Skip to content
สรุปเนื้อเรื่องซีรีส์ Bloodhounds (2023)

สรุปเนื้อเรื่องซีรีส์ Bloodhounds (2023)

Bloodhounds (2023) สปอยล์ : เรื่องราวของสองหนุ่มนักชก ที่ผนึกกำลังกับเถ้าแก่ปล่อยเงินกู้ใจบุญ เพื่อโค่นล้มเจ้าหนี้นอกระบบใจเหี้ยม ที่จ้องขูดเลือดขูดเนื้อเหยื่อที่สิ้นไร้ไม้ตอก …

EP.1 เงินกู้นอกระบบ

เรื่องราวเริ่มต้นในเดือนธันวาคม 2020 ซึ่งเป็นช่วงที่โรคระบาดกำลังส่งผลกระทบอย่างหนักที่เกาหลี ร้านค้าธุรกิจเล็กใหญ่ต่างประสบปัญหารายได้ตก ธุรกิจใหญ่ที่สายป่านยาวก็พอประคองตัวรอดไปได้ แต่สำหรับร้านอาหารเล็ก ๆ ของแม่นั้นตรงกันข้าม รายได้เหลือแค่ 1 ใน 4 จากปกติ แต่ค่าเช่าและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ยังเท่าเดิม หนี้สินจึงค่อย ๆ เพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ แม่ต้องคอยขอร้องผัดผ่อนเจ้าหนี้ โดยไม่รู้เลยว่าจะหาเงินที่ไหนมาจ่าย

คิมกอนอู (รับบทโดย อูโดฮวาน) เป็นเด็กหนุ่มวัย 25 ที่นิสัยดีสุด ๆ (ดีคือดี ไม่ใช่ดีย์) คอยช่วยเหลือคนอื่น พูดจาสุภาพ เป็นมิสเตอร์ไนซ์กายอย่างแท้จริง ไม่มีแม้แต่เสี้ยววินาทีที่คิดจะรังแกหรือเอาเปรียบคนอื่น

กอนอูเลือกเส้นทางเป็นนักมวยหลังออกจากกรม ความฝันของเขาคือการเป็นสุภาพบุรุษนักมวยอย่าง แมนนี ปาเกียว ไอดอลของเขา

หัวใจของนักมวย

ณ การแข่งขันชกมวยรายการ KBFC ชิงแชมป์นักชกหน้าใหม่ระดับประเทศ กอนอูกำลังจะตามล่าหาฝันของตัวเองบนผืนผ้าใบ ที่ไม่มีผู้ชมในสนามเลยแม้แต่คนเดียว เนื่องจากสถานการณ์โรคระบาด

คู่ชกคู่แรก กอนอูปล่อยหมัดซ้ายเข้าที่ชายโครง หมัดหนักหมัดเดียวคู่ต่อสู้ก็ลงไปนั่งทรุดตัวงออยู่กับพื้น … คู่ชกคู่ที่สองของเขาก็ไม่ต่างกัน เขาเปิดหน้าแล้วใช้สายตากับความเร็วหลบซ้ายหลบขวาอย่างกับวิญญาณสมรักษ์เข้าสิง เมื่อคู่ต่อสู้เผลอ กอนอูทิ้งหมัดซ้ายเข้าท้องกลางลำตัว คู่ต่อสู้ลงไปนอนกองกับเวที

ในรอบชิงชนะเลิศรุ่นมิดเดิลเวท กอนอูต้องเจอกับ ฮงอูจิน (รับบทโดย อีซังอี) คู่ชกจอมทะเล้นที่คิดว่าตัวเองแข็งแกร่ง เพราะเขาคืออดีตนาวิกโยธินรุ่น 1216 ถึงกับสักสัญลักษณ์ของนาวิกโยธินเอาไว้ที่หลัง

“ระวังฮุกซ้ายของเจ้านั่นเอาไว้นะ” เทรนเนอร์เตือนอูจินให้ระวังหมัดซ้ายของกอนอู แต่อูจินตอกกลับเทรนเนอร์ว่า เขาเป็นนาวิกโยธินผู้ไร้เทียมทาน

ยกที่หนึ่งเริ่ม กอนอูฟุตเวิร์กด้วยท่าทางที่มั่นใจ ในขณะที่กอนอูเดินเหวี่ยงก้นเหวี่ยงหมัดไปมารอบเวที เหมือนเป็นการยั่วยวนกวนประสาทฝ่ายตรงข้าม ฟุตเวิร์กดูเชิงกันไปเกือบนาที กอนอูก็เข้าไปแย็บหมัดใส่จากนั้นก็ถอยฉากออกมายกการ์ดตั้งสูง อูจินเดินเข้าใส่แล้วปล่อยหมัดรัว ๆ ออกมาไม่หยุด แต่ทุกหมัดไม่ได้สร้างความบอบช้ำให้กับกอนอูเลยแม้แต่นิดเดียว … กอนอูเห็นอูจินเริ่มเหนื่อย เขาจึงอาศัยจังหวะโต้กลับ หมัดซ้ายหนึ่งหมัดตุ๊ยเข้าไปสีข้าง อูจินเก็บทรงไม่อยู่ ตัวงอลงไปทรุดลงกับพื้นให้กรรมการนับ 8

อูจินแข็งใจยืนขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเอ่ยปากท้าทาย “เข้ามาเลย เข้ามา” กอนอูพุ่งเข้าใส่แล้วทิ้งหมัดซ้ายเข้าสีข้างของอูจินอีกครั้ง หมัดนี้โดนเต็ม ๆ เข้าไปตับ อูจินลงไปนอนตัวบิดดิ้นอยู่กลางเวที … กอนอูที่เป็นผู้ชนะได้แต่ยืนทำหน้าเขิน ๆ ก่อนกรรมการจะเดินมาชูมือให้เขา

กอนอูได้เงินรางวัล 10 ล้านวอน (ประมาณ 270,000 บาท) หลังจบการแข่ง เขามานั่งรออูจินด้านนอกเพื่อชวนไปก่อนเนื้อย่าง ตอนแรกอูจินทำท่าจะไม่ไปเพราะคิดว่าเป็นการเยาะเย้ย แต่เมื่อเห็นกอนอูเป็นคนอัธยาศัยดีจึงตอบตกลง

