ความเดิมตอนที่แล้ว : มาตาไปแสดงตัวกับอากงอาม่าว่าเป็นหลาน แต่โดนอากงไล่ตะเพิดอย่างกับหมูกับหมา ด้วยเหตุผลเดียวคือ อากงโกรธและรับไม่ได้ที่พ่อเกรซเป็น LGBTQIA2S+ ถึงขั้นต่อพ่อตัดลูกตัดหลาน ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่เกี่ยวอะไรกับมาตาเลย แต่ก็โดนห่างเลขไปด้วย ในขณะที่หมอปุริมกำลังเซ็งกับนัดบอดกับลูกสาวรัฐมนตรีที่กำลังจะมาถึง
มาตาลดา ตอนที่ 3 รีแคป : หมอปุริมตัดสินใจรับเลี้ยงหมาจรจัดตามคำขอร้องของมาตา นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทั้งสองเริ่มสนิทกัน …
วันนี้ หมอปุริมบังเอิญเจอมาตาอีกครั้งระหว่างหาซื้อเสื้อในร้านหนังสือ 555 … มาตาหยิบหนังสือทำเค้กยื่นให้ แล้วเสนอให้เขาทำเค้กแบบนี้ มันดูน่าอร่อยดี หมอปุริมตอบกลับไปด้วยใบหน้าเรียบเฉยตามสไตล์ “ขอโทษนะแต่เราไม่ได้สนิทกัน”
เป็นแต่เพียงว่า มาตาตอบกลับด้วยประโยคที่หมอปุริมไม่คาดคิด “เออจริง เราไม่ได้สนิทกัน งั้นเรามาสนิทกันมั้ยคุณ” มาตายิ้มให้ รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยพลังใจดี ที่ค่อย ๆ เติมเต็มคุณหมอโรคหัวใจที่ไม่มีหัวใจ
จากนั้น มาตาก็เปิดประสบการณ์ใหม่เรื่องการกินให้หมอปุริมอีกครั้ง ด้วยการชวนไปร้านปิ้งย่าง #หมอปุริมผู้ไม่เคยกินหมูกระทะ … มาตาไม่เข้าใจว่าหมอปุริมเป็นคนยังไงถึงไม่เคยกินอาหารประเภทปิ้งย่าง เขาจึงอธิบายด้วยน้ำเสียงแบบอาจารย์ที่กำลังสอนอินเทิร์น “คนไข้ที่มาให้ผมรักษาก็เพราะว่ากินของพวกนี้มากเกินไปนั่นแหละ”
แต่คำสั่งสอนของอาจารย์หมอหรือจะมาหยุดยั้งปิศาจหมูกระทะอย่างมาตาได้ เธอจึงบอกสุดยอดความอร่อยของการกินหมูกระทะ นั่นคือ การที่น้ำหมูมันไหลลงมารวมกับซุปผัก ตอนสุดท้ายคือน้ำซุปมันจะหวาน แล้วมันก็จะอร่อยมาก ๆ ๆ ๆ มาตาพูดไปพร้อมกับใบหน้าที่แสดงถึงความฟิน
หมอปุริมหยิบตะเกียบคีบเนื้อหมูลงไปจิ้มน้ำจิ้มแล้วค่อย ๆ เอาเข้าปาก ถึงกับอึ้ง จากนั้นคุณหมอก็กินไม่หยุดเลย แหม่
ความเมตตาเกิดจากหัวใจ
ต่อมา ค่ำนี้ฝนตกหนักมาก หมอปุริมขับรถกำลังจะเลี้ยวเข้าบ้าน เขาเห็นมาตาเนื้อตัวเปียกปอนยืนถือร่มให้น้องหมาจรจัดที่เพิ่งคลอดลูก เขาจึงเรียกให้มาตาขึ้นรถพามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวที่บ้าน ก่อนที่เขาจะออกไปเอาน้องหมาจรจัดกับลูก ๆ มาไว้ในบ้าน
มาตาตั้งชื่อให้น้องหมาจรจัดว่า ‘โอลีฟ’ เพราะมันหน้าเหมือนแฟนป๊อปอาย ส่วนลูก ๆ มันอีกสองตัวชื่อ ป๊อปอายกับพลูโต
หมอปุริมนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในวัยเด็ก เขาเคยขอพ่อเลี้ยงน้องหมาเป็นรางวัลที่สอบได้ที่หนึ่ง แต่พ่อไม่อนุญาต ด้วยเหตุผลว่าน้องหมาจะทำให้เขาเสียสมาธิในการอ่านหนังสือ
มาตาเสนอให้หมอปุริมรับเลี้ยงมันจะได้สมกับที่เป็นหมอหัวใจ หมอปุริมโต้กลับด้วยความรู้ทางวิชาการว่า ความรักไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหัวใจเลย ณ จุดนี้ มาตามองตาคุณหมอแล้วพูดว่า “ใครบอกว่าความรักล่ะ ความรักมันเกิดจากสมอง ความเมตตาต่างหากที่เกิดจากหัวใจ” หมอปุริมอึ้งกับคำพูดของมาตา ทั้งสองนั่งจ้องตากันอย่างนั้น เหมือนกับส่งผ่านความรู้สึกบางอย่างให้แก่กัน
คำพูดของมาตาดังกึกก้องอยู่ในหัวของหมอปุริม เขาจึงตัดสินใจฝ่าฝืนคำสั่งพ่อเป็นครั้งแรก ทำให้พ่อไม่พอใจที่เขาเอาหมาจรจัดมาเลี้ยงในบ้าน แต่มันกลับเป็นครั้งแรกเช่นกันที่เขาเริ่มรู้สึกเป็นตัวของตัวเอง … เขาสัญญากับมาตาว่า “เราจะเลี้ยงหมาตัวนี้ไปด้วยกัน” มาตากระโดดด้วยความดีใจเหมือนกับถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง
และเจ้าโอลีฟก็กลายเป็นตัวเชื่อม ที่ทำให้หมอปุริมกับมาตาลดาได้ใกล้ชิดกัน
วันต่อมา มาตาจึงขอให้หมอปุริมสอนทำเค้ก มาตาหยิบกล้วยหอมใหญ่ยาวและโค้งงอขึ้นมาลูบ ๆ คลำ ๆ “อุ๊ย มาตาชอบกินกล้วย กล้วยเป็นหนึ่งน่ากินมาก ต้องอร่อยมากแน่ ๆ เราจะทำเค้กกล้วยหอมกันใช่มั้ย” หมอปุริมทำท่าเขิน ๆ ก่อนจะสะอึกออกมา 555
Photos : Ch3Thailand
ดู มาตาลดา EP.3 ที่ Ch3Plus : คลิกที่นี่