนวนให้เกิดสงครามในแผ่นดินสยาม …

EP.1 หมอหญิงอโยธยากับออกหลวงหน้าขมึงทึง

ณ กรุงเทพทวารวดีศรีอยุธยา พ.ศ. 2230 ปีที่ 30 ในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์

กลางดึกคืนหนึ่ง ขณะที่ หลวงอินทร์ (รับบทโดย ณเดชน์ คูกิมิยะ) กำลังดื่มจนเมามายอยู่ที่โรงเหล้า ได้ถูกตามตัวโดยด่วน เนื่องจากตอนนี้เกิดเหตุความวุ่นวายขึ้นภายในคุกหลวง เมื่อมาถึง เขารีบสั่งให้ทหารยามตรวจนับยอดนักโทษ ปรากฏว่ามีนักโทษประหารคนหนึ่งแหกคุกหนีออกไปได้ มันคือ ไอ้จั่น (รับบทโดย ก๊อต จิรายุ)

หลวงอินทร์กับ แสน (รับบทโดย เค้ก นัทธวัชร์) ลูกน้องคนสนิท พร้อมด้วยทหารยามจำนวนหนึ่ง จึงรีบออกตามหาไอ้จั่นด้วยความร้อนใจ ส่วนไอ้จั่นก็ใช้ความมืดพรางตัวหนีไปได้ เมื่อมันมั่นใจว่าหนีพ้นแล้ว มันจึงตะโกนลั่นออกมาเหมือนระบายความคับแค้นใจ “กูจะฆ่ามึงไอ้ กปิตันช่อง !” (กปิตันฌอง/กัปตันฌอง/Capitaine Jean รับบทโดย เดวิด อัศวนนท์) !”

ไอ้จั่นกลับมาบ้าน แวบแรกที่ผู้เป็นแม่เห็นมันก็ถึงตกใจ คิดว่าภูตผีที่ไหนมาปรากฏตัวต่อหน้า ไม่คิดเลยว่าไอ้จั่นจะแหกคุกออกมา ทั้งสองน้ำตาไหลพรากแล้วก็เข้าสวมกอดกัน “ข้าหนีคุกมา แม่ ไอ้กปิตันช่องมันสมควรตาย แม่”

หมอหญิงแห่งอโยธยา

ในยุคนั้นสมัยนั้น ถ้าพูดถึงหมอหญิงทุกคนจะนึกถึงแต่หมอตำแย หามีหญิงใดไม่ที่จะมีความรู้ทางการแพทย์สามารถรักษาคนไข้ได้ ด้วยเหตุนี้ พุดซ้อน (รับบทโดย ญาญ่า อุรัสยา) จำตัองใช้ชื่อ หมอมี ผู้เป็นพี่ชายบังหน้าในการรักษาคนไข้

เช้าวันนั้น ย่านวัดแพนงเชิง … ผัวเมียคู่หนึ่งกำลังจับปลาไปขาย แต่สิ่งที่พวกเขาหาได้ในวันนี้ไม่ใช่ปลา แต่เป็นศพของชายฝาหรั่งคนหนึ่ง ท่อนบนแต่งเป็นหญิงแต่ท่อนล่างเปลือยล่อนจ้อน พุดซ้อนเดินผ่านมาพอดีจึงรีบเข้าไปดูศพนั้นด้วยความตื่นเต้น

ศพของชายฝาหรั่งคนหนึ่งคือศพกปิตันฌอง ระหว่างนั้นไทยมุงก็เริ่มจำนวนมากขึ้น แล้วจู่ ๆ หนึ่งในไทยมุงเกิดล้มหน้าขมำมากระแทกที่บริเวณท้องของศพอย่างแรง มันทำให้พุดซ้อนได้เห็นอะไรบางอย่างที่ผิดปกติจนโพล่งขึ้นมาว่า “เหตุใดจึงไม่มีสิ่งใดออกมา (จากปาก)”

ในขณะที่ โรแบรต์ (รับบทโดย นิว ชัยพล) ชายฝาหรั่งอีกคนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่พูดเป็นภาษาฝรั่งเศสออกมาว่า ชายคนนี้น่าจะเมาและตกน้ำตาย จังหวะนั้นเองที่พุดซ้อนสร้างความตกใจให้ไทยมุง พุดซ้อนตอบโต้กับโรแบรต์เป็นภาษาฝรั่งเศส “ไม่ ชายผู้นี้ตายก่อนจมน้ำ … ถ้าจมน้ำตาย ตอนกดที่ปอดจะมีน้ำออกมาทางปากแลจมูก” เมื่อเห็นความสามารถในการตรวจพิสูจน์ศพ โรแบรต์จึงให้พุดซ้อนทำการพิสูจน์ศพโดยละเอียดทันที

พุดซ้อนยกมือขอขมาต่อศพ ก่อนจะสังเกตที่ใบหน้าของศพแล้วพูดขึ้นมาว่า “ตาเบิกโพลงราวกับตกใจสิ่งใดก่อนตาย” ทำเอาไทยมุงที่อยู่บริเวณนั้นร้องเสียงครางถอนหายใจออกมาด้วยความหวาดเสียว จากนั้น พุดซ้อนพยายามทดลองยกแขนและขยับอวัยวะต่าง ๆ ของศพ ก่อนจะพบว่ากล้ามเนื้อแข็งตัวทั้งหมด “แสดงว่าศพนี้น่าจักตายนานกว่าหกชั่วโมง” พุดซ้อนยังพบด้วยว่าศพไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ และเมื่อเปิดปากดูพุดซ้อนก็ถึงกับตกใจและโพล่งพูดขึ้นมาว่า “สารพิษ !”

แต่ยังไม่ทันที่จะได้พิสูจน์อะไรต่อ หลวงอินทร์ก็เดินทางมาถึงพอดีพร้อมกับตวาดลั่น “ใครอนุญาตให้ออเจ้าจับศพผู้ตาย หาใช่กิจของออเจ้าไม่” พุดซ้อนตกใจกับเสียงและใบหน้าอันขมึงทึงของชายรูปหล่อที่มีนามว่าหลวงอินทร์ แต่ก็พยายามตั้งสติและอธิบาย “แม้ข้าจะไม่ได้มีกิจในเรื่องนี้ แต่การตรวจดูศพของข้าหาได้ไร้ประโยชน์ไม่”

หลวงอินทร์หัวเราะออกมาทันที พร้อมด้วยแสดงใบหน้ายิ้มเยาะที่มุมปากบ่งบอกถึงการดูถูก “หมอตำแยเยี่ยงออเจ้าจักชำนาญเรื่องการตรวจศพได้เยี่ยงไร หือ” แต่เมื่อพุดซ้อนได้กล่าวว่าศพนี้ไม่ได้ตายจากการจมน้ำ สีหน้าของหลวงอินทร์ก็เปลี่ยนไปตึงเครียดทันที พร้อมกับตวาดลั่นเสียงหลงว่าไม่เชื่อสิ่งที่พุดซ้อนพูด

“แต่ข้าเชื่อ” โรแบรต์พูดขัดขึ้น ก่อนจะแนะนำตัวว่าเขาคือ ร้อยตรีโรแบรต์ เป็นผู้ช่วยของ ร้อยโทฟอร์แบง หรือ ออกพระศักดิ์สงคราม จากนั้นเขาก็ขอร้องพุดซ้อนให้ช่วยตรวจศพอีกครั้งโดยละเอียด หลังจากเขานำศพไปไว้ที่วัดนักบุญยอแซฟแล้ว พุดซ้อนหันไปเห็นสีหน้าอันขมึงทึงของหลวงอินทร์ก็ทำอะไรไม่ถูก พุดซ้อนจึงรีบเดินจากไปโดยไม่ได้ตกปากรับคำกับโรแบรต์แต่อย่างใด

ผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ

วันเดียวกันนั้น หลวงอินทร์เดินทางไปหา ออกญายมราช (เทียบเท่า ผบ.ตร. ในปัจจุบัน รับบทโดย บิ๊ก ศรุต) เพื่อรายงานการเสียชีวิตของกปิตันฌอง ซึ่งออกญายมราชได้กำชับกับหลวงอินทร์ว่า “กปิตันฌองเป็นพ่อค้าหลวงที่มีสังกัดขึ้นตรงกับพระเจ้าอยู่หัวแห่งกรุงฝรั่งเศส ถ้าตายเพราะคนสยามเป็นผู้ก่อเหตุ เรื่องอาจจะบานปลายกลายเป็นสงครามขึ้นมาได้”

ไอ้แสนเสนอความคิดของมันต่อหลวงอินทร์ มันคิดว่าไอ้จั่นเป็นผู้ต้องสงสัยหลัก เพราะกปิตันฌองเป็นคนจับไอ้จั่นเข้าคุก ด้วยเหตุที่มันฆ่าลูกเรือชาวสยามของกปิตัน หรือว่ามันจะแหกคุกเพื่อออกมาแก้แค้น

เมื่อได้ความเช่นนั้น หลวงอินทร์จึงรีบไปที่คุกหลวงทันที จากนั้นก็สั่งให้ทรมาน ปุตรา (รับบทโดย ปราบต์ ปราปต์ปฎล) ผู้ที่ช่วยไอ้จั่นแหกคุก เพื่อเค้นหาความจริงว่าตอนนี้ไอ้จั่นไปอยู่ที่ไหน แต่ไม่ว่าจะตอกเล็บหรือเฆี่ยนเท่าไรปุตราก็ไม่ปริปากเผยสิ่งที่รู้ กระทั่งไอ้แสนมาแจ้งข่าวความเคลื่อนไหวที่โรแบรต์ไปพบพุดซ้อนที่เรือน

หลวงอินทร์รีบตามมา จึงได้รู้ว่าโรแบรต์ขอให้พุดซ้อนไปตรวจศพกปิตันฌองโดยละเอียดอีกครั้ง แต่ระหว่างทางทั้งสองจะแวะแจ้งข่าวกับ มาดามคลาร่า (รับบทโดย เดียร์น่า ฟลีโป) ภรรยาของกัปตันฌอง

โรแบรต์แจ้งข่าวการเสียชีวิตของกปิตันฌอง ในวินาทีที่ได้รับรู้ มาดามคลาร่าถึงกับเป็นลมล้มพับไปในทันที …

ผ่านไปสักเพลาหนึ่ง พุดซ้อนนั่งคอยปลอบอยู่ข้าง ๆ เตียง มาดามคลาร่ายังคงส่งเสียงสะอื้นอยู่ตลอด โรแบรต์ถามเรื่องศพกปิตันฌองท่อนล่างเปลือยเปล่าแต่ท่อนบนแต่งหญิง โดยตั้งข้อสังเกตว่าอาจเป็นการฆ่าล้างแค้นจากศัตรู แต่มาดามคลาร่าก็เสียงแข็งกลับไปว่า “สามีข้าเป็นคนดีเป็นที่รักของทุกคน ไม่เคยมีศัตรูที่ไหน”

EP.2 บางสิ่งที่เรียกว่าการเมืองระหว่างประเทศ

หลวงอินทร์ขอมาดามคลาร่าตรวจค้นบ้านเพื่อหาหลักฐาน มาดามคลาร่าออกอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็จำใจให้ค้นอย่างเสียมิได้

หลวงอินทร์กับโรแบรต์ค้นเจอหลักฐานหลายอย่างที่ชวนสงสัย โดยเฉพาะหลักฐานที่เป็นจดหมายหลายฉบับ ส่วนเครื่องประดับและเครื่องแต่งกายสตรีที่ถูกเก็บเอาไว้ในกล่องภายในห้องทำงานของกปิตันฌองนั้น ทั้งสองไม่เข้าใจว่ามันมีความว่าอย่างไร ได้รับฟังจากปากของบ่าวในเรือนว่าเป็นสิ่งของของกปิตันซื้อให้มาดาม

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมาดามคลาร่าไม่ติดใจเอาความการตายของสามี การสืบสวนจึงต้องหยุดลง หลวงอินทร์จึงเสนอให้ปิดคดีนี้ให้เป็นคดีคนเมาจมน้ำตาย