ระหว่างนั่งกินเนื้อย่าง กอนอูก็เล่าว่าบ้านเขามีหนี้สินมากจึงต้องทำงานพาร์ตไทม์สารพัด สมัยที่เขายังเรียนอยู่ พ่อทำงานเป็นนักวิจัยให้บริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง พ่อโดนเลิกจ้างอย่างไม่เป็นธรรมจึงจ้างทนายฟ้อง แต่สุดท้ายก็แพ้คดีหลังจากต่อสู้ในชั้นศาลมา 4 ปี ทำให้ต้องเป็นหนี้ค่าจ้างทนายที่แสนแพง แถมตอนนี้แม่ยังโดนพิษโรคระบาดเล่นงานอีก ทำให้ตอนนี้ที่บ้านเขาเป็นหนี้ธนาคารกว่า 40 ล้านวอน (ประมาณหนึ่งล้านบาท) … ทั้งสองทำความรู้จักกันมากขึ้น และเมื่ออูจินรู้ว่ากอนอูเป็นนาวิกโยธินรุ่น 1206 ก็ยิ่งทำให้ทั้งสองสนิทกันอย่างรวดเร็ว

คืนนั้น กอนอูกลับบ้านเอาเงินรางวัลให้แม่ไปจ่ายค่าเช่าร้านและจ่ายหนี้บางส่วน เขาภูมิใจที่ได้ทำสิ่งนี้ เขายิ้มด้วยความสุขเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของแม่

แก๊งเงินกู้นอกระบบ

คิมมยองกิล (รับบทโดย พัคซองอุง) เป็นประธานบริษัทสไมล์แคปิตอล บริษัทเงินทุนเจ้าใหญ่ที่มีอำนาจมืดทางการเมืองหนุนหลัง แม้ตัวตนภายนอกจะเป็นประธานบริษัทใหญ่ แต่จริง ๆ แล้วมยองกิลไม่ต่างไปจากหัวหน้าแก๊งเงินกู้ผู้ชั่วร้าย

มยองกิลสั่งลูกน้องให้ไปยื่นข้อเสนอเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำให้กับผู้เช่าพื้นที่ตึก ซึ่งเป็นตึกที่แม่ของกอนอูเช่าอยู่ เนื่องจากมีคำสั่งจากนักการเมืองให้ไล่คนออกจากตึก เพราะต้องการพื้นที่บริเวณนั้น

แม่ของกอนอูที่ติดหนี้ธนาคารอยู่ เมื่อเห็นข้อเสนอดอกเบี้ยต่ำ อีกทั้งพนักงานแจ้งว่าเป็นสินเชื่อช่วยเหลือผู้ประกอบการรายย่อยจากรัฐบาล จึงตกลงกู้เงินจากสไมล์แคปิตอล

ผ่านไปไม่กี่วัน มยองกิลก็สั่งให้ลูกน้องนับสิบไปทวงหนี้กับแม่กอนอู มันบอกเงื่อนไขที่เขียนเอาไว้ในสัญญาเงินกู้มากมาย แม่กอนอูฟังก็ไม่เข้าใจ ทำไมเพิ่งกู้ไม่กี่วันต้องจ่ายดอกเบี้ยมากมายขนาดนั้น จากดอกเบี้ย 5 เปอร์เซนต์ตอนเซ็นสัญญากลายเป็น 20 เปอร์เซนต์พร้อมกับเบี้ยปรับอีกจำนวนมาก !? เธอตัดสินใจโทร. หากอนอูให้รีบมาทันที

ระหว่างนั้น กลุ่มชายฉกรรจ์ในชุดสูทเข้ามาทำลายข้าวของในร้านจนพังเสียหาย เมื่อกอนอูมาถึง การต่อสู้อันดุเดือดจึงเริ่มต้นขึ้น อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ากอนอูจะมีร่างกายกำยำและมีสกิลการชกมวยระดับแชมป์ แต่หนึ่งต่อสิบมันก็เกินไป สุดท้าย กอนอูก็ลงไปนอนหอบอยู่กับพื้นด้วยเลือดที่ชโลมทั้งใบหน้า

มยองกิลค่อย ๆ เดินไปหาร่างกอนอูที่นอนบิดไปบิดมาด้วยความเจ็บปวดอยู่กับพื้น มันก้มหน้ามองเขาแล้วยิ้มเยาะ “ฉันชอบคนใจสู้ เพราะคนใจสู้มันทำได้ทุกอย่าง มาเป็นลูกน้องของฉันมั้ย …” พูดไม่ทันจบ กอนอูที่นอนอยู่ก็ถุยน้ำลายปนเลือดใส่หน้ามยองกิล

มยองกิลเอามือของมันเช็ดน้ำลายออก จากนั้นมันเอาเข่ากดไปที่ลิ้นปี่ของกอนอู ก่อนที่จะคว้าเอามีดพกออกมาค่อย ๆ กรีดไปหน้าแก้มขวาของกอนอูเป็นทางยาว เลือดค่อย ๆ ไหลซึมออกมาไม่หยุด

EP.2 เศรษฐีใจบุญ

ใบหน้าของกอนอูต้องเย็บ 30 เข็ม หมอแนะนำให้ทำการรักษาแผลเป็น แต่เขาปฏิเสธเพราะค่ารักษาแพงมาก อย่างไรก็ตาม ยังโชคดีที่ไม่มีเส้นประสาทเสียหาย

อูจินเอาสัญญาเงินกู้ไปตรวจสอบ พบว่าเนื้อหาในสัญญาเขียนเงื่อนไขเอาไว้ซับซ้อน เขาจึงไม่แปลกใจเลยที่แม่กอนอูหลงเชื่อพวกแก๊งต้มตุ๋นมืออาชีพพวกนี้ อูจินจึงติดต่อเพื่อนรุ่นพี่ที่ปล่อยเงินกู้ เพื่อหาเงินมาปิดหนี้ให้

