เริ่มต้นด้วยการบรรยายเรื่องราวของเขาจีรี (지리산/จีรีซาน) …
“เป็นเวลาต่อเนื่องยาวนาน ที่มีผู้คนมากมายขึ้นไปบนเขาจีรี ตลอดระยะเวลาที่มันตั้งตระหง่านอยู่ แม้เขาลูกนี้จะเป็นดินแดนแห่งความหวังของใครบางคน แต่ก็เป็นดินแดนมรณะของคนบางคนเช่นกัน ผู้คนมากมายยังคงนำเรื่องราวของตัวเองขึ้นมายังเขาลูกนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะกลับลงไปพร้อมกับความหวัง ที่แห่งนี้ยังอยู่ที่พรมแดน พรมแดนระหว่างความหวังที่กับหายนะ ระหว่างความเป็นกับความตาย ที่ซึ่งจุดเริ่มต้นและกลิ่นคาวเลือดอยู่ร่วมกัน … เขาจีรีคือดินแดนที่อยู่ระหว่างโลกนี้กับโลกหน้า”
ปี 2018 ณ อุทยานแห่งชาติเขาจีรี หน่วยพิทักษ์ป่าแฮดง
คังฮยอนโจ (รับบทโดย จูจีฮุน) เริ่มทำงานเป็นวันแรกในฐานะแรนเจอร์คนใหม่ในหน่วยพิทักษ์ป่าแฮดง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะแนะนำตัวเอง ภารกิจเร่งด่วนทำให้เขาถูกส่งไปช่วยเด็กมัธยมต้น อายุ 14 ปี ที่ขึ้นปีนเขาแล้วหายตัวไป
การออกค้นหาครั้งแรกของทีมค้นหาประสบความล้มเหลว ทำให้ในการออกค้นหาครั้งที่สองมีการขยายรัศมีการค้นหากว้างออกไปจาก 3 เป็น 10 กิโลเมตร
ระหว่างปฏิบัติภารกิจ ฮยอนโจแสดงให้เห็นถึงความสามารถอันโดดเด่น ที่แตกต่างจากแรนเจอร์คนอื่น ๆ อย่างชัดเจน โดยการช่วยเพื่อนร่วมทีมที่ถูกหินหล่นลงมากระแทกจนสลบด้วยเชือก จากนั้นเขาก็ต้องทำหน้าที่แทนเพื่อนร่วมทีมคนนั้น
ฮยอนโจได้ร่วมทีมกับซออีคัง (รับบทโดย จอนจีฮยอน) หรือคนในหน่วยพิทักษ์ป่าตั้งฉายาให้เธอว่า “มารซอ” (หรือผีภูเขาซอ) ซึ่งจองกูยอง (รับบทโดย โอจองเซ) ได้เตือนฮยอนโจด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “เธอมีฉายาว่ามารซอ ระวังตัวไว้ให้ดี ๆ”
อีคัง เป็นแรนเจอร์สาวที่ได้รับการยอมรับว่าเก่งที่สุดในอุทยานแห่งชาติเขาจีรี จากสกิลในการเอาชีวิตรอด และความชำนาญเส้นทางในผืนป่าอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้
และภารกิจครั้งนี้ยิ่งเพิ่มระดับความตึงเครียดเข้าไปอีก เมื่อทีมแรนเจอร์พบสัญญาณการฆ่าตัวตายของเด็กหนุ่มผู้มีนามว่า ยองซึงฮุน เขาเขียนระบายในสมุดบันทึกของเขาถึงเรื่องราวที่โดนบูลลี่ที่โรงเรียน
พวกเขาต้องทำงานแข่งกับเวลา โกลเดนไทม์ของภารกิจนี้คือ 30 ชั่วโมง นับถึงตอนนี้เวลาของพวกเขาเหลืออีกเพียง 7 ชั่วโมงเท่านั้น
อีคังกับฮยอนโจเดินเท้าเข้าไปยังจุดฆ่าตัวตายทั่วภูเขา จนอาทิตย์ได้ล่วงลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าอุปสรรคที่อันตรายกำลังก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง การพยากรณ์อากาศเตือนว่าจะมีพายุเข้า สภาพอากาศจะเลวร้ายมาก ระหว่างนั้นฮยอนโจถามกับอีคังว่า “นี่เรากำลังเสี่ยงชีวิตเพื่อตามหาเด็กที่ตายไปแล้วอยู่หรือเปล่า ?” อีคังมองค้อนแล้วตอบกลับไปว่า “คุณคงเป็นคนที่ชอบมองในอะไรในทางลบสินะ”
