สรุปเนื้อเรื่อง เรื่องตลก69 เดอะซีรีส์ (2023) 6ixtynin9 the Series

เรื่องตลก69 เดอะซีรีส์ สปอยล์ : หญิงสาวตกงานรับกล่องพัสดุปริศนาที่มาส่งถึงหน้าประตูห้อง แล้วชีวิตนับจากนั้นก็พลันซวยบัดซบราวโชคชะตาเล่นตลก …

EP.1 กล่องพัสดุปริศนาที่หน้าห้อง

ด้วยภาวะวิกฤติที่เกิดจากโรคระบาดกระทบกับเศรษฐกิจไปทั่วโลก บริษัทประกันภัยที่ ตุ้ม (รับบทโดย ใหม่ ดาวิกา) ทำงานก็ไม่ต่างไปจากบริษัทอื่น บริษัทจำเป็นต้องเลย์ออฟคนออกจำนวน 12 คน โดยใช้วิธีเขย่าเซียมซีเสี่ยงโชคทำนายชะตา ง่าย ๆ คือ ถ้าหมายเลขที่บริษัทเลือกตรงกับหมายเลขเซียมซีของใคร คนนั้นจะเป็นคนดวงซวยถูกเลิกจ้าง และหนึ่งในนั้นก็คือตุ้ม

ตุ้มเก็บข้าวของที่ออฟฟิศใส่ลังกระดาษ แล้วขับรถเก๋งห้าประตูสีแดงรุ่นบุโรทั่งกลับมาที่ห้องเช่าซอมซ่อ ตุ้มยกลังกระดาษเดินไปหน้าลิฟต์แล้วค่อย ๆ เอียงตัวไปกดปุ่ม ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงนั้นจึงบอกกับตุ้มว่า “ถ้าจะขึ้นลิฟต์ น่าจะต้องรอนานหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มชี้ไปที่แผ่นกระดาษ A4 ที่เขียนข้อความด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ลิฟต์เสีย” ที่ตกอยู่หน้าลิฟต์

ชายหนุ่มจึงอาสาช่วยยกลังกระดาษขึ้นมาส่งที่ห้อง ตุ้มอยู่ห้องหมายเลข 6 แต่ความที่นอตยึดป้ายห้องหลวม ทำให้เวลาปิดประตูแรง ๆ ป้ายจะหมุนกลับมาเป็นเลข 9 เมื่อตุ้มเดินมาถึงห้องเธอจึงเอานิ้วเขี่ยป้ายให้กลับไปเป็นเลข 6 เหมือนเดิม ก่อนจะไขกุญแจเข้าห้อง

ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย “มีคนเคาะห้องผิดบ่อยมั้ยครับ ?”

“ก็มีบ้างค่ะ”

เมื่อเข้าไปในห้อง ตุ้มเอื้อมมือไปหยิบลังกระดาษจากมือชายหนุ่มแล้วกล่าวขอบคุณ ชายหนุ่มทำหน้าตาบื้อ ๆ ซื่อ ๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ขอนมซักแก้วได้มั้ย นมสดครับ” … ชายหนุ่มกระดกแก้วดื่มนมจนหมด ตุ้มได้แต่ยืนมองแล้วก็ฝืนยิ้ม ก่อนจะเอ่ยถามว่าจะเอาอีกแก้วมั้ย ? ชายหนุ่มตอบกลับอย่างไม่ลังเล “อีกแก้วก็ดีครับ”

ชายหนุ่มดื่มนมแก้วที่สองจนหมด เขากล่าวขอบคุณแล้วเดินออกจากห้องไป ตุ้มปิดประตูห้อง สักพัก ป้ายหมายเลขห้องก็หมุนจากเลข 6 มาเป็นเลข 9

กล่องกับความฝัน

ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน ตุ้มจมอยู่กับจิตหดหู่ นั่งเท้าคางระหว่างรอต้มมาม่า ตุ้มใช้ชีวิตผ่านไปแต่ละวันด้วยความห่อเหี่ยว โดยไม่รู้ว่าอนาคตของตัวเองอยู่ตรงไหน นั่งกอดเขาเหม่อลอยปล่อยความคิดไปอย่างไร้จุดหมาย ถึงขนาดเก็บไปฝันว่าอยากจบชีวิตตัวเองไปซะให้รู้แล้วรู้รอด … ในฝัน ตุ้มหยิบปืนรีวอลเวอร์ขนาดลำกล้อง 2 นิ้วจากในลิ้นชักออกมา เธอหยิบมันขึ้นมากรอกปากแล้วค่อยใช้นิ้วเหนี่ยวไก แชะ แชะ แชะ แชะ แชะ โป้ง เลือดสาดกระจายทั่วไปทั้งห้อง

แต่มันเป็นเพียงฝัน มันเป็นฝันที่บางทีตุ้มอยากให้มันเกิดขึ้นจริง ๆ ? หรือมันเป็นเพียงฝันที่สะท้อนความหดหู่ที่กินลึกลงไปถึงจิตใต้สำนึก ?

รุ่งขึ้น ตุ้มตื่นขึ้นด้วยเสียงปลุกจากโทรศัพท์บ้านที่ใช้ติดต่อภายในรุ่นโบราณกาล เสียงกริ๊งที่ดังสนั่นไปห้าห้องเจ็ดห้อง ทำให้ตุ้มต้องค่อย ๆ เอื้อมมือไปคว้าหูโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู เสียงจากปลายสายเป็นเสียงไอ้โรคจิตคนหนึ่งกำลังช่วยตัวเอง เสียงครางอันน่าสมเพชของมันดังลั่นเข้ามาในโสตประสาทของตุ้ม เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาแล้วถอดหายใจกับความบัดซบที่ต้องเจอ

ให้อาหารนก อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ตุ้มก็เอาขยะไปทิ้ง หน้าห้องมีกล่องพัสดุวางอยู่ ตุ้มหยิบมีดมาแกะกล่องพัสดุ เธอมองของในกล่องนั้นอยู่นาน มองมันอยู่อย่างนั้น ก่อนจะตัดสินใจเอาเทปกาวติด แล้วเอามันไปวางไว้ที่หน้าห้องเหมือนเดิม

เรื่องมันก็น่าจะจบตรงนี้ ถ้าไม่มีผู้ชายเดินมาสะดุดกล่องจนล้ม ตุ้มจึงเปิดประตูออกมาดู ชายคนนั้นจึงยกกล่องให้เธอแล้วบอกว่า “พัสดุครับพี่” ตุ้มจึงเอื้อมมือไปรับกล่องพัสดุกลับเข้าห้องมาอีกครั้ง

ชายผู้ไม่ใช่คนดี

ระหว่างนั้น ตุ้มโทร. ไปถามเพื่อนสนิทว่าถ้าเจอเงินล้านอยู่ในกล่องวางอยู่หน้าห้องจะทำยังไง เพื่อนตุ้มตอบกลับมาว่า ถ้าเป็นเธอจะวางมันเอาไว้ที่เดิม … ทันทีที่วางสาย ก็มีเสียงเคาะประตูดังลั่น เสียงเคาะดังต่อเนื่องไม่หยุด ตุ้มรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณว่าเจ้าของกล่องกำลังมาทวงของคืน

ตุ้มค่อย ๆ แง้มประตูออกไป โดยมีโซ่เซฟตี้คล้องอยู่ด้านใน “ประทานโทษนะครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าเห็นกล่องพัสดุที่วางไว้หน้าห้องหรือเปล่าครับ ?”