อูจินพากอนอูไปหาเพื่อนรุ่นพี่ … เงินสด 100 ล้านวอน (ประมาณ 2.7 ล้านบาท) วางกองอยู่ แต่เงื่อนไขคือต้องทำงานตามทวงหนี้เป็นเวลาหนึ่งปี กอนอูรู้ดีว่าการตามทวงหนี้ต้องทำร้ายคน เขาจึงปฏิเสธ แม้ต้องการเงินแค่ไหน เขาก็ไม่ยอมเอาศักดิ์ศรีไปแลก เพราะมันเป็นหัวใจของนักมวย

เศรษฐีใจบุญ

จากนั้น อูจินจึงติดต่อหาเพื่อนรุ่นพี่นาวิกโยธินอีกคน ซึ่งแนะนำให้อูจินกับกอนอูไปพบกับ ประธานชเว (รับบทโดย ฮอจุนโฮ) เศรษฐีใจบุญที่ปล่อยเงินกู้ให้ผู้ป่วยที่ไม่มีเงินรักษาตัวโดยไม่คิดดอกเบี้ย

กอนอูไปเจอกับประธานชเวตามที่ได้นัดหมาย ประธานชเวเป็นคนแก่วัยเกษียณที่ท่าทางใจดี เขานั่งอยู่บนวีลแชร์ยิ้มให้กอนอูเป็นการทักทาย จากนั้นก็เล่าประวัติของตัวเองให้กอนอูฟัง … “อดีตฉันเคยทำธุรกิจปล่อยเงินกู้นอกระบบ ตอนนี้ฉันให้คนป่วยที่ไม่มีเงินรักษาโดยไม่คิดดอกเบี้ย”

ประธานชเวมองไปที่กอนอูด้วยสายตาเอ็นดู ว่าที่จริง ประธานชเวให้คนสืบประวัติกอนอูมาแล้ว ทำให้มั่นใจว่ากอนอูเป็นคนดี ยิ่งได้เห็นท่าทางและแววตาก็ยิ่งทำให้เชื่อมั่นว่า กอนอูคือคนดีโดยสมบูรณ์

กอนอูได้รับข้อเสนอให้เป็นผู้ช่วย ฮยอนจู (รับบทโดย คิมแซรน *นักแสดงดาวรุ่งวัย 22 ปี ที่มีคดีเมาแล้วขับและพฤติกรรมไม่เหมาะสมหลายอย่าง จนถูกคนเกาหลีแบน แต่ Netflix แจ้งว่าไม่สามารถตัดเธอออกจากซีรีส์ได้)หลานและคนในครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของประธานชเว ซึ่งกำลังเรียนรู้งาน และเป็นผู้สืบทอดธุรกิจนี้ต่อจากเขา

เมื่อกอนอูกลับมาถึงบ้าน ในคืนนั้น ประธานชเวได้สั่งให้ลูกน้องเอาเงิน 100 ล้านวอนมาให้ ซึ่งเป็นเงินค่าจ้างล่วงหน้าสองปี กอนอูถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ

วันต่อมา กอนอูพาอูจินไปพบประธานชเวเพื่อขอให้อูจินทำงานด้วย ซึ่งประธานชเวตอบตกลง เมื่อทั้งสองพบกับฮยอนจู สาวน้อยผมสั้นที่บุคลิกท่าทางแกร่งกว่าหน้าตา เธอไล่ทั้งสองไปทันที … กอนอูคุกเข่าขอร้อง “ผมต้องได้งานนี้ เพราะไม่งั้นแม่ผมแย่แน่ ๆ เลยครับ” เจอไม้นี้ฮยอนจูจึงตอบตกลงให้ทั้งสองทำงานกับเธอ

งานแรกที่พวกเขาได้รับคือ ติดตามพวกแก๊งหลอกเอาบัตรประชาชนคนไร้บ้านไปทำเรื่องกู้จากบริษัทเงินทุนเอกชน

EP.3 ความหลัง

ระหว่างการแอบสะกดรอยตามแก๊งหลอกเอาบัตรประชาชนคนไร้บ้าน กอนอูเห็นพวกมันทำร้ายคุณลุงคนไร้บ้านคนหนึ่ง มันตั้งใจจะฆ่าคุณลุงให้ตาย กอนอูจึงตัดสินใจเข้าไปช่วย แม้จะขัดคำสั่งของฮยอนจูที่ห้ามเปิดเผยตัว ไอ้พวกชั่วพวกนั้นมีสกิลการต่อสู้ไม่ได้ขี้เล็บของกอนอู พวกมันจึงวิ่งหนีหางจุกตูด

ฮยอนจูโกรธจัดตวาดใส่หน้ากอนอูจนเสียงหลงที่ขัดคำสั่ง เธอไล่สองเพื่อนซี้ออกไป และไม่ต้องการเห็นหน้าพวกเขาอีก กอนอูพยายามอธิบายเหตุผลด้วยเสียงอันนุ่มนวล “สิ่งที่พวกเราทำคือการช่วยเหลือผู้คน ในเมื่อเห็นคนกำลังตายต่อหน้า ถ้าเราไม่ช่วย แบบนี้จะเรียกว่าช่วยเหลือผู้คนได้ยังไง” เมื่อได้เห็นคำพูดจากใจจริง ฮยอนจูก็ใจอ่อน เธอขอโทษที่พูดจาไม่ดี

อย่างไรก็ตาม หนึ่งในแก๊งหลอกเอาบัตรประชาชนทำงานให้กับลูกน้องคนสนิทของมยองกิล มันรายงานเรื่องที่เกิดขึ้น มันจำหมวกที่กอนอูใส่ได้ ซึ่งเป็นหมวกใบเดียวกับที่ฮยอนจูเคยใส่สะกดรอยตามมันเมื่อหลายวันก่อน … ตอนนี้พวกมันรู้แล้วว่า กอนอูเป็นพวกเดียวกับประธานชเว

ณ ออฟฟิศลับของประธานชเว ซึ่งตกแต่งเป็นร้านหนังสือ แต่แท้จริงที่นี่คือที่เก็บเงินสดจำนวนนับหมื่นล้านวอน ลูกน้องของมยองกิลตามมา แต่พวกมันเข้าไปภายในไม่ได้ เนื่องจากประตูทำจากเหล็กกล้าสั่งพิเศษ พวกมันจึงกลับไป