แม้จะเสนอให้ปิดคดีเป็นการจมน้ำตาย แต่หลวงอินทร์ก็ยังคงตามสืบคดีนี้ในทางลับต่อไป เบื้องต้นได้ข้อมูลว่า กปิตันฌองกลับบ้านช่วงยามสอง ใกล้เคียงกับเวลาที่ไอ้จั่นแหกคุกออกมา ยิ่งเป็นการตอกย้ำให้หลวงอินปักใจเชื่อว่าไอ้จั่นเป็นคนร้าย

หลวงอินทร์ไม่สามารถทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาได้ เพราะถ้าคนสยามไปมีส่วนเกี่ยวข้องแล้วล่ะก็ จากคดีฆาตกรรมจะกลายเป็นคดีการเมืองที่พวกฝาหรั่งใช้เป็นข้ออ้างในการทำสงครามยึดดินแดนได้

สืบจากศพ

โรแบรต์แอบมาหาพุดซ้อน ขอร้องให้ไปผ่าศพกปิตันฌองเพื่อหาสาเหตุการตายที่แท้จริงในคืนนี้ แม้พุดซ้อนดูจะกังวลใจ เพราะเป็นสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนและมันผิดธรรมเนียมปฏิบัติของชาวสยาม แต่ด้วยใจที่ต้องการหาความเป็นธรรมให้กับผู้ตาย พุดซ้อนจึงตอบตกลง

กลางดึกคืนนั้น ที่วัดนักบุญยอแซฟ … พุดซ้อนทำการตรวจศพโดยละเอียด ขนาบข้างด้วยโรแบรต์ที่ยืนจดบันทึกคำพูดของแม่หญิงพุดซ้อน

ระหว่างที่พุดซ้อนกำลังตรวจสอบศพอยู่นั้น จู่ ๆ เสียงของหลวงอินทร์ก็ดังลั่นนำหน้าเข้ามา “พวกเจ้าทำสิ่งใดกัน …” ใบหน้าอันขมึงทึงของหลวงอินทร์พร้อมกับปากที่โวยวายออกมาไม่หยุด “… มาดามคลาร่าจะฝังศพสามีนางในวันพรุ่งนี้แล้ว ไยจึงเข้าไปวุ่นวายกับศพอีก”

โรแบรต์รอให้หลวงอินทร์หยุดตวาด ก่อนที่เขาจะเผยเหตุผลที่น่าเชื่อได้ว่ากปิตันฌองไม่ได้จมน้ำตาย “กปิตันไม่ได้จมน้ำตายอย่างเดียวหรอก หากแต่โดนของมีคมด้วย” โรแบรต์ชี้ให้ดูรอยแผลคล้ายถูกของมีคมแทงทะลุร่างบริเวณข้างลำตัว หลวงอินทร์โน้มตัวลงไปดูรอยแผลนั้นก็จนปัญญาที่จะต้านทาน

การตรวจศพยังคงดำเนินต่อไป จนถึงขั้นตอนการผ่าศพ ซึ่งโรแบรต์จะเป็นผู้ลงมือผ่าตามคำแนะนำของพุดซ้อน ระหว่างนั้นหลวงอินทร์ก็ได้แต่ดูอยู่ไม่ห่าง …

• มีรอยมีดด้านข้างลำตัวหนึ่งแผล
• พบรอยช้ำจากการถูกทำร้าย
• เหงือกมีสีม่วงคล้ายโดนสารพิษ
• ไม่มีเศษดิน ตะไคร่น้ำ และพืชน้ำใด ๆ ยืนยันได้ชัดเจนว่ากปิตันไม่ได้จมน้ำตาย (คนจมน้ำจะกลั้นหายใจจนหมดสติ จากนั้น จะดูดเอาน้ำ ดิน โคลน และพืชน้ำเข้าไปในปอด)
• สาเหตุการตายน้าจะเกิดจากแผลที่ถูกแทงเข้าที่หัทยางค์ (หัวใจ)
• ความกว้างของแผล ราวกับแปดเมล็ดข้าว รอยแผลสองด้านมีความเฉียบบางพอกัน แปลได้ว่า อาวุธน่าจะมีความคมทั้งสองด้าน

สิ่งสุดท้ายที่พุดซ้อนทำคือเก็บเอาอาหารในกระเพาะกลับไปตรวจ เพื่อดูว่าในน้ำและอาหารที่กปิตันกินก่อนตายมีพิษเจืออยู่หรือไม่ ระหว่างนั้น ออกญาวิชาเยนทร์ (หรือ คอนสแตนติน ฟอลคอน รับบทโดย โอลิเวอร์ พูพาร์ท) กำลังเดินทางมาเคารพศพกปิตันฌองพอดี ทำให้ทั้งหมดต้องรีบเร่งเย็บศพเป็นการด่วน

อย่างไรก็ตาม ออกญาวิชาเยนทร์ได้เห็นรอยเย็บแผลที่ศพ ทำให้โรแบรต์จำเป็นต้องเผยความจริงเรื่องสาเหตุการตายของกปิตันฌองว่าไม่ได้เกิดจากการจมน้ำ หากแต่เกิดจากการโดนมีดแทง ออกญาวิชาเยนทร์จึงมีคำสั่งให้ทำการสืบสวนต่อไป

มากกว่าคดีฆาตกรรม

รุ่งขึ้น ออกญาวิชาเยนทร์เรียกโรแบรต์เข้าพบเพื่อถามถึงสาเหตุที่แอบผ่าศพกปิตันฌองโดยไม่แจ้ง ก่อนที่จะออกคำสั่งโดยมีเหตุผลด้านการเมืองระหว่างประเทศแฝงอยู่เบื้องหลัง “เราต้องทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่พอให้เราได้เปรียบแผ่นดินสยาม ฆาตกรต้องเป็นชาวสยามเท่านั้น”

อีกด้านหนึ่ง หลวงอินทร์ก็รีบมาพบออกญายมราชถึงสถานการณ์ล่าสุด ออกญายมราชอ่านเกมของออกญาวิชาเยนทร์ออก จึงสั่งหลวงอินทร์ด้วยความกังวล “ชาวสยามต้องมิใช่จำเลยในเรื่องนี้ มิเช่นนั้นแผ่นดินอโยธยาอาจจะร้อนดั่งไฟเผา !”

EP.3 เค้าลางความวุ่นวายเริ่มก่อตัว

ออกญาวิชาเยนทร์วางแผนจะกลืนกินแผ่นดินสยาม โดยใช้การตายของกปิตันฌอง ที่มีชาวสยามเป็นฆาตกรเป็นข้ออ้าง อีกด้านหนึ่ง ออกญายมราชได้สั่งการหลวงอินทร์ให้ทำทุกทางเพื่อไม่ให้ชาวสยามตกเป็นฆาตกร หาไม่แล้วแผ่นดินสยามจะลุกเป็นไฟ

หมอหญิงพุดซ้อนเป็นหมอระดับเทพที่มากฝีมือและความรู้ทางการแพทย์ เป็นแต่เพียงว่าในด้านการเมืองระหว่างประเทศนั้น ออเจ้ามีความรู้ความเข้าใจไม่ต่างไปจากเด็กน้อยคนหนึ่ง … หลวงอินทร์มาที่เรือนของพุดซ้อน หลังจากต่อปากต่อคำกันไปสักหนึ่งยกใหญ่ หลวงอินทร์จึงแจ้งพุดซ้อนด้วยท่าทีแข็งกร้าวให้หยุดให้ความช่วยเหลือโรแบรต์ และไม่ต้องเปิดเผยผลการผ่าศพ

หลวงอินทร์อธิบายเท่าไรพุดซ้อนก็ยังดื้อดึงทำทีเป็นไม่เข้าใจว่า การโป้ปดมดเท็จบิดเบือนในคดีฆาตกรรมจะช่วยแผ่นดินสยามได้เยี่ยงไร … “กปิตันฌองไม่ใช่พ่อค้าสามัญ แต่เป็นพ่อค้าสังกัดบริษัทอินเดียตะวันออกที่ขึ้นกับข้าหลวงฝรั่งเศส กปิตันจึงเป็นคนของเหนือหัวฝรั่งเศส ถ้าคนของพระองค์มาตายที่นี่ด้วยน้ำมือของชาวสยามมันต้องไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน” หลวงอินทร์อธิบายไปมากมาย แต่เมื่อเห็นแม่หญิงพุดซ้อนไม่เข้าใจความ จึงให้เวลาคิดไตร่ตรองความสักหนึ่งวัน

การตัดสินใจที่อาจจะสายเกินไป ?

ว่าที่จริง พุดซ้อนไม่ใช่คนเขลาเบาปัญญาที่จะไม่เข้าใจ แต่ด้วยความที่ถูกสอนตั้งแต่เด็กแต่เล็กว่าให้ยึดถือความถูกต้อง และต้องเป็นปากเสียงให้กับคนตาย เพราะคนตายพูดไม่ได้ อย่างไรก็ตามเมื่อกรองความทุกอย่างเป็นเวลาหนึ่งคืนแล้ว รุ่งขึ้นจึงได้ตัดสินใจบอกกับหลวงอินทร์ไปว่า “ข้ากรองดูแล้ว บ้านเมืองอาจวุ่นวายเพราะข้า ข้าจึงขอไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป” แต่ …

แต่ดูเหมือนการตัดสินใจของพุดซ้อนจะไม่มีความหมายอีกต่อไป เมื่อออกญาวิชาเยนทร์เดินเกมรุกอย่างหนัก ไปแจ้งกับขุนหลวงองค์เหนือหัวเรื่องการตายของกปิตันฌองว่า เป็นการฆาตกรรมที่มีชาวสยามเป็นผู้ต้องสงสัย อีกทั้งยังมีคำสั่งแต่งตั้งให้พุดซ้อนเป็นผู้สืบสวนคดีนี้อีกด้วย … พุดซ้อน, โรแบรต์ และหลวงอินทร์ จึงต้องร่วมมือกันสืบสวนไขคดีนี้ตามคำสั่งขององค์เหนือหัว

หลวงอินทร์ตวาดใส่พุดซ้อนด้วยท่าทีหงุดหงิดว่า “เค้าลางความวุ่นวายเริ่มก่อตัวแล้ว”

เมื่อรู้ว่าตัวเองมีส่วนทำให้แผ่นดินเกิดความวุ่นวาย พุดซ้อนก็ถึงกับมีน้ำเสียงและท่าทีอ่อนลง ไม่นานนักโรแบรต์ก็มาสมทบเพื่อดำเนินเรื่องการสอบสวน แต่ดูเหมือนสีหน้าของฝาหรั่งโรแบรต์ในวันนี้จะยิ้มแย้มมีความสุขเมื่อที่ได้เจอกับพุดซ้อน ราวกับว่าเขาต้องการสืบสวนเข้าไปในหัวใจของแม่หมอหญิงพุดซ้อนแห่งอโยธยาผู้นี้ด้วย แต่ยิ้มหวานของโรแบรต์ก็อยู่ได้ไม่นาน หลวงอินทร์ก็จัดการเข้ามาขัดจังหวะ และพูดถึงหลักฐานสำคัญ “ผ้าสไบสีแดง” ที่เป็นเครื่องแต่งกายชิ้นเดียวบนตัวศพ

ผ้าสไบสีแดงผืนนี้สวยยิ่งนัก เนื้อก็ดีเยี่ยม ไอ้แสนไปสืบหาแหล่งที่มาของผ้าผืนนี้ที่ร้านขายผ้าได้ความว่า เป็นผ้าแพรจีนที่มีแต่เฉพาะชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถครอบครองผ้าผืนนี้ได้ !?