“ไม่ ไม่เห็น” ตุ้มตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

ชายที่ใครก็ดูออกว่าไม่ใช่คนดีจ้องตาตุ้มไม่กะพริบ “มีอะไรบางอย่างบอกผมว่าคุณไม่ได้พูดความจริง แต่เอาเถอะครับ ไม่เห็นก็ไม่เห็น” พูดจบมันก็เดินจากไปพร้อมด้วยลูกน้องอีกคน

ตุ้มสั่นไปทั้งตัว เธอรีบปิดประตูแล้วเอาเงินแบงก์พันที่มัดด้วยหนังยางเป็นปึก ๆ จำนวนหลายสิบปึกออกจากกล่อง แล้วเอาไปใส่ในถุงพัสดุใช้แล้ว จากนั้นก็โยนมันขึ้นไปซ่อนไว้บนหลังตู้เสื้อผ้า ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้มันไม่รอให้ตุ้มเดินมาเปิด มันใช้ส้นเท้าของมันถีบประตูเข้ามา มันถีบทีเดียวประตูห้องก็เปิดออกอย่างง่ายดาย มันเดินปรี่มาหาตุ้มที่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ คราวนี้มันไม่ใช้ปากพูด มันใช้ฝ่ามือพูด ฝ่ามือด้าน ๆ ของมันตบเข้าที่หน้าของตุ้มอย่างแรง ความรุนแรงระดับสิบทำเอาตุ้มทรุดลงไปนั่งกองกับพื้น เลือดไหลออกปากออกจมูกไม่หยุด แต่สิ่งที่มันต้องการคือเงินที่อยู่ในกล่อง มันเพียงแค่ตบสั่งสอนที่ตุ้มโกหก

ชายฉกรรจ์ทั้งสองผู้ไม่ใช่คนดีรื้อข้าวของทั่วห้องเพื่อหาเงินของมัน มันหาทุกซอกทุกมุม คนหนึ่งหาในไมโครเวฟ ในตู้เย็น ในตู้เสื้อผ้า อีกคนหนึ่งก็ไปหาในห้องน้ำ … ตุ้มยังคงตัวสั่น เลือดยังคงกบปากกบจมูกไม่หยุด ตุ้มพยายามพยุงตัวขึ้นแล้วหันไปมองชายที่สวมเสื้อวอร์มสกรีนด้านหลัง ‘ครรชิต มวยไทย’ จังหวะที่มันกำลังเปิดตู้เสื้อผ้า ถุงเงินก็ร่วงลงมา ตุ้มอาศัยจังหวะที่มันก้มลง คว้าเอาแจกันขนาดใหญ่ฟาดเข้าที่ท้ายทอยของมันอย่างแรง ทีเดียวเท่านั้น ชายฉกรรจ์อกสามศอกก็หมดสติลงไปนอนแน่นิ่งกับพื้น

เมื่อได้ยินเสียงแจกันแตก ชายอีกคนก็รีบเดินออกจากห้องน้ำมาดู เมื่อมันเห็นลูกน้องนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น มันจึงเดินเข้าไปหาตุ้มแล้วตบอีกสองฉาดใหญ่ ก่อนจะเหวี่ยงร่างอันผอมแห้งแรงน้อยของตุ้มกระเด็นกระดอนไปอยู่บนเตียง จากนั้นมันก็ขึ้นคร่อม แล้วใช้สองมือบีบคอตุ้ม มันหวังให้หญิงสาวขาดใจตายคามือของมัน

ตุ้มที่ผอมแทบจะหนังหุ้มกระดูกไม่มีทางที่จะมีแรงสู้ชายหุ่นล่ำบึ้กได้เลย ไม่ได้เลยจริง ๆ ตุ้มกวาดมือไปมาจนไปเจอเข้ากับมีด มีดปลายแหลมที่ตุ้มหยิบมาเปิดกล่องพัสดุ มีดเล่มนี้แหละคือทางรอดทางเดียว ตุ้มหยิบมันขึ้นมาแล้วแทงเข้าไปที่สีข้างของชายผู้ไม่ใช่คนดี เพียงมีดเดียวมันก็สิ้นลมหายใจ

ร่างที่เขียวช้ำ เลือดที่กบปาก ตาที่แดงก่ำ ตุ้มค่อย ๆ ดันตัวเองให้ลุกขึ้น เสียงโทรศัพท์บ้านก็ดังลั่นขึ้น เสียงของมันดังจนแสบแก้วหู มันดังไม่หยุด ตุ้มค่อย ๆ พาร่างสะบักสะบอมของตัวเองเดินไปยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา “อ่าห์ ๆ ๆ” เสียงไอ้โรคจิตที่กำลังช่วยตัวเองก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

EP.2 ตำรวจไทย

กล่องเงินสดมูลค่านับล้านบาทที่วางอยู่หน้าห้องตุ้ม เป็นเงินที่ ครรชิต (รับบทโดย อมรเอก มิเกลลี่) สั่งให้ลูกน้องเอาไปวางไว้หน้าห้องหมายเลข 9 เพื่อเป็นค่าจ้างล้มมวยให้กับ ‘เสี่ยโต้ง’ มาเฟียสายดาร์ก ที่มีฉากหน้าเป็นผู้จัดการบริษัทประกันภัย หัวหน้าของตุ้ม ผู้มีทักษะในการเจรจาประนีประนอม คนเดียวกับที่เลย์ออฟพนักงานด้วยวิธีเสี่ยงเซียมซี

ผ่านไปหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืน ลูกน้องทั้งสองหายไปพร้อมเงิน ครรชิตได้แต่นอนเอามือก่ายหน้าผาก คิดยังไงก็คิดไม่ตก ทำไมลูกน้องคนสนิทที่เขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ๆ ถึงได้เชิดเงินแล้วหนีไป

ตำรวจไทย

ที่โรงพัก ตุ้มนั่งรอแจ้งความที่หน้าห้องร้อยเวร เธอนั่งรออยู่อย่างนั้นเพียงคนเดียว เวลาผ่านไปพักใหญ่ มีตำรวจนายหนึ่งเปิดประตูออกมากดน้ำดื่มที่ตู้กดน้ำ ตำรวจเห็นตุ้มนั่งอยู่จึงเอ่ยปากถามว่ามาทำอะไร ? ตุ้มจึงตอบกลับว่ามาแจ้งความ …