เมื่อประธานเชวมาถึงที่ออฟฟิศลับ กอนอูเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น และได้กล่าวถึงคนที่กรีดหน้าเขา คนคนนั้นคือชายที่ใบหน้าด้านซ้ายมีแผลยาว เมื่อได้ยินเช่นนั้น ประธานชเวถึงกับทำสีหน้าแปลกใจ

ประธานชเวขอให้ลูกน้องคนสนิทไปสืบ จนรู้ว่าเจ้าของสไมล์แคปิตอลคือมยองกิล … ประธานชเวอึ้งไปหลายวินาที

ความหลัง

วันนั้น ประธานชเวนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้แล้วก็นึกถึงความหลัง … ตอนนั้นเขาประกาศปิดบริษัทธุรกิจปล่อยเงินกู้ คืนนั้น มีพนักงานสามคนของบริษัทเข้าไปปล้นเงินสดในออฟฟิศ หนึ่งในนั้นคือมยองกิล !

ประธานชเวบุกเดียวเข้าไปออฟฟิศเพื่อจัดการ เกิดการต่อสู้กันอย่างดุเดือดระหว่างมยองกิลกับประธานชเว ณ จุดนี้เองที่ ประธานชเวใช้มีดกรีดเข้าที่ใบหน้าด้านซ้ายของมยองกิลเป็นทางยาว แต่ไม่ทันทำอะไรได้มากกว่านั้น ลูกน้องอีกคนของมยองกิลก็มาช่วย มันจับประธานชเวโยนทะลุหน้าต่างตกตึกไปกระแทกกับพื้น … ไม่ตาย ! แต่มันก็ทำให้ประธานชเวต้องนั่งวีลแชร์มาจนถึงปัจจุบัน

ประธานชเวสะดุ้งจากภวังค์ เขาใช้แขนเสื้อปาดน้ำตาที่ซึมไหลออกมา มันเป็นอดีตอันแสนเจ็บปวด ที่ทำให้คนแก่กร้านโลกถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา

เวลาเดียวกัน ฮยอนจูเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับประธานชเว เมื่อถูกกอนอูถามด้วยความสงสัย … ฮยอนจูเป็นมะเร็งไขสันหลังตอนแปดขวบ รักษาหายดีตอนสิบขวบ ซึ่งเป็นช่วงเดียวกับที่พ่อของเธอจากไป เธอต้องเข้าไปอยู่บ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ไม่นานเธอก็หนีออกมา แต่ในที่สุดเธอก็ต้องกลับไปที่นั่น เพราะทนความหิวและความลำบากไม่ไหว พออายุสิบเจ็ดก็ถูกย้ายไปอยู่สถานสงเคราะห์ซึ่งประธานชเวเป็นเจ้าของ ตอนนั้นเองที่ประธานชเวให้เธอทุกอย่าง ให้เรียน ให้ทำกิจกรรมที่อยากทำ เขาใจดีกับเธอมาตลอดจนถึงตอนนี้

คืนนั้น ประธานชเวขอร้องฮยอนจูให้เลิกตามพวกแก๊งหลอกเอาบัตรประชาชน เขาอ้างเขาแก่และเหนื่อยกว่าจะไปต่อกรกับพวกชั่วเหล่านั้นอีกต่อไป ฮยอนจูเข้าไปสวมกอดประธานชเว ชายแก่ที่เขาเรียกว่าคุณปู่ แทนคำตอบว่าตกลง … ฮยอนจูน้ำตาไหลซึมออกมา เพราะเธอรู้ว่าเธอแค่ตกลงเพื่อให้คุณปู่สบายใจ

ต่อมา มีคุณป้าคนหนึ่งถูกพวกแก๊งทวงหนี้เข้ามาบุกทำลายร้าน แต่กลายเป็นว่าคุณป้าเป็นเหยื่อของพวกแก๊งหลอกเอาบัตรประชาชน … กอนอู อูจิน และฮยอนจู จึงวางแผนจัดการพวกมันให้สิ้นซาก

แต่ดูเหมือนว่าแผนจะล้มเหลว พวกชั่วยกพวกมาเต็มอัตราศึกนับสิบ ๆ คน ฮยอนจูที่นั่งดูต้นทางอยู่บนรถเห็นท่าไม่ดี จึงโทร. ไปหาประธานชเวเพื่อขอความช่วยเหลือ … เสียงปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงตกใจ “อะไรนะ !?”

EP.4 สงครามจบเมื่อมีคนตาย

ที่สถานีรถไฟใต้ดิน พวกนักเลงอันธพาลพร้อมไม้เบสบอลและท่อนเหล็กในมือกว่าสามสิบคน กอนอูกับอูจินมีเพียงมือเปล่าอยู่ในวงล้อม การต่อสู้อันดุเดือดได้เริ่มขึ้น ทั้งสองแยกพวกมันเป็นสองกลุ่ม ทั้งสองโดนพวกชั่วใช้ไม้เบสบอลกระหน่ำตีแต่ก็ยังปักหลักสู้สุดใจ

ถึงจะเป็นสุดยอดนักมวย แต่พวกมันมีเยอะเกินไป กอนอูถูกพวกมันไล่ตีจนหลังพิงกำแพง เขาพยายามเอามือขึ้นตั้งการ์ดแบบนักมวย ไม้และเหล็กยังระดมตีใส่กอนอูไม่หยุด

อูจินเหลือบไปเห็นกอนอูโดนรุมตีหลังพิงกำแพงอยู่ในมุมอับจึงรีบเข้าไปช่วย ระหว่างนั้น ฮยอนจูก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมอาวุธในมือ ทั้งสามส่งพวกมันไปนอนวัดหน้ากับพื้น แล้วก็พากันหนีไป แต่ …

แต่ไม่จบแค่นั้น พวกมันอีกจำนวนหนึ่งไปที่บ้านกอนอู พวกมันบุกเข้าไปในบ้านแล้วตีจนแม่สลบ แล้วลักพาตัวแม่ไป แต่ยังโชคดีที่ลูกน้องของประธานชเวมาช่วยเอาไว้ได้ทัน