EP.4 สามสัมพันธ์

ในพิธีศพกปิตันฌอง … ไอ้แสนวิ่งหน้าตาตื่นมารายงานเรื่องไอ้จั่นต่อหลวงอินทร์ มาดามคลาร่าที่อยู่ไม่ห่าง ได้ยินชื่อไอ้จั่นก็แสดงสีหน้าแปลก ๆ เหมือนเคยรู้จักไอ้จั่นมาก่อน ทำให้โรแบรต์เกิดความสงสัยจึงถามมาดามคลาร่าเกี่ยวกับไอ้จั่น

มาดามคลาร่าเล่าว่า ไอ้จั่นเป็นคนรับจ้างพ่อของเธอขนไม้กฤษณา และหาของป่าอยู่จนเธอแต่งงานกับกปิตันฌอง มาดามคลาร่ายังบอกด้วยว่ากปิตันฌองเคยเล่าว่ามีปัญหากับกปิตันปอล (ชาวสยามออกเสียงเรียก กปิตันป่อง) … ทำให้ตอนนี้มีผู้ต้องสงสัยสองราย ไอ้จั่นกับกปิตันปอล

กลางดึกคืนนั้น … พี่มีกลับมาจากไปดื่มสุราได้เจอกับพุดซ้อนที่กำลังจะขึ้นเรือนนอน จึงเล่าเรื่องโรงอาบน้ำบุรุษให้พุดซ้อนฟัง “สหายของพี่เล่าให้ฟังว่า กปิตันช่องชอบแอบไปเที่ยวที่โรงอาบน้ำบุรุษ มีแต่พวกเล่นสวาทเท่านั้นแหละถึงจะไปที่นั่น” พุดซ้อนไม่เชื่อ เพราะกปิตันฌองมีเมียอยู่แล้ว จะเป็นพวกที่ไปเล่นสวาทกับบุรุษได้อย่างไร แต่พี่มีตั้งข้อสังเกตว่า ศพของกปิตันฌองห่มด้วยสไบของสตรี มันก็มีความเป็นไปได้อยู่ไม่น้อย

รุ่งขึ้น หลวงอินทร์ได้หลักฐานเพิ่มเติมจากคนหาปลาที่เป็นคนพบศพกปิตันฌอง เป็น “ผ้านุ่งลายอย่าง” ผ้านุ่งที่กปิตันฌองใส่ในวันที่เสียชีวิต หลวงอินทร์จึงให้ผ้าผืนนี้ไว้กับพุดซ้อนเพื่อไปซักทำความสะอาด และนำไปถามหาที่มาของผ้าจากญาติที่อยู่ในวังหลวง เพราะเป็นผ้าที่บุคคลชั้นสูงเท่านั้นถึงจะมีไว้ครอบครองได้

ต่อมา โรแบรต์ก็ได้สอบปากคำ หลวงโกชา พ่อของมาดามคลาร่า ถึงเรื่องราวของไอ้จั่น โดยในการสอบปากคำครั้งนี้มีหลวงอินทร์อยู่ด้วย …

เรื่องมันเริ่มจากวันนั้น วันที่มาดามคลาร่าไปเดินเที่ยวเล่นในป่ากับ อีอุ่น อีเอี้ยง สองบ่าวรับใช้คนสนิท บังเอิญว่าไอ้จั่นเดินผ่านมาและเห็นงูขดอยู่ในรูที่มาดามคลาร่ากำลังขุดอยู่จึงเข้าไปเตือน ต่อมาก็ช่วยมาดามคลาร่าไม่ให้ตกไปในหลุมดักสัตว์ ด้วยเหตุนี้เองมาดามคลาร่าจึงต้องการตอบแทนบุญคุณไอ้จั่นที่ช่วยชีวิต มาดามจึงไปบอกกับหลวงโกชาผู้พ่อว่าให้รับไอ้จั่นมาทำงานด้วย พร้อมทั้งให้อัฐไปสองถุงเป็นการตอบแทน และสั่งให้ไอ้จั่นเป็นบอดี้การ์ดคอยปกป้องมาดามคลาร่าไปด้วย

เรื่องราวก็ดำเนินไป ด้วยความที่คลาร่าเป็นหญิงจิตใจดี จึงให้ความเมตตากับไอ้จั่นเป็นพิเศษ แม้บางครั้งจะดูเกินสถานะความเป็นนายเป็นไพร่ไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยมีอะไรเสียหายแม้แต่น้อย กระทั่ง หลวงโกชาต้องการให้มาดามคลาร่าออกเรือนแต่งงานกับกปิตันฌอง แต่มาดามก็ไม่ตอบตกลง ได้แต่ผัดวันประกันพรุ่ง นับแต่นั้น ความเมตตาที่มาดามคลาร่าจึงถูกกปิตันฌองเอามาใช้เล่นงานไอ้จั่น

กปิตันฌองคิดแผนใส่ร้ายป้ายสีไอ้จั่นขึ้นมา โดยปั่นหัวกรอกหูหลวงโกชาว่าไอ้จั่นใช้เล่ห์หลอกลวงมาดามคลาร่าจนหลงเชื่อ สุดท้ายก็จะตีตนเสมอพามาดามคลาร่าหนีไปอยู่กับมัน ไอ้จั่นโดนจับมาโบยนับครั้งไม่ถ้วนกับความผิดที่มันไม่ได้ก่อ สุดท้ายเพื่อแลกกับชีวิตของไอ้จั่น มาดามคลาร่าจึงยอมตกลงแต่งงานกับกปิตันฌอง

จากนั้น ไอ้จั่นก็ไอ้อีอุ่นเป็นเมีย จนกระทั่งวันหนึ่ง ไอ้จั่นเกิดไปฆ่าคนงานคนหนึ่งของกปิตันฌอง โดยหาว่าคนงานคนนั้นมายุ่มย่ามกับอีอุ่นเมียของมัน แล้วไอ้จั่นก็ถูกจับติดคุกเพื่อรอการประหารชีวิต ก่อนมันจะหนีคุกหลวงออกมาได้ในคืนเดียวกับที่กปิตันฌองตาย

สำหรับหลวงโกชาแล้ว ฆาตกรที่ฆ่ากปิตันฌองมีเพียงคนเดียว นั่นก็คือไอ้จั่น “มันคือผู้ฆ่ากปิตันอย่างไม่ต้องสงสัย”

หลังการสอบปากคำเสร็จเรียบร้อย โรแบรต์บอกกับหลวงอินทร์ว่าเขายังไม่ปักใจเชื่อว่าไอ้จั่นเป็นฆาตกร ยังต้องการสอบปากคำกับมาดามคลาร่าอีกครั้ง เพราะทั้งสองพูดไม่ตรงกัน ต้องมีใครสักคนโกหกเป็นแน่ แต่จะเป็นใครล่ะ ?

เช้ารุ่งของอีกวัน โรแบรต์ได้มาพบกับหลวงอินทร์ที่เรือนของพุดซ้อน ก่อนทั้งสามจะไปคุยกัน … โรแบรต์กางแผนที่แผ่นดินสยามบนโต๊ะ คนที่ตกใจเมื่อได้เห็นคือหลวงอินทร์ เพราะสำหรับหลวงอินทร์แล้วแผนที่มันหมายถึงการวางแผนก่อความวุ่นวายเพื่อรุกราน ยิ่งเป็นแผนที่ที่ระบุถึงชัยภูมิสำหรับของอโยธยาด้วยแล้ว ยิ่งคิดเป็นอื่นไปไม่ได้เลย

ตรงกันข้ามกับโรแบรต์โดยสิ้นเชิง ที่มองว่าแผนที่เป็นส่วนหนึ่งของการหาความรู้ เพราะไม่ใช่บันทึกแค่แผนที่เท่านั้น ยังรวมถึงการจดบันทึกเหตุการณ์หรือสิ่งที่ค้นพบใหม่ ๆ เพื่อคนรุ่นหลังจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมสืบต่อกันไป “ถ้าแผนที่นี้เป็นความลับของฝรั่งเศส และเป็นเครื่องมือที่ใช้ทำร้ายชาวสยาม ข้าคงมิโง่มาเปิดเผยให้ท่านได้รู้หรอก”

คนที่ดูจะเป็นกลางมากที่สุด ย่อมหนักใจที่สุด พุดซ้อนคิ้วขมวดเป็นเลขแปดเมื่อเห็นทั้งสองโต้เถียงกันเอาเป็นเอาตาย ก่อนแม่นางจะหาจังหวะถามโรแบรต์ว่าคิดการจะทำสิ่งใดกับแผนที่นี้ คำตามจากปากฝาหรั่งโรแบรต์คือ “ข้าจักใช้สิ่งนี้ในการสืบสวนเรื่องการตายของกปิตันฌอง …” โรแบรต์หันหน้าไปมองหลวงอินทร์​ “… แผนที่นี้จะมีประโยชน์อย่างมาก ถ้าผู้ที่มีความรู้อย่างท่านช่วยข้า เราต้องร่วมมือกัน ท่านออกหลวงอินทราชภักดี”

EP.5 ไอ้กปิตันสัตว์นรก

เจ้าจอมกินรี (รับบทโดย พิ้งกี้ สาวิกา) เดินทางออกนอกเขตพระราชฐานไปยังบ่อน จีนฮก (รับบทโดย ปั๋ง ประกาศิต) …

“คุณจอม” จีนฮกทักทาย

“ข้าบอกกี่ครั้งกี่หนว่าให้เรียกข้าว่า ‘นายแม่’” หญิงสาวหน้าตาสวยสง่าพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มและมีจังหวะ ราวกับว่าถูกฝึกมาเป็นอย่างดี

“เหตุใดนายแม่ถึงต้องมาด้วยตัวเอง หรือมาด้วยเรื่องของไอ้กปิตันช่อง” จีนฮกหัวเราะร่า

“ฝีมือเจ้าฤา จีนฮก ?” ผู้ที่ถูกเรียกว่านายแม่แสดงใบหน้ายิ้มแย้ม เหมือนดั่งการตายของกปิตันฌองเป็นส่งเบิกบานใจ

“สิ่งใดที่นายแม่ต้องการ สิ่งนั้นคืองานของข้า”

จากนั้น นายแม่หรือเจ้าจอมกินรีก็ตกรางวัลให้ด้วยเงินถุงใหญ่ พร้อมกำชับให้รางวัลกับผู้ลงมือมากหน่อย “ข้าถูกใจฝีมือของมันมาก” ทุกคำพูดใบหน้าของ “นายแม่” เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่า เบื้องหลังรอยยิ้มเหล่านั้นมันเหมือนมีความดำมืดอันน่ากลัวหลบซ่อนอยู่

ความลับอันดำมืดของกปิตันฌอง

หลวงอินทร์และโรแบรต์ไปสอบถามข้อมูลจากมาดามคลาร่าเพิ่มเติม เพราะไม่ปักใจเชื่อสิ่งที่หลวงโกชาได้ให้ปากคำปรักปรำไอ้จั่นว่าเป็นฆาตกร …

ที่หลวงโกชากล่าวหาว่าไอ้จั่นแอบชอบมาดามคลาร่านั้น ตัวมาดามยืนยันว่าไม่เป็นความจริง เพราะตอนที่กปิตันฌองขอมาดามคลาร่าแต่งงาน ไอ้จั่นยังยิ้มแย้มยินดีด้วย

จากนั้นมาดามคลาร่าก็เล่าเหตุการณ์ที่กปิตันฌองทะเลาะกับไอ้จั่น วันนั้น กปิตันดื่มเหล้าจนเมามายออกไปเดินตลาด เกิดไปต้องตาต้องใจเข้ากับรูปร่างของอีอุ่น เมียของไอ้จั่นเข้า กปิตันจึงเข้าไปลวนลาม แต่เมื่อฝ่ายหญิงไม่ยอมกปิตันก็ใช้กำลังทำร้าย กระทั่งไอ้จั่นเข้ามาสาวหมัดเข้าใส่เบ้าหน้ากปิตันจนลงไปนอนจมกองฝุ่นอยู่กับพื้น เหตุการณ์เริ่มบานปลายเมื่อลูกน้องกปิตันเข้ามาช่วยกันจับไอ้จั่นให้เป็นเป้านิ่ง มือกปิตันที่ถือไม้หน้าสามจึงกระหน่ำตีเข้าไปที่หัวของไอ้จั่น แต่ด้วยเลือดนักสู้แห่งอโยธยา ไอ้จั่นจึงจัดการทั้งกปิตันและเหล่าลูกน้องได้ไม่ยากเย็นนัก ในตอนท้ายไอ้จั่นคว้ามีดเตรียมจะแทงเพื่อจบชีวิตบัดซบของไอ้กปิตันฝาหรั่งผู้นี้ แต่มาดามตลาร่าเข้ามาห้ามและขอร้องไอ้จั่นเอาไว้