“แจ้งเรื่องอะไรครับ ?” ตำรวจหัวเกรียนถามต่อ ขณะมีแก้วกรวยกระดาษถืออยู่ในมือ

“ฆาตกรรมค่ะ”

“ได้คิวหรือยังครับ ?” ตำรวจยิงคำถามต่อ ตุ้มจึงยกกระดาษคิวขึ้นแทนคำตอบ ก่อนที่ตำรวจนายนั้นจะเดินกลับเข้าห้องไป … ตุ้มยังคงนั่งรออย่างนั้นต่อไป เธอก้มหน้ามองดูบัตรคิว ก่อนจะถอดหายใจออกมาเฮือกใหญ่ … ตำรวจไทย

สักพัก ผู้ชายด่ากันก็ดังออกจากด้านในห้อง ก่อนที่ตำรวจจะเดินกอดคอหนึ่งผู้ชายคนหนึ่งออกมา ตุ้มเงยหน้าขึ้นมอง ภาพที่เห็นทำให้เธอตัดสินใจลุกขึ้นแล้วรีบเดินออกมาจากโรงพักทันที

ตุ้มรีบกลับมาที่ห้อง เธอค่อย ๆ ดึงมีดออกจากร่างของชายผู้ไม่ใช่คนดี แล้วนำมันไปล้างคราบเลือดที่ซิงค์ล้างจาน จากนั้นก็ลากศพสองศพมาไว้ที่กลางห้อง แล้วนำผ้าปูที่นอนมาคลุม จังหวะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ที่อยู่กับศพก็ดังขึ้น ตุ้มยืนมองเหมือนกับกำลังใช้ความคิดเพื่อตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง

ใช่ ตุ้มเปลี่ยนใจ เธอเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทร. หมายเลข 191 เจ้าหน้าที่ปลายสายรับโทรศัพท์ของตุ้ม แต่ตุ้มก็เกิดเปลี่ยนใจอีกครั้ง เธอรีบวางสายทันที

ตุ้มลากร่างชายไร้วิญญาณไปไว้ในตู้เสียผ้า ก่อนจะอำพรางโดยการเอาผ้ามาปิดคลุมเอาไว้ ร่างของชายอีกคนตุ้มลากเอาไปยัดไว้ในหีบเหล็ก หลังทำความสะอาดคราบเลือดจนหมด ตุ้มก็เอาเงินสดมานับ เธอแบ่งเงินสดส่วนหนึ่งประมาณ 1 แสนบาทใส่ซองเอกสารสีน้ำตาล พร้อมกับเขียนจดหมายด้วยลายมือส่งไปให้แม่ ส่วนเงินที่เหลือ ตุ้มใส่ห่อพัสดุแล้วพันด้วยเทปกาวเอาไปซ่อนไว้ในถังชักโครก

ตุ้มเปิดดูวิดีโอรีวิวการไปเมืองนอกโดยการใช้พาสปอร์ตปลอม เมื่อได้ข้อมูล ตุ้มจึงอาบน้ำแต่งตัวออกไปติดต่อขอทำพาสปอร์ตปลอมทันที

EP.3 คนจะซวยช่วยไม่ได้

ตุ้มไปที่ค่ายมวยของครรชิต เพื่อติดต่อขอทำพาสปอร์ตปลอม ตามคำแนะนำจากคลิปรีวิวในอินเทอร์เน็ต โดยมีราคาค่าพาสปอร์ตกับวีซ่าไปฟินแลนด์รวมหนึ่งแสนบาท ตุ้มตกลงและจ่ายค่ามัดจำไป 5 หมื่น ครรชิตนัดให้มารับของตอน 4 ทุ่ม

จากนั้น ตุ้มก็ไปซื้อลังหวายขนาดใหญ่เท่ากับร่างของผู้ชายสูง 179

ช่วงเวลาเดียวกัน ไอ้สำอางกับไอ้ใบ้ ลูกน้องสองคนของครรชิตก็ไปตามหาเงินที่หายไป เมื่อไปถึงมันเห็นรถมอเตอร์ไซค์จอดอยู่ ทั้งสองจึงขึ้นไปที่ห้องหมายเลข 9 ห้องที่เป็นจุดส่งมอบเงิน ทีนี้มันได้ข้อมูลจากคนบนตึกว่า เห็นชายสองคนสวมชุดสีเขียว สกรีนข้อความด้านหลังเสื้อ ‘ครรชิต มวยไทย’ ยืนคุยอยู่กับผู้หญิงที่ห้องหมายเลข 6

ไอ้สำอางกับไอ้ใบ้จึงไปยืนสังเกตการณ์อยู่ที่หน้าห้องของตุ้ม สักพัก ป้ายหมายเลขห้องก็หมุนกลับจากเลข 6 เป็นเลข 9 ไอ้สำอางจึงสะเดาะกุญแจเข้าไป ทั้งสองเข้าไปค้นหาเงินในห้อง แล้วมันก็ถึงกับผงะ เมื่อพบศพที่หนึ่งอยู่ในหีบเหล็ก อีกศพอยู่ในตู้เสื้อผ้า … ไอ้สำอางรีบโทร. ไปหาครรชิตทันที ครรชิตครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วสั่งไอ้สำอางให้เก็บทุกอย่างเข้าที่เหมือนเดิม ณ จุดนี้ ครรชิตได้กลิ่นความฉิบหายลอยมา โดนไอ้เสี่ยโต้งหักหลังซะแล้ว !?

ทีนี้ เสี่ยโต้งก็ส่งลูกน้องให้มาตามสืบเช่นกัน ลูกน้องเสี่ยโต้งสังเกตเห็นไอ้สำอางกับไอ้ใบ้ใส่ชุดวอร์มสีเขียนสกรีนด้านหลัง ‘ครรชิต มวยไทย’ มันก็รู้ในทันทีว่าเป็นคนของครรชิต มันจึงรีบโทร. แจ้งเสี่ยโต้งทันที

หลังไอ้สำอางไอ้ใบ้ออกมาจากห้องของตุ้ม ลูกน้องเสี่ยโต้งก็สะเดาะกุญแจเข้าไป มันนั่งสูบบุหรี่หันไปมองรอบ ๆ เพื่อต่อจิ๊กซอว์ประมวลเหตุการณ์ ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปทิ้งก้นบุหรี่ในชักโครก แต่พอจะกดน้ำดันไม่มีน้ำออกมาซะอย่างนั้น จังหวะนั้นเอง ตุ้มก็กลับเข้าห้องมาพอดี พร้อมกับลังหวายขนาดใหญ่ ลูกน้องเสี่ยโต้งจึงรีบพาตัวออกจากห้องน้ำแล้วเข้าไปซ่อนอยู่ในตู้เสื้อผ้า