สงครามจบเมื่อมีคนตาย

ประธานชเวเรียกทั้งสามมาพบ “ปล่อยให้ผู้ใหญ่เขาจัดการเถอะ เกมนี้ไม่ใช่เกมที่มีคนแพ้คนชนะ แต่สงครามนี้มันจะจบเมื่อมีคนตาย” ประธานชเวโกรธฮยอนจูที่ไม่รักษาสัญญา และทำให้กอนอูและแม่ตกอยู่ในอันตราย จากนั้นก็สั่งให้ฮยอนจูพาแม่กอนอูไปซ่อนตัวอยู่ที่บ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้า เพื่อความปลอดภัย

ประธานชเวรู้ดี การยุติเรื่องนี้มีเพียงทางเดียว นั่นคือต้องส่งมยองกิลไปนรก เขาเปิดตู้เซฟแล้วหยิบปืนขึ้นมาเล็ง

แผนการส่งมยองกิลไปลงนรกได้เริ่มขึ้นแล้ว สองมือมีดถูกเรียกตัวให้กลับมาสะสางเรื่องที่ค้างคา ส่วนกอนอู อูจิน และฮยอนจูถูกสั่งให้ไปขนเงินออกจากร้านหนังสือ

ด้านมยองกิลที่รู้ว่าลูกน้องชั้นสวะกว่าสามสิบคน โดนเด็กมือเปล่าสามคนอัดซะเละก็รู้ทันทีว่า สงครามได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เขาเรียกลูกน้องคนสนิททั้งสามมาพบทันที

มยองกิลเล่าเรื่องในอดีตให้ลูกน้องมือดีทั้งสามฟัง เมื่อสมัยที่ประธานชเวยังทำธุรกิจปล่อยเงินกู้นอกระบบ มีสุดยอดมือมีดห้าคนทำงานให้ มยองกิลฆ่าทิ้งไปสาม ยังมีอีกสองที่รอด “ว่ากันว่ามันฟันเอ็นร้อยหวายของพวกนักเลง 20 คนขาด ทำให้พิการทั้งหมด แล้วยังลืออีกว่ามันสู้ด้วยมีดคู่ไวขนาดแทงได้นาทีละร้อยครั้ง”

มยองกิลคาดว่าประธานชเวน่าจะมีเงินสดเก็บไว้ราว 5 หมื่นล้านวอน (ประมาณ 1,350 ล้านบาท) ที่ซ่อนเอาไว้ในร้านหนังสือ และเป็นเป้าหมายที่มยองกิลสั่งลูกน้องให้ไปขโมยเงินออกมา

ขนเงิน

วันนี้ ฮยอนจูไปที่ร้านหนังสือ เช่นเดียวกับกอนอูและอูจินที่เอากล่องเปล่าหลายสิบใบเตรียมเอาไว้ใส่เงินสด ทันใดนั้น ลูกน้องของมยองกิลก็ปรากฏตัวขึ้น ฮยอนจูโดนไม้เบสบอสฟาดเข้าที่กลางกบาลจนล้มลง เธอพยายามหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าออกมา แต่กลายเป็นว่าเธอถูกได้พวกชั่วแย่งไปได้ ก่อนที่มันจะใช้เครื่องช็อตไฟฟ้าจี้ใส่ตัวเธอจนสลบเหมือด … อย่างไรก็ตามไม่นานนักเธอก็ฟื้นขึ้นมา

ด้านกอนอูกับอูจินต้องเผชิญกับ ‘ยักษ์บอม’ ลูกน้องจอมถึกอึดทนของมยองกิล ทั้งสองใช้สกิลมวยเข้าจัดการ แต่ดูเหมือนว่ายักษ์บอมจะแข็งแกร่งเกินกว่าที่จะจัดการได้ง่าย ๆ กอนอูจึงตกลงให้อูจินเบี่ยงเบนความสนใจยักษ์ยอม เมื่อสบช่องเห็นโอกาส กอนอูจึงปล่อยหมัดซ้ายขวาอันหนักหน่วงของเขาเข้าใส่ยักษ์ไม่ยั้ง หลายสิบหมัดระดมแทรกเข้าที่เบ้าหน้าของยักษ์บอม ในที่สุด ยักษ์บอมก็ลงไปนอนกองกับพื้น

ทั้งสามช่วยกันบรรจุเงินใส่กล่องแล้วขนขึ้นรถจนไม่แน่นเอี๊ยด ทุกอย่างดูเหมือนจะเรียบร้อย แต่มยองกิลส่งลูกน้องมาเพิ่ม พวกมันไล่ขับตาม กลายเป็นฉากไล่ล่ากลางกรุงโซลอันดุเดือด ฮยอนจูกับอูจินอยู่บนฟอร์ดมัสแตงสีตำสุดเท่ของเธอ ส่วนกอนอูขับรถขนเงินอีกคัน สั่งให้กอนอูเหยียบให้มิด แต่น้ำหนักบรรทุกของเงินสดเต็มคันรถทำให้รถเร่งไม่ขึ้น ฮยอนจูจึงตัดสินใจขับเบียดรถฮันเด H-1 ของได้พวกชั่ว ก่อนจะพุ่งเข้าชนอย่างจังจนรถฮันเดพลิกตะแรงขวางถนน งานงอก !

ฮยอนจูบอกอูจินว่าต้องสละรถ ทั้งสองลงไปหยิบกระเป๋าที่บรรจุทองกับเงินสดอันหนักอึ้งออกมา แล้วทั้งสองก็พากันวิ่งไปหารถกอนอูอย่างทุลักทุเล ในขณะที่ไอ้พวกชั่วนับสิบกำลังวิ่งตามมา

EP.5 ภาพที่ไม่น่าดู

ฮยอนจูกับอูจินวิ่งตุปัดตุเป๋ เนื่องจากต้องแบกกระเป๋าที่มีทองคำแท่งและเงินสดอัดแน่นอยู่เต็มกระเป๋า เมื่อเห็นว่าพวกอันธพาลวิ่งตัวปลิวไล่ตามมา พวกเขาจึงโยนกระเป๋าทิ้ง ในขณะที่กอนอูก็เอากล่องบรรจุเงินสดออกจากรถ 2-3 ลัง เพื่อให้มีที่ว่างสำหรับฮยอนจูกับอูจิน เมื่อทั้งสองวิ่งขึ้นรถได้ กอนอูก็เหยียบคันเร่งหนีออกไปทันที