มาดามคลาร่ายังเล่าด้านมืดของกปิตันฝาหรั่งผู้นี้ว่าเป็นกปิตันสายหื่น นอกจากระรานอีอุ่นแล้ว กปิตันก็นิยมไปหาผู้หญิงที่โรงรับชำเราบุรุษ (ซ่อง) … แต่เนื่องจากเรื่องนี้ทำให้มาดามคลาร่ารู้สึกแย่จนร้องไห้ออกมาไม่หยุด โรแบรต์จึงหยุดการสอบปากคำไว้เพียงเท่านี้

ระหว่างเดินทางกลับ หลวงอินทร์จับพิรุธมาดามคลาร่าที่เล่าเรื่องอีอุ่นสองครั้งไม่ตรงกัน ครั้งก่อนเล่าว่าลูกน้องกปิตันฌองชอบอีอุ่น ผิดกับครั้งนี้ที่บอกว่ากปิตันฌองเป็นคนชอบอีอุ่น ส่วนโรแบรต์ก็วิเคราะห์ว่ามาดามคลาร่าต้องมีอะไรปิดบังอยู่อย่างแน่นอน หลวงอินทร์จึงเสนอให้ไปสอบปากคำทางฝั่งไอ้จั่นบ้าง ซึ่งก็คือยายจวงแม่ไอ้จั่น

กระบวนการอยุติธรรม

ระหว่างทางหลวงอินทร์กับโรแบรต์แวะชวนพุดซ้อนให้ไปด้วยกัน ทั้งสามจึงลงเรือไปหายายจวงพร้อมกัน ยายจวงดีใจที่มีผู้มารับฟังความจริงจึงไล่เรียงเล่าออกไปทุกอย่างที่รู้ …

คืนหนึ่ง มาดามคลาร่าเข้าหาไอ้จั่นที่ห้องเพื่อขอให้ไอ้จั่นหาหนี เพราะมาดามไม่ต้องการแต่งงานกับกปิตันฌอง แต่หลวงโกชาจับได้เสียก่อน อีอุ่นจึงโกหกไปว่าไอ้จั่นกำลังพามันหนี (เพื่อปกป้องมาดามคลาร่า) ทำให้หลวงโกชาโกรธที่ไอ้จั่นพาทาสในเรือนหนีโดยไม่มีอัฐมาไถ่ตัวจึงสั่งให้ลงโทษสถานหนัก มาดามคลาร่าจึงออกปากว่าจะเป็นคนออกเงินค่าไถ่ตัวอีอุ่นให้ หลวงโกชาจึงจำใจยอม แต่ก็สั่งให้โบยทั้งสองจนหลังลาย

นับแต่นั้น ไอ้จั่นก็รับอีอุ่นมาเป็นเมีย แต่กปิตันฌองก็ยังไม่เลิกตามมาราวีอีอุ่น จนเป็นเหตุให้มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับไอ้จั่นครั้งแล้วครั้งเล่า ช่วงแรก ๆ ชาวบ้านก็ช่วยไอ้จั่น แต่ไป ๆ มา ๆ ด้วยกำลังเงินและอำนาจของกปิตันที่มีอยู่มากหลาย ทำให้สุดท้ายเหลือไอ้จั่นเพียงคนเดียวที่จำต้องสู้เพื่อศักดิ์ศรีเมียของมัน

กระทั่งวันหนึ่ง กปิตันที่มีอาการเมามายพร้อมด้วยลูกน้องบุกมาหาอีอุ่นถึงที่ กปิตันตบยายจวงฉาดใหญ่จนหน้าหันลงไปสลบนอนอยู่บนแคร่ ก่อนจะเข้าไปใช้กำลังข่มชืนอีอุ่นที่สู้จนสุดใจ แต่สุดกำลังหญิงก็มิอาจสู้ไอ้ยักษ์ฝาหรั่งดั้งขอได้ จังหวะนั้นเองที่ไอ้จั่นกลับมาพอดี ไอ้จั่นรีบวิ่งมาช่วยอีอุ่นเมียของมัน แต่ภาพที่มันเห็นเบื้องหน้าที่ป่ากล้วยนั้น ช่างเป็นภาพที่ทำร้ายจิตใจยิ่งนัก …

ไอ้กปิตันสัตว์นรกนั่น กำลังขืนใจอีอุ่นที่ไร้ทางสู้และกำลังจะหมดสติ ด้านบนมือของไอ้กปิตันชั่วกดไปคอของอีอุ่นจนแทบหายใจไม่ออก ส่วนด้านล่างมันก็กระทำชำเรา ในขณะที่ไอ้จั่นกำลังจะวิ่งไปช่วยแต่ก็ทำไม่ได้เพราะโดนลูกน้องกปิตันจับตัวเอาไว้ จึงได้แต่มองไอ้สัตว์นรกเลวระยำนั่นขืนใจเมียของมันต่อหน้าต่อตา “ไอ้ช่อง ไอ้สัตว์นรก” แม้แต่คำด่าก็ไม่อาจทำให้ไอ้กปิตันบ้ากามนั่นหมดอารมณ์ชำเราได้เลย แต่ดูเหมือนคำด่าจากปากผัวของหญิงที่มันกำลังขืนใจอยู่กลับทำให้มันมีอารมณ์เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ … มันต้องเป็นสัตว์นรกชนิดไหนกันถึงได้มีอารมณ์กับสถานการณ์แบบนี้ได้

หลังจากเสร็จกิจ อีอุ่นนอนนิ่งอยู่ข้างต้นกล้วย ไอ้กปิตันสัตว์นรกเก็บอวัยวะของมันเข้าไปในเป้า ก่อนจะเดินมาเตะเสยคางไอ้จั่นไปหนึ่งดอก แล้วจู่ ๆ กปิตันก็หยิบมีดขึ้นมาแทงลูกน้องของตัวเอง หลังจากนั้นก็ใส่ความโยนความผิดให้ไอ้จั่นว่าเป็นคนฆ่าลูกน้องของมัน เพราะเห็นลูกน้องของไอ้กปิตันข่มขืนเมียของมัน !

ถ้าคดีความของไอ้จั่นมีเพียงความยุติธรรมหล่นร่วงลงมาแม้สักเล็กน้อย ไอ้จั่นก็คงไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนอย่างเช่นที่เป็นอยู่ตอนนี้ ยายจวงเล่าเรื่องทั้งหมดด้วยความเจ็บช้ำน้ำใจ พุดซ้อน หลวงอินทร์ หรือแม้แต่ชาวฝาหรั่งอย่างโรแบรต์ เมื่อได้ฟังก็รู้สึกแบบเดียวกัน

ยายจวงพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น สีหน้าบอกถึงความเจ็บช้ำน้ำใจเป็นที่สุด ยิ่งเจ็บลึกเสียดเข้าไปส่วนลึกของหัวใจยิ่งกว่า เมื่อผู้เป็นแม่ต้องทนเห็นความอยุติธรรมนั้นตกใส่ลูก โดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย “หากมีใครรับฟัง ไอ้จั่นก็คงไม่ต้องโทษประหาร และถูกจับไปจองจำอยู่ในคุกหลวง”

EP.6 ผ้าผืนนั้น

ที่บ่อนจีนฮก … เจ้าจอมกินรีหรือนายแม่ออกอาการโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ลูกน้องของจีนฮกทำงานไม่สำเร็จ นายแม่ต้องการให้มันไปขโมย “ผ้าผืนนั้น” ที่กปิตันฌองเก็บไว้จากบ้านมาดามคลาร่า แต่มันค้นทุกซอกทุกมุมแล้วก็หาผ้าผืนนั้นไม่เจอ จีนฮกจึงพูดขึ้นมาว่าแค่ผ้าผืนเดียวทำไมถึงสำคัญขนาดนั้น นายแม่ตวาดกลับไปทันที “สำคัญกว่าชีวิตมึงก็แล้วกัน ไอ้ฮก”

หลังจากสอบปากคำยายจวงเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสามก็มาปรึกษาหาความกันต่อที่เรือนพุดซ้อน … หลวงอินทร์วิเคราะห์ว่ามาดามคลาร่ามีเจตนาเล่าความบิดเบือนเพื่อให้ชีวิตแต่งงานดูดีเกินจริง และต้องการปกป้องไอ้จั่น เพราะมาดามอาจจะคิดกับไอ้จั่นเกินไปกว่าบ่าวกับนาย

วันรุ่งขึ้นทั้งสามได้นัดหมายกันไปสอบปากคำกปิตันปอล หนึ่งในผู้ต้องสงสัยที่รีบเดินทางออกจากอโยธยาไปบางกอกวันเดียวกับที่กปิตันฌองเสียชีวิต แต่การสอบปากคำนั้นก็ไม่ได้อะไรมาก ต่อมา ไอ้แสนมารายงานกับหลวงอินทร์ว่า สถานที่ที่กปิตันทั้งสองชอบไปด้วยกันคือ “โรงอาบน้ำบุรุษ” ทั้งสามจึงตกลงกันว่าคืนนี้จะไปตามหาเบาะแสกันย่านนายก่าย ซึ่งเป็นย่านอโคจรของเมือง

คืนนั้น ที่โรงอาบน้ำบุรุษ หลวงอินทร์เข้าไปกับโรแบรต์ ส่วนพุดซ้อนรออยู่ด้านนอก … นอกจากที่ได้รู้ว่ากปิตันฌองเป็นพวกประเภทหญิงก็ได้ชายก็ดีแล้ว ข้อมูลสำคัญที่ได้ก็คือ มีอยู่วันหนึ่ง กปิตันฌองบุกไปบนเรือขนส่งสินค้าของกปิตันปอล โดยใช้ปืนข่มขู่เพื่อแย่งชิงของสิ่งหนึ่งที่อยู่ในกล่อง (น่าจะเป็นผ้าผืนนั้นของเจ้าจอมกินรี)

ระหว่างนั้น พุดซ้อนก็ได้เห็นหญิงสาวคนหนึ่งวิ่งหนีเพื่อขอความช่วยเหลือ นางจึงยื่นมือเข้าไปช่วย ก่อนจะรับเลี้ยงให้ที่อยู่ที่กินเป็นบ่าวที่เรือนไปอีกคน แม้ว่าหญิงสาวคนนั้นจะเป็นเด็กแขกที่มาจากต่างบ้านต่างเมือง และพูดภาษาสยามไม่ได้ก็ตาม

EP.7 วิปริตพิศวาส

วันรุ่งขึ้น พุดซ้อน, หลวงอินทร์ และโรแบรต์เดินทางไปสอบปากคำกปิตันปอลเพิ่มเติม ตอนแรกกปิตันปอลก็ไม่อยากพูดอะไรมาก แต่เมื่อถูกซักไซ้ไม่เลิกกปิตันฝาหรั่งผู้นี้จึงตัดสินใจเล่าความจริง …

เรื่องมันเริ่มที่โรงอาบน้ำบุรุษ กปิตันฌองเกิดไปต้องตาต้องใจเด็กหนุ่มหน้าตาดีคู่ขาของกปิตันปอล กปิตันฌองจึงใช้เงินก้อนโตซื้อเด็กหนุ่มคนนั้นมาเป็นสมบัติส่วนตัว ไม่กี่วันหลังจากนั้น เด็กหนุ่มก็วิ่งหน้าตาตื่นด้วยความกลัวมาขอความช่วยเหลือกปิตันปอล เพราะทนรับความซาดิสต์ของกปิตันฌองไม่ไหว กปิตันปอลจึงออกตัวให้และตกลงจะคืนเงินค่าตัวเด็กหนุ่มให้เอง

แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสามตกใจก็คือคำรับสารภาพของกปิตันปอลที่ว่า ตัวเขามีความสัมพันธ์สวาทกับกปิตันฌอง !!!

