รีแคป Under the Queen’s Umbrella EP.3 : ไม่ว่ายังไงลูกก็คือลูกของแม่

Under the Queen’s Umbrella EP.3 : ระหว่างสอบคัดเลือกสหายร่วมศึกษา พระพันปีกำลังวางแผนกำจัดองค์ชายคเยซอง ในขณะที่องค์ราชินีต้องเข้าขัดขวาง …

พระสนมโกเอาเรื่องที่องค์ชายคเยซองแต่งตัวเป็นหญิงไปบอกกับพระพันปี … จากนั้น พระพันปีเสด็จไปที่เรือนร้างตามคำบอกเล่าของพระสนมโก และได้เห็นเครื่องประทินโฉมจริง ๆ สายตาของพระพันปีเหมือนกำลังมีแผนอะไรอยู่ในใจ

ในขณะที่องค์ราชินีเป็นกังวลว่าจะมีใครพบองค์ชายคเยซองแต่งหญิงอยู่ในเรือนร้าง จึงตั้งใจจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้องค์ชายไปที่นั่น อย่างน้อยก็จนกว่าจะจบการสอบคัดเลือกพระสหายร่วมศึกษา

การสอบคัดเลือกเริ่มขึ้นแล้ว … องค์ราชาตั้งโจทย์ที่ไม่มีใครคาดคิด เพื่อให้เหล่าองค์ชายได้ใช้ไหวพริบ บทสรุปในการสอบครั้งที่หนึ่ง องค์ชายโบกอมทำคะแนนได้สูงสุด ส่วนการทดสอบครั้งที่สองจะจัดขึ้นอีกสี่วันข้างหน้า

ส่วนอาการประชวรขององค์รัชทายาทเริ่มทรุดลง หมอหลวงแนะนำองค์ราชินีให้ทรงจริงจังกับการรักษา และขอให้องค์รัชทายาทงดไปเรียนที่ชีกังวอนชั่วคราว … องค์ราชินีจึงตัดสินใจทูลขอฝ่าบาทพาองค์รัชทายาทไปบ่อน้ำพุร้อน โดยอ้างว่าไปรักษาอาการโรคผิวหนัง แต่แท้จริงแล้ว องค์ราชินีแอบพาองค์รัชทายาทมาพักรักษาตัวตามคำแนะนำของหลวง

ระหว่างนั้นพระพันปีได้วางแผนเปิดเผยความลับเรื่ององค์ชายคเยซองมีใจเป็นหญิง โดยตั้งใจให้ฝ่าบาทและองค์ราชินีได้เห็นพร้อมกันกับตาตัวเองที่เรือนร้างแห่งนั้น … พระพันปีชวนฝ่าบาทและองค์ราชินีเดินเล่นไปที่เรือนร้าง เวลานั้น ทั้งองค์ราชินีและชินซังกุงต่างรู้ว่าพระพันปีกำลังวางแผนอะไร ชินซังกุงจึงขอตัวออกไป จากนั้นก็ไปเผาเรือนร้างแห่งนั้นก่อนที่พระพันปีและฝ่าบาทจะไปถึง

พระพันปีโกรธจัดที่โดนองค์ราชินีลูบคมขัดขวางแผนการ จึงกล่าวกับองค์ราชินีว่าให้ช่วยชีวิตองค์รัชทายาทให้ได้ และให้อบรมเหล่าองค์ชายให้ดี มิเช่นนั้นองค์ชายของเหล่าสนมอาจขึ้นเป็นองค์รัชทายาทอย่างที่เคยเป็นมาแล้วก่อนหน้านี้

องค์ชายคเยซองมาที่เรือนร้าง จับข้าวของที่เสียหายจากการโดนไฟไหม้หมดสิ้นแล้ว ทรงได้แต่นั่งเสียใจอยู่อย่างนั้นค่อนคืนค่อนวัน จนเมื่อองค์ชายได้รู้ว่าคนที่เผาเรือนร้างแห่งนั้นเป็นองค์ราชินี จึงรีบเข้าเฝ้าและระเบิดอารมณ์ใส่เสด็จแม่อย่างรุนแรง “เมื่อเสด็จแม่รู้อยู่แล้วว่าลูกเป็นยังไง ทำไมถึงได้ทำร้ายความรู้สึกของลูกเช่นนี้ … ทรงทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของลูกไปแล้ว” มันเป็นความเสียใจจริง ๆ ความเสียใจของเด็กคนหนึ่งที่โดนทำลายโลกส่วนตัวไม่เหลือซาก

องค์ราชินีทรงควบคุมอารมณ์ได้นิ่งกว่าครั้งไหน ๆ “เจ้าอยากรู้มั้ย ทำไมข้าถึงต้องเผาเรือนนั่น” จากนั้น พระนางทรงพาองค์ชายออกไปนอกวังหลวงไปยังที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ ที่นั่นมีเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับสตรีเตรียมเอาไว้อย่างพร้อมเพรียงเพื่อให้องค์ชายได้สวมใส่ตามปรารถนา จากนั้นพระนางก็ให้จิตรกรวาดภาพขององค์ชายที่โฉมสะคราญเป็นอย่างยิ่ง

ระหว่างที่จิตรกรกำลังวาดภาพอยู่นั่น องค์ราชินีได้ปรับทุกข์อยู่กับชินซังกุงด้านนอก พระนางระบายความรู้สึกออกไปว่า “ข้าสูญเสียลูกชายอันแสนล้ำค่าไปคนนึง ข้าจะทำอย่างไรดีนะ แต่ข้าลองคิดถึงจิตใจของเขาแล้ว ข้าก็เข้าใจว่าเขาจะรู้สึกกลัวมันเพียงใดที่ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งนี้ แต่ข้าเป็นแม่ของเขา จะให้ข้าเบือนหน้าหนีทำเป็นไม่สนใจอย่างงั้นเหรอ”

จิตรกรวาดรูปเสร็จแล้ว องค์ชายคเยซองกางรูปนั้นออกมาดูด้วยรอยยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มแห่งความสุขอย่างที่ไม่ได้รู้สึกมาก่อน อย่างน้อยผู้เป็นแม่คนหนึ่งล่ะที่ยืนอยู่เคียงข้างเขาไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร …

องค์ราชินีในฐานะแม่คนหนึ่งกอดลูกคนหนึ่งเอาไว้ พระนางไม่ทรงกริ้วทรงโกรธเลยแม้แต่นิดเดียวที่ลูกชายเป็นแบบนี้ “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นอย่างไร เจ้าก็เป็นลูกข้า” ถ้าโลกทั้งโลกถล่มทลายจนเหลือใครสักคนให้ยึดเหนี่ยว คนคนนั้นคือแม่ ความเป็นแม่ที่ยิ่งใหญ่เหลือเกิน

ระหว่างเดินทางกลับวังหลวง องค์ราชินีทรงถือร่มปกป้ององค์ชายจากฝนที่เทกระหน่ำลงมา พลางคิดในใจว่า “สักวันหนึ่ง จะต้องมีวันที่คนที่มีความปรารถนาต่างจากคนอื่น สามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ต้องปกปิดมันเอาไว้”

ดูซ๊รีส์เรื่องนี้ได้ที่ Netflix : คลิกที่นี่
Photos : ภาพหน้าจอจาก tvN Korea