ประธานชเวคิดว่ามยองกิลต้องเลียนแบบวิธีการของเขาที่ใช้ในอดีต นั่นคือการปิดสถานพยาบาลเพื่อรักษาลูกน้องที่ได้รับบาดเจ็บอย่างผิดกฎหมาย

เมื่อรู้พิกัด มือมีดทั้งสอง กอนอู อูจิน และฮยอนจู ก็ไปบุกจัดการพวกลูกน้องชั้นสวะของมยองกิลที่กำลังรักษาตัวได้ทั้งหมด แล้วก็จับตัว ‘จางโด’ หนึ่งในลูกน้องคนสนิทของมยองกิล เอาไปทรมานในสถานที่ลับที่จัดเตรียมไว้

ภาพที่ไม่น่าดู

หนึ่งในมือมีดเรียกให้ฮยอนจูดูสิ่งที่เขากำลังจะทำกับจางโด ประธานชเวต้องการให้ฮยอนจูเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น …

จางโดที่ถูกปิดตาปิดปาก ตัวถูกมัดเอาไว้กับเก้าอี้ เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเลือด มือมีดอีกคนหยิบเอาเครื่องขัดสีรถยนต์ขึ้นมา เสียงปั่นของมอเตอร์ดังก้องเสียดหู เสียงขัดสีรถค่อย ๆ ถูกวางทาบลงบนขาอ่อนของจางโด เสียงกรีดร้องของจางโดด้วยความเจ็บปวดดังลั่นประสานกับเสียงมอเตอร์ ไม่นานนัก เสียงปั่นของมอเตอร์ก็หยุดลง หนังกำพร้าถูกเครื่องปั่นออกไปจนหมด ทิ้งไว้เพียงเนื้อสีแดง

มือมีดอีกคนใส่ถุงมือก่อนจะล้วงลงไปในถังน้ำเกลือ น้ำเกลือกับแผลสดสร้างความเจ็บปวดให้กับจางโด แต่นอกจากเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด จางโดก็ไม่ปริปากบอกข้อมูลอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

แล้วกระบวนการเดิมก็ถูกทำซ้ำอีกครั้งที่ขาซ้าย จางโดก็ยังไม่ปริปากพูดอะไรออกมา มีเพียงเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

กอนอูทำหน้าเหยเกกับภาพความโหดร้ายที่เห็น ในขณะที่ฮยอนจูทนดูไม่ไหว รีบเดินจ้ำออกไปอ้วกด้านนอก เธอโกรธประธานชเวมากที่บังคับให้เธอดูการทรมานอันโหดร้าย ประธานชเวเพียงแต่พูดว่า มันเป็นสิ่งที่เธอต้องเรียนรู้ ก่อนจะพูดซ้ำประโยคเดิม “สงครามนี้จะจบลงก็ต่อเมื่อมีคนตาย”

ประธานชเวเข้าไปนั่งเก้าอี้ประจันหน้ากับจางโด ลูกน้องที่รู้จักตัวตนของมยองกิลมากที่สุด ประธานชเวพยายามไซโคปั่นประสาทจางโดให้บอกทุกอย่าง และสัญญาว่าจะส่งไปอยู่ในประเทศที่ปลอดภัย พร้อมกับเงินที่พอใช้จ่ายได้ทั้งชีวิต มันเป็นเงื่อนไขที่มิอาจปฏิเสธได้จริง ๆ

จางโดคายข้อมูลที่รู้ออกมา เขาทำงานให้กับมยองกิลมา 5 ปี มีหน้าที่เก็บกวาดอาชญากรรมต่าง ๆ ที่มยองกิลก่อ และถ่ายคลิปแบล็กเมลมากกว่า 50 คน ซึ่งเก็บไว้ในตู้เซฟในห้องนอน

ประธานชเวถามถึงสถานที่ที่มยองกิลใช้เก็บทองคำแท่งจำนวนมหาศาล แต่จางโดบอกว่ามีคนเดียวที่รู้ คนคนนั้นคือ ‘ยักษ์บอม’

EP.6 ความตาย

คืนนั้นมีการดื่มฉลองกันที่บ้านของประธานชเว หลังจากคนอื่นเมาหลับไปกันหมดแล้ว ประธานชเวบอกกอนอูว่า พ่อฮยอนจูเป็นหนึ่งในลูกค้าเงินกู้ ที่เขาปล่อยกู้โดยไม่คิดดอกเบี้ย เพื่อนำเงินไปรักษาฮยอนจูในวัย 8 ขวบ ที่ป่วยเป็นมะเร็งไขสันหลัง แต่หลังจากทนทำงานอย่างหนักหลายปี จนฮยอนจูหายดี พ่อของเธอกลับตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง ทำไม ?

ตอนนั้น ประธานชเวให้ลูกน้องตามสืบหาเหตุผลที่ทำให้พ่อฮยอนจูตัดสินใจแบบนั้น จนได้รู้ว่ามยองกิลแอบไปเก็บดอก และใช้วิธีโหดร้ายสารพัด เมื่อรู้แบบนั้น เขาจึงตัดสินใจเลิกทำธุรกิจปล่อยเงินกู้นอกระบบ

ระหว่างนั้น มยองกิลก็สั่งให้ตำรวจหาตัวสองมือมีดให้เจอภายใน 5 ชั่วโมง ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาหลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดก็เจอบ้านของมือมีด มยองกิลกับลูกน้องจัดการกับมือมีดได้ไม่ยากเย็นนัก ก่อนที่มือมีดจะสิ้นลม มยองกิลได้ยื่นข้อเสนอที่มิอาจปฏิเสธได้ “บอกมาว่าประธานชเวกับมือมีดอีกคนอยู่ที่ไหน แล้วฉันจะไว้ชีวิตเมียแก ฉันสัญญา”

มยองกิลได้ข้อมูลที่มันต้องการ จากนั้นก็ฆ่าภรรยาท้องแก่ของมือมีดทิ้ง สัจจะไม่มีในหมู่โจรจริง ๆ