ทีนี้ ทั้งสามจึงไปถามความจริงเรื่องนี้กับมาดามคลาร่าอีกครั้ง แต่มาดามคลาร่าปฏิเสธไม่รู้เรื่องที่กปิตันฌองกับเด็กหนุ่มคนนั้นเล่นสวาทกัน และยังต่อว่าที่เอาเรื่องอัปยศเช่นนี้ใส่ความกับคนที่ตายไปแล้ว ส่วนอีเอี้ยงก็ให้ปากคำว่า เด็กหนุ่มคนนั้นแหละที่ฆ่ากปิตันฌอง เพราะโกรธแค้นที่ถูกกปิตันทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรงและก็เพื่อชิงทรัพย์

อย่างไรก็ตาม หลวงอินทร์และโรแบรต์ไม่เชื่อสิ่งที่ทั้งนายบ่าวทั้งสองนี้ให้การเลย และเชื่อว่าอีเอี้ยงกับมาดามคลาร่ากำลังปกปิดอะไรบางอย่าง แล้วมันคืออะไร ?

EP.8 พาตัวให้หลุดจากโลกความจริง

แม่ของหลวงอินทร์ไปหาพุดซ้อนให้ฝังเข็มแก้อาการปวดเมื่อยครั่นเนื้อครั่นตัว และพูดคุยกับเพื่อนซี้เพื่อนเก่าเพื่อนแก่อย่างแม่ของพุดซ้อน ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันนาน ด้วยความสวยและความสามารถทำให้แม่หลวงอินทร์ถูกตาต้องใจพุดซ้อนอยากได้มาเป็นลูกสาว แต่ถึงปากบอกว่าอยากได้มาเป็นลูกสาว แต่ในใจก็อยากจับคู่พุดซ้อนให้กับหลวงอินทร์ ลูกชายของตนที่จมอยู่กับอดีตภรรยาผู้ตายจากไป

คืนนั้น หลวงอินทร์ดื่มสุราจนเมามายอยู่ที่เรือนอย่างที่ทำเป็นประจำทุกคืน สุราที่ดื่มเข้าไปเพื่อให้หลุดพ้นจากโลกความเป็นจริงอันเจ็บปวด ก้าวเข้าไปสู่โลกของจินตนาการ โลกที่ภรรยาของเขายังอยู่ โลกที่มีภรรยาของเขาอยู่เคียงข้าง นอนตัก พูดจากหวานซึ้งด้วยความรักให้แก่กัน หลวงอินทร์จมอยู่กับความเศร้านี้มานานแค่ไหนแล้ว ? การจากลาที่เจ็บปวดที่สุดก็คือความตายอย่างนั้นหรือ ? จังหวะที่หลวงอินทร์กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับความสุขในจินตนาการที่สร้างขึ้นมา จู่ ๆ เสียงโรแบรต์ก็ร้องเรียก พร้อมกับเคาะประตูเรือนเสียงดังลั่น

โรแบรต์เองก็เมามายไม่ต่างกัน เขาต้องการมาดื่มกับหลวงอินทร์ ดื่มเพื่อจะบอกอะไรบางอย่าง “ข้าอยากจะบอกท่านว่า ข้าชอบแม่หญิง [พุดซ้อน] นัก” หลวงอินทร์ได้ฟังเช่นนั้นก็หัวเราะชอบใจออกมาไม่หยุด และเมื่อฝาหรั่งโรแบรต์กลับไปแล้ว หลวงอินทร์ก็กลับมานอนคุดคู้จมปลักร้องไห้เสียใจอยู่อย่างนั้นจนหลับไป

อีใบ้

รุ่งขึ้น ชายฉกรรจ์ถือดาบหลายคนขึ้นมาที่เรือนหมอพุดซ้อน พวกมันบอกว่ามาจับตัว “อีใบ้” (หญิงสาวที่พุดซ้อนช่วยและพามาอยู่เป็นบ่าวในเรือน) ซึ่งเป็นนางโลม สมบัติของนายมันกลับไป พุดซ้อนเห็นเช่นนั้นจึงขอไถ่ตัวของ “อีใบ้” แต่เมื่อจ่ายเงินค่าไถ่ให้แล้ว พวกมันกลับเล่นแง่ขอเรียกเงินเพิ่ม ยังดีที่หลวงอินทร์กับโรแบรต์มาช่วยเอาไว้ได้ทัน

จากการสอบปากคำ ทำให้ได้เบาะแสชวนสงสัย เพราะผู้ที่พาตัวอีใบ้ไปขายให้ซ่องนางโลมคือบ่าวจากเรือนฝาหรั่งผู้หนึ่ง !?

ทั้งสามรีบรุดไปหามาดามคลาร่า แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร มาดามคลาร่าก็เป็นลมล้มพับไป เมื่อพุดซ้อนตรวจดูอาการก็พบว่า มาดามคลาร่าตั้งท้อง … ระหว่างเดินทางกลับ พุดซ้อนจึงได้เสนอสมมติฐานขึ้นมาว่า “เป็นไปได้หรือไม่ที่กปิตันฌองจะไม่ได้เป็นพวกนิยมเล่นสวาทอย่างที่ถูกกล่าวหา ไม่เช่นนั้นมาดามคลาร่าจะตั้งท้องได้เยี่ยงไร” พุดซ้อนกล่าวต่อว่า การแต่งกายเป็นหญิงของกปิตันฌองอาจเป็นเหตุจงใจของฆาตกรที่ทำให้การสืบสวนหลงทาง

เจ้าจอมสารภีกลับเข้ามาในวังหลวงและได้ทำการสืบสวนผ้าที่ได้จากพุดซ้อน จนได้รู้ว่าเป็นผ้าลายกินรี เป็นผ้าของเจ้าจอมกินรี พระสนมคนโปรด ระหว่างนั้น เจ้าจอมกินรีจึงวางแผนชิงผ้าผืนนั้นคืน ด้วยความที่เจ้าจอมสารภีรู้ทัน จึงเก็บผ้าผืนนั้นเอาไว้ในที่ปลอดภัย

EP.9 ผ้าผืนนั้นเป็นของใคร ?

หลวงอินทร์ โรแบรต์ และพุดซ้อน เดินหน้าสืบสวนต่อไป จนได้รู้ว่ากปิตันฌองเป็นพวกปล่อยเงินกู้ และได้เบาะแสว่า “ขุนไชย” (รับบทโดย โกสินทร์ ราชกรม) อาจเป็นลูกหนี้รายใหญ่ของกปิตันฌอง และอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ทั้งสามยังทำอะไรไม่ได้มาก เพราะยังไม่มีหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษรที่สามารถเอาผิดขุนไชยได้

ระหว่างนั้น เจ้าจอมสารภีได้เขียนจดหมายถึงพุดซ้อน เล่าถึงเหตุการณ์ร้ายในวังหลวง ที่มีคนตายจากการเข้าไปยุ่งกับผ้าผืนนั้น ทำให้พุดซ้อนตีความได้ว่า “ผ้าผืนนั้นมีความสำคัญอย่างไร ถึงทำให้ผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องต้องเดือดร้อนหรือมีอันเป็นไปทุกคน และใครคือเจ้าของผ้าผืนนั้น ?” โรแบรต์กับหลวงอินทร์ก็คิดเรื่องนี้ไม่ตกเช่นกัน

ทีนี้ ระหว่างทางที่บ่าวของเจ้าจอมสารภีจะเอาจดหมายมาให้พุดซ้อน มีโจรเข้ามาดักปล้นเพื่อต้องการสิ่งของบางอย่าง ซึ่งโจรคนนั้นเป็นลูกน้องของจีนฮก แต่โชคดีที่ไอ้แสนเข้ามาช่วยเอาไว้ได้ทัน

ในคืนนั้น ทั้งหมดจึงได้มาร่วมประชุมวางแผนสืบสวน ไอ้แสนกับหมอมีได้รับมอบหมายให้ไปเฝ้าดูความเคลื่อนไหวของขุนไชยที่ซ่องนางโลม ส่วนโรแบรต์กับหลวงอินทร์จะปลอมตัวเฝ้าดูเหตุการณ์รอบนอก

หมอมีกับไอ้แสนตามขุนไชยไปที่บ่อนจีนฮก ตอนนั้นเองที่ไอ้แสนได้เห็นหน้าลูกน้องของจีนฮกก็จำได้ว่าเป้นโจรที่ดักชิงทรัพย์เมื่อกลางวัน ทำให้เกิดการต่อสู้กันอย่างดุเดือด … ด้านโรแบรต์กับหลวงอินทร์ก็บังเอิญเดินไปเจอไอ้จั่นที่มาทำงานยกน้ำอยู่แถวนั้น จึงเกิดการไล่ล่าตามจับขึ้น โรแบรต์ใช้มีดฟันเข้าที่แขนของไอ้จั่นได้หนึ่งแผล แต่จังหวะที่ทุกคนกำลังต่อสู้กันอย่างชุลมุน อีช้อย บ่าวของเจ้าจอมกินรีก็มาดึงตัวไอ้จั่นหนีออกมาจากที่นั่น แล้วบอกว่า “นายข้าต้องการเจอเอ็ง ไปเจอข้าที่ป่าดินสอ”

ไอ้จั่นรีบวิ่งหนีไป หนีไปหนีมาก็มาเผชิญหน้ากับหลวงอินทร์ที่ตรอกเล็ก ๆ ตรอกหนึ่ง ไอ้จั่นจ้องตาหลวงอินทร์อย่างไม่เกรงกลัว ถ้าจะมีใครจำกัดความคำว่าชายชาตรีแห่งอโยธยา ไอ้จั่นผู้นี้คือผู้ที่เป็นคำจำกัดความได้โดยสมบูรณ์

ไอ้จั่นได้แต่พูดว่าตัวมันไม่ผิด แต่หลวงอินทร์ไม่สนใจว่าไอ้จั่นจะถูกหรือจะผิดเลยสักนิด สิ่งที่หลวงอินทร์สนใจมันยิ่งใหญ่กว่านั้นมาก “มึงรู้หรือไม่ว่ามึงกำลังนำความฉิบหายมาสู่บ้านเมือง … ทุกคนเชื่อกันหมดว่ามึงคือฆาตกร มีงจะฆ่าหรือไม่ก็ตาม แต่เพลานี้ไอ้พวกฝาหรั่งมันกำลังยัดข้อหาให้คนสยามฆ่าคนของพวกมัน เพื่อใช้เป็นข้ออ้างในการยึดอโยธยา …” หลวงอินทร์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและหนักแน่น “… จำใส่กะลาหัวมึงเอาไว้ มึงห้ามถูกจับเด็ดขาด”

ไอ้จั่นนิ่งอึ้งกับคำพูดของหลวงอินทร์ มันไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวมันเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องร้ายแรงเพียงนี้ ไอ้จั่นรีบวิ่งหนีไปเมื่อหลวงอินทร์เปิดทางให้ แต่ไม่รู้ยังไง หนีไปหนีมาไอ้จั่นดันปีนเข้าไปหลบในบ้านของกปิตันปอล

EP.10 เหตุแห่งความโกรธเคือง

โรแบรต์นำหลวงอินทร์ตามรอยเลือดของไอ้จั่นมาจนถึงเรือนของกปิตันปอล ทั้งสองได้ขอเข้าค้นด้านใน แต่ค้นยังไงก็ไม่พบไอ้จั่น นั่นเป็นเพราะกปิตันปอลได้ให้ความช่วยเหลือไอ้จั่นเอาไว้ ด้วยความเสน่หาในตัวของไอ้จั่นมาตั้งแต่ก่อนหน้า

หลังโรแบรต์และหลวงอินทร์กลับไป กปิตันปอลก็เริ่มแสดงความหื่นกับไอ้จั่น แต่ไม่ทันที่จะได้ล่วงเกินอะไรมากไปกว่าใช้ลิ้นเลียไปที่แขน ไอ้จั่นก็ซัดกปิตันปอลไปนอนกองอยู่กับพื้น “ไอ้ฝาหรั่งวิตถารอย่างมึงสมควรตายไปพร้อมกับไอ้กปิตันช่อง” แล้วไอ้จั่นมันก็ปีนหนีออกไปทางหน้าต่าง

ในขณะที่ เจ้าจอมสารภีได้คำตอบแล้วว่า “ผ้าลายกินรี” ผืนนั้น เป็นผ้าที่มิได้ผ่านพระบรมราชโองการ เป็นการจัดทำขึ้นอย่างพลการ และผู้ที่ทำเช่นนี้จะต้องโทษฐานกบฏ มีความผิดถึงขั้นโดนประหารชีวิต !

