Skip to content
รีแคปละคร ลายกินรี EP.16 (ตอนจบ) : คำสารภาพ

รีแคปละคร ลายกินรี EP.16 (ตอนจบ) : คำสารภาพ

ลายกินรี EP.16 ตอนจบ : พุดซ้อนและเจ้าจอมกินรีได้พบกันในที่สุด ในการพิจารณาคดี จำเลยทั้งสี่ต่างแย่งกันสารภาพว่าตัวเองเป็นคนฆ่ากปิตันฌอง !?

หลวงอินทร์ตามมาจับไอ้จั่นที่กำลังพามาดามคลาร่าหนี ไอ้จั่นเห็นท่าไม่ดีจึงยอมให้จับแต่โดยดี เพราะที่แท้แล้ว ไอ้จั่นกับมาดามคลาร่าลักลอบได้เสียกัน และลูกในท้องของมาดามคลาร่าก็เป็นลูกของไอ้จั่น

สามคำรับสารภาพ

ในวันพิจารณาคดี … อีเอี้ยงสารภาพผิด โดยยอมรับว่าตัวเองเป็นคนฆ่ากปิตันฌอง “ข้าน้อยเป็นคนแทงกปิตันด้วยมีดในมือของข้าน้อยเองเจ้าค่ะ” จากนั้นอีเอี้ยงก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น … กปิตันฌองมักจะทำร้ายร่างกายมาดามคลาร่า จนอีเอี้ยงทนไม่ได้ มันจึงพยายามจะเข้าช่วย แต่กปิตันเมื่อดื่มน้ำจัณฑ์น้ำเมากลับอารมณ์วิปริตยิ่งกว่าเดิม ในคืนนั้น กปิตันกระทืบอีเอี้ยงจนขาหักและข่มขืนมันต่อหน้ามาดามคลาร่า มาดามคลาร่าจำต้องทนเห็นภาพอุบาทว์เบื้องหน้าจนสลบหมดสติไป

แล้วเรื่องราวก็มาถึงคืนที่เกิดเหตุ มาดามคลาร่ากำลังคุยกับอีเอี้ยงเรื่องที่ตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เวลานั้น กปิตันในชุดแต่งหญิงเดินเข้ามาทำร้ายร่างกายมาดามคลาร่าเหมือนเคย อีเอี้ยงพยายามเข้าห้ามเพราะกลัวว่าจะมีผลกับเด็กในท้องของมาดามคลาร่า แต่ตัวมันเองกลับโดนทำร้ายอย่างหนัก แต่ไม่ว่าอีเอี้ยงจะพยายามเข้าห้ามยังไง กปิตันที่บ้าคลั่งก็ตบตีมาดามคลาร่าไม่ยั้งมือ สุดท้ายอีเอี้ยงจึงตัดสินใจคว้ามีดออกมาแทงเข้าร่างของกปิตันจนขาดใจตาย ไอ้จั่นอาสาช่วยอีเอี้ยงเอาศพกปิตันไปทิ้งน้ำ

“ทุกสิ่งที่เป็นเงื่อนงำล้วนเป็นการกระทำของข้าน้อยทั้งสิ้น” อีเอี้ยงยอมรับทุกอย่างจนสิ้น

แต่จู่ ๆ เสียงของมาดามคลาร่าก็ดังขึ้น “คนที่ฆ่ากปิตันหาใช่นางเอี้ยงไม่ แต่คือข้าเอง …” มาดามคลาร่าพูดไปน้ำตาก็ไหลไป คำพูดของนางทำเอาทุกคนที่อยู่ในห้องพิจารณาคดีต่างตกตะลึง มาดามคลาร่าสารภาพออกมา “… ใต้เท้า ได้โปรดลงโทษประหารข้าให้สาสมกับกรรมที่ข้าได้ทำเอาไว้เถิด”

ไอ้จั่นกระวนกระวายรีบพูดขัดขึ้นมา “สิ่งที่คุณหนูคลาร่าพูดทั้งหมดเป็นความเท็จ เพราะข้าเป็นคนฆ่าไอ้กปิตันช่อง …” ไอ้จั่นพยายามยืนยันว่าตัวมันมีแรงจูงใจ เพราะกปิตันขืนใจเมียมันจนสิ้นใจ แถมยังยัดเยียดข้อหาฆ่าคนตายให้กับมัน ไอ้จั่นยังบอกด้วยว่ามันเอาศพกปิตันเอาไปทิ้งตามลำพัง “… ใต้เท้าลงโทษข้าแต่เพียงผู้เดียวเถิด”

ออกญาเพชรพิไชยที่นั่งเป็นตระลาการพิจารณาคดีเห็นแต่ละคนแย่งกันรับสารภาพ ทำให้ดูไม่น่าเชื่อถือ จึงขอเลื่อนการตัดสินคดีออกไปก่อน