ต่อมา มยองกิลไปหามือมีดอีกคน คราวนี้มันจัดเดี่ยวแบบตัวต่อตัว การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น ด้วยสกิลการใช้มีดไม่มีทางเลยที่มยองกิลจะสู้มือมีดได้ มือมีดที่มีสกิลควงมีดคู่แทงได้ร้อยครั้งต่อนาที เป็นเพียงแต่ว่ามยองกิลไม่ได้โง่ มันใส่ทั้งเสื้อเกราะป้องกัน และติดมีดไว้ที่ปลายรองเท้า สุดท้ายมือมีดในตำนานก็สิ้นชื่อด้วยน้ำมือของมยองกิล

ในวันเดียวกัน มยองกิลพร้อมลูกน้องก็บุกไปที่บ้านประธานชเว ที่เหลือเพียงอูจินอยู่ที่บ้าน ส่วนฮยอนจูกับกอนอูออกไปข้างนอก … อูจินพยายามสู้อย่างสุดใจ แต่พวกมันมีเยอะเกินไป อูจินโดนแทงจมกองเลือดนอนกองอยู่กับพื้น

ประธานชเวนั่งวีลแชร์ลงลิฟต์ไปชั้นใต้ดินเพื่อไปเอาปืน เขาบรรจุกระสุนปืนรีวอลเลอร์ลำกล้องสั้นอย่างร้อนรน เมื่อบรรจุกระสุนเสร็จก็เป็นเวลาเดียวกับที่ลูกกระจ๊อกหน้าโง่ของมยองกิลวิ่งลงมาชั้นใต้ดิน ประธานชเวจึงลั่นไกใส่พวกมันทั้ง 6 คน กระสุนหมด ต้องบรรจุกระสุนใหม่ !

กระสุนบรรจุได้แค่ 6 นัด แต่พวกหน้าโง่ที่พร้อมรับกระสุนมีหลายสิบคน ไม่มีทางเลยที่ประธานชเวจะรอด ยักษ์บอมจัดการเหวี่ยงประธานชเวออกจากวีลแชร์ … มยองกิลมาปิดเกม มันกล่าวกับเจ้านายเก่าเป็นครั้งสุดท้าย “เห็นแก่ท่านประธานที่เคยมีบุญคุณ ผมจะไม่ทำให้ท่านทรมาน” ทันใดนั้นเอง มันก็ใส่มีดเสียบเข้าที่จุดสำคัญ ประธานชเวสิ้นใจ ณ วินาทีนั้น

ผ่านไปพักใหญ่ กอนอูกับฮยอนจูกลับมาที่บ้าน ทั้งสองเห็นไฟลุกท่วมบ้านจึงตกใจร้องโวยวายออกมายกใหญ่ ทั้งสองฝ่าเพลิงที่ควันดำเมี่ยมเข้าไปในบ้าน ฮยอนจูลงไปชั้นใต้ดินแต่ดูเหมือนมันจะสายไปเสียแล้ว เธอได้แต่ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ ที่เห็นประธานชเวนอนเลือดท่วมเป็นศพอยู่กลางเปลวเพลิง ในขณะที่กอนอูแบกร่างของอูจินออกมาด้านนอก กอนอูพยายามเช็กชีพจร อูจินตายหรือไม่ ?

ตัดภาพไปที่ห้องผ่าตัด แพทย์และพยาบาลจำนวนหลายคนพยายามช่วยชีวิตอูจินอย่างเร่งรีบ แต่ทว่า โรงพยาบาลไม่มีเลือดเพียงพอเนื่องจากภาวะโรคระบาด หรือว่าอูจินต้องมาตายเพราะเหตุนี้จริง !?

EP.7 การล้างแค้น

กอนอูมีเลือดกรุ๊ปเดียวกับอูจิน เขาจึงบริจาคเลือดเพื่อใช้ในการผ่าตัด พยาบาลแจ้งว่าเลือดที่บริจาคไม่เพียงพอ แต่กอนอูขอร้องแกมบังคับให้พยาบาลดูดเลือดจากตัวเขาให้พอสำหรับการผ่าตัด “ผมเป็นนักมวย เอาเลือดไปให้พอเท่าที่ต้องการเลยครับ ผมไม่เป็นไร”

ระหว่างนั่งรออยู่ด้านนอกอย่างใจจดใจจ่อ กอนอูก็ได้รับข่าวดี “การผ่าตัดราบรื่นดี”

6 เดือนผ่านไป …

กอนอูกับอูจินอยู่ที่บ้านแถบชนบท ซึ่งเป็นบ้านของเลขาโอ เลขาของประธานชเว เวลาหกเดือนที่ผ่านมาเขาฝึกซ้อมมวยอย่างหนัก เพื่อจะไปล้างแค้นมยองกิล เมื่อเห็นว่าได้เวลาอันสมควร เลขาโอมอบเงิน 300 ล้านวอนให้ทั้งสองและจัดที่ทางให้พวกเขาไปอยู่ที่โซล

ที่โซล กอนอูกับอูจินวางแผนจัดการตามที่ประธานชเวเคยสอน นั่นคือการรวบรวมคนที่โดนมยองกิลรังแกมาเป็นพวก เมื่อผนึกกำลังกันไม่มีทางที่มยองกิลจะสู้ได้แน่นอน

พันธมิตรคนสำคัญคือ ฮงมินบอม ทายาทแชบอลที่โดนมยองอิลแบล็กเมลและทำร้ายร่างกายสารพัด พวกเขาใช้การติดต่อผ่านข้อความ IG แล้วเรื่องมันก็ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ ฮงมินบอมตกลงจะร่วมมือ

ฮงมินบอมติดต่อผู้เชี่ยวชาญทางเทคโนโลยี และตำรวจไซเบอร์ให้มาจัดการกับมยองกิล สิ่งที่ฮงมินบอมต้องการคือ ทำลายคลิปที่ถ่ายแบล็กเมลเขา ผู้เชี่ยวชาญเสนอวิธีการแฮ็กโทรศัพท์มยองกิลผ่านเครือข่ายไวไฟ

แผนการแฮ็กสำเร็จอย่างง่ายดาย ฮาร์ดไดรฟ์ที่ใช้เก็บคลิปแบล็กเมลคนสำคัญ 50 คนถูกทำลายไปแล้ว