ตุ้มใช้ร่างอันผอมแห้งของเธอลากศพในตู้เสื้อผ้ามาใส่ไว้ในลังหวาย แต่ศพเริ่มแข็งแล้ว ขาข้างขวามันแข็งจนงอเก็บเข้าลังหวายไม่ได้ ตุ้มจึงเดินเข้าห้องน้ำไปล้างมือที่เปื้อนเลือด ตอนนี้เองที่ตุ้มเหลือบไปเห็นก้นบุหรี่ในชักโครก ตุ้มคว้ามีดปลายแหลมเล่มเดิมมองไปรอบ ๆ ก้มลงมองใต้เตียง ก่อนจะค่อย ๆ เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าอย่างช้า ๆ ค่อย ๆ ก้าวทีละก้าวอย่างช้า ๆ ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

ซวยบัดซบ

เสียงเคาะประตูทำเอาหัวใจตุ้มแทบหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ตุ้มนิ่งอึ้งหลายวินาทีก่อนจะเดินไปเปิดประตู เสียงจากชายหน้าตาหล่อเหลาสวมชุดตำรวจครึ่งท่อนอยู่ที่อีกฟากของประตู “ขอเข้าไปคุยข้างในได้มั้ยครับ ?”

ชายในชุดตำรวจครึ่งท่อนไม่รอให้ตุ้มอนุญาต เขาถือวิสาสะผลักประตูห้องเข้าไป ตุ้มสะดุ้งเล็ก ๆ ด้วยความตกใจ เมื่อชายหนุ่มเข้ามาในห้อง เขาก็แนะนำตัวกับตุ้มด้วยน้ำเสียงสุภาพนุ่มนวลว่าเป็นตำรวจสืบราชการลับ กำลังปฏิบัติหน้าที่ตามจับนักร้องแร็ปเปอร์ชื่อดังที่กำลังมั่วสุมปาร์ตี้ยากันที่ห้องข้าง ๆ เขาจึงจะขออนุญาตตุ้มปีนระเบียง

ระหว่างนั้นสายตาของตำรวจหนุ่มก็สอดส่ายไปในห้อง จนไปพบเข้ากับขามนุษย์ที่ชี้โด่ชี้เด่ออกมาจากลังหวาย ตำรวจหนุ่มชักปืนออกจากซองปืนเล็งไปที่หญิงสาวร่างผอมแห้งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า “คุกเข่าลงกับพื้นเดี๋ยวนี้ เอามือไว้บนหัว” ตุ้มตกใจทำมีดในมือหล่น แล้วทำตามคำสั่งทันที สีหน้าและจังหวะการหายใจบอกได้ว่า ตุ้มตกใจช็อกสุดขีด

ตำรวจหนุ่มเดินไปดูรอบ ๆ ห้อง ก่อนที่จะค่อย ๆ เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ปืนในมือเล็งไปที่ตู้เสื้อผ้า ลูกน้องเสี่ยโต้งก็ถือปืนในมือเช่นกัน เมื่อประตูเปิดออก เสียงปืนก็ดังรัว ๆ แปดนัด ปัง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ … หลังเสืยงปืนสงบ ตุ้มที่ตอนนี้คุกเข่าหมอบอยู่กับพื้นมืออุดหูก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นไปมอง แล้วก็พบว่าห้องนี้มีศพเพิ่มขึ้นอีกสองศพ !!

คำถามคือ เสียงปืนแปดนัดไม่มีใครได้ยินเลยเหรอ ? คำตอบคือ ข้างห้องมั่วสุมปาร์ตี้ยา กำลังเล่นเกมยิงซอมบี้ คนในห้องจึงคิดว่าเป็นเสียงจากในเกม

แล้วคนอื่น ๆ ในตึกล่ะ ไม่ได้ยินเสียงปืนเลยเหรอ ? คำตอบคือแทบทุกห้องในตึกออกไปทำงานกันหมด

ตุ้มกำลังช็อกกับเหตุการณ์ซวยบัดซบที่เกิดขึ้น จู่ ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง ตุ้มเปิดประตูห้องก็เจอกับหญิงสาวหน้าตายิ้มแย้มแนะนำตัวเองว่าชื่อ ‘จิ๋ม’ … จิ๋มอยู่ห้องหมายเลข 6 เหมือนกันแต่อยู่ชั้นล่างถัดไป ต้องการมาขอน้ำปลาเอาไปตำส้มตำกินกับเพื่อน ๆ ที่เพิ่งมาต่างจังหวัด จิ๋มบอกว่าเธอไล่เคาะประตูทุกห้องแต่ไม่มีใครอยู่เลย ตุ้มจึงบอกว่าจะเอาลงไปให้เอง

ตุ้มลากศพสองศพไปไว้ในห้องน้ำ ก่อนจะออกไปซื้อลังหวายเพิ่ม แต่ก่อนจะออกไปตุ้มแวะเอาน้ำปลาไปให้จิ๋ม จิ๋มก็เฟรนด์ลี่ดึงมือตุ้มเข้ามากินส้มตำด้วยกัน ตุ้มจึงเออออเดินไปร่วมโต๊ะด้วย คุยไปคุยมาตุ้มก็ได้เห็นรูปแฟนของจิ๋ม แฟนของจิ๋มคือตำรวจหนุ่มที่ตอนนี้กลายเป็นศพอยู่ในห้องของเธอ ตุ้มสตั๊นไปหลายวิ

ถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง

ผู้บริหารบริษัทประกันภัยตัดสินใจจะไม่จ่ายเงินชดเชย 10 เดือนตามกฎหมาย เนื่องจากบริษัทขาดสภาพคล่องอย่างหนัก แต่จะให้เงินเป็นค่าสินน้ำใจ 5 หมื่นบาท และจะได้แค่ 6 คนจากทั้งหมด 12 คน เสี่ยโต้งที่มีหน้าฉากเป็นผู้จัดการบริษัทประกันภัย จึงได้รับมอบหมายให้ไปเจรจา

คุณสุวัฒน์คือฉากหน้าของเสี่ยโต้งที่ตุ้มรู้จัก ระหว่างทางที่ตุ้มออกไปซื้อลังหวาย คุณสุวัฒน์ก็โทร. มานัดให้ตุ้มไปเจอกันที่ร้านกาแฟข้างออฟฟิศ … ตุ้มไปถึงก่อน เธอสั่งอเมริกาโน่ร้อนใส่น้ำตาลสิบช้อน

เมื่อคุณสุวัฒน์มาถึงก็อธิบายสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้ตุ้มฟัง “ถ้าบริษัทปิดและประกาศล้มละลาย ตุ้มก็จะไม่ได้เงินชดเชยตามกฎหมาย บริษัทจึงอยากให้พนักงานบางคนเท่าที่ให้ได้” จากนั้น เขาก็หยิบซองที่ใส่เงินสดห้าหมื่นบาทยื่นให้ ตุ้มมองไปที่ซองสีขาวพักหนึ่งแล้วหยิบซองนั้นขึ้นมาแล้วส่งคืนให้คุณสุวัฒน์ ตุ้มขอสละสิทธิ์ “เอาไปให้คนอื่นดีกว่าค่ะ”

“คุณตุ้มถูกหวยมาเหรอครับ ?”

