รีแคปซีรีส์ Today’s Webtoon EP.7 : เผชิญหน้ากับความจริงอันเจ็บปวด

Today’s Webtoon EP.7 : พรสวรรค์ในตัวชินแดรยุกที่เปล่งประกาย ทำให้อิมดงฮีรู้สึกด้อยค่าตัวเอง เพราะถึงจะทำงานเป็นผู้ช่วยให้กับนักเขียนที่เก่งที่สุดในประเทศมานานนับสิบปี แต่เขากลับรู้สึกว่าความสามารถของตัวเองไม่อาจพัฒนาไปได้ไกลกว่านี้แล้ว …

ไม่ว่าอย่างไร ชินแดรยุกก็ดูจะเป็นนักเขียนที่มีบุคลิกท่าทางแปลก ๆ แม้ว่าจะเป็นคนมีพรสวรรค์ทางด้านการวาดเว็บตูน แต่เขาจะตกใจกลัวเมื่อมีผู้หญิงมาสัมผัสเนื้อต้องตัว ทว่าผู้หญิงที่ชื่ออนมาอึมกลับแตกต่างออกไป เพราะเธอเปรียบเสมือนเป็นผู้เสกปั้นเขาขึ้นมาให้เปล่งประกายในวงการเว็บตูน ว่าที่จริง เธอเป็นคนเพียงไม่กี่คนที่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เขาทำ

พรสวรรค์ในตัวของชินแดรยุกเฉิดฉายจนทำให้อิมดงฮี ผู้ช่วยของนักเขียนแบครู้สึกแย่ ถึงขนาดรู้สึกด้อยค่าตัวเอง เพราะเขาไม่สามารถเดบิวต์ผลงานได้แม้เขาจะพยายามมานานนับสิบปี ในขณะที่แม่ของอิมดงฮีก็โทรศัพท์มาขอร้องให้กลับไปอยู่บ้าน และให้เลิกตั้งความหวังกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ความกดดันยิ่งถาโถมเข้าใส่มากเป็นเท่าทวีคูณ

อิมดงฮีเอางานมาให้อนมาอึมช่วยดู ลึก ๆ ก็หวังให้เธอชมผลงานของเขา แต่ทว่าไม่มีคำชมออกจากปากของพีดีสาวเลยแม้แต่คำเดียว จะมีก็เพียง ‘โมจุก’ ตุ๊กตาไม้ไผ่ที่เธอมอบให้ พร้อมด้วยคำพูดให้กำลังใจที่ว่า การทำอะไรอย่างต่อเนื่องยาวนานก็เหมือนดั่งรากที่จมดิน เมื่อรากมันงอกเต็มที่แล้ว ทักษะฝีมือก็จะพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในอีกทางหนึ่ง แม้อนมาอึมอยากสนับสนุนให้อิมดงฮีได้ไปถึงฝั่งฝัน แต่ผู้ช่วยบรรณาธิการซอกจีฮยองกลับมองต่างออกไป เขามองว่าอิมดงฮีควรรู้ได้ด้วยตัวเองว่าทำไมไม่เคยชนะการประกวดเลยสักครั้ง

และครั้งนี้ก็เป็นเช่นเดียวกับครั้งก่อน ๆ เมื่อถึงวันประกาศรายชื่อผู้ชนะ ในรายชื่อก็ไม่มีชื่อของอิมดงฮีเช่นเดิม … คืนนั้น อิมดงฮีกำลังแบกความผิดหวังที่มีอยู่เต็มอก เขาเข้าไปอ่านเว็บตูนของชินแดรยุก ทันใดนั้นเอง ‘ฟีบ’ ก็เข้าครอบงำเขา ฟีบซึ่งเป็นสัตว์ประหลาดตัวแทนของความโกรธและริษยาในเว็บตูนของชินแดรยุก !?

เช้ารุ่งขึ้น อิมดงฮีไม่มาทำงาน ส่วนคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กของชินแดรยุกก็พังเสียหายยับเยิน ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ผลงาน ‘สรรพวุธฟีบ’ เสียหายทั้งหมด !

อีกไม่กี่วัน ผลงานของชินแดรยุกจะได้เข้ารับการพิจารณาคัดเลือก แต่ไฟล์ทั้งหมดเสียหาย อนมาอึมรู้ข่าวก็ตกใจ แต่ก็โชคดีอยู่บ้างที่เธอมีไฟล์ที่เขาเคยส่งมาให้ดูเก็บไว้บางส่วน ทำให้ชินแดรยุกวาดผลงานใหม่เพียงบางส่วนเท่านั้น

ต่อมา อิมดงฮีสารภาพกับนักเขียนแบคว่า เขาทั้งเกลียดและอิจฉาชินแดรยุกมากจนแทบบ้า เพราะเขาอยากมีพรสวรรค์อย่างนั้นบ้าง (และก็ยอมรับว่าเป็นพังคอมพิวเตอร์ของชินแดรยุก) … จากนั้นก็บอกกับตัวเองว่า ที่ผ่านมาเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งการหลอกตัวเอง เขาได้แต่บอกตัวเองอยู่เสมอ ๆ ว่าพยายามอีกนิดก็จะสำเร็จ แต่มันไม่เคยเป็นอย่างนั้นเลย … เว็บตูนคือความฝันที่ต้องไขว่คว้าสำหรับอิมดงฮี แต่ …

แต่ไม่ใช่สำหรับชินแดรยุก เพราะเว็บตูนสำหรับชินแดรยุกคือทั้งหมดของชีวิต การวาดเว็บตูนเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตมีความหมาย … การที่คิมดงฮีได้อ่าน ‘สรรพวุธฟีบ’ ทำให้เขาเข้าใจแล้วว่า พรสวรรค์เป็นสิ่งที่ไม่มีทางฝึกฝนได้ !

ณ จุดนี้ อิมดงฮีก้มหน้ายอมรับความจริง เขาเก็บข้าวของที่สตูดิโอและกล่าวลานักเขียนแบค … นักเขียนแบคยิ้มให้ พร้อมกับกล่าวดีใจที่เขายอมรับและกล้าเผชิญหน้ากับความจริง

ทุกคนมองว่าอิมดงฮีไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะเป็นนักเขียนเว็บตูน ส่วนอนมาอึมไม่มองเช่นนั้น เธอยังคงเชื่อมั่นว่าสักวันความพยายามของเขาจะเป็นจริงขึ้นมาได้

อิมดงฮีกล่าวลาเพื่อน ๆ เพื่อกลับบ้านเกิดที่ปูซาน … ตอนนั้นเอง ชินแดรยุกกล่าวชื่นชมผลงานของเขา … ชินแดรยุกเป็นคนแรกที่เข้าใจพล็อตเรื่องและสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อ

Photos : ภาพหน้าจอจาก SBS Korea