ด้านออกญาวิชาเยนทร์เรียกโรแบรต์เข้าพบ เพื่อขอให้เร่งปิดคดีนี้โดยสรุปว่าไอ้จั่นเป็นคนฆ่ากปิตันฌอง แต่โรแบรต์เป็นผู้ยึดถือความถูกต้อง เขาจึงเอาเรื่องนี้มาบอกหลวงอินทร์และพุดซ้อน

ระหว่างนั้น พุดซ้อนก็ได้รู้ความจริงถึงเหตุที่ทำให้หลวงอินทร์แสดงท่าทีโกรธเคืองนางตั้งแต่แรกเจอ ก็เป็นเพราะหมอโหมด พ่อของพุดซ้อนไม่สามารถรักษาอาการป่วยไข้คนรักของหลวงอินทร์ หรือแม้แต่รักษาชีวิตเอาไว้ได้ ด้วยเหตุที่การป่วยไข้นั้นเป็นโรคติดต่อร้ายแรง นับแต่นั้น หมอโหมดก็หายตัวไปและไม่มีใครพบเจอตัวอีกเลย

ความสูญเสียในครั้งนั้นทำให้หลวงอินทร์กลายเป็นปีศาจสุรา ที่ตกค่ำก็เอาแต่ดื่มเพื่อให้ตัวเองหลุดจากความเจ็บปวด ความคิดถึง และความโหยหาคนรักที่จากไป คนรักที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ

ตัดภาพมาที่วังหลวง … เจ้าจอมกินรีแอบออกมาจากวังหลวงกลางดึก โดยมีอีช้อย บ่าวคนสนิทให้ความช่วยเหลือตบตาทหารเวรยาม ผู้ที่เจ้าจอมผู้สูงศักดิ์ต้องการไปพบคือ “ซินแซฮง” ชายหนุ่มผู้ที่เจ้าจอมกินรีหลงใหลยิ่งนัก

EP.11 ผู้ที่ต้องการครอบครองผ้าผืนนั้น

พุดซ้อนเข้าไปในวังหลวงเพื่อเอาผ้าลายกินรีคืน เจ้าจอมสารภีบอกว่าผ้าผืนนี้ไม่มีเจ้าของ แต่ก็เชื่อได้ว่าผู้ที่ต้องการครอบครองผ้าผืนนี้ก็คือเจ้าจอมกินรี และเตือนให้พุดซ้อนระวังตัว เพราะผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับผ้าผืนนี้ล้วนแล้วแต่ต้องเดือดร้อน

ในขณะที่อีช้อย บ่าวคนสนิทของเจ้าจอมกินรีพาไอ้จั่นมาฝากเนื้อฝากตัวกับนายแม่ ไอ้จั่นที่ตอนนี้หนีการตามล่าอย่างหัวซุกหัวซุน จึงจำใจทำตามคำสั่งของนายแม่อย่างเสียไม่มีทางเลือก และงานแรกที่มันได้รับก็คือ ให้ไปชิงผ้าลายกินรีมาจากพุดซ้อนระหว่างเดินทางกลับ

ไอ้จั่นชิงผ้าลายกินรีมาได้ แต่จังหวะนั้นโรแบรต์มาพบเข้าพอดี มันจึงโดนยิงเข้าที่ขาแลกกับมีดที่ฟันเข้าที่แขนของโรแบรต์

ไอ้จั่นหนีไปหลบไปป่าอย่างทุลักทุเล ก่อนจะมาหลบอยู่แถวบ้านแม่ของมัน เป็นตายเท่ากัน แต่ที่ตลกร้ายก็คือ ลูกพี่ลูกน้องของไอ้จั่นไม่อยากให้มันตาย จึงไปตามแม่หมอพุดซ้อนมารักษาไอ้จั่น ด้วยจรรยาบรรณแพทย์ พุดซ้อนจึงมองข้ามเรื่องส่วนตัวคิดเพียงช่วยให้ไอ้จั่นรอดตาย พุดซ้อนจึงผ่าตัดเอากระสุนที่ต้นขาให้ไอ้จั่น

การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี ไอ้จั่นจึงเอาผ้าลายกินรีคืนให้แม่พุดซ้อน และขอโทษในสิ่งที่มันได้ทำล่วงเกินไป

รุ่งขึ้น ไอ้จั่นไปพบนายแม่ ตามที่นัดหมาย มันเอาห่อผ้าไปให้ แต่เมื่อเจ้าจอมกินรีเปิดห่อผ้านั้นออกมาไม่เจอกับผ้าลายกินรีก็ถึงกับวีนแตก ตวาดลั่นออกมาใส่หน้าไอ้จั่น “มึงเล่นตลกอันใดกับกู ไอ้จั่น !”

EP.12 สมมติฐานลวง

หลวงอินทร์รู้ความจริงที่พุดซ้อนให้ความช่วยเหลือไอ้จั่น เขาจึงโกรธจัด ตามมาด่าทอพุดซ้อนถึงเรือน ลามปามล่วงเกินไปถึงหมอโหมด ทำให้พุดซ้อนไม่พอใจวิปขึ้นปรอทแตกทันทีที่หลวงอินทร์มาว่าบุพการีของตน จึงง้างหมัดต่อยเข้าทีเบ้าหน้าของหลวงอินทร์เข้าอย่างจังไปหนึ่งหมัด ก่อนจะชี้หน้าสั่งสอนหลวงอินทร์ว่าทีหลังอย่าลามปามกล่าวร้ายถึงบุพการีคนอื่น

ต่อมา อีวีณา ไพร่ที่พุดซ้อนช่วยเหลือและเก็บเอามาเลี้ยงที่เรือน เข้ามาเห็นผ้าลายกินรีวางอยู่ที่ห้องนอนของพุดซ้อน มันเลยถือวิสาสะขโมยไปเพื่อหวังเอาไปเผาไฟทำลาย (แต่ยังไม่ได้ทำ) มันรู้จักผ้าผืนนี้เป็นอย่างดี ในความคิดของมันผ้าผืนนี้เป็นผ้าที่มีผีห่าวิญญาณชั่วร้ายสิงอยู่ ผู้ใดที่เกี่ยวข้องกับผ้าผืนนี้ล้วนแล้วแต่ไม่ตายดีทุกคน !

วันเดียวกันนั้น อีวีณาไปเดินตลาด บังเอิญไปเจอเข้ากับกปิตันปอล อีวีณาไม่พูดพร่ำทำเพลงคว้ามีดที่วางอยู่แถวนั้นเข้าไปแทงเข้าที่ชายโครงของกปิตันฝาหรั่ง ยังดีที่มันแทงได้ครั้งเดียว ก่อนที่คนจะเข้าห้ามมันเอาไว้ และกปิตันปอลก็ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก … การแทงกปิตันฝาหรั่งมีโทษถึงตาย แต่สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือ กปิตันปอลไม่ได้ไปแจ้งความกับทางการเพื่อเอาผิดกับอีวีณาแต่อย่างใด สร้างความมึนงงให้กับคนในเรือนพุดซ้อนเป็นอย่างมาก

พุดซ้อนเข้าไปถามความจากปากของอีวีณา เหตุใดมันจึงทำเรื่องร้ายกาจเช่นนี้ อีวีณาที่ตอนนี้อยู่ในสภาพตัวสั่น พูดออกมาว่า “ระยำ … ไอ้กปิตันปอลมันเป็นคนระยำ” พุดซ้อนได้ยินเช่นนั้นก็ไม่คิดจะถามหาความใดเพิ่มเติม เพราะไม่ว่าถามไปกี่ครั้ง คำเดียวที่ออกจากปากของอีวีณาก็มีเพียงคำสบถ “ระยำ”

อย่างไรก็ตาม แม้วันก่อนหลวงอินทร์กับพุดซ้อนจะทะเลาะกันอย่างรุนแรง แต่เมื่อเบาะแสวนกลับมาที่อีวีณา โรแบรต์จึงมาประสานใจให้อย่างน้อยให้ทั้งสองร่วมมือกันทำงานสืบสวนหาความจริงกันต่อไปเพื่อบ้านเมือง … ตลกร้ายหรือไม่ที่ชาวสยามทะเลาะกันเองจนต้องให้ชาวฝาหรั่งเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย … หลวงอินทร์รู้เรื่องราวของอีวีณาก็ฟันธงทันทีเลยว่า อีวีณาต้องมีความแค้นกับกปิตันปอลมาก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน

จากนั้น ทั้งสามจึงไปหามาดามคลาร่าอีกครั้ง เพื่อถามว่าเคยเห็นผ้าลายกินรีผืนนี้หรือไม่ ? แต่คำตอบที่ได้ก็เหมือนเดิมคือไม่รู้ไม่เห็น ระหว่างนั้นเรื่องแปลกประหลาดก็เกิดขึ้น อยู่ดี ๆ อีเอี้ยงก็เป็นลมล้มพับไป ก่อนที่มันจะได้สติขึ้นมาแล้วทำเสียงแปลก ๆ พูดแปลก ๆ ว่า มันถูกเพื่อนรักฆ่าตาย ! “กูหนาว กูหนาว กูไปไหนไม่ได้” มาดามคลาร่าได้ยินเสียงจากปากอีเอี้ยงก็พูดออกมาทันทีว่า “กปิตันฌอง”

ทุกคนต่างตกตะลึง เป็นจริงหรือที่วิญญาณของกปิตันฌองเข้ามาสิงร่างของอีเอี้ยง เพื่อบอกว่ากปิตันปอลคือคนร้าย !?

แม้จะเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่ก็เป็นเบาะแสที่น่าสนใจ เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้หลักฐานทุกอย่างจะชี้กลับไปที่กปิตันปอล ยิ่งเมื่อทั้งสามเอาผ้าลายกินรีไปให้กปิตันปอลดูแล้วเกิดพิรุธ ก็ยิ่งทำให้ทั้งสามเชื่อได้ว่า กปิตันปอลมีส่วนรู้เห็นเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

ท่ามกลางความสงสัยที่มีต่อกปิตันปอล คืนนั้นก็ได้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น กปิตันปอลถูกคนร้ายสังหารนอนตายกลายเป็นศพอยู่ในห้องนอนของตัวเอง !

EP.13 แกล้งตบตา

เบื้องต้น ทั้งสามสันนิษฐานว่า กปิตันปอลถูกลอบวางยาพิษ และอาจเป็นสารพิษชนิดเดียวที่ใช้กับกปิตันฌอง พุดซ้อนจึงอาสาจะนำพิษไปตรวจสอบ

คืนนั้น ระหว่างที่พุดซ้อนกำลังตรวจสอบสารพิษอยู่ที่เรือน ก็มีชายปริศนารอบเข้ามารัดคอพุดซ้อน … แล้วภาพก็ตัดมารุ่งขึ้นอีกวัน หลวงอินทร์เข้ามาดูศพพุดซ้อน ท่ามกลางความโศกเศร้าของบ่าวไพร่ในเรือน

เวลาเดียวกันนั้น ไอ้จั่นก็เอาผ้าลายกินรีไปมอบให้กับเจ้าจอมกินรีตามคำสั่ง มันหวังเพียงจะได้ช่วยแม่ให้รอดพ้นจากสถานะตัวประกัน ส่วนไอ้เชี่ยวที่เป็นผู้ต้องสงสัยหลักในคดีฆาตกรรมกปิตันปอล ก็ถูกอีช้อย บ่าวคนสนิทของเจ้าจอมกินรีส่งคนไปสังหารเพื่อปิดปาก แต่ไอ้เชี่ยวมันกลับรอดไปได้ราวปาฏิหาริย์ ก่อนที่มันจะโดนลูกน้องของหลวงอินทร์จับเอาไว้ได้

หลวงอินทร์เสนอข้อแลกเปลี่ยนกับไอ้เชี่ยว เป็นการลดโทษให้ถ้ามันยอมซัดทอดผู้ที่จ้างวาน และเล่าความจริงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น คืนที่กปิตันปอลถูกสังหาร

