Queen of Tears EP.1 : ฮยอนอูพยายามประคับประคองความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด ทั้งที่บ้านและที่ทำงาน ที่สุดแล้วเขาก็แบกรับความกดดันเอาไว้ไม่ไหว จนตัดสินใจครั้งสำคัญเกี่ยวกับอนาคต แต่กลับได้รู้ความจริงที่น่าตกใจยิ่งกว่า
5 ปีก่อน ฮงแฮอิน (รับบทโดย คิมจีวอน) กลับมาจากไปเรียนเมืองนอก เธอปลอมตัวเข้าทำงานที่ห้างควีนส์ในฐานะเด็กฝึกงาน โดยไม่มีใครรู้ว่า เธอคือทายาทรุ่นที่สามของควีนส์กรุ๊ป
ความเป็นเด็กฝึกงานนิสัยเสียของแฮอิน เป็นที่ซุบซิบนินทาของพนักงาน ทำให้ แบคฮยอนอู (รับบทโดย คิมซูฮยอน) ชายหนุ่มจากหมู่บ้านยงดูรี หมู่บ้านชนบททางตอนใต้ของเกาหลี เข้าไปช่วยเหลือเธอในการทำงานหลาย ๆ อย่าง กระทั่งวันหนึ่ง เขาเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เจนเทิลแมน ว่า ให้เธอทำตัวดี ๆ ถ้าไม่อยากโดนไล่ออก
“ไล่ก็ไล่สิ ฉันไม่สนหรอก”
“จริง … คุณคงไม่สน ถูกไล่ออกคุณก็คงไปทำงานที่ใหม่ แต่รู้มั้ย คุณก็จะถูกไล่ออกอีก …” แล้วฮยอนอูก็เล่าในสิ่งที่แฮอินไม่คาดคิด “… ผมเรียนที่มหาลัยแห่งชาติโซล และเรียนโรงเรียนกฎหมายที่นั่น ผมเกิดที่หมู่บ้านเล็ก ๆ ทางตอนใต้ ที่บ้านมีวัวสามสิบห้าตัว ผมเช่าอพาร์ตเมนต์สตูดิโอด้วยสัญญาเช่าระยะยาวสองปี แทนที่จะจ่ายค่าเช่าเป็นรายเดือน ซึ่งหมายความว่าผมพอมีเงิน”
“นี่คุณเล่าอะไรให้ฉันฟังเนี่ย ?” แฮอินทำหน้างงใหญ่
“ที่ผมจะบอกก็คือ ถึงคุณจะถูกไล่ออกจนหางานใหม่ทำไม่ได้ แต่ผมก็สามารถดูแลคุณได้ ผมฝันอยากให้ภรรยาในอนาคตของผมทำงาน แต่ถ้าเป็นคุณ ผมคิดว่าผมทำงานคนเดียวก็ได้” พูดจบฮยอนอูก็ยิ้มอ่อน ในขณะที่แฮอินยังยืนนิ่งด้วยสีหน้างงงวย
นับแต่วันนั้น ความรักของทั้งสองก็เบ่งบาน แต่แล้วฮยอนอูก็ต้องตกใจ จนเป็นเหตุให้เขายื่นใบลาออก เมื่อรู้ว่าแฮอินเป็นทายาทรุ่นสามของควีนกรุ๊ปส์ จากนั้น เขาก็เงียบหายไป
ผ่านไปหลายวัน ณ หมู่บ้านยงดูรี ขณะฮยอนอูกำลังนอนเศร้า โบรเกนฮาร์ท อยู่บนเตียง เสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ ดังเคลื่อนใกล้เข้ามา เขารีบวิ่งออกไปดู หญิงสาวค่อย ๆ ก้าวเท้าลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ท่ามกลางแรงลมหมุนวนที่เกิดจากใบพัด เมื่อตั้งสติได้ เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเธอด้วยความรักและคิดถึง
ปัจจุบัน ฮยอนอูใช้ชีวิตแต่งงานกับแฮอินได้สามปีแล้ว เขาเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยงานทีมกฎหมาย ภายใต้อำนาจการบริหารของแฮอินในฐานะ CEO