“ค่ะ รางวัลที่หนึ่งเลยค่ะ” พูดจบ ใบหน้าของตุ้มก็ปรากฏรอยยิ้มเล็ก ๆ ออกมา

EP.4 ทุกสิ่งล้วนเกิดจากความเข้าใจผิด

ลูกน้องอีกคนของเสี่ยโต้งตามเข้ามาในห้องของตุ้ม มันเดินสำรวจภายในห้อง ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องน้ำ มันเห็นศพอยู่ในอ่างอาบน้ำ มันเหลือบไปเห็นตำรวจสวมชุดครึ่งท่อนอยู่หลังประตูห้องน้ำ มันหยิบปืนออกมาลั่นไกใส่ตำรวจนายนั้น ตำรวจที่มันเข้าใจว่ายังมีชีวิตอยู่ ก่อนมันจะโทร. ไปแจ้งเสี่ยโต้งโดยใช้จิตมโนของมันว่า ครรชิตหักหลัง “ผมว่าไอ้ครรชิตมันเล่นไม่ซื่อ ตอนนี้มันเอาตำรวจเข้ามาวุ่นวายด้วยแล้ว” … เมื่อได้ยินดังนั้น เสี่ยโต้งจึงสั่งให้ลูกน้องรีบออกมาทันที

ณ จุดนี้ ลูกน้องของครรชิตก็บอกกับนายของมันว่า “เสี่ยโต้งหักหลัง” ส่วนลูกน้องของเสี่ยโต้งก็บอกนายของมันว่า “ครรชิตเล่นไม่ซื่อ”

ลังหวายสองลังมาส่งที่คอนโด ตุ้มกำลังขึ้นลิฟต์เดินไปที่ห้อง จังหวะนั้นก็เจอกับจิ๋มโดยบังเอิญ ด้วยความเฟรนด์ลี่ จิ๋มจึงอาสาช่วยตุ้มยกลังหวายไปที่ห้อง แม้ว่าตุ้มจะไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่จิ๋มก็คะยั้นคะยอจะช่วย จิ๋มเข้ามาในห้องก็ทำตัวสนิทสนมพูดนู่นคุยนี้ไม่หยุด คุยไปคุยมาจิ๋มก็ขอตุ้มเข้าห้องน้ำ แต่ตุ้มเดินไปขวางเอาไว้ ก่อนจะอ้างว่าแฟนเธออยู่ข้างใน จิ๋มจึงทำท่ายิ้ม ๆ แบบเข้าใจ แล้วกระซิบข้าง ๆ หูตุ้ม “แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก งั้นหนูไปก่อนนะพี่” จิ๋มยิ้มให้ตุ้มก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไป

ทีนี้ ด้วยความทะลึ่งทะเล้นของจิ๋ม จึงชวนเพื่อนอีกสองคนมาแอบส่องดูว่าตุ้มทำอะไรกับแฟนในห้อง ทั้งสามสาวสลับกันปีนดูไปมาผ่านช่องพัดลมดูดอากาศ ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ตุ้มกำลังลากศพของนายตำรวจหนุ่มออกมาจากห้องน้ำด้วยความทุลักทุเล แต่กลายเป็นว่าภาพที่ทั้งสามสาวเห็น เป็นภาพที่ตุ้มกำลังใช้ปากให้กับผู้ชายซะอย่างนั้น จิ๋มจึงขอปีนขึ้นไปดูบ้าง ภาพที่เธอเห็นคือ ผู้ชายคนนั้นคือแฟนหนุ่มของเธอ

จิ๋มเสียใจมากเพราะคิดว่าแฟนของเธอนอกใจ เสียใจคนเดียวไม่พอ ยังมีเพื่อนคอยเสี้ยมอีก “มันกล้าฉิบหาย มันเอากันบนหัวมึง” ก่อนเพื่อนจอมเสี้ยมจะแนะนำวิธีชำระแค้น คือ ตัด ‘ตัวเดียวอันเดียว’ ของมันทิ้งซะ …

“แค่จู๋อันเดียว เดี๋ยวมึงก็หาใหม่ได้ มันเป็นการรักษาศักดิ์ศรีของตัวเองนะ” เมื่อเสี้ยมจนจิ๋มเชื่อ เพื่อนก็บอกแผนการให้จิ๋มทำทีเป็นไม่รู้ไม่เห็น จากนั้นก็ยั่วผู้ชายขึ้นเตียง แล้วหาจังหวะมัดมือมัดขา ตอนนี้แหละหยิบมีดออกมาตัดไอ้นั่นซะ ยังไม่สาแก่ใจ ไอ้นั่นที่ตัดออกมาก็เอาไปปั่น แล้วเอาไปทำลาบให้ตุ้มกิน

จิ๋มฟังแผนการทั้งหมดจนมาถึงตอนสุดท้าย ที่เอาจู๋ปั่นไปทำลาบให้ตุ้มกิน ก็ยิ้มออกมาด้วยความชอบใจ

ตัดภาพไปที่อีกมิติหนึ่ง นายตำรวจหนุ่มที่โดนยิงตายกำลังนั่งให้สัมภาษณ์กับเจ้าหน้าที่จำแนกคนไปสวรรค์นรก เขาอ้อนวอนขอกลับไปใช้ชีวิตอีกแค่วันเดียว แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงเจ้าหน้าที่ก็ไม่ยอม แล้วอยู่ดี ๆ ตำรวจหนุ่มก็คว้าปืนขึ้นมาขู่ แล้วก็จับเจ้าหน้าที่ใส่กุญแจมือ มัดเท้า ปิดปาก จากนั้นก็พาตัวเองกลับมายังโลกมนุษย์ใหม่อีกครั้ง

ที่ห้องหมายเลข 6 ตุ้มกำลังโทร. ไปหาเพื่อนสนิทเพื่อขอยืมรถกระบะ เธออ้างว่าจะขนหนังสือไปบริจาค แล้วตุ้มก็ออกไปข้างนอก เอาเงินบาทไปแลกเป็นเงินยูโร … เมื่อตุ้มออกจากห้องไป นายตำรวจก็ฟื้นขึ้นมาจากความตาย ลุกขึ้นมาจากลังหวาย !?