ไอ้เชี่ยวเล่าว่าในคืนนั้นมันไปหากปิตันปอลตามปกติ เพราะมันกับกปิตันปอลมักจะร่วมหลับนอนกันเสมอ มันยอมรับว่ามันตั้งใจไปฆ่ากปิตันปอลแต่มันไม่ใช่คนฆ่า คือแบบนี้ มันเอายาชนิดหนึ่งใส่เข้าไปในไวน์ที่กปิตันปอลดื่ม เมื่อกปิตันปอลรู้ว่าโดนวางยาก็โกรธ และคว้ามีดสั้นขึ้นมาหวังจะทำร้ายไอ้เชี่ยว แต่สุดท้ายแล้วกปิตันก็พลาดล้มลงไป แล้วเสียชีวิตด้วยมีดที่อยู่ในมือตัวเอง แต่ยังไม่ทันที่มันจะบอกว่าใครคือผู้จ้างวาน มันกลับตายเพราะยาพิษจากถ้วยยาที่มันเพิ่งดื่มไป

แล้วหมอที่นำยาไปให้ไอ้เชี่ยวก็ถูกฆ่าปิดปากไปอีกคน

วันเดียวกันนั้น หลวงอินทร์จึงได้รู้ความจริงว่า พุดซ้อนยังไม่ตาย ฉากการตายที่สร้างขึ้นมานั้นเป็นเพียงแผนที่พุดซ้อนวางแผนเพื่อช่วยเหลือยายจวงและไอ้จั่น เพราะพุดซ้อนเชื่อว่าไอ้จั่นเป็นผู้บริสุทธิ์ และที่สำคัญไปกว่านั้น นางเชื่อว่าไอ้จั่นจะพาไปเจอกับผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด ซึ่งเป็นเจ้าของผ้าลายกินรีผืนนั้น

เจ้าจอมกินรีเชื่อว่าไอ้จั่นทำงานสำเร็จลุล่วง จึงเตรียมคนพายายจวงกับไอ้จั่นไปที่เมืองสองแควตามสัญญา พร้อมกับให้อัฐอีกก้อนหนึ่งไว้ให้มันทำทุนใช้จ่าย แต่ทว่า อีช้อยเกิดบังเอิญไปเห็นพุดซ้อนเดินออกมาจากร้านของฮงซินแซ มันจึงรีบมารายงานเจ้าจอมกินรีทันที และดูเหมือนว่าการเดินทางไปเมืองสองแควของยายจวงกับไอ้จั่นจะไม่ราบรื่นเสียแล้ว

อย่างไรก็ตาม มีข่าวที่น่าวิตกยิ่งกว่า เมื่อพบว่ามีกองกำลังปริศนา ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นกองกำลังจากฝรั่งเศสกำลังเคลื่อนพลมายังอโยธยา

EP.14 ยิ่งกลบศพยิ่งเกลื่อน

เจ้าจอมกินรีส่งคนไปเก็บไอ้จั่นกับยายจวงระหว่างเดินทางไปเมืองสองแคว แต่โชคยังดีที่หลวงอินทร์ โรแบรต์ ไอ้แสน และพุดซ้อน ตามมาทันพอดี จึงเกิดการต่อสู้กันอย่างดุเดือด หลวงอินทร์รีบมาประกบคู่ต่อสู้กับไอ้จั่น ระหว่างนั้นก็เตือนไอ้จั่นอีกครั้งว่า “มึงห้ามถูกจับเด็ดขาด มึงเข้าใจกูมั้ย ไอ้จั่น” ไอ้จั่นพยักหน้าพร้อมกับขอให้ดูแลแม่มันด้วย จากนั้น หลวงอินทร์จึงแสร้งทำเป็นพลาดท่าแล้วปล่อยให้ไอ้จั่นหนีไปได้

พวกโจรถูกฆ่าตายไปเกือบหมด เหลือจับเป็นได้เพียงคนเดียว หลวงอินทร์จึงสั่งไอ้แสนให้จับโจรและยายจวงไปขังไว้ที่คุกหลวง โทษฐานช่วยเหลือไอ้จั่นหลบหนี พุดซ้อนได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ยอม โวยวายด่าทอหลวงอินทร์เป็นการใหญ่ที่มีใจคอโหดร้ายเยี่ยงสัตว์นรก นางด่าทอพร้อมทั้งใช้มือทุบตีไปที่ร่างของหลวงอินทร์ไม่หยุด แต่ทันใดนั้นเอง ร่างของพุดซ้อนก็เป็นลมทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น

ผ่านไปหนึ่งวัน พุดซ้อนตื่นขึ้นมาที่ห้องของตัวเองด้วยสีหน้าสดชื่นหลังพักผ่อนอย่างเพียงพอ นางจึงรีบถามอีจีบ บ่าวคนสนิทด้วยความสงสัยว่า เกิดอะไรขึ้นหลังจากนางเป็นลม ? อีจีบจึงเล่าเม้าท์มอยเป็นคุ้งเป็นแควว่า หลวงอินทร์เป็นคนอุ้มร่างของพุดซ้อนมาส่งให้ที่เรือน แถมยังยกเลิกคำสั่งขังยายจวงแล้วให้มาอยู่ที่เรือนนี้แทน

วันเดียวกันนั้น ไอ้แสนมาตามพุดซ้อนให้ไปดูแลผู้ไข้ที่อาการหนัก พุดซ้อนรีบไปทันที แต่เมื่อรู้ว่าผู้ไข้คือหลวงอินทร์ นางจึงพยายามจะปฏิเสธ อย่างไรก็ตาม จรรยาบรรณหมอทำให้นางจำต้องทำการรักษา แม้จะเป็นผู้ไข้ที่ไม่ชอบเป็นการส่วนตัวก็ตาม … พุดซ้อนใช้เข็มเย็บแผลที่บริเวณแขนใกล้หัวไหล่ เมื่อเข็มเข้าไปที่แผลสด ๆ หลวงอินทร์ก็ร้องลั่นเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด เวลานั้น พุดซ้อนจึงยิ้มเยาะออกมาด้วยความสะใจ

ทีนี้ ด้วยความที่จีนฮกและลูกน้องทำงานพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้าจอมกินรีจึงไม่ปล่อยมันไว้ จีนฮก ไอ้ไช้ และไอ้โจรที่เพิ่งถูกจับอยู่ในคุกหลวง ต่างถูกสังหารตายอย่างอนาถในเวลาใกล้เคียงกัน แต่เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาไอ้จั่นที่แอบดูอยู่ มันจึงได้เห็นผู้ที่สังหารจีนฮกคือ อีช้อยกับเจ้าจอมกินรี !

ไอ้จั่นยังตามไปเห็นว่า อีช้อยไปพบกับกองกำลังที่ได้ซ่องสุมเอาไว้อย่างลับ ๆ

อย่างไรก็ตาม แผนสำคัญของเจ้าจอมกินรีคือให้ฮงซินแซเข้าไปรับใช้ใกล้ชิดใต้เบื้องพระยุคลบาท เพื่อหาโอกาสยาพิษองค์ขุนหลวง แต่ฮงซินแซปฏิเสธที่จะทำตามที่เจ้าจอมกินรีต้องการ เขาจึงถูกขังเอาไว้ … ไอ้จั่นที่ตามสืบเรื่องราว จึงแอบเข้าไปพบฮงซินแซ

ด้วยความที่พุดซ้อนเป็นลูกศิษย์ของฮงซินแซ ไอ้จั่นจึงเอาข่าวนี้มาแจ้งกับพุดซ้อน เมื่อหลวงอินทร์รู้ความ จึงตั้งข้อสันนิษฐานขึ้นมาว่า มีผู้วางแผนให้ฮงซินแซเข้าไปรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาท เพื่อหาโอกาสลอบสังหารองค์ขุนหลวงโดยใช้เห็ดอีลวง สิ่งที่หลวงอินทร์สันนิษฐานถูกเป๊ะ แต่พุดซ้อนไม่อยากจะเชื่อว่าอาจารย์ของนางจะทำเช่นนั้น ส่วนโรแบรต์ก็ได้แต่พูดเป็นกลางว่าความจริงจะปรากฏเมื่อได้สอบสวนฮงซินแซ

คืนนั้น หลวงอินทร์พาพุดซ้อนไปค้นที่ร้านยาของฮงซินแซ พร้อมกับเผยความจริงที่ว่า หมอจีนทุกคนในอโยธยาล้วนแล้วแต่ชี้มาที่ฮงซินแซว่าเป็นผู้เดียวที่ครอบครองเห็ดอีลวง พร้อมทั้งอธิบายเหตุผลต่าง ๆ นานาให้พุดซ้อนเชื่อว่า เจ้าจอมกินรีเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด แต่สิ่งเดียวที่หลวงอินทร์ยังคิดไม่ตกคือ ฮงซินแซกับเจ้าจอมกินรีมีความเกี่ยวพันกันอย่างไร

EP.15 ความรักสีเลือด

ระหว่างการสืบสวนคดีที่ใกล้คลี่คลายความจริงได้เต็มที แต่ปมในใจของหลวงอินทร์ที่เมียตายเพราะการรักษาของหมอโหมด (พ่อของพุดซ้อน) ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวอยู่ไม่คลาย และมันยิ่งเพิ่มพูนทวีขึ้นจนถึงขนาดไปพูดวาจาร้ายกาจใส่พุดซ้อน พุดซ้อนที่รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นผู้สูญเสียเช่นเดียวกับหลวงอินทร์ นางจึงตวาดกลับไปทั้งน้ำตา “เมียของท่านต่างหากที่เป็นคนเอาชีวิตของพ่อข้าไป !!!”

พุดซ้อนกลับมาที่เรือนทั้งน้ำตา ผู้เป็นแม่เห็นเช่นนั้น จึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องเผยความจริงให้หลวงอินทร์รู้ รุ่งขึ้น แม่พิกุล แม่ของพุดซ้อนจึงไปหาหลวงอินทร์ พร้อมกับจดหมายที่หมอโหมดเขียนถึงครอบครัวระหว่างทำการรักษาเมียของหลวงอินทร์ ในจดหมายเล่าว่าต้องออกเดินทางไปนอกอโยธยา เพื่อป้องกันไม่ให้โรคติดต่อที่อุบัติใหม่นี้ติดต่อคนในอโยธยา

และยังมีจดหมายฉบับสุดท้ายที่หมอโหมดเขียนถึงครอบครัว ในจดหมายระบุว่า เมียหลวงอินทร์ตายแล้ว ส่วนตัวเขาก็ฝังตัวเองเพื่อไม่ให้โรคติดต่อระบาดไปถึงผู้อื่น

เมื่อหลวงอินทร์รู้ความจริง จึงเข้าไปกราบขอโทษแม่ของพุดซ้อน และนับแต่นั้น ท่าทีของหลวงอินทร์ที่มีต่อพุดซ้อนก็เปลี่ยนเป็นนุ่มนวลอ่อนโยนอย่างเหลือเชื่อ

ความจริงจากปากวีณา

หลังจากปมในใจของหลวงอินทร์กับพุดซ้อนคลี่คลาย การสอบสวนจากปากคำของวีณาจึงได้เริ่มขึ้น ที่แท้แล้ว วีณาเป็นผู้กุมความลับทุกอย่างเอาไว้ ตั้งแต่ผ้าลายกินรี ปมความขัดแย้งของกปิตันปอลและรสนิยมทางเพศอันแปลกประหลาดของกปิตันฌอง …

วีณาเป็นลูกสาวร้านผ้าที่อินเดีย ร้านประจำที่กปิตันปอลมาสั่งซื้อผ้าตามคำสั่งขององค์เหนือหัว ซึ่งต่อมาเจ้าจอมกินรีอยากได้ผ้าลายกินรีเอาไว้ใช้เป็นการส่วนตัวนอกเหนือจากที่ได้รับพระราชทาน จึงได้สั่งซื้อกับกปิตันปอล ซึ่งจริง ๆ แล้วการสั่งซื้อผ้าชนิดนี้โดยไม่ได้รับพระบรมราชานุญาต ถือว่ามีความผิดรุนแรงถึงขั้นประหารชีวิต

