Our Blooming Youth EP.2 รีแคป : แจอีเผชิญหน้ากับองค์รัชทายาท เพื่อขอความช่วยเหลือ พร้อมกับยืนยันว่าถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกรสังหารคนในครอบครัวตัวเอง …
ระหว่างที่องค์รัชทายาทฮวานเห็นคำสาปภูตผีปรากฏอยู่เบื้องหน้า ลูกศรปริศนาก็พุ่งตรงมายังร่างของพระองค์ ยังดีที่ได้ ฮันซองอน (รับบทโดย ยุนจงซอก) พระสหายคนสนิทช่วยเอาไว้ได้ โดยการผลักร่างของพระองค์ให้พ้นจากวิถีลูกศร
ระหว่างนั้น แจอีที่แอบอยู่ก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างจึงเกิดความกลัว นางจึงรีบวิ่งหนี แต่การหนีของนางกลับทำให้องค์รัชทายาทสังเกตเห็น พระองค์จึงออกไล่ตามไปจนในที่สุดก็จับตัวได้ นางรีบปฏิเสธทันทีว่าไม่ใช่คนร้ายที่ยิงลูกศรดอกนั้น จากนั้นนางก็เผยตัวตน และยืนยันว่าไม่ใช่ฆาตกรที่สังหารคนในครอบครัวตัวเอง
องค์รัชทายาทยังไม่ปักใจเชื่อ จึงสั่งให้ราชองครักษ์พาตัวนางไปเพื่อสอบปากคำต่อ โดยพระองค์ยังคงเก็บสถานะหญิงของนางไว้เป็นความลับ แม้แต่ซองอนซึ่งเป็นคู่หมั้นของนาง พระองค์ก็ไม่บอกให้รู้ (ซองอนกับแจอีไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน เห็นผ่านรูปวาดกันเท่านั้น) ดังนั้น คนอื่น ๆ จะเห็นว่านางเป็นเพียงทหารหลวงคนหนึ่งเท่านั้น
เลือด
องค์รัชทายาทล่าสัตว์ใหญ่น้อยได้มากมาย สร้างความประหลาดใจให้เหล่าขุนนางบางกลุ่ม ที่คาดว่าแขนขวาของพระองค์จะใช้การไม่ได้ เมื่อกลับมาถึงบริเวณปะรำพิธี เหล่าทหารจึงเอากวางที่พระองค์ล่ามาไปทำการถวายให้เหล่าเทพเจ้า จากนั้น พระองค์จะต้องเขียนคำอธิษฐานลงในกระดาษที่จัดเตรียมเอาไว้
ขณะที่องค์รัชทายาทกำลังใช้มือขวาหยิบพู่กันขึ้นมาเขียนข้อความ พระองค์ทรงกล่าวกับเหล่าขุนนาง โดยหวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่พระองค์จะต้องมาพิสูจน์ว่ามือขวายังใช้การได้ปกติ แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น จู่ ๆ ก็เลือดไหลออกมาจากมือขวา สร้างความแตกตื่นให้กับเหล่าขุนนางและทหารที่อยู่ในพิธี แต่เมื่อตรวจสอบที่มือของพระองค์แล้วกลับไม่พบรอยบาดแผลใด ๆ เลยแม้แต่นิดเดียว ทำให้ขุนนางบางคนถึงกับร้องออกมาว่าเป็นฝีมือของภูตผี !!?
อย่างไรก็ตาม องค์รัชทายาทคิดว่าอาจเป็นการกระทำของใครบางคนในหมู่ขุนนาง ที่เล่นตลก เพื่อให้พระองค์เสียหน้าต่อเหล่าทหาร แต่มันจะเป็นจริงอย่างที่พระองค์คิดหรือเปล่า ? เพราะเมื่อพระองค์สั่งให้ค้นตัวทหารทุกคนแล้ว ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใด ๆ หรือมันจะเป็นฝีมือของภูตผีจริง ๆ ?
ระหว่างเสด็จกลับวังหลวง องค์รัชทายาททรงเห็นเด็กน้อยที่มารอรับเสด็จริมทางถือดอกไม้อยู่ในมือ พระองค์จึงเรียกเด็กน้อยคนนั้น ทรงใช้มือขวาหยิบดอกไม้ที่เด็กน้อยเตรียมเอาไว้ให้และกล่าวขอบใจ … องค์รัชทายาททำเช่นนี้ก็เพื่อสื่อกับราษฎรว่า มือขวาของพระองค์ใช้การได้ปกติ อย่าได้เชื่อข่าวลือนั้นอีกเลย
สิ่งที่ร้ายกาจยิ่งกว่าภูตผี
ส่วนแจอีถูกราชองครักษ์พาตัวไปขังไว้อีกที่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม เมื่อกลับมาถึงวังหลวง องค์รัชทายาทกลับอดคิดถึงเรื่องของแจอีไม่ได้เลย พระองค์สงสัยว่าทำไมนางถึงเลือกที่จะมาพบพระองค์ แทนที่จะไปพบซองอน ซึ่งเป็นคู่หมั้นของนาง คืนนั้น องค์รัชทายาทจึงตัดสินใจออกไปหาแจอี
แจอีบอกกับองค์รัชทายาทถึงจดหมายลับที่พ่อนางได้รับก่อนจะเสียชีวิต เป็นจดหมายที่เขียนด้วยข้อความเดียวกับที่พระองค์ได้รับ มันคือจดหมายที่ระบุว่าเป็นจดหมายจากภูตผี จากนั้น นางก็กล่าวข้อความที่เขียนในจดหมายฉบับนั้น ใช่ มันเป็นข้อความเดียวกับจดหมายที่พระองค์ได้รับเมื่อสามปีก่อน !?