EP.5 ความตายเป็นเรื่องประหลาด

ตุ้มไปเอารถกระบะที่บ้านของ ฝน เมื่อไปถึงตุ้มกลับเจอฝนนอนน้ำลายฟูมปากอยู่กับพื้น มีกระปุกยาวางอยู่ข้างตัว ตุ้มลากเพื่อนสนิทขึ้นรถแล้วรีบพาไปส่งโรงพยาบาลด้วยความร้อนใจ เวลาผ่านไปจนค่ำ หมอช่วยชีวิตฝนฟื้นจากความตายสำเร็จ

หลังฟื้น ฝนรู้สึกตัวเองเปราะบางเกินกว่าจะอยู่เพียงลำพัง การถูกแฟนทอมทิ้งไปหาผู้หญิงอื่นทำให้ฝนแทบหมดกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ ฝนคะยั้นคะยอจะไปกับตุ้ม “แกไม่คิดว่าฉันอยู่คนเดียวแล้วจะฆ่าตัวตายอีกเหรอ” ในเมื่ออยากไปนัก ตุ้มจึงพาฝนไปด้วย

ตุ้มขับรถกระบะอีซูซุสีเขียวโดยมีฝนนั่งข้างคนขับ ทั้งสองช่วยกันยกลังหวายสามกับหีบเหล็กอีกหนึ่งจากห้องขึ้นท้ายรถกระบะ ก่อนตุ้มจะขับรถไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง ที่เปลี่ยวไร้ผู้คน ไม่มีแม้แต่แสงไฟ ตุ้มปิดไฟรถแล้วขับช้า ๆ จนไปถึงแหล่งน้ำแห่งหนึ่ง จากนั้นก็ค่อย ๆ ลากลังทิ้งลงน้ำ ฝนแปลกใจที่ตุ้มขับรถมาที่นี่ ไหนบอกว่าจะเอาหนังสือไปบริจาค “ในนั้นมันไม่ใช่หนังสือใช่ปะ แกเป็นบ้าอะไรอะ มันไม่ใช่หนังสือใช่ปะ ?”

เมื่อเพื่อนสงสัยมาก ตุ้มจึงเปิดลังให้ฝนดูสิ่งที่อยู่ด้านใน ฝนถึงกับผงะ พูดอะไรไม่ออกอีกเลยหลังจากได้เห็นสิ่งที่อยู่ด้านในลัง มันเป็นศพมนุษย์ !

เวลานี้เป็นเวลา 4 ทุ่ม ตุ้มขับรถกระบะอีซูซุคันเดิมไปที่ค่ายมวยไทยครรชิต เพื่อเอาพาสปอร์ตและวีซ่าตามนัด เมื่อไปถึงไฟถูกปิดมืดเหมือนไม่มีคนอยู่ ตุ้มพยายามเรียก “มีใครอยู่มั้ยคะ ?” จังหวะนั้น วิโรจน์ หนึ่งในลูกน้องคนสนิทของครรชิตก็ปรากฏตัว ยืนจังก้าพร้อมกับอาวุธปืนกึ่งอัตโนมัติลำกล้องสั้นขนาด .380 ในมือ ปากกระบอกปืนเล็งไปที่ตุ้ม …

“เจ้านายของผมเชิญคุณไปพบหน่อย” สิ้นเสียงของวิโรจน์ ฝนก็เดินเข้ามา วิโรจน์จึงหันปากกระบอกปืนไปที่ฝนแล้วลั่นไกส่งกระสุนออกไปหนึ่งนัด ฝนล้มลงไปนอนแน่นิ่งในทันที ก่อนที่มันจะเดินไปซ้ำนัดที่สองเพื่อให้แน่ใจ

เวลานี้เป็นเวลาสี่ทุ่มสี่สิบห้า ตุ้มขับรถกระบะอีซูซุสีเขียว วิโรจน์นั่งด้านคนขับถือปืนเล็งไปที่ตุ้ม ตุ้มยังคงขับรถไปเรื่อย ๆ วิโรจน์มันคงเบื่อมันจึงดันคาสเซ็ตเทปเข้าไปในเครื่องเล่น เสียงเพลงก็ดังขึ้น …

“ดินเจ้าเอ่ยข้าเคยอยู่ใกล้มาก่อน ดินอุ่นร้อนและเย็นก็เป็นเพื่อนฉัน ยามเมื่อเขาร้างไปไกล ใจก็ยังนึกหวั่น ๆ นี่อีกสักกี่วันถึงมา … ดินอ้างว้างระทมขื่นขมตรมเศร้า ดินก็เหมือนเช่นเรารักเขาหนักหนา เขาเป็นเหมือนเจ้าดวงใจ ดินเรียกเขาคืนมา บอกเขาเถิดดินจ๋าข้าคอย”

วิโรจน์เมื่อได้ฟังเพลงนี้ของ ผ่องศรี วรนุช ก็ถึงกับสีหน้าเปลี่ยนไป มันมีท่าทางที่เศร้าไม่เหลือเค้ามือปืนนักฆ่าผู้โหดเหี้ยมเหลืออยู่เลย แล้วมันก็บอกให้ตุ้มจอดรถใต้สะพาน ตุ้มหันไปมองหน้ามันสักพักก่อนจะเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “เป็นไรอะ ?”

“ผมคิดถึงแม่ คืนที่แม่ตาย แม่ขอให้ผมร้องเพลงนี้ให้ฟัง แต่ผมร้องยังไม่ทันจบแม่ก็ตายไปซะก่อน” วิโรจน์ตอบ ขณะที่น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

ตุ้มหันไปถามต่อ แม่ของเขาเป็นอะไรตาย ? วิโรจน์จึงเล่าด้วยน้ำเสียงสะอื้น “แม่ผมชอบทำเล็บ เชื้อราขึ้นสมอง ตะไบที่ใช้ทำเล็บคงสกปรก” ตุ้มฟังคำตอบแล้วถึงคิ้วขมวดด้วยความสงสัย อิหยังวะ เธอจึงเอ่ยปากถามไปว่า แม่เขาทำเล็บที่ร้านไหน

คำถามนี้วิโรจน์ไม่ตอบ แต่มันกลับร้องไห้หนักกว่าเดิม ตุ้มอาศัยจังหวะนั้นแย่งปืนจากมือวิโรจน์ จนเกิดยื้อแย่งปืนกัน ปัง ปัง ! เสียงปืนดังขึ้นสองนัด

แล้วเรื่องบ้าบอก็เกิดขึ้นอีกครั้ง สมพันธ์ ลูกน้องของเสี่ยโต้งที่ตายอยู่ในลังหวายกลับฟื้นขึ้นมาจากความตาย สมพันธ์พาตัวออกมาจากลังหวาย ก่อนจะโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วเดินกลับบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