ให้บังเอิญว่าช่วงเวลาเดียวกันนั้น วีณาถูกพ่อแม่บังคับให้แต่งงาน ด้วยความที่นางมีคนรักอยู่แล้ว ทำให้วีณากับคนรักตัดสินใจหนี โดยแอบขึ้นเรือขนส่งสินค้าของกปิตันปอลเพื่อหวังไปตายเอาดาบหน้า แต่ระหว่างทางโดนจับได้ กปิตันปอลจึงสังหารคนรักของวีณา แล้วขังวีณาเอาไว้ ตั้งใจว่าเมื่อถึงอโยธยาจะเอาวีณาไปขายให้กับซ่องนางโลม

เมื่อเรือกปิตันปอลมาถึงอโยธยา กปิตันฌองจึงถือปืนบุกเข้ามาชิงเอาผ้าลายกินรีไป เพื่อเอาไปต่อรองอะไรบางอย่างกับเจ้าจอมกินรี ระหว่างนั้นเกิดเห็นวีณาและเข้าใจว่าเป็นชายจึงพาตัวไปด้วย

ที่ห้องนอน … กปิตันฌองแต่งตัวห่มสไบและนุ่งผ้าลายกินรีเป็นหญิง เตรียมจะมีสัมพันธ์กับวีณา แต่เมื่อได้รู้ความจริงว่าวีณาเป็นหญิงจึงโกรธและทำร้ายร่างกาย ก่อนจะพาตัววีณาไปขายที่ซ่องนางโลม เมื่อทนไม่ไหว วีณาจึงตัดสินใจหนีออกมาจากซ่องนางโลม และพุดซ้อนก็มาช่วยเอาไว้ในที่สุด

สังเวยความรักด้วยเลือด

ระหว่างนั้นแผนการก่อกบฏของฝ่ายเจ้าจอมกินรีก็ถูกหลวงอินทร์เข้าขัดขวางได้สำเร็จ ทุกอย่างถูกเปิดโปง

เจ้าจอมกินรีกำลังเข้าตาจนจึงเตรียมตัวหนี แต่ยังต้องหาสิ่งที่ต้องการเสียก่อน นั่นก็คือ “เห็นอีลวง” ระหว่างนั้น ฮงซินแซก็แอบหนีไปจนไปสลบอยู่ในป่า แต่ให้บังเอิญว่าพุดซ้อนมาเจอเข้าจึงได้ช่วยเอาไว้ เมื่อรู้สึกตัว ฮงซินแซจึงเล่าความจริงทั้งหมดให้พุดซ้อนฟัง

อย่างไรก็ตาม อีช้อยก็ไปตามตัวฮงซินแซมาให้เจ้าจอมกินรีจนได้ เจ้าจอมกินรีตวาดเสียงหลงถามหาเห็ดอีลวง ซึ่งฮงซินแซก็โกหกไปว่าได้ทำลายไปจนหมดสิ้น แล้วฮงซินแซก็ทำในสิ่งที่ไม่มีคาดใครคาดคิด เขาคว้าเอามีดปาดคอตัวเอง เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว เจ้าจอมกินรีรีบมาประคองยอดรักของตัวเองด้วยความตกใจ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ณ เวลานี้ หัวใจของเจ้าจอมผู้โหดร้ายได้กลายเป็นสีเลือดโดยสมบูรณ์แล้ว

EP.16 คำสารภาพ (ตอนจบ)

หลวงอินทร์ตามมาจับไอ้จั่นที่กำลังพามาดามคลาร่าหนี ไอ้จั่นเห็นท่าไม่ดีจึงยอมให้จับแต่โดยดี เพราะที่แท้แล้ว ไอ้จั่นกับมาดามคลาร่าลักลอบได้เสียกัน และลูกในท้องของมาดามคลาร่าก็เป็นลูกของไอ้จั่น

สามคำรับสารภาพ

ในวันพิจารณาคดี … อีเอี้ยงสารภาพผิด โดยยอมรับว่าตัวเองเป็นคนฆ่ากปิตันฌอง “ข้าน้อยเป็นคนแทงกปิตันด้วยมีดในมือของข้าน้อยเองเจ้าค่ะ” จากนั้นอีเอี้ยงก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น … กปิตันฌองมักจะทำร้ายร่างกายมาดามคลาร่า จนอีเอี้ยงทนไม่ได้ มันจึงพยายามจะเข้าช่วย แต่กปิตันเมื่อดื่มน้ำจัณฑ์น้ำเมากลับอารมณ์วิปริตยิ่งกว่าเดิม ในคืนนั้น กปิตันกระทืบอีเอี้ยงจนขาหักและข่มขืนมันต่อหน้ามาดามคลาร่า มาดามคลาร่าจำต้องทนเห็นภาพอุบาทว์เบื้องหน้าจนสลบหมดสติไป

แล้วเรื่องราวก็มาถึงคืนที่เกิดเหตุ มาดามคลาร่ากำลังคุยกับอีเอี้ยงเรื่องที่ตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เวลานั้น กปิตันในชุดแต่งหญิงเดินเข้ามาทำร้ายร่างกายมาดามคลาร่าเหมือนเคย อีเอี้ยงพยายามเข้าห้ามเพราะกลัวว่าจะมีผลกับเด็กในท้องของมาดามคลาร่า แต่ตัวมันเองกลับโดนทำร้ายอย่างหนัก แต่ไม่ว่าอีเอี้ยงจะพยายามเข้าห้ามยังไง กปิตันที่บ้าคลั่งก็ตบตีมาดามคลาร่าไม่ยั้งมือ สุดท้ายอีเอี้ยงจึงตัดสินใจคว้ามีดออกมาแทงเข้าร่างของกปิตันจนขาดใจตาย ไอ้จั่นอาสาช่วยอีเอี้ยงเอาศพกปิตันไปทิ้งน้ำ

“ทุกสิ่งที่เป็นเงื่อนงำล้วนเป็นการกระทำของข้าน้อยทั้งสิ้น” อีเอี้ยงยอมรับทุกอย่างจนสิ้น

แต่จู่ ๆ เสียงของมาดามคลาร่าก็ดังขึ้น “คนที่ฆ่ากปิตันหาใช่นางเอี้ยงไม่ แต่คือข้าเอง …” มาดามคลาร่าพูดไปน้ำตาก็ไหลไป คำพูดของนางทำเอาทุกคนที่อยู่ในห้องพิจารณาคดีต่างตกตะลึง มาดามคลาร่าสารภาพออกมา “… ใต้เท้า ได้โปรดลงโทษประหารข้าให้สาสมกับกรรมที่ข้าได้ทำเอาไว้เถิด”

ไอ้จั่นกระวนกระวายรีบพูดขัดขึ้นมา “สิ่งที่คุณหนูคลาร่าพูดทั้งหมดเป็นความเท็จ เพราะข้าเป็นคนฆ่าไอ้กปิตันช่อง …” ไอ้จั่นพยายามยืนยันว่าตัวมันมีแรงจูงใจ เพราะกปิตันขืนใจเมียมันจนสิ้นใจ แถมยังยัดเยียดข้อหาฆ่าคนตายให้กับมัน ไอ้จั่นยังบอกด้วยว่ามันเอาศพกปิตันเอาไปทิ้งตามลำพัง “… ใต้เท้าลงโทษข้าแต่เพียงผู้เดียวเถิด”

ออกญาเพชรพิไชยที่นั่งเป็นตระลาการพิจารณาคดีเห็นแต่ละคนแย่งกันรับสารภาพ ทำให้ดูไม่น่าเชื่อถือ จึงขอเลื่อนการตัดสินคดีออกไปก่อน

โฉมหน้าผู้บงการ

อีช้อยสั่งให้คนไปชิงเอาเห็ดอีลวงจากพุดซ้อนกลับมาได้ และได้ลักพาตัวพุดซ้อนมาให้เจ้าจอมกินรี เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เผชิญหน้ากัน และดูเหมือนเจ้าจอมต้องการจะตั้งใจให้มันเป็นครั้งสุดท้าย “ฮงซินแซคือรักเดียวของกู แต่มึงเอาเขาไปจากกู มึงต้องชดใช้” สิ้นเสียงของนาย อีช้อยก็เอาน้ำเห็นอีลวงกรอกปากพุดซ้อน

ยังดีที่หลวงอินทร์ กับโรแบรต์มาทันเวลา และหมอมีก็เอายาแก้พิษเห็ดอีลวงให้พุดซ้อนกินได้ทันเวลา ส่วนเจ้าจอมกินรีถูกจับไปได้

ที่ห้องพิจารณาคดี … เจ้าจอมกินรีสารภาพสิ้นว่าเป็นผู้บงการฆ่าคนต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น กปิตันปอล กปิตันฌอง หรือแม้แต่วางแผนวางยาพิษองค์ขุนหลวง

เรื่องมันเริ่มจากเจ้าจอมกินรีโกงเงินที่กู้ยืมจากกปิตันฌอง ด้วยความโกรธแค้น กปิตันฌองจึงเอาคืนโดยการไปชิงผ้าลายกินรีจากกปิต้นปอล … ผ้าลายกินรีที่เจ้าจอมกินรีสั่งซื้อเพื่อเอาไปปิดทอง เตรียมเอาไว้เพื่อใส่ในวันที่ได้ขึ้นเป็นใหญ่ในอโยธยา ต่อมาเมื่อกปิตันปอลไปทวงเงินค่าผ้า เจ้าจอมกินรีก็ไม่จ่าย ทำให้ทั้งสองเกิดผิดใจกันจนนำไปสู่การฆ่ากปิตันปอล

เมื่อความจริงปรากฏเช่นนี้ ออกญาเพชรพิไชยจึงตัดสินให้สำเร็จโทษเจ้าจอมกินรี และนำไปตระเวนน้ำ ตระเวนบก ประจานอย่าให้เป็นเยี่ยงอย่าง

ส่วนโรแบรต์ได้ขอให้ไม่เอาผิดโทษผู้ที่ฆ่ากปิตันฌอง ทำให้ไอ้จั่น มาดามคลาร่า และอีเอี้ยง ไม่ต้องได้รับโทษแต่อย่างใด

แต่เจ้าจอมกินรีเตรียมแผนเอาไว้แล้ว คืนนั้น อีช้อยนำผ้าลายกินรีปิดทองทั้งผืนพร้อมด้วยยาพิษเห็ดอีลวงมาให้นายของมัน อีช้อยก้มลงกราบแทบเท้าเจ้าจอมกินรีเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่มันจะใช้มีดบาดคอตัวเอง จากนั้นเจ้าจอมกินรีก็นุ่งผ้าแล้วก็ดื่มยาพิษเห็ดอีลวงตายไปด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มของความทะนงตัว

บทสรุป

หลวงโกชา พ่อมาดามคลาร่ายอมรับไอ้จั่น และรู้สึกผิดที่มองข้ามความรู้สึกของลูกสาว ไอ้จั่นกับมาดามคลาร่าจึงได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน และเตรียมพร้อมลูกน้อยที่กำลังเกิดขึ้นมา

ส่วนโรแบรต์ต้องติดตามท่านออกญาวิชาเยนทร์ไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ก่อนจากเขาได้ร่ำลาหลวงอินทร์ และได้เผยความในใจต่อพุดซ้อน “ข้ารู้สึกดีตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกับแม่หญิง แต่ข้ารู้ว่าในใจของแม่หญิงมีผู้ใดอยู่ แลข้าก็อยากยินดีกับเพื่อนรักทั้งสองของข้า”

เกิดเหตุการณ์ด่วน ทำให้หลวงอินทร์จำเป็นต้องเดินทางไปเมืองละโว้โดยด่วน เขาจึงแวะมาหาพุดซ้อน และชวนนางไปทำอะไรบางอย่าง … หลวงอินทร์ขอพุดซ้อนแต่งงาน พุดซ้อนได้แต่ตกใจพูดอะไรไม่ออก

“น้องจะรอพี่ นานแค่ไหนน้องก็จะรอพี่” พุดซ้อนเอ่ยกับหลวงอินทร์ แล้วทั้งสองก็กอดใกล้ชิดกันด้วยความรัก

จบบริบูรณ์

• รีแคปสรุปละคร ลายกินรี (2022) The Kinnaree Conspiracy
• เรื่องย่อละคร ลายกินรี (2022)

Photos : ภาพหน้าจอจาก @Ch3Thailand