โฉมหน้าผู้บงการ

อีช้อยสั่งให้คนไปชิงเอาเห็ดอีลวงจากพุดซ้อนกลับมาได้ และได้ลักพาตัวพุดซ้อนมาให้เจ้าจอมกินรี เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เผชิญหน้ากัน และดูเหมือนเจ้าจอมต้องการจะตั้งใจให้มันเป็นครั้งสุดท้าย “ฮงซินแซคือรักเดียวของกู แต่มึงเอาเขาไปจากกู มึงต้องชดใช้” สิ้นเสียงของนาย อีช้อยก็เอาน้ำเห็นอีลวงกรอกปากพุดซ้อน

ยังดีที่หลวงอินทร์ กับโรแบรต์มาทันเวลา และหมอมีก็เอายาแก้พิษเห็ดอีลวงให้พุดซ้อนกินได้ทันเวลา ส่วนเจ้าจอมกินรีถูกจับไปได้

ที่ห้องพิจารณาคดี … เจ้าจอมกินรีสารภาพสิ้นว่าเป็นผู้บงการฆ่าคนต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น กปิตันปอล กปิตันฌอง หรือแม้แต่วางแผนวางยาพิษองค์ขุนหลวง

เรื่องมันเริ่มจากเจ้าจอมกินรีโกงเงินที่กู้ยืมจากกปิตันฌอง ด้วยความโกรธแค้น กปิตันฌองจึงเอาคืนโดยการไปชิงผ้าลายกินรีจากกปิต้นปอล … ผ้าลายกินรีที่เจ้าจอมกินรีสั่งซื้อเพื่อเอาไปปิดทอง เตรียมเอาไว้เพื่อใส่ในวันที่ได้ขึ้นเป็นใหญ่ในอโยธยา ต่อมาเมื่อกปิตันปอลไปทวงเงินค่าผ้า เจ้าจอมกินรีก็ไม่จ่าย ทำให้ทั้งสองเกิดผิดใจกันจนนำไปสู่การฆ่ากปิตันปอล

เมื่อความจริงปรากฏเช่นนี้ ออกญาเพชรพิไชยจึงตัดสินให้สำเร็จโทษเจ้าจอมกินรี และนำไปตระเวนน้ำ ตระเวนบก ประจานอย่าให้เป็นเยี่ยงอย่าง

ส่วนโรแบรต์ได้ขอให้ไม่เอาผิดโทษผู้ที่ฆ่ากปิตันฌอง ทำให้ไอ้จั่น มาดามคลาร่า และอีเอี้ยง ไม่ต้องได้รับโทษแต่อย่างใด

แต่เจ้าจอมกินรีเตรียมแผนเอาไว้แล้ว คืนนั้น อีช้อยนำผ้าลายกินรีปิดทองทั้งผืนพร้อมด้วยยาพิษเห็ดอีลวงมาให้นายของมัน อีช้อยก้มลงกราบแทบเท้าเจ้าจอมกินรีเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่มันจะใช้มีดบาดคอตัวเอง จากนั้นเจ้าจอมกินรีก็นุ่งผ้าแล้วก็ดื่มยาพิษเห็ดอีลวงตายไปด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มของความทะนงตัว

บทสรุป

หลวงโกชา พ่อมาดามคลาร่ายอมรับไอ้จั่น และรู้สึกผิดที่มองข้ามความรู้สึกของลูกสาว ไอ้จั่นกับมาดามคลาร่าจึงได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน และเตรียมพร้อมลูกน้อยที่กำลังเกิดขึ้นมา

ส่วนโรแบรต์ต้องติดตามท่านออกญาวิชาเยนทร์ไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ก่อนจากเขาได้ร่ำลาหลวงอินทร์ และได้เผยความในใจต่อพุดซ้อน “ข้ารู้สึกดีตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกับแม่หญิง แต่ข้ารู้ว่าในใจของแม่หญิงมีผู้ใดอยู่ แลข้าก็อยากยินดีกับเพื่อนรักทั้งสองของข้า”

เกิดเหตุการณ์ด่วน ทำให้หลวงอินทร์จำเป็นต้องเดินทางไปเมืองละโว้โดยด่วน เขาจึงแวะมาหาพุดซ้อน และชวนนางไปทำอะไรบางอย่าง … หลวงอินทร์ขอพุดซ้อนแต่งงาน พุดซ้อนได้แต่ตกใจพูดอะไรไม่ออก

“น้องจะรอพี่ นานแค่ไหนน้องก็จะรอพี่” พุดซ้อนเอ่ยกับหลวงอินทร์ แล้วทั้งสองก็กอดใกล้ชิดกันด้วยความรัก

จบบริบูรณ์

Photos: Ch3Thailand