EP.6 สิ่งใดในโลกล้วนถูกกำหนด (ตอนจบ)

เสี่ยโต้งกับครรชิตเดินทางมาที่เซฟเฮ้าส์ตามที่นัดหมาย เซฟเฮ้าส์ที่ว่าคือห้องหมายเลข 9 ชั้น 16 ชั้นเดียวกับห้องของตุ้ม … ครรชิตโยนรูปถ่ายที่เสี่ยโต้งนัดเจอกับตุ้มที่ร้านกาแฟข้างออฟฟิศลงบนโต๊ะ เสี่ยโต้งหยิบรูปขึ้นมาดูแล้วอธิบายว่า ตุ้มเป็นพนักงานที่บริษัทของเขาที่เพิ่งถูกเลิกจ้าง ที่นัดเจอกันก็เพราะจะเอาเงินชดเชยไปให้

ครรชิตฟังคำอธิบายของเสี่ยโต้งแล้วก็ยิ้มออกมา ยิ้มขบขันกับคำแก้ตัวของเสี่ยโต้ง คำแก้ตัวซึ่งเขาไม่เชื่อเลยแม้แต่นิดเดียว ครรชิตจึงให้เสี่ยโต้งไปที่ห้องของตุ้ม

สถานการณ์ติดล็อก

ที่ห้องหมายเลข 6 ห้องของตุ้ม ครรชิตกับเสี่ยโต้งยืนประจันหน้ากัน ทันใดนั้น สำอางกับไอ้ใบ้ก็ออกมาจากตู้เสื้อผ้า ทั้งคู่เข้าไปล็อกตัวเสี่ยโต้ง ในมือถือปืนกึ่งอัตโนมัติขนาด 9 มม. จ่ออยู่ที่หัวของเสี่ยโต้ง อีกคนจ่อไปที่ลำตัว ตอนนี้เอง ครรชิตบอกเหตุผลที่เขาจำเป็นต้องสังหารเสี่ยโต้ง เพื่อเป็นการล้างแค้นให้กับลูกน้องของเขาที่ถูกฆ่า แต่ …

แต่ครรชิตยังพูดไม่ทันจบ ลูกน้องของเสี่ยโต้งอีกสองคนที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องก็ออกมาล็อกคอครรชิตเอาไว้เช่นกัน ในมือก็ถือปืนจ่อไปที่หัวและที่ลำตัวของครรชิต ณ จุดนี้ ต่างฝ่ายต่างตกอยู่ในสถานการณ์ติดล็อก ต่างฝ่ายต่างมีปืนจออยู่ที่กบาลของเจ้านายตัวเอง (หนึ่งในลูกน้องของเสี่ยโต้งก็คือ สมพันธ์ที่ฟื้นขึ้นมาจากความตาย)

เวลาเดียวกัน ตำรวจชุดปราบปรามยาเสพติดได้เบาะแส คืนนี้จะมีการส่งยากันที่ข้างห้องของตุ้ม จึงนำกำลังตำรวจสิบกว่านายไปบุกจับกุม เมื่อกำลังตำรวจไปถึงจึงเข้าไปเคาะห้องของตุ้ม เพื่อจะปีนเข้าไปห้องข้าง ๆ

ไอ้ใบ้เดินไปเปิดประตู เมื่อเห็นว่าเป็นตำรวจ ทุกคนจึงเก็บปืนแล้วทำตัวเป็นปกติ สารวัตรชุดปราบปรามจึงเข้ามาขออนุญาตครรชิตใช้ระเบียงเป็นทางผ่านให้เจ้าหน้าที่ปีนไปห้องข้าง ๆ ครรชิตตอบอนุญาตด้วยสีหน้างง ๆ

ต่อเมื่อตำรวจออกจากห้องไปหมดแล้ว ทุกคนในห้องก็กลับมาเล็งปืนเข้าหากันเหมือนเดิม เสี่ยโต้งโดนปืนจ่อกบาล ครรชิตก็โดนปืนจ่อกบาลเช่นกัน

ทีนี้ ในห้องข้าง ๆ ห้องตุ้ม ณ เวลานี้ ซอนนี่ พ่อค้ายารายใหญ่มาส่งยาให้กับแร็ปเปอร์ดัง ทัด ไททานิค ทันใดนั้น ตำรวจสิบกว่านายพร้อมอาวุธในมือก็บุกเข้ามาในห้อง ไอ้ซอนนี่มันไม่ยอมให้จับง่าย ๆ ลูกน้องของมันก็เช่นกัน ปืนในมือของพวกมันก็เล็งไปที่ตำรวจเช่นกัน ต่างฝ่ายต่างยืนถือปืนเล็งเข้าหากัน จึงเกิดเป็นสถานการณ์ติดล็อกเช่นกัน ถ้ามีกระสุนนัดแรกดังขึ้นเมื่อไร สถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นสถานที่ตายหมู่ของทุกคนอย่างแน่นอน

ตัวเดียวอันเดียว

ช่วงเวลาเดียวกัน ที่ห้องหมายเลข 6 ชั้น 15 จิ๋มเริ่มยั่วยวนแฟนตำรวจหนุ่มตามที่เพื่อนวางแผนเอาไว้ให้เป๊ะ ๆ เธอยั่วยวนจนตำรวจหนุ่มดึ๋งดั๋งแข็งปัง จากนั้นก็พากันขึ้นไปบนเตียง ตำรวจหนุ่มตัวเกร็งไปทั้งด้วยความเสียวกระสันที่เกิดจากการเล้าโลม จิ๋มหยิบกุญแจมือล็อกแขนแฟนหนุ่มไว้กับหัวเตียง ขาก็มัดด้วยเชือก ตรึงตำรวจหนุ่มไว้ทั้งสี่ด้านเป็นรูปกากบาท

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน จิ๋มหยิบมีดขึ้นมา ก่อนจะใช้มีดเล่มนั้นตัดตัวเดียวอันเดียว เลือดสาดกระจายไปทั่วห้อง เวลาไม่นานนัก ตำรวจหนุ่มก็สิ้นใจอย่างน่าอเนจอนาถ ตายไปทั้งที่ร่างกายไม่ครบสามสิบสาม

จิ๋มหยิบเอาตัวเดียวอันเดียวของแฟนหนุ่มมาใส่ลงในเครื่องปั่นน้ำผลไม้ ก่อนจะกดปุ่ม เสียงเครื่องปั่นทำงานดังลั่น เลือดก็กระจายไปทั่ว ทั้งร่างอันเปลือยเปล่าของจิ๋มเต็มไปด้วยเลือด เธอนั่งมองเครื่องปั่นด้วยอาการช็อกกับสิ่งที่เพิ่งทำลงไป