ฮยอนโจได้พบเป้ของเด็กหนุ่มที่ทุกคนกำลังตามหา ในนั้นมีรูปถ่ายครอบครัวที่ถ่ายที่เขาจีรี อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสภาพอากาศที่เลวร้ายเนื่องจากพายุไต้ฝุ่น และการเดินทางจากจุดที่พวกเขาอยู่ไปยังจุดที่อยู่ในภาพถ่าย ต้องใช้เวลาเดินเท้านานกว่า 3 ชั่วโมง ทำให้คิมกเยฮี ผู้อำนวยการอุทยานแห่งชาติเขาจีรี สั่งให้แรนเจอร์ทุกคนถอนตัวจากภารกิจจนกว่าพายุจะสงบ
ท่ามกลางพายุที่กำลังพัดโหมกระหน่ำ อีคังตัดสินใจที่จะเดินทางออกตามหาเด็กหนุ่มอีกครั้ง ส่วนฮยอนโจก็แอบตามอีคังมา “จะบ้าหรือไงที่ตามฉันมา” ฮยอนโจตอบแบบติดตลก “ถ้าผมบ้า รุ่นพี่ (อีคัง) ก็บ้าเหมือนกันแหละครับ อย่างน้อยก็ไม่เหงานะ เพราะเราบ้าเหมือนกัน … จริง ๆ แล้วรุ่นพี่ก็คงคิดไม่ต่างไปจากผมหรอกครับ ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่จริง ๆ แล้วเราไม่มาช่วยตอนนี้ เขาตายแน่”
ระหว่างนั้นพวกเขาได้รับข้อความที่เด็กหนุ่มคนนั้นส่งให้ยาย ก่อนที่สัญญาณโทรศัพท์จะถูกตัด ทำให้สัญญาณเรื่องการฆ่าตัวตายก่อนหน้านี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด อีคังกับฮยอนโจจึงตัดสินใจที่จะแยกทางกันเพื่อออกตามหา แต่ดูเหมือนว่าโกลเดนไทม์ 30 ชั่วโมงจะหมดลงแล้ว ซึ่งหมายความว่าถ้าเจอตัวเด็กหนุ่มคนนั้นหลังจากนี้ อาจจะพบเขาในสภาพที่ไร้สติ
ตอนรุ่งสาง เรื่องเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น เมื่อฮยอนโจเกิดนิมิตอันแปลกประหลาดขึ้นมา เขาเรียกมันว่าสัญชาตญาณ ในนิมิตนั้นเขาเห็นว่าเด็กหนุ่มยังมีชีวิตอยู่ในสถานที่หนึ่ง ซึ่งเป็นบริเวณที่มีโขดหินสีดำ และมีต้นโอ๊กอยู่แถวนั้น เขาเอาเรื่องนี้ไปบอกอีคัง หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินทางไปที่โขดหินซังซูรี
แม้อีคังจะยังงง ๆ และไม่เข้าใจว่าทำไมฮยอนโจถึงสามารถระบุตำแหน่งได้เจาะจงขนาดนั้น แต่เมื่อไปถึงทั้งสองก็พบร่างของเด็กน้อยนอนไร้สติอยู่ในซอกโขดหินนั้นจริง ๆ ในที่สุด การภารกิจครั้งนี้ก็ประสบความสำเร็จด้วยนิมิตอันเหลือเชื่อของฮยอนโจ
หลังจากวันนั้น ฮยอนโจบอกว่า “เขาลูกนี้บอกผมว่าเด็กคนนั้นอยู่ที่ไหน” ดูเหมือนว่าคำพูดของเขาจะได้รับการสนับสนุนจากความเชื่อที่มีมาเนิ่นนาน คนเกาหลีบูชาเขาจีรีมาตั้งแต่ก่อนยุคสามก๊ก คนนับถือที่นี่มาต่อเนื่องยาวนานนับแต่นั้น แต่ดูเหมือนว่าคนคนเดียวที่จะไม่เชื่อเรื่องนี้ก็คือ อีคัง “หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว”
ปี 2020 ณ อุทยานแห่งชาติเขาจีรี หน่วยพิทักษ์ป่าแฮดง
อีคัง ที่ตอนนี้กลายเป็นคนขาพิการ นั่งอยู่บนวีลแชร์กลับเข้าขอมาทำงานที่หน่วยพิทักษ์ป่าแฮดงอีกครั้ง กูยองทักอีคังประโยคแรกหลังจากไม่เจอกันมานานนับปี “เธอกลับมาทำไม !”
ในขณะที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ อีคังกับฮยอนโจติดอยู่บนเขาตอนที่หิมะตกหนัก อีคังพิการ ส่วนฮยอนโจต้องนอนเป็นผักอยู่ที่โรงพยาบาลนับแต่นั้น
การกลับมาครั้งนี้ อีคังต้องการหาคำตอบบางอย่าง …
Photos: ภาพหน้าจอจาก tvN Korea