ในขณะที่ใคร ๆ มองจากภายนอกต่างอิจฉาฮยอนอู ที่โชคดีเหมือนหนูตกถังข้าวสาร แต่ใครจะรู้ว่า จริง ๆ แล้วเขาต้องทนใช้ชีวิตคู่ด้วยความอึดอัด เขาย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลฮง บ้านไม่ใช่ที่ที่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย แต่บ้านเป็นที่ที่ทำให้เขารู้สึกอึดอัด จากท่าทีที่พ่อแม่ของแฮอินมองเขาเป็นลูกน้อง แทนที่จะมองเป็นลูกเขย
ที่บริษัท แฮอินใช้อำนาจในฐานะ CEO สั่งการทุกอย่างให้ได้ดั่งใจ ไล่พนักงานที่เธอมองว่าไร้ความสามารถ สั่งปิดแบรนด์ร้านค้าที่ไม่ทำเงิน แต่ฮยอนอูกลับเป็นคนเดียวที่ไม่เห็นด้วย เขาไม่ต้องการให้เธอใช้อำนาจเอาเปรียบคนที่ตัวเล็กกว่า แถมยังแสดงท่าทีงัดข้อต่อหน้าพนักงาน จนทำให้แฮอินไม่พอใจ
ทุกสิ่งอย่างล้วนแล้วแต่เป็นแรงกดดันที่ถาโถม อีกด้านหนึ่ง ฮยอนอูก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะเขาต้องประคับประคองชีวิตคู่ และรักษาภาพลักษณ์ลูกเขยตระกูลแชโบล จนค่ำวันนั้น ฮยอนอูทนแบกรับเอาไว้ไม่ไหว เขาออกไปดื่มกับเพื่อนสนิทจนเมามาย แล้วก็เผลอลั่นร้องไห้ออกมา แต่ดูเหมือนเพื่อนของเขาจะไม่เข้าใจ การได้แต่งงานกับหญิงสาวทายาทแชโบลจะมีเรื่องอะไรไม่ดี จนถึงขั้นต้องหย่า ?
ต่อมา ฮยอนอูตัดสินใจไปปรึกษาจิตแพทย์ เขาระบายทุกสิ่งอย่างออกมา ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เพราะต้องอยู่ในบ้านที่รวมพ่อแม่ญาติพี่น้องของภรรยา ความเครียดสะสมทีละนิด ๆ ต่อเนื่องหลายปี จนทำให้เขาแทบเป็นบ้า
“คุณควรเอาตัวออกจากความเครียดนะ ผมคิดว่าคุณกับภรรยาควรย้ายออกไปอยู่ด้วยกัน” คุณหมอแนะนำ
“ผมไม่ชอบครอบครัวภรรยา แต่จริง ๆ แล้วผมไม่ชอบภรรยายิ่งกว่า เพราะเธอไม่เคยสนใจผมเลย เธอสนแต่ตัวเอง …” ฮยอนอูพูดด้วยน้ำตาที่เอ่อเบ้า พร้อมจะไหลออกมาได้ทุกเมื่อ “… ก่อนแต่งงาน เธอสัญญาว่าจะไม่ทำให้ผมร้องไห้ วันนี้ผมรู้แล้วว่ามันเป็นเรื่องโกหก”
เมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด จิตแพทย์แสดงท่าทีเห็นใจ และเห็นด้วยกับการหย่าของฮยอนอู ทั้งสองโผเข้าโอบกอดกัน เหมือนเป็นการถ่ายทอดกำลังใจให้กัน ณ จุดนี้ เขาตัดสินใจแน่วแน่แล้ว หย่า ต้องหย่าเท่านั้น
คืนนั้น ฮยอนอูหยิบสัญญาการหย่าออกมาจากตู้เซฟ ก่อนจะเดินไปที่ห้องของแฮอิน
“ผมมีอะไรจะพูด”
“ฉันขอพูดก่อน …” แฮอินพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอหยุดไปหลายวินาทีก่อนที่จะพูดต่อ “… ฉันกำลังจะตาย วันนี้ฉันไปโรงพยาบาล หมอบอกว่า ฉันเหลือเวลาอีกสามเดือน”
ฮยอนอูช็อกกับคำพูดที่ออกจากปากภรรยา เขารีบขยับมือข้างที่ถือสัญญาการหย่าซ่อนเอาไว้ด้านหลัง ก่อนจะเอ่ยปากขอโทษออกมาไม่หยุด “สิ่งที่ผมจะพูดมันไม่สำคัญอีกแล้ว สิ่งที่สำคัญคือคุณ ผมจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีคุณ …” พูดจบเขาก็โผเข้าไปโอบกอดเธอ “… ผมรักคุณ ฮงแฮอิน ผมรักคุณ”