เสียงกริ่งโทรศัพท์

ตัดกลับมาที่ห้องหมายเลข 6 ห้องของตุ้ม ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ปืนยังจ่ออยู่ที่หัวของครรชิตและเสี่ยโต้ง … ในขณะที่ห้องข้าง ๆ ก็เช่นเดียวกัน ตำรวจกับซอนนี่ยังยืนประจันหน้ากันอยู่อย่างนั้น ไม่มีใครกล้าลั่นไกก่อน

แล้วทันใดนั้น เสียงกริ่งโทรศัพท์บ้านในห้องตุ้มก็ดังขึ้น เสียงกริ่งของโทรศัพท์รุ่นโบราณ เสียงอันดังลั่นของมันไปกระตุ้นให้หนึ่งในนั้นตกใจ ความตกใจทำให้นิ้วชี้กดแรงเหนี่ยวไกลั่นกระสุนออกจากลำกล้อง ปัง ! กระสุนนัดแรกถูกยิงออกไป เสียงปืนอีกหลายสิบนัดก็ตามมา

ไม่ถึงนาทีเสียงปืนก็สงบลง … ศพแรกผ่านไป ศพสองศพสามค่อย ๆ ผ่านไป เสี่ยโต้ง ครรชิต และลูกน้อง ตำรวจนับสิบ ซอนนี่ และลูกน้อง ทุกคนนอนแน่นิ่งจมกองเลือดอยู่กับพื้น

เวลาเดียวกัน ตุ้มกลับมาถึงคอนโด หลังจากนำศพฝนกลับไปที่บ้าน แล้วจัดฉากว่าฝนใช้ปืนจบชีวิตตัวเอง

ตุ้มมาถึงห้องก็หันมองไปรอบ ๆ กับสภาพที่เละเทะ ศพกลาดเกลื่อนไปทั่วทั้งห้อง เสียงกริ่งโทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด ตุ้มแสดงสีหน้าละห้อยออกมาอย่างชัดเจนกับโชคชะตาที่ได้รับ ตุ้มค่อย ๆ เดินไปที่โทรศัพท์แล้วค่อย ๆ ยกหูขึ้น “อ่าห์ ๆ” เสียงไอ้โรคจิตคนเดิมกำลังช่วยตัวเองดังกรอกหูตุ้ม

โทรศัพท์จากไอ้โรคจิตคนนี้น่ะเหรอที่เป็นจุดทริกเกอร์ของการตายหมู่ที่เกิดขึ้น !

ชาติที่มีความสุขที่สุดในโลก ?

ตุ้มค่อย ๆ วางหูโทรศัพท์ ก่อนจะไปเปิดถังชักโครกหยิบเงินสดที่ซ่อนเอาไว้ใส่กระเป๋า พร้อมด้วยเสื้อผ้าไม่กี่ชุดที่เตรียมเอาไว้ ตุ้มถือกระเป๋าเดินออกมาจากห้อง เธอได้แต่หวังว่าความซวยบัดซบทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะกลายเป็นอดีต เมื่อเธอขึ้นเครื่องไปฟินแลนด์ไฟลท์ตีสองที่สุวรรณภูมิ ระหว่างทางที่ขับรถไป ข่าวด่วนก็รายงานเหตุยิงปะทะจนมีผู้เสียชีวิตมากกว่ายี่สิบคน และบุคคลต้องสงสัยที่ตำรวจกำลังตามล่าคือ ตุ้ม !

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ ตุ้มจอดรถเสร็จก็รีบจ้ำเข้าไปในเทอร์มินอล แต่ตุ้มถึงกับชะงักเมื่อเห็นตำรวจหลายนายยืนดักรออยู่ด้านหน้า ตุ้มเปลี่ยนใจทันที เธอกลับมาที่รถแล้วรีบขับออกไป

ตุ้มไปเช่าห้องพักข้างทางแห่งหนึ่งซุกหัวนอนคืนนี้ บนเตียงของห้องเช่าราคาถูกแห่งนี้ ตุ้มนอนหลั่งน้ำตาออกมาแล้วก็ฟุบหลับไป

เวลาผ่านไปไม่นานนัก ตุ้มก็ตื่นขึ้นมา เธอเปิดกระเป๋าแล้วหยิบรูปพ่อแม่ขึ้นมาดู ในหัวก็นึกภาพของตัวเองในวัยเด็กที่มีชีวิตที่มีความสุขกับพ่อแม่ ตุ้มนั่งชันเข่ามองรูปอยู่อย่างนั้น … พ่อแม่ของตุ้มเป็นคนใต้ ครอบครัวเป็นมุสลิม วิถีชีวิตแบบชาวบ้านเมื่อเธอยังเป็นเด็กมันชั่งอบอวลไปด้วยรอยยิ้มและความสุข

ตุ้มตัดสินใจอีกครั้ง เธอขับรถออกมาจากห้องเช่า ไปยังสถานที่เปลี่ยวห่างไกลผู้คน ที่นั่น ตุ้มหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าที่บรรจุเงินทิ้งลงไปในแหล่งน้ำ เผาพาสปอร์ต ก่อนที่ตุ้มจะเดินหายไปในความมืด ทิ้งรถเก๋งห้าประตูสีแดงรุ่นบุโรทั่งเอาไว้ที่นั่น

สรุปประเด็นตอนท้าย

• รุ่งขึ้นชายหาปลาเจอกระเป๋าเสื้อผ้าของตุ้ม มีเงินสกุลยูโรยูในนั้นจำนวนมาก
• แม่ได้รับจดหมายตุ้ม พร้อมเงินสดประมาณสองแสนบาท
• ทุกคนตายหมด ยกเว้นสมพันธ์ที่กลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง จากพรที่เขาเคยขอเอาไว้กับป้าเจ้าหน้าที่จำแนกคนขึ้นสวรรค์ลงนรก จากการที่เขาช่วยป้าแกที่ถูกตำรวจหนุ่มมัดมือมัดเท้า สมพันธ์จึงขอกลับไปมีชีวิตอีกครั้ง “จนกว่าบอลไทยจะได้ไปบอลโลก” ทำให้เขากลายเป็นมนุษย์ที่อายุยืนที่สุดในโลก โดยมีอายุมากถึง 326 ปี
• ไอ้โรคจิตที่โทร. หาตุ้มคือชายที่ช่วยตุ้มยกลังกระดาษในวันที่ลิฟต์เสีย และขอดื่มนมสดสองแก้ว สุดท้ายไอ้โรคจิตก็ถูกตำรวจจับ ตำรวจพบรูปภาพแอบถ่ายใต้กระโปรงผู้หญิงในคอมพิวเตอร์ของมันเป็นจำนวนมาก

จบบริบูรณ์

Images : Netflix
ดู เรื่องตลก69 เดอะซีรีส์ ที่ Netflix : คลิกที่นี่