“เจ้าจะได้เป็นองค์รัชทายาทจากการสังหารพระเชษฐา แต่เจ้าจะไม่ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ เจ้ามีแขนแต่แขนของเจ้า …” แจอีพูดไม่ทันจบ องค์รัชทายาทก็ปรี่เข้ามาบีบคอด้วยความโกรธ พร้อมกับบอกว่าพระองค์ไม่ได้สังหารพระเชษฐาเพื่อแย่งชิงราชบัลลังก์ ระหว่างนั้น น้ำตาก็ไหลนองแก้มของพระองค์ ดั่งว่าเป็นครั้งแรกที่พระองค์ได้ระบายความเสียใจที่เก็บไว้มานาน ความเสียใจที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนสังหารพี่ชายของตัวเอง
แจอียืนยันว่านางไม่ใช่ฆาตกรที่ฆ่าคนในครอบครัวตัวเอง และขอให้องค์รัชทายาทปล่อยนางให้ออกไปหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความจริง พิสูจน์ว่านางเป็นผู้บริสุทธิ์ … นางยังยืนยันหนักแน่นด้วยว่า สิ่งที่องค์รัชทายาทเจอมาเป็นกลลวง
“ภูตผีไม่มีอยู่จริงหรอกเพคะ มีแต่กลลวงของมนุษย์เท่านั้นแหละที่น่ากลัวยิ่งกว่าภูตผี” แจอีของให้องค์รัชทายาทเชื่อใจนาง และนางจะพิสูจน์กลลวงเหล่านั้นให้พระองค์เห็นเอง จากนั้น นางก็บอกว่า น้ำที่พระองค์ใช้ล้างมือก่อนเขียนคำอธิษฐานในพระราชพิธีล่าสัตว์ไม่ใช่น้ำเปล่า แต่เป็นน้ำที่ผสมสารส้มและพืชบางอย่าง ที่ทำให้เกิดเป็นสีแดงคล้ายเลือดได้ ดังนั้น มันไม่ใช่ฝีมือของภูตผีแต่เป็นฝีมือของคนที่รู้เรื่องการเขียนคำอธิษฐาน และเป็นคนที่สามารถเข้าใกล้พู่กันได้
รุ่งขึ้น ณ ท้องพระโรง องค์รัชทายาทนำเอาความรู้ที่ได้จากแจอีไปพิสูจน์ต่อพระพักตร์ฝ่าบาท และเหล่าขุนนาง สารส้มเมื่อใส่เข้าไปในน้ำที่ใช้ล้างมือ สามารถทำให้เกิดสีแดงคล้ายเลือดได้จริง ๆ … ฝ่าบาทจึงมีรับสั่งให้หาตัวคนทำมาลงโทษโดยเร็ว
ขุนนางบางส่วนปรึกษากัน บ้างก็ปักใจเชื่อว่าเป็นฝีมือของเสนาบดีฝ่ายขวา อย่างไรก็ตาม เรื่องการเมืองมันซับซ้อนไปกว่านั้น ซับซ้อนจนบางครั้งก็ไม่อาจรู้ได้แน่ชัดว่า ใครกันแน่เป็นมิตรหรือศัตรู !?
จดหมายจากภูตผี
องค์รัชทายาทเดินทางไปหาแจอีในที่คุมขัง และขอให้นางไปพิสูจน์ความบริสุทธิ์ด้วยตัวเอง เพราะพระองค์ไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร
เมื่อได้ยินคำปฏิเสธให้ความช่วยเหลือ แจอีจึงโกรธจัด เอ่ยวาจาด่าองค์รัชทายาทด้วยคำหยาบคาย “ไอ้คนเฮงซวย ! ท่าไม่มีวันได้เป็นกษัตริย์ผู้ปราดเปรื่องได้หรอก ในเมื่อท่านยังนิสัยแบบนี้”
องค์รัชทายาทตกใจที่ได้ยินคำพูดเช่นนั้น คำพูดที่ทั้งชีวิตไม่เคยมีใครกล้าพูดกับพระองค์เลยแม้แต่ครั้งเดียว อย่างไรก็ตาม พระองค์ก็ให้หญิงสาวพูดต่อไป
“ข้าเป็นลูกสาวของอาจารย์ท่าน และอาจารย์ท่านก็ต้องมาตายเพราะท่าน ครอบครัวข้าตายเพราะท่าน เป็นเพราะท่านเพียงคนเดียว” น้ำตาของแจอีไหลออกมาไม่หยุด แล้วนางก็ขู่ว่า ถ้าพระองค์ไม่ช่วย นางจะเข้ามอบตัว และแฉเรื่องที่พระองค์ได้รับจดหมายจากภูตผีว่าเป็นเรื่องจริง องค์รัชทายาทได้ยินดังนั้นจึงรีบเข้าไปเอามืออุดปากของนาง
Source : tvN Korea
ดูซีรีส์ Our Blooming Youth EP.2 ที่ Prime Video >>> คลิกที่นี่