มยองกิลกลับมาบ้านถึงจะรู้ตัวว่า ข้อมูลที่เก็บอยู่ในฮาร์ดไดรฟ์ถูกทำลายไปแล้ว

EP.8 ทองคำแท่ง

ที่แท้แล้ว มยองกิลมีคลิปแบล็กเมลสำรองเอาไว้ในโน้ตบุ๊ค มันหัวเราะออกมาอย่างผู้ชนะ

เวลาเดียวกันนั้น มยองกิลสั่งลูกน้องให้ไปจับตัวเลขาโอเป็นตัวประกัน จากนั้นก็ส่งภาพและข้อความไปหากอนอู ให้ไปเจอกันที่นัดพบ ไม่งั้นจะฆ่าเลขาโอทิ้งซะ

กอนอู อูจิน และอีกหนึ่งนักธนูหลานสาวของเลขาโอตามไปยังสถานที่นัดพบ … ณ ห้างสรรพสินค้าร้างที่ไร้ผู้คน การต่อสู้แบบเดิมได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง พวกลูกกระจ๊อกนับสิบของมยองกิลสู้กอนอูกับอูจินไม่ได้เลย แถมเวลานี้มีสาวนักธนูคอยเป็นสไนเปอร์ยิงธนูจากระยะไกล ทั้งสามจึงจัดการพวกอันธพาลชั้นสวะได้อย่างง่ายดาย

‘ยักษ์บอม’ โดนจับมัดใส่หลังรถ อูจินให้รุ่นพี่อดีตนาวิกโยธินเอายักษ์บอมไปทรมาน เพื่อเค้นเอาข้อมูลที่ซ่อนทองคำแท่งของมยองกิลมูลค่าหลายหมื่นล้านวอน

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะโดนซ้อมหนักแค่ไหน แต่ยักษ์บอมไม่ยอมปริปากอะไรแม้แต่คำเดียว มันได้แต่หัวเราะออกมาเป็นการเย้ยพร้อมกับท้าทาย “ซ้อมหนัก ๆ เลย ฮะฮะฮ่า” แล้วยักษ์บอมก็ทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด มันกัดลิ้นเพื่อจบชีวิตตัวเอง กอนอูจึงตัดสินใจโทร. เรียกรถพยาบาล … ด้วยความที่กอนอูเป็นคนดี๊ดี ไม่ต้องการให้ใครตาย แม้มันจะชั่วช้าแค่ไหนก็ตาม

ระหว่างนั้น มยองกิลส่งลูกน้องไปสังหารผู้ที่มีส่วนร่วมในการทำลายคลิป ฮงมินบอมถึงกับสติแตกที่รู้ว่ามยองกิลยังมีคลิปแบล็กเมลอยู่ในมือ สถานการณ์ตอนนี้ของสองเพื่อนซี้ กอนอู อูจิน จะต้องต่อสู้กับมยองกิลด้วยตัวเอง

ด้านมยองกิลก็นัดให้กอนอูกับอูจินมาพบที่ฟาร์มปลา มยองกิลถือมีดจ่อที่คอหอยของเลขาโอ ในขณะที่ทุกอย่างกำลังตึงเครียด จู่ ๆ สาวนักธนูก็โผล่ขึ้นมา จังหวะนั้นเอง เธอปล่อยลูกธนูพุ่งเข้าที่มือมยองกิล เมื่อโดนธนูปักมือ มันจึงรีบหนีหางจุกตูด … ทั้งสามช่วยเลขาโอได้สำเร็จ

ณ จุดนี้ ตำรวจพบศพที่ฟาร์มปลา จึงขอหมายค้นบ้านของมยองกิล ที่นั่นตำรวจพบโทรศัพท์มือถือของคนที่มยองอยู่หลายสิบเครื่อง ซึ่งเป็นหลักฐานสำคัญที่ใช้เอาผิดมยองกิล

“หลักฐานแน่นขนาดนี้ แม้แต่ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ก็ช่วยมันไม่ได้” ตำรวจผู้ทำคดีบอกกับกอนอู แต่ปัญหาตอนนี้คือยังจับตัวมยองกิลไม่ได้

กอนอูโทร. ติดต่อกับจางโดเพื่อช่วยให้ตามจับมยองกิล จางโดขอเงิน 1 พันล้านวอนเป็นข้อแลกเปลี่ยน เลขาโอจึงเอาเงินสด 1 พันล้านวอนมาให้ … เมื่อได้เงินเรียบร้อย จางโดให้ข้อมูลเส้นทางหลบหนีของมยองกิล มันจะใช้เรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ไปเวียดนาม วิธีคือทั้งสองต้องขึ้นเรือไปด้วย

บนเรือขนส่งสินค้า กอนอูกับอูจินใช้สกิลนักมวยต่อสู้กับมยองกิลและยักษ์บอมจนเลือดสาดสลบเหมือดคามือ … แต่

แต่ที่เซอร์ไพรส์กว่านั้น ทองคำแท่งอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์ตู้หนึ่งบนเรือ ทองคำแท่งมูลค่า 8.4 หมื่นล้านวอน กอนอูตัดสินใจนำทองคำแท่งทั้งหมดไปช่วยเหลือผู้คน ฮงมินบอมจึงรับปากว่าจะทำตามความประสงค์ของกอนอู โดยจะจัดตั้งเป็นมูลนิธิการกุศล

หลังเรื่องทุกอย่างจบลง ฮงมินบอมให้เงินจำนวนมากเป็นรางวัลกับกอนอูและอูจิน แล้วทั้งสองก็กลับไปหาแม่ ทั้งสามโผเข้ากอดกันอย่างมีความสุข

ฮยอนจูหายไปไหน ?

หลังจากประธานชเวตาย ฮยอนจูเสียใจมาก เธอหายตัวไปนับแต่วันนั้น ผ่านไปประมาณ 6 เดือน เธอเขียนจดหมายหาเลขาโอ เนื้อหาระบุว่าเธอไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก เพราะอยู่เกาหลีแล้วอดคิดถึงประธานชเวไม่ได้

Source : Bloodhounds จาก Netflix